Τὸ πρῶτο χαρµόσυνο διαλάληµα τῆς ἑορτῆς τῶν
Χριστουγέννων ἀκούγεται µὲ τὴν ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῆς παραµονῆς. Ἡ ἀκολουθία
αὐτὴ διασώζει µία ἀρχαία τάξη τῆς Ἐκκλησίας µας, κατὰ τὴν ὁποία κέντρο τῆς προσευχῆς
καθίστανται τρία ἀναγνώσµατα γιὰ κάθε Ὥρα, ἕνα ἀπὸ τοὺς Προφῆτες, ἕνα ἀπὸ τὶς Ἐπιστολὲς
τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια. Τὰ ἀναγνώσµατα ἀπὸ τοὺς Προφῆτες
θὰ ἐπαναληφθοῦν κατὰ τὸν Μεγάλο Πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῶν Χριστουγέννων, µαζὶ µὲ ἄλλα
τόσα. Φαίνεται λοιπὸν ὅτι ὄχι µόνο ἡ ἀνάγνωση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πλεονάζει, καθὼς στὶς Ὧρες
περιλαµβάνεται ὡς γνωστὸν καὶ πλῆθος Ψαλµῶν, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἡ Ἐκκλησία µας δίνει
µεγάλη βαρύτητα στὰ κείµενα τῶν Προφητῶν καὶ ἐπιθυµεῖ νὰ τὰ ἀκούσουµε προσεχτικὰ
καὶ νὰ τὰ ξανακούσουµε µέχρι νὰ τὰ ἐννοήσουµε. Γιατί ἡ Ἐκκλησία µας προσδίδει
τόση σπουδαιότητα στὰ ἀποσπάσµατα τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐνῶ ὁ Κύριος ἡµῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι
τὸ κεντρικὸ πρόσωπο τῆς Καινῆς Διαθήκης;
Τὴν ἀπάντηση µᾶς τὴν παρέχουν τὰ ἴδια τὰ τροπάρια τῆς ἀκολουθίας τῶν Μεγάλων Ὡρῶν.
Ἕνα τροπάριο µᾶς λέει «ἡ ἀλήθεια ἦλθεν, ἡ σκιὰ παρέδραµε», δηλ. ἦλθε ἡ ἀλήθεια καὶ πέρασε πιὰ ἡ σκιά, ἡ ὁποία κάλυπτε τὴν ἀλήθεια. Ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια; Ὅτι θὰ γεννηθεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Παναγία. Τὸ ἔλεγαν καὶ τὸ ξανάλεγαν τὰ κείµενα µέσα στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ἀλλὰ τότε ὁ κόσµος δὲν µποροῦσε νὰ τὸ καταλάβει µέχρι ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ τὰ λόγια ἔγιναν πραγµατικότητα καὶ φωτίστηκε ὁ κόσµος καὶ τὸ κατανόησε. Ἕνα ἄλλο τροπάριο συµπληρώνει «Νῦν προφητικὴ πρόρρησις πληρωθῆναι ἐπείγεται», δηλ. ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο εἶχαν πεῖ πρὶν πολλὰ χρόνια οἱ προφῆτες τώρα ὁδεύει στὴν ἐκπλήρωσή του. Ποιὸ εἶναι αὐτό; Δὲν πρόκειται γιὰ προφητεῖες ποὺ ἀφοροῦν τὴ συντέλεια τοῦ κόσµου ἢ ἄλλα γεγονότα, τὶς ὁποῖες πολλὲς φορὲς σήµερα ἐκµεταλλεύονται κάποιοι καὶ προσπαθοῦν νὰ µᾶς παραπλανήσουν ἀπὸ τὸν πνευµατικὸ ἀγώνα, γιὰ νὰ ἀσχολούµαστε µὲ τὸ πότε θὰ γίνει τὸ ἕνα καὶ πότε τὸ ἄλλο, ὅπως κάνουν µάγοι, χαρτορρίχτρες, ἀστρολόγοι, µέντιουµ, καφετζοῦδες καὶ ἄλλοι πολλοί, ποὺ ὑπηρετοῦν ἀντίθεο σχέδιο ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ Θεοῦ, ἂν καὶ πολλὲς φορὲς ἐπιστρατεύουν καὶ ὀνόµατα Ἁγίων. Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο εἶπαν οἱ προφῆτες ἀφοροῦσε τὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ δὲν ἦταν πρόβλεψη ἢ πρόγνωση σὰν τὰ δελτία τοῦ καιροῦ, ἀλλὰ ἦταν γνώση ἀληθινή, διότι ὁ Θεὸς τοὺς ἔδειχνε ἀκριβῶς πῶς θὰ συµβοῦν τὰ πράγµατα κατὰ τὴ γέννηση τοῦ Κυρίου. Σὲ ἕνα ἀκόµη τροπάριο στήνεται ἕνας εἰκονικὸς διάλογος. Ὁ Δίκαιος Ἰωσὴφ ἐρωτᾶται πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ µεταφέρει ὡς ἔγκυο τὴν Παναγία, ἐνῶ αὐτὴ µεγάλωσε µέσα στὸν Ναὸ τῆς Ἱερουσαλήµ, ὅπου ἦτο παρθένος. Ἐκεῖνος ἀπαντᾶ «Ἐγὼ τοὺς Προφήτας ἐρευνήσας καὶ χρηµατισθείς ὑπὸ Ἀγγέλου, πέπεισµαι, ὅτι Θεὸν γεννήσει ἡ Μαρία ἀνερµηνεύτως», δηλ. ἐγὼ ἀφοῦ µελέτησα τὰ κείµενα τῶν Προφητῶν καὶ ἔλαβα σχετικά µὲ τὴν ἐγκυµοσύνη τῆς Παναγίας πληροφορίες ἀπὸ Ἄγγελο, πείσθηκα ὅτι ἡ Μαριὰµ θὰ γεννήσει Θεό, πρᾶγµα τὸ ὁποῖο εἶναι ἕνα ἀνεξήγητο µυστήριο. Ἑποµένως, οὔτε ἡ Παναγία θὰ ἔπειθε τὸν Ἰωσήφ, οὔτε ὁ Ἄγγελος ἀπὸ µόνος του, ὅτι τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθεῖ εἶναι Θεός, ἐὰν πρωτίστως ὁ Δίκαιος Ἰωσὴφ δὲν εἶχε µελετήσει προσεκτικά τούς Προφῆτες. Ἐκεῖ ἀνέγνωσε ὅτι ἀναµενόταν ὁ Μεσσίας ἀπὸ µία Παρθένο, ποὺ θὰ ἔσωζε τὸν κόσµο, καὶ ὅταν ἄκουσε τὰ λόγια τοῦ Ἀγγέλου τότε ἐπιβεβαίωσε τὰ ὅσα εἶχε διαβάσει. Ἡ Ἐκκλησία µας πάντοτε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ἕως σήµερα, ὅταν κήρυττε γιὰ τὸν Ἰ. Χριστό, ὡς τὸν µοναδικὸ Σωτήρα καὶ Λυτρωτή, ἔλεγε ὅτι αὐτὸς εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀπὸ αἰῶνες εἶχε προφητευθεῖ ἡ γέννησή του καὶ στὸν ὁποῖο ἀποκλειστικὰ ἐκπληρώθηκαν οἱ προφητεῖες. Γιὰ κανένα ἄνθρωπο δὲν συνέβη οὔτε πρόκειται αὐτὸ νὰ συµβεῖ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ τρανὴ ἀπόδειξη ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεός. Κανεὶς δὲν µπορεῖ νὰ εἶναι Θεὸς ἂν δὲν ἔχει προφητευθεῖ µὲ ἀκρίβεια αἰῶνες πρὶν ἡ γέννησή του. Οὔτε τὰ θαύµατα, οὔτε ἡ τέλεια διδασκαλία, οὔτε τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν, οὔτε ἡ Ἀνάσταση δὲν µποροῦν νὰ πείσουν κανένα γιὰ τὴν θεότητα τοῦ Κυρίου. Πολλοὶ µένουν µόνο σὲ αὐτὰ καὶ παραγκωνίζουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ἐπειδὴ αὐτὰ τὰ ἀµφισβητοῦν ἄνθρωποι δύσπιστοι καὶ τὰ παροµοιάζουν µὲ ἄλλα ψευτοθαύµατα καὶ διδασκαλίες θαυµατοποιῶν καλλιεργοῦν τὴν ἀπιστία στοὺς ἀνθρώπους. Παλαιὸ φαινόµενο! Ἤδη ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος καὶ µάρτυς τοῦ 2ου αἰῶνος µ.Χ. στὴν περίφηµη «Ἀπολογία» του γράφει «τί κωλύει καὶ τὸν παρ᾽ ἡµῖν λεγόµενον Χριστόν, ἄνθρωπον ἐξ ἀνθρώπων ὄντα, µαγικῇ τέχνῃ ἅς λέγοµεν δυνάµεις πεποιηκέναι καὶ δόξαι διὰ τοῦτο υἱὸν Θεοῦ εἶναι», δηλ. τί ἐµποδίζει ἐκεῖνον τὸν ὁποῖο ἐµεῖς ἀποκαλοῦµε Χριστό, ὁ ὁποῖος ἦταν ἄνθρωπος ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ ἄλλον ἄνθρωπο, νὰ εἶχε ἁπλῶς µαγικὴ τέχνη, γιὰ τὰ ὁποῖα ἐµεῖς ἰσχυριζόµαστε ὅτι τὰ ἔκανε µὲ θεία δύναµη καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; Ὁ ἴδιος ἀπαντᾶ ὅτι µᾶς ἀποτρέπει ἀπό τό νά ἦτο µάγος ἡ Παλαιά Διαθήκη, ὅπου ἀναµένει ἕνα θεῖο Πρόσωπο, ὅπως βεβαίως καί ἡ µαρτυρία τῆς Καινῆς ὅτι ἦτο ὄντως ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ἑποµένως, ἡ Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία µᾶς δείχνει ὅτι τὸ βρέφος τῆς φάτνης τῆς Βηθλεὲµ εἶναι ὁ σαρκωθείς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία ἐπιµένει τόσο νὰ διαβάζει τὴν Παλαιὰ Διαθήκη µέσα ἀπὸ µία προφητικὴ µατιά. Μὲ τὰ µάτια τῶν Προφητῶν, ἂς ἀτενίσουµε ὅλοι τὸ µυστήριο τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως καὶ ἂς µὴ τυφλωνόµαστε ἀπὸ τὰ λαµπερὰ φῶτα τῶν στολισµένων δρόµων, τὰ ὁποῖα µετὰ τὸ Ἅγιο Δωδεκαήµερο θὰ σβήσουν καὶ θὰ µᾶς ἀφήσουν τυφλοὺς στὸ σκοτάδι τῆς ἀπελπισίας ποὺ κυρίευε τοὺς ἀνθρώπους πρὶν τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ.
