Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ! -- Τοῦ αειμνήστου Παναγιώτου Σωτ. Γκιουλὲ

Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις καὶ ὀψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτὶ τῆς ἀναστάσεως, Χριστὸν ἐξαστράπτοντα καὶ Χαίρετε φάσκοντα τρανῶς ἀκουσόμεθα, ἐπινίκιον ἄδοντες

 (Ὠδὴ Α´, τροπ. 1ον).

Ὤ οὐράνιον καὶ θεόφθογγον ὑμνολογικὸν ἄκουσμα, οὐρανίου Ἀρχαγγελικῆς καὶ Ἀγγελικῆς ὑμνωδίας ἐπάξιον! Ὤ πανευφρόσυνον καὶ πανεόρτιον ἀναστάσιμον Ἀρχαγγελικὸν σάλπισμα παγκοσμίου χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως, ποὺ διασαλπίζει στὸν φεγγοβόλο ἑορταστικὸ οὐρανὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὸ παμμέγιστο θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Δεσπότου τῆς κτίσεως!…

Γιατὶ μὲ τὸ ἀναστάσιμο αὐτὸ ὑμνολογικὸ σάλπισμα, ὁ πνευματέμφορος ὑμνογράφος τῆς ἑορτῆς, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, μᾶς καλεῖ, μέσα στὴν οὐράνια καὶ ἄπλετη φωτοχυσία τῆς λαμπροφόρου ἡμέρας τῆς ἐγέρσεως τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ, ν᾽ ἀποκαθάρουμε τὶς σωματικὲς καὶ τὶς ψυχικές μας αἰσθήσεις, ἀπὸ τὴν ἀχλὺν (=σκοτάδι) τῶν ἀλόγων παθῶν μας καὶ μὲ τὴν μετάνοια, τὴν ἄσκηση, τὴν νήψη καὶ τὴν ἀδιάλειπτη νοερὰ προσευχή, νὰ προσπαθήσουμε ν᾽ ἀποκτήσουμε τὶς ἔλλογες νοερὲς αἰσθήσεις τῆς πνευματικῆς ἀκοῆς καὶ τῆς πνευματικῆς ὁράσεως!… Γιατί μόνο μὲ τὶς πνευματικὲς αὐτὲς αἰσθήσεις, θὰ μπορέσουμε νὰ ἰδοῦμε τὸν ἀναστάντα Κύριον τῆς δόξης νὰ ἐξαστράπτη μέσα στὸ ἀπρόσιτο φῶς τῆς ἀναστάσεως καὶ θὰ τὸν ἀκούσουμε νὰ μᾶς φωνάζη δυνατὰ τὸν αἰώνιον ἀναστάσιμον χαιρετισμόν, «χαίρετε!…».

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                                         
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                            
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                 

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                       

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (6ον ) μέρος

ΑΙΝΕΙΤE ΤΟΝ ΘΕΟΝ -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 4 Ιουνίου 2018

Μητροφανούς αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Μαρίας και Μάρθας αδελφών Λαζάρου.

Ὁ Ἅγιος Μητροφάνης ἦταν υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ αὐτοκράτορος Πρόβου Δομετίου (276 – 282 μ.Χ.) καὶ ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου (306 – 337 μ.Χ.). Προσῆλθε στὸ Χριστιανισμὸ καὶ ἐπατριάρχευσε κατὰ τὰ ἔτη 306 – 314 μ.Χ. Ὅταν ὁ Μέγας Κωνσταντίνος κατέστησε τὴν Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα τοῦ Ἀνατολικοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους, ὁ Ἅγιος ἦταν ἐπίσκοπος αὐτῆς. Ἐπὶ τῆς ἀρχιερατείας του, ἡ Ἐκκλησία, διὰ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, καθησύχασε ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς καὶ ἔτυχε πάσης προστασίας.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Αγάπη και αλήθεια -- του αειμνήστου Διονυσίου Μπατιστάτου, θεολόγου

(Παρατηρήσεις επί της επιστολής του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου)

Σεβαστοί Πατέρες,

Εν τω υμετέρω εγκρίτω οργάνω της αγωνιζομένης και αγωνιώσης Ορθοδοξίας,  «Ορθόδοξος Τύπος» (αρ. φύλ.  109/10-10-1969) δημοσιεύεται μακροσκελεστάτη επιστολή του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου προς τον Οικουμενικόν Πατριάρχην. Καίτοι στερούμαι προσόντων, εφαμίλλων προς τον σεβαστόν και εξαίρετον επιστολογράφον, όντα σύμβουλον εξ απορρήτων επισήμων Εκκλησιαστικών ανδρών και πλειστάκις προβληθέντα δια το επισκοπικόν αξίωμα, εν τούτοις αποτολμώ να παρακαλέσω Υμάς, όπως φιλοξενήσητε πενιχράς τινας σκέψεις μου· τούτο δε ουχί προς προβολήν ασήμου και ασημάντου τινός λαϊκού, μη αξιωθέντος παρά του Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας ουδέ θέσεως διδασκάλου εν εκπαιδευτικοίς Αυτής Ιδρύμασιν, ως αθεραπεύτου συντηρητικού, αναδίδοντος την οσμήν του λιβάνου, και της κανδήλας των παραδόσεων, αλλά χάριν αυτής ταύτης της Ορθοδοξίας, του προσφιλούς εντρυφήματος των καρδιών μας και της αποκλειστικής ελπίδος σωτηρίας.

