O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 4 Μαρτίου
2018
Β ΝΗΣΤΕΙΩΝ,
Γρηγορίου Παλαμά. Γερασίμου οσίου, του εν Ιορδάνη, Παύλου και Ιουλιανής
μαρτύρων, Γρηγορίου επισκόπου Κύπρου.
Ο θείος Γρηγόριος ο
Παλαμάς, καταγόταν από την Ασία και ανετράφη από παιδί στην βασιλική αυλή της
Κωνσταντινούπολης. Τελείωσε τις σπουδές του στη φιλοσοφία, ρητορική και φυσική.
Στη λογική, κατά την αποφοιτήριο διάλεξή του ενώπιον του αυτοκράτορα και των
αξιωματούχων, ο πρύτανης του πανεπιστημίου ανεφώνησε με θαυμασμό ότι αν ήταν
παρών και ο ίδιος Aριστοτέλης θα τον επαινούσε. Μετά τις σπουδές του όμως,
απέρριψε τη προσφορά υψηλών αξιωμάτων του αυτοκράτορα, εγκατέλειψε τα βασίλεια
και από είκοσι χρονών ασκήτευσε στο Άγιον Όρος. Πρώτα στην Λαύρα του Βατοπεδίου
κατόπιν στη Λαύρα του Αθανασίου καθώς και στην ερημική τοποθεσία Γλωσσία,
σημερινή Προβάτα.
Άγ. Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Αλλοίμονον, ανήκουστος προδοσία!
Ήτο άραγε απαραίτητον
η Ορθόδοξος Εκκλησία, αυτό το πανάχραντον Θεανθρώπινον σώμα και οργανισμός του
Θεανθρώπου Χριστού, να ταπεινωθή τόσον τερατωδώς, ώστε οι αντιπρόσωποί Της
θεολόγοι, ακόμη και ιεράρχαι να επιζητούν την “οργανικήν” μετοχήν και
συμπερίληψιν εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών, το οποίον κατ΄ αυτόν τον
τρόπον γίνεται εις νέος εκκλησιαστικός “oργανισμός”, μία “νέα Εκκλησία” υπεράνω των εκκλησιών, της οποίας αι
Ορθόδοξοι και μη ορθόδοξοι εκκλησίαι αποτελούν μόνον “μέλη”, “οργανικώς”μεταξύ
των συνδεδεμένα; Αλλοίμονον, ανήκουστος προδοσία!
Άγιος Νικόδημος : μάταιοι είναι όλοι οι ασκητικοί σας αγώνες και κόποι και ιδρώτες·
Άγιος
Νικόδημος προς τους αντικολλυβάδες μοναχούς του Αγίου Όρους: Ει γαρ και ουκ
ήθελον παντελώς ειπείν, ουδέ γράψαι εις χάρτην ταύτα, δια το αιδέσιμον του
μοναχικού και ασκητικού τάγματος, αλλ΄ αναγκάζομαι, ίνα γράψω ολίγα τινά,
ένεκεν αληθείας και δικαιοσύνης. Δεύτερον αίτιον ταύτης (Ομολογίας) εστάθη, το
μίσος οπού τρέφουν εις την καρδίαν τους οι κατήγοροι ημών, και πάντων των
αδελφών οπού φυλάττουν την εν Σαββάτω περί των μνημοσύνων της Εκκλησίας
Παράδοσιν· και ακολούθως η εκκρίζωσις του τοιούτου μίσους, ήτις ελπίζεται να
γένη, συνεργούσης της θείας Χάριτος, δια της Ομολογίας και Απολογίας ημών ταύτης.
Κάμνομεν τέλος της Ομολογίας και Απολογίας ημών ταύτης, και λέγομεν τούτο το
σύντομον μεν, αλλά γενναίον και αληθέστατον: Αδελφοί και πατέρες, εάν δεν εκριζώσετε
το μίσος από την καρδίαν σας, και δεν εμφυτεύσετε την αγάπην, και εάν δεν
παύσετε από τας κατά των αδελφών σας δυσφημίας, να ηξεύρετε—και σύγγνωτε ημίν
δια την τόλμην—ότι ματαίως κατοικείτε εις τα όρη και τα βουνά· μάταιοι είναι
όλοι οι ασκητικοί σας αγώνες και κόποι και ιδρώτες· να ειπούμεν και
μεγαλύτερον: μαρτύριον αισθητόν, εάν υπομείνητε δια τον Χριστόν, έχετε δε μίσος
και δεν αγαπάτε τους αδελφούς σας, μάταιον είναι το τοιούτον μαρτύριόν σας.
΄Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη:
«΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»
«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.
Έπεσες; Σήκω...
Αμάρτησες; Ησύχασε..
Καλό είναι να μη μας πιάνει άγχος και θλίψη..
Λέει κάπου ο γερ.Αγάθων: έπεσα-σηκώθηκα, έπεσα-σηκώθηκα, έπεσα-σηκώθηκα, έπεσα-σηκώθηκα...
«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.
***
Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας
"΄Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά
Σισώη:":
Έπεσες; Σήκω...
Αμάρτησες; Ησύχασε..
Καλό είναι να μη μας πιάνει άγχος και θλίψη..
Λέει κάπου ο γερ.Αγάθων: έπεσα-σηκώθηκα, έπεσα-σηκώθηκα, έπεσα-σηκώθηκα, έπεσα-σηκώθηκα...
π. Θ. Ζήσης, Συνοδικόν της Ορθοδοξίας & επέτειος της διακοπής μνημοσύνου
Ένα δίωρο ταξίδι σε μια φανταστική για την Αθήνα εποχή,
|
