Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: 02/27/18

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟΥΣ – ΑΡΝΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΕΙΑΣ

Στάλθηκε η παρακάτω παράκληση για δημοσίευση στα Ιστολόγια “Αποτείχιση και Πατερική Παράδοση” και “Ομολογία”. Και τα δύο αρνήθηκαν να το δημοσιεύσουν ενώ οι ίδιοι κλαίγονται όταν αρνούνται να δημοσιεύσουν τα σχόλιά τους οι άλλοι. “Ό συ μισείς, ετέρω μή ποιήσεις”. Αρνήθηκαν να το δημοσιεύσουν όχι μόνο από εμπάθεια αλλά και διότι αποκαλύπτει την τραγική ανακολουθία και φοβερή υποκρισία τους.

“Ασπάζομαι ολοψύχως τις Ορθόδοξες θέσεις αυτές του π. Ευθυμίου, οι οποίες δεν είναι κατ΄ ουσίαν δικές του αλλ’ εκφράζει τις θέσεις του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου και όχι μόνο αλλά πολλών άλλων Αγίων Πατέρων. Επεκτείνω όμως την κατηγορία του συμβιβασμού στα Ιστολόγια “Αποτείχιση και Πατερική Παράδοση” και “Ομολογία”, τα οποία ελπίζω να δείξουν την δέουσα δικαιότητα και να αναρτήσουν, αν θέλουν, επί ίσοις όροις, την ελεγκτική μου ανταπόκριση, η οποία γίνεται “με αγάπη εν αληθεία” και ας είναι καυστική…

http://www.wallingoff.com/904 (του θεολόγου Νικολάου Πανταζή)

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟΥΣ – ΑΡΝΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΕΙΑΣ

Σε πρόσφατο άρθρο του πνευματικού μου, π. Ευθυμίου Τρικαμηνά:

***

SCRIPTA MANENT άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "":

Θα το ανεβάσουμε κι εμείς

ΥΣ
ούτε μονόστηλο σχόλιο δεν μας ανεβάζει το πατερική παράδοση
κατά τ’ άλλα κάνουν ενημέρωση...

***

Σ.σ. Δυστυχώς σχεδόν όλα τα "ορθόδοξα" ιστολόγια κάνουν το ίδιο. Έχω προσωπική εμπειρία...

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Ύμνοι στα Εισόδια της Κυρίας Θεοτόκου -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 28 Φεβρουαρίου 2018

Τη ΚΗ΄ (28^η) του μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και Ομολογητού ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Συναθλητού του Αγίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου.

Βασίλειος ο Όσιος Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του Ισαύρου Λέοντος Γ΄ του Εικονομάχου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιζ΄ - ψμα΄ (717 – 741), νέος δε την ηλικίαν έγινε Μοναχός και υπεβάλλετο εις αυστηράν άσκησιν. Πρώτον λοιπόν, καλώς αγωνισάμενος, αντέστη ύστερον ανδρείως εις τους Εικονομάχους, δια τον σεβασμόν και την προσκύνησιν των Αγίων Εικόνων. Διο συνελήφθη υπ’ αυτών και ετιμωρήθη πολύ ο αοίδιμος. Αλλά παρά τας τιμωρίας δεν υπεχώρησεν από την καλήν ταύτην αντίστασιν, αλλά εκήρυττε την αλήθειαν της Ορθοδοξίας έως θανάτου, έχων ως συναγωνιστήν και τον θείον Προκόπιον τον Δεκαπολίτην, τον εορταζόμενον κατά την εικοστήν εβδόμην του παρόντος μηνός Φεβρουαρίου. Τούτου ένεκα και ξεσμούς παρά των Εικονομάχων έλαβεν εις όλον το σώμα και μάλιστα τον τράχηλον και εις φυλακήν ερρίφθη. Αφ’ ου δε ο Ίσαυρος Λέων απέθανεν, ηλευθερώθη ο Άγιος εκ της φυλακής και ηκολούθει πάλιν την προτέραν ασκητικήν πολιτείαν, πολλούς μεν αμαρτωλούς παρακινών εις την αρετήν δια του λόγου και του παραδείγματός του, πολλούς δε κακοδόξους επιστρέφων εις την Ορθόδοξον Πίστιν. Με τοιούτον λοιπόν τρόπον πολιτευσάμενος ο μακάριος, χαίρων και ευχαριστών τον Θεόν απήλθε προς Κύριον, ον εκ βρέφους ηγάπησεν.

ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ 4.2.2018

27.2.2018

1. Οἱ ἐκ γενετῆς Σιωνιστὲς ἢ οἱ προσκυνημένοι, στοὺς ὁποίους ἐδώσαμε ἐδῶ καὶ ἑβδομήντα πέντε (75) ἔτη χριστιανικὰ ὀνόματα διὰ νὰ μὴ τοὺς κάνουν οἱ Γερμαναράδες τοῦ μανιακοῦ καὶ σχιζοφρενοῦς Χίτλερ σαπούνι, μὲ τὴν ὑποστήρηξι τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων, βγαίνουν καὶ ἀπὸ πάνω. Καὶ ἄλλοι μὲν τὸ «παίζουν» δεξιοί, ποὺ εἶναι στὴν οὐσία ἐθνοκάπηλοι, ἄλλοι δὲ ἀριστεροί, ποὺ κατήντησαν Σοσιαληστές, ὅλοι τους χωρὶς τσίπα, χωρὶς φόβο Θεοῦ, καταδυναστεύουν τὸν εὐγενῆ, φιλότιμον, φιλοπρόοδον καὶ φιλειρηνικὸν Ἑλληνικὸν λαόν, τὸν ὁποῖον ἀποβλακώνουν μὲ τὰ χαζοκούτια, ναρκώνουν μὲ τὰ χημικά, ἐξαχρειώνουν μὲ τὰ διασκεδαστικά - ἐκφυλιστικὰ καὶ ὄχι ψυχαγωγικὰ θεάματα καὶ ἀκροάματα καὶ τὸν ἐξαθλιώνουν μὲ:

α. τὰ συνεχῆ ψαλιδίσματα μισθῶν καὶ συντάξεων.

Περὶ τῶν ἁγίων νηστειῶν -- Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

Πηγή: https://xristianorthodoxipisti.blogspot.ca/2018/02/blog-post_27.html#more

Πολλῶν καὶ ἀπείρων δωρεὼν παρὰ Θεοῦ τοῖς ἀνθρώποις δεδωρημένων, ἐξαίρετον καὶ πρῶτον τὸ τῆς φρονήσεως δῶρον καθέστηκεν.

∆ιάκρισις γάρ ἐστιν ἀγαθοῦ τε καὶ κακοῦ·

ὁ δὲ ἄριστα διελὼν, ἄριστα καὶ τὸ συμφέρον ἐξελέξατο, τὸν λόγον ἔχων τῶν αὐτῷ κατηκόων ἡνίοχον.

Ταύτης ἐστὶ τῆς φρονήσεως τόκος ὥριμος τὸ Σολομώντειον ἐκεῖνο ῥητὸν,

«Καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι·»

τοῦτο δηλοῦντος τοῦ λόγου, ὅτι τὸ πᾶν ἐστι τὸ ἀγαθόν·

οὐκ ἐν τοῖς οὖσι γὰρ τὸ κακὸν, φυγὴ δὲ μᾶλλον τοῦ ἀγαθοῦ καὶ ἀναίρεσις.

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΫΦΑΝΤΗΣ: "ΑΝ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΘΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΣΕ 7 ΚΡΑΤΙΔΙΑ..."

Διαβάζουμε ἕνα φοβερὸ παράδειγμα φιλαργυρίας καὶ ἴασή της στὸν βίο τοῦ Ὁσίου Παρθενίου Λαμψάκου.