Ἕνα τροπάριο µᾶς λέει «ἡ ἀλήθεια ἦλθεν, ἡ σκιὰ παρέδραµε», δηλ. ἦλθε ἡ ἀλήθεια καὶ πέρασε πιὰ ἡ σκιά, ἡ ὁποία κάλυπτε τὴν ἀλήθεια. Ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια; Ὅτι θὰ γεννηθεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Παναγία. Τὸ ἔλεγαν καὶ τὸ ξανάλεγαν τὰ κείµενα µέσα στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ἀλλὰ τότε ὁ κόσµος δὲν µποροῦσε νὰ τὸ καταλάβει µέχρι ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστὸς καὶ τὰ λόγια ἔγιναν πραγµατικότητα καὶ φωτίστηκε ὁ κόσµος καὶ τὸ κατανόησε. Ἕνα ἄλλο τροπάριο συµπληρώνει «Νῦν προφητικὴ πρόρρησις πληρωθῆναι ἐπείγεται», δηλ. ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο εἶχαν πεῖ πρὶν πολλὰ χρόνια οἱ προφῆτες τώρα ὁδεύει στὴν ἐκπλήρωσή του. Ποιὸ εἶναι αὐτό; Δὲν πρόκειται γιὰ προφητεῖες ποὺ ἀφοροῦν τὴ συντέλεια τοῦ κόσµου ἢ ἄλλα γεγονότα, τὶς ὁποῖες πολλὲς φορὲς σήµερα ἐκµεταλλεύονται κάποιοι καὶ προσπαθοῦν νὰ µᾶς παραπλανήσουν ἀπὸ τὸν πνευµατικὸ ἀγώνα, γιὰ νὰ ἀσχολούµαστε µὲ τὸ πότε θὰ γίνει τὸ ἕνα καὶ πότε τὸ ἄλλο, ὅπως κάνουν µάγοι, χαρτορρίχτρες, ἀστρολόγοι, µέντιουµ, καφετζοῦδες καὶ ἄλλοι πολλοί, ποὺ ὑπηρετοῦν ἀντίθεο σχέδιο ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ Θεοῦ, ἂν καὶ πολλὲς φορὲς ἐπιστρατεύουν καὶ ὀνόµατα Ἁγίων. Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο εἶπαν οἱ προφῆτες ἀφοροῦσε τὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ δὲν ἦταν πρόβλεψη ἢ πρόγνωση σὰν τὰ δελτία τοῦ καιροῦ, ἀλλὰ ἦταν γνώση ἀληθινή, διότι ὁ Θεὸς τοὺς ἔδειχνε ἀκριβῶς πῶς θὰ συµβοῦν τὰ πράγµατα κατὰ τὴ γέννηση τοῦ Κυρίου. Σὲ ἕνα ἀκόµη τροπάριο στήνεται ἕνας εἰκονικὸς διάλογος. Ὁ Δίκαιος Ἰωσὴφ ἐρωτᾶται πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ µεταφέρει ὡς ἔγκυο τὴν Παναγία, ἐνῶ αὐτὴ µεγάλωσε µέσα στὸν Ναὸ τῆς Ἱερουσαλήµ, ὅπου ἦτο παρθένος. Ἐκεῖνος ἀπαντᾶ «Ἐγὼ τοὺς Προφήτας ἐρευνήσας καὶ χρηµατισθείς ὑπὸ Ἀγγέλου, πέπεισµαι, ὅτι Θεὸν γεννήσει ἡ Μαρία ἀνερµηνεύτως», δηλ. ἐγὼ ἀφοῦ µελέτησα τὰ κείµενα τῶν Προφητῶν καὶ ἔλαβα σχετικά µὲ τὴν ἐγκυµοσύνη τῆς Παναγίας πληροφορίες ἀπὸ Ἄγγελο, πείσθηκα ὅτι ἡ Μαριὰµ θὰ γεννήσει Θεό, πρᾶγµα τὸ ὁποῖο εἶναι ἕνα ἀνεξήγητο µυστήριο. Ἑποµένως, οὔτε ἡ Παναγία θὰ ἔπειθε τὸν Ἰωσήφ, οὔτε ὁ Ἄγγελος ἀπὸ µόνος του, ὅτι τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθεῖ εἶναι Θεός, ἐὰν πρωτίστως ὁ Δίκαιος Ἰωσὴφ δὲν εἶχε µελετήσει προσεκτικά τούς Προφῆτες. Ἐκεῖ ἀνέγνωσε ὅτι ἀναµενόταν ὁ Μεσσίας ἀπὸ µία Παρθένο, ποὺ θὰ ἔσωζε τὸν κόσµο, καὶ ὅταν ἄκουσε τὰ λόγια τοῦ Ἀγγέλου