Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: 08/02/18

Ἡ κοίμησις τῆς Θεοτόκου -- του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού

Tώρα μὲ τὴν Χάριν της θὰ ὁμιλήσωμε περὶ τῆς ἐξόδου καὶ τῆς Μεταστάσεως αὐτῆς ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμον εἰς τὴν αἰώνιον Βασιλείαν τοῦ Υἱοῦ της. Εἶναι ὄντως φαιδρὰ καὶ χαρμόσυνος γιὰ τὴν ἀκοὴν τῶν φιλοθέων ἡ τοιαύτη διήγησις.

Ὅταν, λοιπόν, ὁ Χριστός, ὁ Θεός μας, εὐδόκησε νὰ μεταθέση τὴν παναγίαν καὶ πανάμωμον μητέρα του ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτὸν εἰς τὴν Βασιλείαν του, προκειμένου νὰ λάβη τὸν ἄφθαρτον στέφανον τῶν ὑπερφυῶν ἀγώνων καὶ ἀρετῶν της, νὰ τὴν τοποθετήση θεομητροπρεπῶς «ἐκ δεξιῶν του, περιβεβλημένην μὲ πορφύραν καὶ πεποικιλμένην ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ» (Ψαλμ. μδ΄, 12) καὶ νὰ τὴν ἀνακηρύξη Βασίλισσαν πάντων τῶν κτισμάτων, ὁδηγῶν αὐτὴν εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος καὶ ἐγκαθιστῶν εἰς τὰ ἐπουράνια Ἅγια τῶν Ἁγίων, τῆς ἐγνωστοποίησε ἐκ τῶν προτέρων τὴν ἔνδοξον αὐτῆς μετάστασιν.

Metropolitan Anthony: UOC-USA at the moment has no intention to join Ukrainian Local Orthodox Church

Upon receipt of the Tomos of autocephaly, the Ukrainian Orthodox Church-USA will remain a jurisdiction of the Ecumenical Patriarchate and will not join the One Local Orthodox Church. Metropolitan Anthony (Scherba) of the UOC-USA said this in an interview with the Voice of America.

“The UOC-USA is most likely to remain a jurisdiction of the Ecumenical Patriarchate,” the hierarch believes.
At the same time, he does not rule out that, in the long run, the Orthodox believers of America will join the newly established Ukrainian Church.

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ι.ΜΟΝΗ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΡΙΛΟΦΟ 16/7/2018 Π.Η

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ~Ι.Μ.ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 3 Αυγούστου 2018

Τη Γ΄ (3^η) του αυτού μηνός Αυγούστου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών ΔΑΛΜΑΤΟΥ, ΦΑΥΣΤΟΥ και ΙΣΑΚΙΟΥ ή ΙΣΑΑΚΙΟΥ.

Δαλμάτος, Φαύστος και Ισάκιος οι Όσιοι Πατέρες ήκμασαν κατά τον Δ΄ αιώνα. Εκ τούτων, ο μεν Δαλμάτος ήτο στρατιώτης εις το δεύτερον στρατιωτικόν σχολείον, κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου του Μεγάλου, εν έτει τοθ΄ (379) ζων ευσεβώς και θεαρέστως· ύστερον δε εγκαταλείψας γυναίκα, τέκνα και όλα τα κοσμικά πράγματα, και παραλαβών μεθ΄εαυτού μόνον τον υιόν του Φαύστον, επήγεν εις τον Άγιον Ισαάκιον, και εκεί γενόμενος Μοναχός έφθασεν εις βαθμόν αρετής. Ο δε θαυμαστός ούτος Ισάκιος κατώκησεν εις την έρημον και ησυχίαν, από της νεαράς του ηλικίας μεταχειριζόμενος παν είδος αρετής, και διότι ήτο εστολισμένος με ζωήν ενάρετον, δια τούτο και ο λόγος του ήτο λαμπρότατος.

ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ

Εν Ιεροσολύμοις και μεταφορά αυτού εν Κωνσταντινουπόλει.