Κάποτε περνώντας ὁ Ὅσιος ἀπὸ κάποια πόλι, βρῆκε τὸν Μητροπολίτη της πολὺ ἄρρωστο. Ὁ Ὅσιος κατάλαβε τὴν αἰτία τῆς ἀσθενείας του, ἡ ὁποία προερχόταν ἀπὸ τὴν φιλαργυρία καὶ μάλιστα ἀδικοῦσε τοὺς πτωχούς, καὶ τοῦ λέγει. «Γνώριζε ὅτι ἡ θλίψη αὐτὴ προῆλθε σὲ σένα ἀπὸ ψυχικὴ ἀσθένεια καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἀδίκησες πτωχούς. Ἐὰν ἀποδώσης τὸ ἄδικο, θὰ γίνης καλὰ καὶ στὴν ψυχή σου καὶ στὸ σῶμα. Ἐὰν ὅμως περιφρονήσης τὰ λόγια μου, οὔτε τὸ σῶμα θὰ γιατρευτῆ, οὔτε καὶ ἡ ψυχή σου». Πράγματι ὁ Ἀρχιερεὺς μετανόησε γιὰ τὴν ἀδικία ποὺ εἶχε κάνει, ἐξομολογήθηκε καὶ κάλεσε τὸν οἰκονόμο του νὰ φέρη τὸ ταμεῖο του. Τότε ὁ Μητροπολίτης τὸ ἔδωσε στὸν Ἅγιο νὰ τὸ κάνη ὅπως θέλει. Ὁ Ἅγιος ὅμως τοῦ εἶπε τὸ ἑξῆς: «Ἐσὺ πρέπει νὰ τὸ μοιράσης μὲ τὰ ἴδια τὰ χέρια σου». Ἔτσι ἔκανε ὁ Μητροπολίτης, μοίρασε ὅσα εἶχε ἄδικα συγκεντρώσει καὶ θεραπεύτηκε τελείως σωματικὰ καὶ ψυχικά.

***

Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας":

Δεν είμαι 100% σίγουρη δεν μπορώ να βρω το βίντεο του π. Νικόλαου αλλά νομίζω πως για αυτόν τον άγιο πρόκειται, παρουσιάστηκε στον γέροντα Αγάθωνα σε μια στιγμή που καταλάθος μάγκωσε κάπου το πριόνι εκεί που έκοβε ξύλα και πήγε να του κάνει ζημιά...

ΙΗΣΟΥ ΜΟΥ ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ OI ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ ΣΤΟ ΑΚΡΟΠΟΛ ;

Τη ΚΖ΄ (27η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, οι Όσιοι Πατέρες ημών ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ και ΙΑΚΩΒΟΣ, εν ειρήνη τελειούνται.

Ασκληπιός και Ιάκωβος οι Όσιοι Πατέρες ηγωνίζοντο ασκητικώς εις τας ερήμους της Συρίας κατά τους χρόνους του Επισκόπου Κύρου Θεοδωρήτου (393- 458). Και ο μεν Ασκληπιός, ζήσας πρότερον με πολλούς και μηδέν βλαβείς εκ της συνοδείας, ύστερον μετεχειρίσθη την ασκητικήν και ερημικήν πολιτείαν, όθεν και διπλών ηξιώθη στεφάνων. Ο δε θείος Ιάκωβος, κεκλεισμένος ων εις μικρόν κελλίον, πλησίον εις εν χωρίον, Νιμουζάν καλούμενον, δεν ήναπτε φωτίαν, δεν είχε φως λύχνου, δεν εβλέπετο από ανθρώπους, αλλ’ απεκρίνατο δια μέσου τόπου τινός πλαγίως εσκαμμένου. Και μολονότι ήτο περισσότερον των ενενήκοντα χρόνων γέρων, δεν εξήλθεν όμως από το κελλίον εκείνο. Τοιουτοτρόπως έως τέλους αγωνιζόμενοι οι μακάριοι ηξιώθησαν των ουρανίων στεφάνων της ασκήσεως και συναγάλλονται εις τους απεράντους αιώνας μετά του Δεσπότου Χριστού. Ω πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Η Εξομολόγηση εξαφανίζει κάθε αμαρτία. -- Του ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ.

Να θυμάστε την αμαρτωλότητά σας και να θεωρείτε τον εαυτό σας άξιο της κολάσεως. Και ο απόστολος Παύλος ποτέ δεν ξεχνούσε πως ήταν πρώτα διώκτης της Εκκλησίας, μολονότι υστέρα οι απερίγραπτοι κόποι του γι΄ αυτήν μπορούσαν να εξαλείψουν τις αμαρτίες δέκα διωκτών. Ενώ όμως από το ένα μέρος δήλωνε, «ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος, διότι έδιωξα την εκκλησίαν του Θεού» (Α’ Κορ. 15:9), από το άλλο μέρος δεν απελπιζόταν για τη σωτηρία του. Με βέβαιη ελπίδα έγραφε: «Απόκειται μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος» (Β’ Τιμ. 4:8). «Την επιθυμίαν έχω εις το αναλύσαι και συν Χριστώ είναι» (Φιλιπ. 1:23).

Η δε μήτηρ αυτών, εννοήσασα το νόημα των λόγων του Ποιμένος... Η δε Μικτή Μονή του "γέροντα" Σωφρόνιου του Έσσεξ Αγγλίας δεν εννοεί το νόημα....

Ποιμήν ο Όσιος πατήρ ημών κατήγετο εκ της Αιγύπτου, αναχωρήσας δε εκ της πατρίδος του μεθ’ όλων των αδελφών του εγένετο Μοναχός. Η δε μήτηρ αυτών, εκ της μητρικής φιλοστοργίας κινηθείσα, επήγεν εις την Σκήτην ίνα τους ίδη, και επειδή οι υιοί της έκλεισαν την θύραν του κελλίου των, έκλαιεν έξω με πόνον καρδίας και εφώναζεν. Ο δε αββάς Ανούβ, εις εκ των αδελφών, λέγει προς τον Ποιμένα· «Τι να κάμωμεν εις την γραίαν ταύτην»; Τότε ο Ποιμήν ήλθε πλησίον της θύρας και λέγει εις αυτήν έσωθεν· «Διατί κλαίεις γραία;» Η δε, ακούσασα την φωνήν του Ποιμένος, είπε· «Θέλω να σας ίδω, τέκνα μου, διότι κατά τι θα βλάψω εγώ, εάν μόνον σας ίδω; Δεν είμαι εγώ η μήτηρ σας; Δεν ευρίσκομαι τώρα εγώ εις βαθύ γήρας;» Ο δε Ποιμήν απεκρίθη εις αυτήν· «Που θέλεις να μας ίδης εις τούτον ή τον άλλον κόσμον;» Η δε μήτηρ αυτών, εννοήσασα το νόημα των λόγων του Ποιμένος, μετά χαράς ανεχώρησε χωρίς να τους ίδη.

Τη ΚΖ΄ (27η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΘΑΛΕΛΑΙΟΣ, εν ειρήνη τελειούται.

Θαλέλαιος ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο εκ της Κιλικίας και ήκμασε κατά τον Ε΄ (5^ον) αιώνα· αγαπήσας δε την ασκητικήν ζωήν, επήγεν εις την πόλιν των Γαβάλων, την νυν Γιβέλ, την εν τη Συρία, απέχουσαν της Λαοδικείας δεκαοκτώ μίλια, προς νότον. Μακράν δε της πόλεως ταύτης έως είκοσι στάδια, ήτοι έως δύο και ήμισυ μίλια, ευρών ο Όσιος ούτος τόπον υψηλόν, ένθα υπήρχε ναός αφιερωμένος εις τους δαίμονας και τιμώμενος με πολλάς θυσίας υπό των ειδωλολατρών, έκτισεν εκεί μικράν καλύβην. Βλέποντες δε οι δαίμονες την εκεί άφιξιν του ανθρώπου του Θεού Θαλελαίου, επεδίωκον να θανατώσωσιν αυτόν· αλλά κατ’ ουδένα τρόπον δεν ηδύναντο, διότι η προς τον Θεόν αδίστακτος πίστις του Οσίου εφύλαττεν αυτόν, η δε του Θεού Χάρις τον εβοήθει. Μη δυνάμενοι λοιπόν οι δαίμονες να βλάψωσι τον Όσιον, ωργίσθησαν σφόδρα και ώρμησαν κατά των πεφυτευμένων δένδρων, εκ των οποίων έξαφνα εξερρίζωσαν πλείονα των πεντακοσίων.