O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 28
Ιανουαρίου 2018
ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ
ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. Εφραίμ του Σύρου, Παλλαδίου, Χάριτος μαρτ.
Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ
καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ γεννήθηκε στὴν πόλη Νίσιβη τῆς Μεσοποταμίας
πιθανῶς τὸ 308 μ.Χ. ἢ καὶ ἐνωρίτερα. Ἤκμασε ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337
μ.Χ.), Ἰουλιανοῦ του Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) καὶ τῶν διαδόχων αὐτοῦ. Ἀπὸ τὴν
μικρή του ἡλικία διδάχθηκε τὴν πίστη καὶ τὴν ἀρετὴ ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς
γενέτειράς του Ἰάκωβο (309 – 364 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος καὶ τὸν χειροτόνησε διάκονο,
ἀλλὰ ὁ Ὅσιος ἀρνήθηκε νὰ λάβει μεγαλύτερο ἀξίωμα.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ -- Αθωνικά άνθη
Ελέχθη ότι, εάν
οι «Τρεις μέγιστοι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος» δεν εγεννώντο, θα
εχρειάζετο να κατέλθη δια δευτέραν φοράν επί της γης ο Χριστός. Δεν γνωρίζομεν
από ποίου σημείου αρχίζει να γίνεται υπερβολή το λεχθέν. Βέβαιον όμως είναι ότι
και οι τρεις ήσκησαν και ασκούν εισέτι αποφασιστικήν επίδρασιν επί της
ορθοδόξου θεολογίας και εν γένει της εκκλησιαστικής ζωής. Ο μεν, ως Τριαδικός
θεολόγος και θεωρητικός, ο δε, ως δογματικός και ασκητικός διδάσκαλος, και ο
τρίτος ως ιεροκήρυξ του άμβωνος έξοχος και ερμηνευτής της χριστιανικής διδαχής
μοναδικός.
Και οι τρεις, ως τέλειοι εν Χριστώ, εκοσμούντο κοινώς υφ’ όλων των
ανωτέρω χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος. Γρηγόριος ο θεολόγος είχε μεν το
χάρισμα της Τριαδικής θεολογίας και θείας θεωρίας, αλλ’ ήτο και δογματικός και
ασκητικός και ερμηνευτής και κήρυξ δεινός του θείου λόγου. Βασίλειος ο μέγας
μαζί με το χάρισμα του δογματικού και ασκητικού συγγραφέως είχε και το χάρισμα
της Τριαδικής θεολογίας και θεωρίας, ως και της ερμηνείας και διδαχής του θείου
λόγου.
Οι... τρεις "ιεράρχες" σε γραμματόσημο (ο αφέντης και τα τσιράκια) -- Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης
https://katihisis.blogspot.gr/2018/01/blog-post_37.html
Ἔσωσε 12 πρόσφυγες ὁ σωτήρας κοσμοκράτορας Φραγκίσκος ἀπὸ τὴ Λέσβο. Αὐτὸς λοιπόν, ὁ καταραμένος ἀπὸ τὸν ἅγιο Κοσμὰ τὸν Αἰτωλὸ, μαζὶ μὲ τὰ τσιράκια του, οἱ ξιπασμένοι ταγοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι αὐτοὶ, καταπατητὲς τῆς ἁγιοσύνης καὶ τῆς διάκρισης τῶν ἁγίων Πατέρων, οἱ ἀγαπούληδες πρὸς πάσης φύσεως αἱρετικοὺς καὶ μισητούληδες πρὸς πάσης φύσεως παραδοσιακοὺς ὀρθοδόξους, ἀποτειχισμένους ἢ ἁπλὰ ἀντιοικουμενιστές, ἡγήτορες τῆς μεταξύ τους δολοπλοκίας καὶ διχόνοιας “ἐν Χριστῷ” (δῆθεν γιὰ τὶς Νέες χῶρες, λέει ὅμως ὁ λαὸς γιὰ κάποια φτερωτὰ πὼς μεταξύ τους μάτι δὲ βγάζουν) μπῆκαν σὲ γραμματόσημο! Ἱστορικὴ ἡ ἐπίσκεψη τῶν τριῶν στὴ Λέσβο, οἱ συμπροσευχές τους, ἡ εὐλογία τῶν τεσσάρων σημείων τοῦ ὁρίζοντα τῆς νήσου...
“Ωχ! Παναγία μου”, εἶπα μόλις εἶδα νὰ εὐλογοῦν, “ποιὸς ξέρει τί θὰ πάθει τὸ νησί!” Δὲν ρωτᾶτε καλύτερά τοὺς ντόπιους γιὰ τὶς κατόπιν καταστροφὲς; Σεισμοί, λιμοί,