Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο*
Προκαταβολικώς θα σημειώσω τα εξής: Σύμφωνα με τη Διεθνή Πολιτειολογία, η ύπαρξη εθνών-κρατών βασίζεται κυρίως σε δύο κεφαλαιώδεις αρχές: α) Στον πολλαπλό έλεγχο, διά συνοριακών οργάνων, της διεθνούς κυκλοφορίας φυγάδων - βαρέων ποινικών υποδίκων ή καταδίκων, ιδίως δολοφόνων, δουλεμπόρων και στρατευμένων καταστροφέων. β) Στην αναγνώριση ενός είδους σφραγίδος «γενεαλογικού δένδρου» σε ξεχωριστές μάζες ανθρώπων, αρκετά ευρύτερες μιας φυσικής οικογένειας. Σφραγίδος η οποία διατηρεί τη μάζα αυτή συνεκτική και θετικώς ανταγωνιστική διά των εξής στοιχείων:
Διά κοινού ιστορικού παρελθόντος (δηλαδή, κοινών στρατιωτικοπολιτικών αγώνων), κοινής γλώσσας, κοινής παιδείας, κοινής θρησκείας, κοινών επιδιώξεων για το μέλλον (βλ. καθηγητού Χρ. Σγουρίτσα «Συνταγματικό Δίκαιο», τ. Α΄, σελ. 3 κ.ε.).
Μάλιστα, όπως προκύπτει από παγκόσμια, πασίγνωστα και αναντίρρητα ιστορικά δεδομένα, ποτέ δεν κατάφερε να σταθεί στα πόδια της επί μακρόν οποιαδήποτε «παγκοσμιοποιητική» στρατιωτικοπολιτική δυναστεία, όσο «καλή» ή «κακή» πίστη κι αν είχε. Αφού, αργά ή γρήγορα, αναγκαζόταν να αντιμετωπίζει περιφερειακές εξεγέρσεις, στο όνομα ελευθεριακών αντιστάσεων στον συγκεντρωτισμό, ο οποίος εθεωρήθη ανέκαθεν είδος παγκόσμιας δικτατορίας. Ετσι, ούτε ο Αλέξανδρος τα κατάφερε ούτε οι Ρωμαίοι ούτε ο Καρλομάγνος ούτε ο Ναπολέων ούτε άλλοι... Ολοι αυτοί έσπασαν κάποια στιγμή τα μούτρα τους στις ασπίδες περιφερειακών κοινωνικών εξεγέρσεων στο όνομα της ελευθερίας από τον συγκεντρωτισμό, δηλαδή στο όνομα της καθιερωθείσης βαθμηδόν να αποκαλείται (με... επαναστατικά βουλοκέρια!) «δημοκρατία»!
Αν τα παραπάνω είναι (ιστορικώς, πολιτικώς, φιλοσοφικώς, ηθικώς...) σωστά [και είναι - προσθέτω ακόμη ότι στο ίδιο το βιβλικό «Δευτερονόμιο» (βλ. κεφ. λβ΄, στίχ. 8) περιλαμβάνεται η συγκλονιστική φράση «ότε διεμέριζεν ο Υψιστος έθνη, ως διέσπειρεν υιούς Αδάμ, έθετο όρια εθνών...», που σημαίνει ότι, ως θεμελιωτής του παγκόσμιου θεσμού των ισοτίμων εθνών-κρατών, δακτυλοδεικτείται ο Ιδιος ο Θεός!], διερωτώμαι ποιοι είναι εκείνοι που σπεύδουν στις μέρες μας να ισχυρισθούν σοβαρώς ότι το να είσαι οπαδός της ισοτιμίας μεταξύ εθνών-κρατών σημαίνει ότι είσαι... «φασίστας του κερατά»(!) και ότι, αν είσαι οπαδός της αμερικανικής, γερμανικής, εγγλέζικης, γαλλικής, σοβιετικής, νεοϊσλαμικής, ευρωενωσιακής κ.λπ. παγκοσμιοποίησης, είσαι δημοκράτης «διαπεφωτισμένης κλίμακος»! (Να πούμε... «ιλλουμινάτος»!)
Γιατί έκανα την ανάλυση; Θα είμαι σαφής: Στις πολεμικές επιχειρήσεις των Εξα(χ)ρείων η Αστυνομία συγκρούστηκε πάλι, πλην των εντοπίων πυρομανών... αστυνομοφάγων, και με συμπαραστάτες τους... Γερμανούς, Ιταλούς, Γάλλους, Ισπανούς! Ναι, ονειροπαρμένοι μου πατριώτες, που πιστεύετε πάντοτε ότι η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο έθνος-κράτος! Ιδού ότι περιέρχεται βαθμηδόν σε διεθνείς πυρομανείς κομιτατζήδες! Δηλώνω απερίφραστα ότι δεν ανέχομαι αυτό το πράγμα! Το γεγονός ότι, σε κάθε βδομαδιάτικο ή επετειακό γιουρούσι πυρός ανάμεσα σε πλήθη ασίγαστων «φωταυγών» κουκουλοφόρων που βολοδέρνουν από ταράτσες, πεζοδρόμια και πανεπιστήμια κατά τακτικών ενόπλων οργάνων, συμπαρίστανται και ευγενείς απεσταλμένοι Ευρωπαίων «διαπεφωτισμένων» του πυρός του εξώτερου, τούτο φοβάμαι ότι αποτελεί καραμπινάτη εισαγωγή από το εξωτερικό τακτικού εμφυλίου πολέμου! Δεν υποχωρώ ούτε χιλιοστό απ’ αυτό που γράφω! Ακόμα και αν κάποιοι κρίνουν ότι το γράφω χοντρά!