τότε ἐπιβεβαίωσε τὰ ὅσα εἶχε διαβάσει. Ἡ Ἐκκλησία µας πάντοτε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ἕως σήµερα, ὅταν κήρυττε γιὰ τὸν Ἰ. Χριστό, ὡς τὸν µοναδικὸ Σωτήρα καὶ Λυτρωτή, ἔλεγε ὅτι αὐτὸς εἶναι Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀπὸ αἰῶνες εἶχε προφητευθεῖ ἡ γέννησή του καὶ στὸν ὁποῖο ἀποκλειστικὰ ἐκπληρώθηκαν οἱ προφητεῖες. Γιὰ κανένα ἄνθρωπο δὲν συνέβη οὔτε πρόκειται αὐτὸ νὰ συµβεῖ. Αὐτὴ εἶναι ἡ πιὸ τρανὴ ἀπόδειξη ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεός. Κανεὶς δὲν µπορεῖ νὰ εἶναι Θεὸς ἂν δὲν ἔχει προφητευθεῖ µὲ ἀκρίβεια αἰῶνες πρὶν ἡ γέννησή του. Οὔτε τὰ θαύµατα, οὔτε ἡ τέλεια διδασκαλία, οὔτε τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν, οὔτε ἡ Ἀνάσταση δὲν µποροῦν νὰ πείσουν κανένα γιὰ τὴν θεότητα τοῦ Κυρίου. Πολλοὶ µένουν µόνο σὲ αὐτὰ καὶ παραγκωνίζουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ἐπειδὴ αὐτὰ τὰ ἀµφισβητοῦν ἄνθρωποι δύσπιστοι καὶ τὰ παροµοιάζουν µὲ ἄλλα ψευτοθαύµατα καὶ διδασκαλίες θαυµατοποιῶν καλλιεργοῦν τὴν ἀπιστία στοὺς ἀνθρώπους. Παλαιὸ φαινόµενο! Ἤδη ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος καὶ µάρτυς τοῦ 2ου αἰῶνος µ.Χ. στὴν περίφηµη «Ἀπολογία» του γράφει «τί κωλύει καὶ τὸν παρ᾽ ἡµῖν λεγόµενον Χριστόν, ἄνθρωπον ἐξ ἀνθρώπων ὄντα, µαγικῇ τέχνῃ ἅς λέγοµεν δυνάµεις πεποιηκέναι καὶ δόξαι διὰ τοῦτο υἱὸν Θεοῦ εἶναι», δηλ. τί ἐµποδίζει ἐκεῖνον τὸν ὁποῖο ἐµεῖς ἀποκαλοῦµε Χριστό, ὁ ὁποῖος ἦταν ἄνθρωπος ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ ἄλλον ἄνθρωπο, νὰ εἶχε ἁπλῶς µαγικὴ τέχνη, γιὰ τὰ ὁποῖα ἐµεῖς ἰσχυριζόµαστε ὅτι τὰ ἔκανε µὲ θεία δύναµη καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; Ὁ ἴδιος ἀπαντᾶ ὅτι µᾶς ἀποτρέπει ἀπό τό νά ἦτο µάγος ἡ Παλαιά Διαθήκη, ὅπου ἀναµένει ἕνα θεῖο Πρόσωπο, ὅπως βεβαίως καί ἡ µαρτυρία τῆς Καινῆς ὅτι ἦτο ὄντως ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ἑποµένως, ἡ Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία µᾶς δείχνει ὅτι τὸ βρέφος τῆς φάτνης τῆς Βηθλεὲµ εἶναι ὁ σαρκωθείς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία ἐπιµένει τόσο νὰ διαβάζει τὴν Παλαιὰ Διαθήκη µέσα ἀπὸ µία προφητικὴ µατιά. Μὲ τὰ µάτια τῶν Προφητῶν, ἂς ἀτενίσουµε ὅλοι τὸ µυστήριο τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως καὶ ἂς µὴ τυφλωνόµαστε ἀπὸ τὰ λαµπερὰ φῶτα τῶν στολισµένων δρόµων, τὰ ὁποῖα µετὰ τὸ Ἅγιο Δωδεκαήµερο θὰ σβήσουν καὶ θὰ µᾶς ἀφήσουν τυφλοὺς στὸ σκοτάδι τῆς ἀπελπισίας ποὺ κυρίευε τοὺς ἀνθρώπους πρὶν τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου