Ανακοινωθέν Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος 2ας Οκτωβρίου 2018

Αγαπητοί Πατέρες και αδελφοί. 

Ζούμε σε ημέρες κρίσιμες περισσότερο για την Πατρίδα μας και ύστερα για την Ορθοδοξία. 

Ξεπουλιώνται τα πάντα. 

Μας κυβερνούν άνθρωποι για τους οποίους πολύ δύσκολα θα τους ονόμαζε κανείς ένθερμους πατριώτες, γιατί πατριώτης είναι αυτός που αγωνίζεται για την επικράτηση των ιδανικών της φυλής και του γένους και προασπίζεται σθεναρά την ακεραιότητα της εδαφικής της ακεραιότητας. 

Βρισκόμαστε στο τιμόνι ενός ιστορικού Συλλόγου σε ώρες κρίσιμες για την πατρίδα μας. Και η θέση μας αυτή δεν μας επιτρέπει να μένουμε σιωπηλοί και άπραγοι τούτες τις ώρες. 

Λύκοι βαρείς από παντού και αντίσταση από πουθενά. Από την μια προδοσία από την άλλη ωχαδελφισμός. 

ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΘΟΥΣ -- Aθωνικά άνθη

Εκκλησία είναι άθροισμα πιστών ανθρώπων ενωμένων με την κοινήν αγάπη στο Χριστό και ενωμένων μεταξύ τους με την αγάπην, αφού ο Χριστός είναι σαφής: «Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωαν. Ις, 35). Δηλαδή υπέρτατο κριτήριο της ιδιότητος των πιστών και μαθητών του Κυρίου Ιησού είναι η μεταξύ τους αγάπη. Οπότε είναι αληθινή τραγωδία να νομίζει κανείς ότι είναι μαθητής Χριστού και ότι αγωνίζεται για την δόξα του, ενώ είναι γυμνός από την αγάπη στον πλησίον του. Βέβαια οι Χριστιανοί ούτε μηχανές ομόρρυθμα λειτουργούσες είναι, ώστε να ομοφρονούν πάντοτε, αλλά και «ως σάρκα φορούντες και τον κόσμον οικούντες και υπό του διαβόλου πλανώμενοι», υφίστανται αλλοιώσεις μη καλές, απατώνται λίγο ή πολύ στη διακρίβωση του αληθινού και στην επιλογή τρόπων και μεθόδων ενεργείας και, εφ’ όσον τελούν υπό το κράτος των μη καλών παθών σε ποικίλο βαθμό, επόμενον είναι να νικώνται από τον εχθρό διάβολο και φυσικά να αμαρτάνουν. 

O Συναξαριστής της ημέρας.


Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2018

Τη Ι΄ (10η) Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΕΥΛΑΜΠΙΟΥ και ΕΥΛΑΜΠΙΑΣ των αυταδέλφων

Ευλάμπιος και Ευλαμπία οι ένδοξοι Άγιοι Μάρτυρες και αυτάδελφοι κατήγοντο από την μεγαλούπολιν Νικομήδειαν, όντες νέοι ωραίοι την όψιν, το γένος περιφανείς, ζηλωταί δε της ευσεβείας θερμότατοι, ζώντες κατά τους χρόνους του Μαξιμιανού εν έτει 296 ηγεμονεύοντος εν Νικομηδεία του Μαξίμου. Μη υποφέρων δε ο Ευλάμπιος να βλέπη το όνομα του αληθινού Θεού υβριζόμενον, ανεχώρησεν από την πόλιν και κατώκει εις τόπον έρημον, εγκρατευόμενος από παν αμέρτημα και θεαρέστως πολιτευόμενος· ύστερον δε πάλιν κατανυγείς την καρδίαν, ενεπλήσθη ζήλου θείου ως ο ζηλωτής Ηλίας και αφήνων την έρημον επήγεν εις την πόλιν πρόθυμος να παρρησιασθή εις τους εθνικούς ειδωλολάτρας, κηρύττων την ευσέβειαν, δια να λάβη τον στέφανον της αθλήσεως.