*Δικηγόρος Α.Π. - Συγγραφέας
Προκαταβολικώς θα σημειώσω τα εξής: Σύμφωνα με τη Διεθνή Πολιτειολογία, η ύπαρξη εθνών-κρατών βασίζεται κυρίως σε δύο κεφαλαιώδεις αρχές: α) Στον πολλαπλό έλεγχο, διά συνοριακών οργάνων, της διεθνούς κυκλοφορίας φυγάδων - βαρέων ποινικών υποδίκων ή καταδίκων, ιδίως δολοφόνων, δουλεμπόρων και στρατευμένων καταστροφέων. β) Στην αναγνώριση ενός είδους σφραγίδος «γενεαλογικού δένδρου» σε ξεχωριστές μάζες ανθρώπων, αρκετά ευρύτερες μιας φυσικής οικογένειας. Σφραγίδος η οποία διατηρεί τη μάζα αυτή συνεκτική και θετικώς ανταγωνιστική διά των εξής στοιχείων:
Διά κοινού ιστορικού παρελθόντος (δηλαδή, κοινών στρατιωτικοπολιτικών αγώνων), κοινής γλώσσας, κοινής παιδείας, κοινής θρησκείας, κοινών επιδιώξεων για το μέλλον (βλ. καθηγητού Χρ. Σγουρίτσα «Συνταγματικό Δίκαιο», τ. Α΄, σελ. 3 κ.ε.).
Μάλιστα, όπως προκύπτει από παγκόσμια, πασίγνωστα και αναντίρρητα ιστορικά δεδομένα, ποτέ δεν κατάφερε να σταθεί στα πόδια της επί μακρόν οποιαδήποτε «παγκοσμιοποιητική» στρατιωτικοπολιτική δυναστεία, όσο «καλή» ή «κακή» πίστη κι αν είχε. Αφού, αργά ή γρήγορα, αναγκαζόταν να αντιμετωπίζει περιφερειακές εξεγέρσεις, στο όνομα ελευθεριακών αντιστάσεων στον συγκεντρωτισμό, ο οποίος εθεωρήθη ανέκαθεν είδος παγκόσμιας δικτατορίας. Ετσι, ούτε ο Αλέξανδρος τα κατάφερε ούτε οι Ρωμαίοι ούτε ο Καρλομάγνος ούτε ο Ναπολέων ούτε άλλοι... Ολοι αυτοί έσπασαν κάποια στιγμή τα μούτρα τους στις ασπίδες περιφερειακών κοινωνικών εξεγέρσεων στο όνομα της ελευθερίας από τον συγκεντρωτισμό, δηλαδή στο όνομα της καθιερωθείσης βαθμηδόν να αποκαλείται (με... επαναστατικά βουλοκέρια!) «δημοκρατία»!
Αν τα παραπάνω είναι (ιστορικώς, πολιτικώς, φιλοσοφικώς, ηθικώς...) σωστά [και είναι - προσθέτω ακόμη ότι στο ίδιο το βιβλικό «Δευτερονόμιο» (βλ. κεφ. λβ΄, στίχ. 8) περιλαμβάνεται η συγκλονιστική φράση «ότε διεμέριζεν ο Υψιστος έθνη, ως διέσπειρεν υιούς Αδάμ, έθετο όρια εθνών...», που σημαίνει ότι, ως θεμελιωτής του παγκόσμιου θεσμού των ισοτίμων εθνών-κρατών, δακτυλοδεικτείται ο Ιδιος ο Θεός!], διερωτώμαι ποιοι είναι εκείνοι που σπεύδουν στις μέρες μας να ισχυρισθούν σοβαρώς ότι το να είσαι οπαδός της ισοτιμίας μεταξύ εθνών-κρατών σημαίνει ότι είσαι... «φασίστας του κερατά»(!) και ότι, αν είσαι οπαδός της αμερικανικής, γερμανικής, εγγλέζικης, γαλλικής, σοβιετικής, νεοϊσλαμικής, ευρωενωσιακής κ.λπ. παγκοσμιοποίησης, είσαι δημοκράτης «διαπεφωτισμένης κλίμακος»! (Να πούμε... «ιλλουμινάτος»!)
Γιατί έκανα την ανάλυση; Θα είμαι σαφής: Στις πολεμικές επιχειρήσεις των Εξα(χ)ρείων η Αστυνομία συγκρούστηκε πάλι, πλην των εντοπίων πυρομανών... αστυνομοφάγων, και με συμπαραστάτες τους... Γερμανούς, Ιταλούς, Γάλλους, Ισπανούς! Ναι, ονειροπαρμένοι μου πατριώτες, που πιστεύετε πάντοτε ότι η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο έθνος-κράτος! Ιδού ότι περιέρχεται βαθμηδόν σε διεθνείς πυρομανείς κομιτατζήδες! Δηλώνω απερίφραστα ότι δεν ανέχομαι αυτό το πράγμα! Το γεγονός ότι, σε κάθε βδομαδιάτικο ή επετειακό γιουρούσι πυρός ανάμεσα σε πλήθη ασίγαστων «φωταυγών» κουκουλοφόρων που βολοδέρνουν από ταράτσες, πεζοδρόμια και πανεπιστήμια κατά τακτικών ενόπλων οργάνων, συμπαρίστανται και ευγενείς απεσταλμένοι Ευρωπαίων «διαπεφωτισμένων» του πυρός του εξώτερου, τούτο φοβάμαι ότι αποτελεί καραμπινάτη εισαγωγή από το εξωτερικό τακτικού εμφυλίου πολέμου! Δεν υποχωρώ ούτε χιλιοστό απ’ αυτό που γράφω! Ακόμα και αν κάποιοι κρίνουν ότι το γράφω χοντρά!
*Δικηγόρος Α.Π. - Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου