προς Γέροντα Ιωσήφ, Αγίου Ορους, π. Γ. Μεταλληνό, π. Θ.
Ζήση, π. Μάρκον Μανώλη και π.
Σαράντη Σαράντο.
Έλαβα και ανέγνωσα με ιδιαίτερη προσοχή, τόσο το κείμενο
τής παρακλήσεώς σας να συμμετάσχω στην αντιοικουμενιστική σας προσπάθεια, όσο
και εκείνο τής διακηρύξεώς σας.
Στο κείμενο της παρακλήσεώς σας, απευθύνεσθε προσωπικώς
και ονομαστικώς στον υποφαινόμενο, και σημειώνετε:
«Σας παρακαλούμε θερμά, εφ' όσον συμφωνείτε με το
περιεχόμενο της ομολογίας, να προσυπογράψετε το κείμενο, προκειμένου να χαροποιήσουμε
έτσι και να καθησυχάσουμε τούς πιστούς, πού αγωνιούν για τα τεκταινόμενα και
αναμένουν λόγους αληθείας».
Σκοπός, λοιπόν, της αντιοικουμενιστικής σας προσπάθειας
είναι η καθησύχαση των πιστών για την συνεχή ισχυροποίηση της οικουμενιστικής
λαίλαπας στον χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και η καθησύχασίς τους ότι, εσείς
εγγυάσθε την προστασία της Εκκλησίας από τις καταστροφικές, γι' αυτήν,
συνέπειες της οικουμενιστικής δραστηριότητος των Ορθοδόξων ταγών της.
Δυστυχώς, σας δηλώνω ότι, δεν μπορώ να προσυπογράψω το
κείμενο, το οποίο εσείς χαρακτηρίζετε ως «Ομολογία Πίστεως», επειδή η ομολογία αυτή δεν
γίνεται με τούς όρους και τις απαιτήσεις του Ταμείου των Ιερών Κανόνων της
Εκκλησίας, αλλά και της αγιοπνευματικής πατερικής παραδόσεως του μαρτυρίου
αίματος και ψυχής, με το οποίο, και μόνον, οι θείοι Πατέρες, ως δούλοι
γνησιώτατοι Χριστού, «όλην συλλεξάμενοι ποιμαντικήν επιστήμην και θυμόν ιερόν
κινήσαντες, τους βαρείς εξεδίωξαν και λοιμώδεις λύκους των αιρέσεων,
εκσφενδονήσαντες αυτούς, με την σφενδόνα του πνεύματος, έξω του της Εκκλησίας
πληρώματος», κατά τον υμνογράφον της Εκκλησίας!
Οι βαρείς λύκοι, λοιπόν, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της
λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν
χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος,
κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια
καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας!