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1) 

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!

Διωγμός εντός των τειχών της Διοικούσης Εκκλησίας -- του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Κάθε φορά που θυμάμαι – και συμβαίνει αυτό συχνά, σχεδόν καθημερινά – ότι μερικοί αδελφοί διώκονται όχι γιατί είναι άδικοι, όχι γιατί παρανομούν, όχι γιατί καταπατούν θείες εντολές, αλλά γιατί είναι δίκαιοι, είναι ζηλωτές, είναι ηθικοί και τηρούν με ακρίβεια τις εντολές  του Θεού, αισθάνομαι και εγώ τον πόνο των αδελφών, τον βιώνω ως ιδικό μου και αγανακτώ από τη συμπεριφορά των διωκτών, οι οποίοι κινούνται με συγκαλυμμένη εχθρότητα και πάντα στο όνομα της τήρησης της κανονικής τάξης της Εκκλησίας και της πιστής εφαρμογής των όσων από αιώνες ισχύουν στην παράδοσή της!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

«Πάτερ μου, σε λίγο καιρό, όχι μακριά, σε πολύ λίγα χρόνια, θα υπάρξη μία εκκλησία σε όλον τον κόσμο… παπικοί, προτεστάντες, ορθόδοξοι, θα υπάρχει μία λέξη, αυτή που επικρατεί στις ημέρες μας, «ενότητα»· υπό το πρίσμα τῆς ενότητος. Από κάτω θα γίνει ένας ακταρμᾶς, δηλ. ο καθένας θα κρατάει την πίστη του, αλλά εδώ θα βλέπετε καρδινάλιο. Αυτός θα κρατάει την πίστη του, εγώ την πίστη μου, θα έχουμε όμως κοινό ποτήριο. Και θα μεταλαμβάνουμε και σείς τα κορόïδα θα μᾶς βλέπετε και δεν θα αντιδράτε. Ξέρετε γιατί δεν θα αντιδράτε; Γιατί θα σᾶς λένε «Κάντε υπακοή στην Εκκλησία». «Κάντε υπακοή», έτσι θα σᾶς λένε.»  

Ελάτε, να αγαπηθούμε ντάρλιγκς! Ας ενωθούμε στου Παπόδουλου Οικουμενισμού την καλόστρωτη και ανθοστόλιστη κοίτη! -- του αδελφού μας Ιουστίνου

«Εστώς και θερμαινόμενος» από τις ζεστές και ορθάνοιχτες Παπικές αγκάλες της επιστροφής μας, συγκινούμενος από τα κροκοδείλια δάκρυα και τον Ορχηστρικό Χορό της Διαθρησκειακής Σαλώμης.
Εξ αιτίας αυτής της πονηράς αγάπης και αποδοχής της προτροπής του αρχεκάκου Όφεως, έπεσαν ο Αδάμ και η Εύα. Επάνω σ’ αυτήν ακριβώς την παμπόνηρη «αγάπη και αποδοχή» στηρίζεται ο έκφυλος Οικουμενισμός, το άρμα του Αντιχρίστου. «Ελάτε, να αγαπηθούμε ντάρλιγκς! Ας ενωθούμε στου Παπόδουλου Οικουμενισμού την καλόστρωτη και ανθοστόλιστη κοίτη! Ας περιφρονήσουμε τις διαφορές μας και ας εστιάσουμε στις ομοιότητές μας».

Αυτοκτονούμε. 17.710.000 εκτρώσεις στην «αγιοτόκο» Ελλάδα !!!

Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2017

17 .710 .000, (δεκαεπτά  εκατομμύρια επτακόσιες δέκα χιλιάδες) ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από εκτρώσεις!!!

Με το εθνικό έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους, δια του Ν. 1609 του 1986.

 Με την έντεχνη από το  1980  αλλοίωση της ομοιογένειας των Ελλήνων με περίπου 3.000. 000 μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.

 Και τώρα με την  σταδιακή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, είναι όντως τραγικόν, ευρισκόμεθα προ της  αλλοιώσεως και μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού, και οι υπεύθυνοι του έθνους συνεχίζουν να νομιμοποιούν και να πληρώνουν δια 350 χιλιάδες περίπου, εκτρώσεις, ετησίως.

 Αυτοκτονούμε!!!