ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ; -- Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνού Ομ. Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Μιλώντας για την Ορθοδοξία, δεν πρέπει να επαναλαμβάνουμε το λάθος του Πιλάτου, όταν ερώτησε τον Χριστό: «Τί έστιν αλήθεια;» (Ίωάνν. 18, 38). Το ορθό είναι: «Τίς έστιν αλήθεια». Διότι η αλήθεια δεν είναι μία ιδέα, μία θεωρία, ένα σύστημα, αλλά πρόσωπο το Πανάγιο Πρόσωπο του Ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου, του Ιησού Χριστοῦ. Έτσι πρέπει να ερωτήσουμε και για την Ορθοδοξία, διότι ταυτίζεται με το θεανθρώπινο Πρόσωπο του Θεού Λόγου. Αυτός, ώς Θεάνθρωπος, είναι η Ορθοδοξία μας, η Παναλήθειά μας.

1. Αν θέλαμε να ορίσουμε, συμβατικά, τον Χριστιανισμό, ως Ορθοδοξία, θα λέγαμε ότι είναι η εμπειρία της παρουσίας του Ακτίστου (του Θεού)1 μέσα στην ιστορία και η δυνατότητα του κτιστού (του ανθρώπου) να γίνει Θεός «κατά χάριν». Με δεδομένη τη διηνεκή παρουσία του Θεού εν Χριστώ στην ιστορική πραγματικότητα, ο Χριστιανισμός προσφέρει στον άνθρωπο τη δυνατότητα θεώσεως, όπως η Ιατρική Επιστήμη του παρέχει τη δυνατότητα διατήρησης η αποκατάστασης της υγείας του, αλλά και στις δύο περιπτώσεις μέσα από μία ορισμένη θεραπευτική διαδικασία και ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής.

Eνιαίο Εκκλησιαστικό μέτωπο ενάντια στην Παναίρεση.

Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ -- Αθωνικά άνθη...":

Η Ενότητα της Εκκλησίας η οποία έχει σαφώς Δογματικό περιεχόμενο ( Εις Μίαν Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ) υπάρχει αληθινά όταν υπάρχει Ενότητα στην Πίστη, την Λατρεία και την Διοίκηση. Στις ημέρες μας δυστυχώς θεωρείται Σχίσμα όποιος διασπά την Ενότητα κυρίως στην Διοίκηση, ενώ η διάσπαση της Ενότητος στην Πίστη τίθεται ουσιαστικά σε δεύτερη μοίρα και θέση, ενώ της ανήκει η πρώτη. Εάν στις ημέρες μας κάποιοι ευθύνονται για Σχίσμα στην Εκκλησία αυτοί είναι οι Οικουμενιστές και οι συνοδοιπόροι τους, διότι αυτοί απέκλιναν έργω και λόγω από την Ορθόδοξη Πίστη. Οι αγωνιζόμενοι εναντίον της Παναιρέσεως, ανεξαρτήτως προελεύσεως, ενώ είναι Ορθόδοξοι ως προς την Πίστη, βαρύνονται με το εξίσου μεγάλο Εκκλησιαστικό παράπτωμα της πολυδιασπάσεως ( ανεξάρτητες Μερίδες ) στο βαθμό που ο καθένας εξ αυτών δεν προσπαθεί ειλικρινά να επιτύχει την Ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων και την συμπόρευση αυτών σε ενιαίο Εκκλησιαστικό μέτωπο ενάντια στην Παναίρεση. 

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 18 Μαρτίου 2018

Δ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, Ιωάννη της Κλίμακος. Κυρίλλου αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων, Τροφίμου και Ευκαρπίωνος των μαρτύρων.