Η ΜΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΜΩΡΙΑ

Προσφυγικός χείμαρρος και Κενυάτες ανθρωπιστές

Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο*

Δεν θα αμφισβητήσω, βέβαια, όσα παρατηρήθηκαν στον καταυλισμό της Μόριας στη Λέσβο. Μεταδόθηκε όμως ότι κάποιος ρέκτης Κενυάτης εκλήθη να «επιθεωρήσει» τον καταυλισμό. Μετά την «επιθεώρηση», ο κύριος δήλωσε σε ξένα κανάλια μεγαλοπρεπώς: «Έχουμε κι εμείς στην Κένυα καταυλισμό (σ.σ.: Προσοχή! Τα ρεπορτάζ είχαν τη λέξη σε... ενικό!) μεταναστών, εκεί φιλοξενούμε 300.000 ανθρώπους (σ.σ.: Φανταστείτε μισή Θεσσαλονίκη σε... έναν “καταυλισμό”!), αλλά η κατάσταση είναι χίλιες φορές καλύτερη από την αθλιότητα που υπάρχει στη Μόρια». Και για να συμπληρώσει το καρέ, πρόσθεσε: «Αυτό είναι μεγάλη ντροπή για την Ευρώπη»! Το γεγονός θυμίζει στον γράφοντα τη χουλιγκάνικη φράση (σε κάποια εκδοχή της, ομολογώ, χυδαία) «Μάθανε ότι καρπαζωνόμαστε, πλακώσανε και οι...» - γράφε: «...οι Κενυάτες ανθρωπιστές»! Γύρευε, τώρα, πούθε κρατά όλων αυτών των «κοινωνιολόγων» η σκούφια! Τελικά, η χώρα βασανίζεται αγρίως... Ο μακαρίτης Καραμανλής έλεγε επίμονα: «Η Ελλάς, ιστορικώς, εκπαιδευτικώς, πολιτισμικώς, πολιτικώς, ανήκει εις την Δύσιν». Ναι, αλλά δεν είχε προλάβει ο μακαρίτης να διαπιστώσει ότι, μερικές δεκαετίες κατόπιν, η Δύση καρπαζώνει την Ελλάδα μέσω διακινητών ψυχών, οι οποίοι τελικά χρηματοδοτούνται από δυτικά κονδύλια.

Τη Θ΄ (9η) Οκτωβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΠΕΤΡΟΣ ο από στρατιωτών εν ειρήνη τελειούται.

Πέτρος ο μακάριος Όσιος Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους της βασιλείας Θεοφίλου του εικονομάχου, του εν έτει ωκθ΄ (829) βασιλεύσαντος, καταγόμενος μεν από την επαρχίαν των Γαλατών, υιός ων Θεοφίλου και Ευδοκίας, ωνομάζετο δε εκ του αγίου Βαπτίσματος Λέων. Επειδή δε ήτο εκ φύσεως εστολισμένος με κάλλος, με μέγεθος και με δύναμιν σώματος, δια τούτο έγινε κόμης από τον ρηθέντα βασιλέα. Ποιήσας δε ανδραγαθίας εις τους πολέμους εις διάστημα πολλών ετών, ύστερον κατεφρόνησεν όλα και έγινε Μοναχός, κείρας τας τρίχας της κεφαλής του εις εν Μοναστήριον, ονομαζόμενον Δαφνώνα, μετονομασθείς Πέτρος.

Τη Θ΄ (9η) Οκτωβρίου, η Οσία ΠΟΠΛΙΑ, η Ομολογήτρια, εν ειρήνη τελειούται.

Ποπλία η Οσία Μήτηρ ημών ήτο κατά τους χρόνους Ιουλιανού του Παραβάτου εν έτει τξα΄ (361). Υπανδρευθείσα δε πρότερον και μείνασα έγγαμος ολίγον καιρόν, εγέννησεν υιόν τον μακάριον Ιωάννην, και προσέφερεν αυτόν εις τον Θεόν, ως καρπόν άξιον, όστις πολλάκις μεν εψηφίσθη Επίσκοπος της Αντιοχείας, φεύγων δε πάντοτε την επισκοπικήν αξίαν δια την άκραν του ταπείνωσιν έμεινεν εις τον κατώτερον βαθμόν της Ιερωσύνης· εστάθη δε μόνον Πρεσβύτερος και των Πρεσβυτέρων πρώτος. Η Αγία αύτη Μήτηρ του Ποπλία ήτο Ηγουμένη εις άλλας Μοναχάς και παρθένους.

ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ 2018 – 2019 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ – ΕΚΚΛΗΣΗ

ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΟΥΝ
8.10.2018
1.Ὡς γνωστόν, ἐμεῖς δὲν ἐκδίδομε τὸ μικρὸν - κοινὸ - πολιτικὸ ἡμερολόγιο μὲ ἐλάχιστα ὀνόματα Ἁγίων, Ὁσίων καί Μαρτύρων καθημερινῶς, ἀλλὰ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Ἑορτολόγιο - Ἡμερολόγιο τῆς Ἰνδίκτου ποὺ ἄρχεται ἀπὸ 1ης Σεπτεμβρίου καὶ λήγει τὴν 31ην Αὐγούστου. Ἐκεῖ ἀναφέρομε τὸ νέφος Ἁγίων καί Μαρτύρων τῆς κάθε ἡμέρας. Ἐπίσης συμπεριλαμβάνονται κάθε ἔτος διάφορα ἐνδιαφέροντα - ἐπίκαιρα - χρήσιμα θέματα.
Κατὰ συνέπεια τὸ δικό μας ἡμερολόγιο γίνεται ὁλόκληρο βιβλίο μὲ βιβλιοδέτηση, ἐνῶ τὰ κοινὰ ἡμερολόγια ἀναφέρουν μερικούς Ἁγίους ἢ Μάρτυρες καὶ εἶναι συνήθως 32 ἢ 48 σελίδων.
Παρ' ὅλες τὶς πτωχές μας δυνάμεις καὶ πρὸ παντὸς τὴν ἔλλειψη τοῦ καταλλήλου προσωπικοῦ μὲ πεῖρα, ἱκανότητες, ἦθος ἐργασίας, ἄριστα ἑλληνικά, πολυτονικὸ σὲ μιὰ καταληπτὴ καθομιλουμένη γλῶσσα, δημιουργοῦμε τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Ἑορτολόγιο - Ἡμερολόγιο τῆς Ινδίκτου, γιὰ τὸ ὁποῖο πρέπει κανένας νὰ διαθέτει πολλαπλάσιο χρόνο, μόχθο, ἀλτρουϊσμὸ καὶ ἀγάπη γιὰ τὸ κοινὸ καλό, πρὸς δόξα Θεοῦ, ἀπὸ ὅ,τι διὰ τὰ κοινὰ ἡμερολόγια.

Τη Θ΄ (9η) Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ και ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ της συμβίας αυτού.

Ανδρόνικος και Αθανασία το αγιόλεκτον του Κυρίου ζεύγος ήσαν από την μεγάλην Αντιόχειαν, έζων δε εν έτει 594. Ήτο δε ο Ανδρόνικος αργυροπράτης την τέχνην, πολύ ευλαβής, γεμάτος από αγαθά έργα και πλούσιος από τα κοσμικά αγαθά. Ούτος έλαβεν εις γάμον την Αθανασίαν, ήτις και αυτή ήτο σεμνή και θεοφιλής. Συμφωνήσαντες δε εις καλόν και θεάρεστον πράγμα, διεμοίρασαν εις τρία τον πλούτον των. Και από μεν το εν μέρος έδιδον αφθονοπαρόχως ελεημοσύνην εις τους πτωχούς· από το άλλο έδιδον δάνεια, χωρίς τόκους και κέρδη, εις τους έχοντας ανάγκην· από δε το τρίτον μέρος ωκονόμουν τα του εργαστηρίου του αργυροπρατείου, δια να κερδίζουν τα προς το ζην αναγκαία.

ΟΙ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΝΑΥΑΓΟΙ… -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΥΠΑΡΧΟΥΝ μερικοί χριστιανοί, πού ἀρνοῦνται νά συμβιβαστοῦν μέ τόν κόσμο καί ἀγωνίζονται γιά τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ στή ζωή τους. Δέν ἀνήκουν στούς κατ᾽ ὄνομα μόνο χριστιανούς. Ἡ εὐαισθησία τους ἀπέναντι στό θεῖο θέλημα εἶναι μεγάλη καί συχνά ἀντιμετωπίζουν ποικίλα προβλήματα, καθώς καί αὐτοί ζοῦν μέσα στή σύγχρονη κοινωνία, πού μόνο χριστιανική δέν μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ. Στίς δύσκολες αὐτές ὧρες ἀναζητοῦν κάποιον κληρικό, γιά νά τόν συμβουλευτοῦν, ἀλλά καί γιά νά τόν ἔχουν οὐσιαστικό βοηθό στίς δύσκολες καταστάσεις, πού ἀντιμετωπίζουν. Δυστυχῶς, τίς περισσότερες φορές δέν τόν βρίσκουν, μέ ἀποτέλεσμα νά μειώνεται ὁ ἱερός τους ζῆλος καί νά μπαίνουν καί αὐτοί στή νοοτροπία τοῦ κόσμου. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν κληρικῶν μένει ἀδιάφορη. Ὄχι μόνο δέν μπορεῖ νά βοηθήσει τούς πιστούς, ἀλλά χρειάζεται ἐκείνη τή βοήθειά τους!