O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 7 Απριλίου
2018
ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ, Η εις
Άδου κάθοδος του Κυρίου. Καλλιοπίου μάρτυρος, Γεωργίου επισκόπου Μυτιλήνης,
Ρουφίνου του διακόνου και Ακυλίνης μαρτύρων.
Το Σάββατο, αφού
συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στον Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να
ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν οι θεομάχοι,
«έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του
σώμα, κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος
εκείνος, όταν ακόμα ζούσε, και τότε θα είναι η τελευταία αυτή πλάνη, χειρότερη
της πρώτης».
Αυτά είπαν στο
Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας
εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.
Πήγαινε στο κελλί σου, και μη εξετάζης τις κρίσεις του Θεού.
Ένας
γέροντας άγιος και ασκητής παρεκάλεσε μία φορά τον Κύριο να του διδάξη ποιά
είναι η κρίση του. Διότι, είπε, βλέπω άλλοτε μεν ανθρώπους δικαίους και
ευλαβείς να βρίσκωνται σε μεγάλη φτώχεια και δυστυχία. Άλλοτε πάλι βλέπω
άδικους και αμαρτωλούς να είναι σε μεγάλο πλούτο και ανάπαυση. Άλλοτε πάλι
πολλοί δίκαιοι και ευλαβείς να αδικούνται και να βασανίζωνται άδικα, πολλοί δε
άδικοι και άξιοι θανάτου αμαρτωλοί και παράνομοι να ζουν και να πλουτίζουν.
Τότε άκουσε φωνή που του έλεγε.
Μη
ζητάς εκείνα τα οποία δεν φτάνει ο νους και γνώση σου, μήτε να ερευνάς τα
απόκρυφα. Διότι οι κρίσεις του Θεού είναι άβυσσος και βάθος μέγα και πολύ. Πλην
όμως επειδή ζήτησες να μάθης κατέβα στον κόσμο και κάθισε στο τάδε μέρος και
πρόσεχε εκείνα που θα δης, για να καταλάβης μικρό μέρος από τις κρίσεις του
Θεού και να γνωρίσης πως είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική των
πάντων του Θεού διακυβέρνηση.
Εμπειρικαί αποδείξεις της Αναστάσεως -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Η Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι το πιο
μεγάλο και πιο σπουδαίο γεγονός, που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία. Το φως της
καταυγάζει όλη την οικουμένη και η προσφορά της δεν ικανοποιεί μόνο τις
προσδοκίες του πιστού, αλλά στοχεύει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Διότι ο κάθε
άνθρωπος, είτε πιστεύει είτε όχι, δεν παύει να πιέζεται από το βραχνά του
θανάτου, που περιορίζει τη ζωή και φαρμακώνει το είναι του, δεν παύει να διψά
και να πεινά, για μια ζωή ατέλειωτη και όμορφη, απρόσβλητη από τον πόνο, γεμάτη
χαρά και ελπίδα. Η ανάσταση του Χριστού δεν είναι μυστήριο, ώστε να το
προσεγγίσουμε με την πίστη. Είναι ιστορικό γεγονός. Γι΄ αυτό προσκαλεί και
προκαλεί να το ψηλαφήσουμε και να το ερευνήσουμε μέσα από τις πάμπολλες
μαρτυρίες και αποδείξεις που το βεβαιώνουν πειστικά και αδιάσειστα. Δεν
απευθύνεται στο συναίσθημα και στην ευλάβεια μόνο· πρωτίστως ικανοποιεί και
πείθει τη λογική, της δίδει τα εχέγγυα για να αναχθεί από το λογικό στο
υπέρλογο, να γίνει πίστη. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η ανάσταση του Χριστού δεν
στηρίζεται στην πίστη των χριστιανών, αλλά η πίστη των χριστιανών θεμελιώνεται
στο γεγονός της αναστάσεως του Χριστού.
ΠΑΣΧΑ 2018 ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 200η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΝΕΟΥ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΞ ΑΡΟΑΝΙΑΣ (22.5.1818)
5.4.2018
Τὰ μέλη, οἱ συνεργάτες, οἱ φίλοι καὶ οἱ θαυμαστὲς τῶν σκοπῶν,
τῶν
δραστηριοτήτων καὶ τῶν προοπτικῶν τῶν φορέων μας :
Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν
Σωματεῖο «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνος»
Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος»
καὶ περιοδικό «Φωτεινὴ Γραμμή»
εὔχονται ἐκ μέσης
καρδίας
Εὐλογημένο, Χαρούμενο καὶ προπαντὸς Εἰρηνικὸ Ἅγιο
Πάσχα
διότι ὁ πολυχαϊδεμένος μας
«κουμπάρος», «ἀδελφός» καὶ «φίλος» - ὁ σύγχρονος σχιζοφρενὴς Χίτλερ βρυχᾶται
καὶ σὰν νέος αἱμοδιψὴς γενίτσαρος ψάχνει ἤ μᾶλλον μᾶς δημιουργεῖ καθημερινὰ
ἀφορμὲς γιὰ νὰ μᾶς ἐπιτεθῇ.
«Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι»
«Ο δε λέγει αυταίς• μη εκθαμβείσθε• Ιησούν
ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον Εσταυρωμένον• ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε• ίδε ο τόπος όπου
έθηκαν Αυτόν» (Μαρκ. ιστ
6). Τους λέγει: Μη εκπλήττεσθε και μη φοβείσθε. Γνωρίζω ποιόν ζητάτε. Ζητάτε
τον Ιησού τον Ναζαρηνό, τον Εσταυρωμένον. Ανεστήθη. Δεν είναι εδώ. Ιδού, είναι
αδειανό το μέρος, όπου τον έβαλαν.
«Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος» ψάλλουμε την Ανάσταση.
• Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στα Πνευματικά Γυμνάσματα, εξηγεί:
«Όντως αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί Αυτού» (Ψαλμ. ριζ’ 23). Οι εχθροί Του δαίμονες, ο εχθρός Του θάνατος, ο εχθρός Του η αμαρτία, ο εχθρός Του άδης, οι εχθροί Του Ιουδαίοι οι τούτον σταυρώσαντες και μισούντες Αυτόν. Όντως εκινδύνευε το καράβι να πνιγή και να πλέη δεν ηδύνατο, όπου ερρίφθη ο Ιωνάς εις την θάλασσαν και κατεπόθη από το κήτος. Καράβι είναι ο κόσμος, όπου δεν ηδύνατο να υπάγη εμπρός εις το αγαθόν. Θάλασσα είναι τα πάθη και αι θλίψεις του κόσμου. Ιωνάς ο Χριστός, κήτος ήτον ο θάνατος και ο άδης. Ερρίφθη ο Χριστός εις την θάλασσαν και τα πάθη. Κατεπόθη από τον θάνατον και τον άδην. Και επειδή η ζωοποιός θεότης δεν εχωρίσθη ούτε από το νεκρωθέν σώμα το κείμενον εις τον τάφον ούτε από την ψυχήν την καταβάσαν εις άδην δια τούτο ενέκρωσε και τον άδην και ανέστη τριήμερος και ούτως ο κόσμος όπου εκινδύνευε διεσώθη «ώσπερ γαρ ην Ιωνάς εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτως έσται ο υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας» (Ματθ. ιβ 40).
• Εις τον Συναξαριστήν του Πεντηκοσταρίου αναφέρεται:
«Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος» ψάλλουμε την Ανάσταση.
• Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στα Πνευματικά Γυμνάσματα, εξηγεί:
«Όντως αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί Αυτού» (Ψαλμ. ριζ’ 23). Οι εχθροί Του δαίμονες, ο εχθρός Του θάνατος, ο εχθρός Του η αμαρτία, ο εχθρός Του άδης, οι εχθροί Του Ιουδαίοι οι τούτον σταυρώσαντες και μισούντες Αυτόν. Όντως εκινδύνευε το καράβι να πνιγή και να πλέη δεν ηδύνατο, όπου ερρίφθη ο Ιωνάς εις την θάλασσαν και κατεπόθη από το κήτος. Καράβι είναι ο κόσμος, όπου δεν ηδύνατο να υπάγη εμπρός εις το αγαθόν. Θάλασσα είναι τα πάθη και αι θλίψεις του κόσμου. Ιωνάς ο Χριστός, κήτος ήτον ο θάνατος και ο άδης. Ερρίφθη ο Χριστός εις την θάλασσαν και τα πάθη. Κατεπόθη από τον θάνατον και τον άδην. Και επειδή η ζωοποιός θεότης δεν εχωρίσθη ούτε από το νεκρωθέν σώμα το κείμενον εις τον τάφον ούτε από την ψυχήν την καταβάσαν εις άδην δια τούτο ενέκρωσε και τον άδην και ανέστη τριήμερος και ούτως ο κόσμος όπου εκινδύνευε διεσώθη «ώσπερ γαρ ην Ιωνάς εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτως έσται ο υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας» (Ματθ. ιβ 40).
• Εις τον Συναξαριστήν του Πεντηκοσταρίου αναφέρεται: