Μία
μεγάλη και πικρή ορθόδοξη αλήθεια την οποία
αδυνατούν κατάματα να δουν, να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν οι έχοντες εκκλησιολογικόν νουν, αλλά
διπλωματικώς, ενοχοποιητικώς και σκοπίμως, αποκρύπτουν αυτοί που δηλώνουν πως
κατέχουν τάχα τη νοοτροπία της
Εκκλησίας διά της μοντέρνας Αντιπατερικής “Βασιλικής οδού”, είναι ακριβώς αυτή:
Οι
ανά την οικουμένην Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όλοι οι πατέρες οι πνευματικοί, οι
διδάσκαλοι και οδηγοί, Αρχιερείς, Ιερείς και Λαϊκοί, όλοι, εκπροσωπούνται από αυτούς ακριβώς τους Μεγάλους και
χειροτέρους Αιρετικούς όλων των αιώνων: από τους Οικουμενιστές.
Εκπροσωπούνται από αυτούς τους
Αντιχρίστους Εκκλησιαστικούς Ηγέτες, είτε το θέλουν, είτε όχι. Είτε συμφωνούν είτε όχι. Η εκπροσώπιση είναι:
- εξουσία αυθύπαρκτη,
- διαδικασία αυτόφωρη και
- παράσταση αυτεπάγγελτη.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εκπροσωπεί
την ανά την Οικουμένην σύμπασα Ορθοδοξία. Διπλωματικώς πάντως
ειπώθηκε, φιλολογίας χάριν, πως “δεν εκπροσωπούσε την Ορθοδοξία ο Πατριάρχης,
στην ενθρόνιση του Πάπα”. Στην ουσία, μια τέτοια πρόταση αποτελεί αποποίηση
ευθυνών και ύποπτη κάλυψη ενοχών από τους εκπροσωπουμένους. Στην κυριολεξία,
εννοεί: “Δεν φταίω εγώ που συνεχίζω να του επιτρέπω να με εκπροσωπεί…” Και όμως ΦΤΑΙΣ και φέρεις πολύ μεγάλη
ευθύνη!