O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 3
Ιανουαρίου 2018
Μαλαχίου προφήτου, Γόρδιου μάρτυρος.
Ὁ προφήτης Μαλαχίας καταγόταν ἀπὸ τὴ
φυλὴ Λευΐ καὶ ἐγεννήθηκε στὸ Σοφερὸ μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Ἰουδαίων ἀπὸ τὴ
Βαβυλώνια αἰχμαλωσία. Ἔζησε περὶς τὸν 5ο π.Χ. αἰώνα, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ
Νεεμία, καὶ ἐργάσθηκε στὴν Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὸν Προφήτη Ἀγγαῖο καὶ τὸν Ζαχαρία.
Αὐτό συνάγεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ εἶχε πλέον
ἀποπερατωθεῖ καὶ εἶχαν ἀρχίσει οἱ προσφερόμενες θυσίες.
Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες....
Εκεί που ΄φκιανα τις θέσεις στους Μύλους, ήρθε ο Ντερνύς
(Γάλλος στρατηγός), να με ιδεί.
Μου λέγει:
Τι κάνεις αυτού Μακρυγιάννη; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες· τι πόλεμο θα κάνετε με τον Μπραΐμη αυτού;
Του λέγω:
Είναι αδύνατες οι θέσεις κι εμείς. Όμως είναι δυνατός ο Θεός που μας προστατεύει, και θα δείξουμε την τύχη μας σ΄ αυτές τις θέσεις τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι στο πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ΄ έναν τρόπο· ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθε και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Και όταν κάνουν αυτήνη την απόφαση, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη. Και θα ιδούμε την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς.
(Στη μάχη των Μύλων ο Ιμπραήμ πασάς έπαθε πανωλεθρία!).
Μου λέγει:
Τι κάνεις αυτού Μακρυγιάννη; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες· τι πόλεμο θα κάνετε με τον Μπραΐμη αυτού;
Του λέγω:
Είναι αδύνατες οι θέσεις κι εμείς. Όμως είναι δυνατός ο Θεός που μας προστατεύει, και θα δείξουμε την τύχη μας σ΄ αυτές τις θέσεις τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι στο πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ΄ έναν τρόπο· ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθε και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Και όταν κάνουν αυτήνη την απόφαση, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη. Και θα ιδούμε την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς.
(Στη μάχη των Μύλων ο Ιμπραήμ πασάς έπαθε πανωλεθρία!).
ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας.
Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο
παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού.
Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι
άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις Ορθόδοξες παραδόσεις
μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας.
Να προσέξουμε τις παγίδες του Ζάεφ
Η στάση των Σκοπιανών ηγετών ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει
Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβας
Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ απήντησε στην πρόταση που του έκανε ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Μας έκανε τη... χάρη να μη θεωρεί μόνο τον λαό του κληρονόμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά επιτρέπει και στους Ελληνες και τους Βουλγάρους να διεκδικήσουν μέρος της κληρονομιάς του Μακεδόνα στρατηλάτη. Μερικοί στην Ελλάδα έσπευσαν να εκφράσουν ικανοποίηση. Στην πραγματικότητα, ο Ζάεφ στήνει παγίδα.
Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβας
Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ απήντησε στην πρόταση που του έκανε ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Μας έκανε τη... χάρη να μη θεωρεί μόνο τον λαό του κληρονόμο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά επιτρέπει και στους Ελληνες και τους Βουλγάρους να διεκδικήσουν μέρος της κληρονομιάς του Μακεδόνα στρατηλάτη. Μερικοί στην Ελλάδα έσπευσαν να εκφράσουν ικανοποίηση. Στην πραγματικότητα, ο Ζάεφ στήνει παγίδα.
Η δε μήτηρ αυτών, εννοήσασα το νόημα των λόγων του Ποιμένος... Η δε Μικτή Μονή του "γέροντα" Σωφρόνιου του Έσσεξ Αγγλίας δεν εννοεί το νόημα....
Ποιμήν ο Όσιος πατήρ ημών κατήγετο εκ της Αιγύπτου,
αναχωρήσας δε εκ της πατρίδος του μεθ’ όλων των αδελφών του εγένετο Μοναχός. Η
δε μήτηρ αυτών, εκ της μητρικής φιλοστοργίας κινηθείσα, επήγεν εις την Σκήτην
ίνα τους ίδη, και επειδή οι υιοί της έκλεισαν την θύραν του κελλίου των,
έκλαιεν έξω με πόνον καρδίας και εφώναζεν. Ο δε αββάς Ανούβ, εις εκ των
αδελφών, λέγει προς τον Ποιμένα· «Τι να κάμωμεν εις την γραίαν ταύτην»; Τότε ο
Ποιμήν ήλθε πλησίον της θύρας και λέγει εις αυτήν έσωθεν· «Διατί κλαίεις
γραία;» Η δε, ακούσασα την φωνήν του Ποιμένος, είπε· «Θέλω να σας ίδω, τέκνα
μου, διότι
κατά τι θα βλάψω εγώ, εάν μόνον σας ίδω; Δεν είμαι εγώ η μήτηρ
σας; Δεν
ευρίσκομαι τώρα εγώ εις βαθύ γήρας;» Ο δε Ποιμήν απεκρίθη
εις αυτήν· «Που θέλεις να μας ίδης εις τούτον ή τον άλλον κόσμον;» Η δε μήτηρ
αυτών, εννοήσασα το νόημα των λόγων του
Ποιμένος, μετά χαράς ανεχώρησε χωρίς να τους ίδη.