Ανενεχθέντος του αγίου λειψάνου εν Ιεροσολύμοις Αλέξανδρος ο Συγκλητικός συνέθετο κτίζειν μαρτύριον επ’ ονόματι του Αγίου ενδόξου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου. Πληρωθείσης ουν της οικοδομής αυτού εκ της ιδίας του Συγκλητικού Αλεξάνδρου ουσίας, πολλά εδεήθη ούτος του Επισκόπου Ιωάννου, ίνα κατάθηται εν αυτώ το άγιον λείψανον. Τότε ο Επίσκοπος Ιωάννης τελέσας λιτανείαν κατέθετο το γλωσσόκομον, ηλώσας τίτλον έξωθεν· απέθετο δε τον Άγιον Στέφανον τον Πρωτομάρτυρα του Χριστού μετά πολλής ασφαλείας και τιμής μηνί Δεκεμβρίω ιδ΄ υπατεύοντος του Δεσπότου ημών και αυτοκράτορος Αυγούστου Κωνσταντίνου έτει δεκάτω της βασιλείας αυτού. Και μετά έτη πέντε νόσω περιπεσών Αλέξανδρος ο Συγκλητικός, διαθήκην διαθέμενος εις την Εκκλησίαν, και εις τους πτωχούς, και εις την αυτού συμβίαν, ενώρκισεν αυτούς τω Θεώ λέγων·

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:

«Όποιος θέλει να λάβη το πρώτον του αίτημα, το οποίον είναι η συγχώρησις των αμαρτημάτων του, πρέπει και αυτὸς προσευχόμενος να συγχωρή τα αμαρτήματα όπου έκαμαν εις αυτὸν οι άλλοι, καθώς είπεν ο Κύριος: “ Όταν στήκητε προσευχόμενοι, αφίετε ει τι έχητε κατά τινος, ίνα και ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς, αφή υμίν τα παραπτώματα υμών” (Μαρκ. ΙΑ´ 25)».

Το όραμα του ησυχαστού

Η νοερά προσευχή, η ευχή του Ιησού, είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου «Νηπτική θεωρία». Ο συγγραφέας του, ο ανώνυμος ησυχαστής, ο αυτοαποκαλούμενος «Απελπισμένος», αποκαλύπτει τα βιώματά του και προσφέρει την πείρα του στον αναγνώστη, σαν οδηγό για την κατάκτηση της νοεράς προσευχής.

Αυτός ο πρακτικός δάσκαλος παρουσιάζει με φυσικότητα και ιδιαίτερη γλυκύτητα τις εμφανίσεις και συνομιλίες του με τον Κύριο, την Υπεραγία Θεοτόκο και τους αγίους Αγγέλους, προβάλλοντας συχνά από μετριοφροσύνη άλλο πρόσωπο στη δική του θέση. Τέτοιο είναι και το όραμα που ακολουθεί:

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΣΩΤΗΡΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ -- Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης

Συχνά ὁ χριστιανός, κουρασμένος ἀπό τίς βιοτικές μέριμνες και ἀπογοητευμένος ἀπό τούς ἀνθρώπους πού συναναστρέφεται, ζητάει νά μάθει ἁπλά πράγματα γιά τήν πνευματική ζωή ἤ καλύτερα νά τοῦ ὑπενθυμίσει κάποιος μερικά βασικά καθήκοντα. Ἐπιθυμεῖ μιά ἐσωτερική ἀνασυγκρότηση, πού συνοψίζεται στό ἐρώτημα: «Τί πρέπει νά κάνω; Ποῦ νά στρέψω τήν προσοχή μου;». Τήν ἀπάντηση εὔκολα μπορεῖ νά τήν βρεῖ στήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Χριστοῦ και εἰδικότερα στούς μακαρισμούς. Ζητάει λοιπόν ὁ Χριστός νά εἶναι ὁ χριστιανός «πτωχός τῷ πνεύματι», πενθῶν καί «καθαρός τῇ καρδίᾳ». Αὐτές εἶναι οἱ ἀναγκαῖες προϋποθέσεις, προκειμένου ἡ ζωή του να εἶναι ὄντως χριστιανική. Ἄς τίς δοῦμε ἀναλυτικότερα. Ὁ πτωχός τῷ πνεύματι συναισθάνεται ὅτι ὑστερεῖ στά πνευματικά, ὅτι δεν ἔχει καμιά οὐσιαστική πρόοδο και ἐξαρτᾶται ἀποκλειστικά ἀπό το Θεό. Συγχρόνως πενθεῖ γιά τίς ἁμαρτίες του καί τίς καθημερινές του πτώσεις, ἀλλά καί γιά τό κακό πού ὑπάρχει στόν κόσμο καί γίνεται πηγή μεγάλης δυστυχίας στους ἀνθρώπους.

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΟΠΤΑΣΙΑ

Τοις κατά πόλιν και χώραν αγιωτάτοις και θεοσεβεστάτοις και εναρέτοις επισκόποις και πρεσβυτέροις και διακόνοις εν Χριστώ πεπιστευκόσι, κληρικοίς τε και αδελφοίς, παρά Λουκιανού ελαχίστου χαίρειν.

Όρασις εκ τρίτου σημείου, ήν περ ακούσαντες συναθλήσατε αυτοίς ταις θερμοτάταις και αγίαις υμών ευχαίς, δοξάζοντες τον τοιαύτα γνωρίσαντα αμαρτωλοίς ανδράσιν, ων πρώτος ειμί εγώ. Περί την ώραν της νυκτός, ο Θεός είδε και το Άγιον Πνεύμα, έτι μου γρηγορούντος και ως εν εκστάσει γενομένου, τεθέαμαι άνδρα τη ηλικία υπερμεγέθη, νεοφανή, ωραίον, απλότριχα, στολήν λευκήν ημφιεσμένον, ης τα γραμμεία ήσαν χρυσά· και ένδον αυτής σημείον σίγμα, και υποπόρφυρα· και σανδάλια χρυσολώρινα υποδεδεμένος· και ράβδον χρυσήν ην περιφερόμενος τη δεξιά χειρί, ήλθε και ένυξέ με τη ράβδω τρίτον και το όνομά μου εκ τρίτου εκάλεσεν· εγώ δε είπον αυτώ· «Τις ει, Κύριε»; Λέγει μοι τότε ο φανείς· «Εγώ ειμί ο Πρωτομάρτυς Στέφανος· άνελθε εις Ιεροσόλυμα, ειπέ τω Επισκόπω Ιωάννη τω εκείσε· έως πότε εγκατάκλειστοί εσμεν, και ουκ ανοίγεις ημίν και κηρύττεις τα άθλα;

Εγκώμιον εις την κοίμησιν της αγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου -- TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ

Φωνή κεράτινης σάλπιγγας, που να αντηχή δυνατώτερα από ανθρώπινη φωνή και να συγκλονίζη τα πέρατα, απαιτεί ένας λόγος προς τιμήν της ιεράς αυτής ημέρας, αγαπητοί μου. γι’ αυτό και κινδυνεύει ν’ αποτύχη τώρα, καθώς ακούγεται προερχόμενος από το ασθενές φωνητικό μου όργανο. Η Κυρία όμως και Βασίλισσα του παντός, έτσι καθώς είναι αφιλόδοξη, θα δεχτή νομίζω κι αυτόν εδώ τον σύντομο και πενιχρό λόγο που της προσφέρουμε οι δούλοι της, όμοια με εκείνους τους διεξοδικούς και αστραφτερούς των σπουδαίων ομιλητών, με το να παρακινείται σε συμπάθεια από τις προσευχές αυτού που με προστάζει να ομιλήσω. επειδή ακριβώς και ένα μόνο πράγμα προσέχει η φιλάγαθη: την πρόθεσι.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΛΟΓΟΥ

Εις την εύρεσιν του τιμίου λειψάνου του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Πρωτομάρτυρος Αρχιδιακόνου ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

Μετά το λιθάσαι τον Άγιον Πρωτομάρτυρα Στέφανον διωγμός πολύς επί την Εκκλησίαν την εν Ιεροσολύμοις εγένετο εν εκείνη τη ημέρα και πάντες διεσπάρησαν κατά τας χώρας της Ιουδαίας και Σαμαρείας, πλην των Αποστόλων· συνεκομίσαντο δε τον Άγιον Πρωτομάρτυρα Στέφανον άνδρες ευλαβείς και ποιήσαντες γλωσσόκομον πέρσινον, κατέθεντο αυτόν εκ δεξιών του θυσιαστηρίου της αγίας Σιών, γράψαντες και τίτλον εβραϊκοίς γράμμασι χιμήλ, από συριακής γλώσσης· και εποίησαν κοπετόν μέγαν απ’ αυτόν· και τύπτοντες τα στήθη αυτών υπέστρεφον εις Ιερουσαλήμ.