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος καταγόταν ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη καὶ γεννήθηκε πιθανῶς τὸ ἔτος 313 μ.Χ. στὰ Ἱεροσόλυμα. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων Μαξίμου τοῦ Γ’ (333 – 348 μ.Χ.), τὸν ὁποῖο καὶ διαδέχθηκε στὴν ἐπισκοπικὴ ἕδρα κατὰ τὶς ἀρχὲς τοῦ ἔτους 348 μ.Χ., εἴτε διότι ὁ Μάξιμος ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Ἀρειανούς, εἴτε διότι πέθανε. Ὁ Ἅγιος ἀρχικὰ ἀδιαφοροῦσε γιὰ τὶς δογματικὲς «λεπτολογίες» καὶ ἀπέφευγε ἐπιμελῶς τὸν ὄρο «ὁμοούσιος». Γι’ αὐτὸ ὁ Ἀρειανὸς Μητροπολίτης Κασαρείας Ἀκάκιος ἐνέκρινε τὴν ἐκλογή του καὶ τὸν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο. Ἀλλὰ συνέβη καὶ ἐδῶ, ὅτι ἀργότερα καὶ στὴν περίπτωση τοῦ Ἁγίου Μελετίου, Πατριάρχου Ἀντιοχείας († 12 Φεβρουαρίου).

Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος : εστί μεν Εκκλησία αγίων και Εκκλησία οσίων, αλλ΄ εστί κατά τον ψαλμόν και Εκκλησία πονηρευομένων

«Λοιπόν δεν είναι πάντοτε σεπτόν και τίμιον το της Συνόδου όνομα. Αλλ΄ εκείνη μεν είναι σεπτή και τιμία, η αγία Σύνοδος, η στοιχούσα τοις τε εγγράφοις και αγράφοις παραδεδομένοις υπό των αγίων Αποστόλων και της Καθολικής Εκκλησίας. Και της τοιαύτης Συνόδου κατά χρέος τας αποφάσεις δεχόμεθα και φυλάττομεν· των δε αλλοτρίων την φωνήν, ούτε γινώσκομεν, ούτε πειθόμεθα  αυτή.                                       Δυνάμεθα εντεύθα ν΄ απαριθμήσωμεν πολλάς τοιαύτας Συνόδους, αλλ΄ ίνα μη χρονοτριβώμεν περιττώς, ας ίδη ο αναγνώστης τον Β΄ τόμον των Συνοδικών και θέλει εύρει αυτάς, όπου και ρητώς ληστρικαί επιγράφονται. Και το χειρότερον όπου όχι μόνον τοπικαί και ολιγάριθμοι αστάθησαν τοιαύται, αλλά και οικουμενικαί πολυάριθμοι, οία η εν Εφέσω το δεύτερον, η συμφωνήσασα τω μονοφυσίτη Ευτυχεί και τον ευσεβέστατον και αγιώτατον Φλαβιανόν τον Κων/λεως αποκτείνασα. Μετά ταύτην η επί Κοπρωνύμου πολυαριθμοτάτη, η φριάξασα κατά των αγίων εικόνων.

Οίστρος ακολασίας -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

 Οι συνειδητοί χριστιανοί συνήθως δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στην κοινωνία και ειδικότερα τον τρόπο ζωής των κοσμικών ανθρώπων, γιατί δεν έχουν πολλές σχέσεις μαζί τους. Όσοι, όμως, πληροφορούνται, απογοητεύονται. Υπάρχει μεγάλη διαφθορά, η οποία ξεπερνάει τα όρια της δικής τους φαντασίας. Οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί απ΄ το θέλημα του Θεού και ζουν σύμφωνα με τις υποδείξεις του διαβόλου. Δεν υπάρχει πια χριστιανικό ήθος στους λεγόμενους χριστιανούς. Παντού επικρατεί η ανηθικότητα. Οι σαρκικές ηδονές έχουν μεθύσει τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Οι νέοι, οι έγγαμοι και οι γέροντες μιλούν για τον έρωτα και δεν ντρέπονται. Κανένας δεν μιλάει για ηθική, εγκράτεια, αγάπη, οικογένεια, φόβο Θεού και αιώνιες αξίες. Ζωώδης η κατάσταση. Γι΄ αυτό έχουν αυξηθεί τα διαζύγια και λιγόστεψαν οι γάμοι. Οι άνθρωποι στις μέρες μας εύκολα λύνουν τις συζυγικές τους σχέσεις. Όλα επιτρέπονται πιά! Κανένας ηθικός φραγμός και καμμιά ηθική αναστολή.

Η ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ ΑΦΡΙΝ, ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΙΜΙΑ

Απαραίτητη η ελληνική πολιτική για το Κουρδικό, την ώρα που οι Τούρκοι συνεχίζουν να προκαλούν

Από τον
Σάββα Καλεντερίδη

Στον πρόλογο του βιβλίου μου «Παράδοση Οτζαλάν - Η ώρα της αλήθειας», που τέθηκε σε κυκλοφορία το 2007, κατέληγα με τις εξής φράσεις:
«Τέλος, στο τελευταίο κεφάλαιο αναπτύσσεται η κατάσταση όπως εξελίσσεται στις μέρες μας, που το Κουρδικό αναδεικνύεται σε μείζον ζήτημα, το οποίο επηρεάζει τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και αφορά πλέον άμεσα την Ελλάδα, σε βαθμό που να καθιστά εξαιρετικά επίκαιρη τη φράση που συνήθιζα να λέω, όταν επιχειρηματολογούσα σε υπηρεσιακό επίπεδο για το θέμα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990: Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, αν δεν διαμορφώσει πολιτική για το Κουρδικό».

ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΕΩΣ -- ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ»

Quo Vadis ;

ΠΡΟΣ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ ΚΑΙ ΠΟΜΠΗΙΑ ; ; ; 
14.12.2015

1. Ἔχουμε τονίσει κατὰ κόρον ὅτι οἱ ἰθύνοντες πασχίζουν νὰ ἐφαρμόζουν τὰ σατανικὰ σχέδια τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ εἶναι:
«Θέλεις νὰ ἐξουθενώσῃς ἕνα ἔθνος ; 
Διέφθαρέ του τα ἤθη, τὰ ἔθιμα, τὴν οἰκογένεια, τὴν θρησκεία καὶ τὴν ἐθνική συνείδησι». 

2. Πρὸς τοῦτο προσφέρουν στὸν λαὸ ἀφθονότατα αἴσχιστα θεάματα, γιὰ νὰ τὸν ἐκμαυλίζουν καὶ ἄλλοτε μὲν τοῦ προσφέρουν μὲ θαλασσοδάνεια ἀφθονότατο ἄρτο καὶ τὸν ὁδηγοῦν στὴν ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία, ἄλλοτε δὲ τοῦ στεροῦν καὶ τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο καὶ τὸν ὁδηγοῦν στὶς αὐτοκτονίες.

Μητρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος : Περί νηστείας κατά την περίοδον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Αγαπητοί μας Χριστιανοί,

Με την χάρη του Αγίου Τριαδικού Θεού εισήλθαμε στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Στην ευλογημένη αυτή εκκλησιαστική περίοδο, η Αγία μας Εκκλησία μας καλεί στην προσωπική μας κάθαρση, στο θείο φωτισμό και στην συνάντησή μας με τον Αναστημένο Χριστό.

Η Εκκλησία μας προκαλεί και μας προτρέπει λέγοντας: «Νηστεύσομεν αδελφοί σωματικώς, νηστεύσομεν και πνευματικώς, λύσομεν πάντα σύνδεσμον αδικίας…» Η πρόσκληση της Εκκλησίας μας όχι μόνο τώρα στην αρχή αυτής της κατανυκτικής περιόδου, αλλά και κάθε νηστείας είναι στην πραγματικότητα πρόσκληση η οποία αναφέρεται στην όλη ζωή του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος είναι κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, κατά την φύση διπλό ον αποτελούμενο από σώματος και ψυχής.