ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΑΜΕΣΑ ΕΙΤΕ ΕΜΜΕΣΑ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ 1920 ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΚΑΙ ΣΥΝΕΣΤΗΣΑΝ ΤΟ Π.Σ.Ε. ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ? - Του αδελφού μας Ιουστίνου

Κατά την ταπεινή μου γνώμη εάν αρνήθηκαν τον Κύριον, "έσκισαν τα άμφιά τους", ήτοι πάσα ιεροπραξία τους είναι άκυρος, διότι έχει τελεσθεί μόνον ως το τελετουργικόν και όχι ως προς το πνευματικόν σκέλος. Κατά συνέπεια κάθε πιστός που εβαπτίσθη, εμυρώθη, υπανδρεύθη, ιερώθη, εξομολογήθη και μετέλαβε των αχράντων μυστηρίων υπο των τοιούτων, πρέπει να  αναμείνη σύνοδον, η οποία θα καθαιρέση ονομαστικώς τους τοιούτους αρχιερείς (μασσώνους, οικουμενιστάς,αιρετικούς) και η οποία  θα δεχθή τους ατύχους αυτούς    πιστούς ξανά στους κόλπους της εκκλησίας με επαναμύρωση, ανακηρύσσουσα  τότε ως  έγκυρα τα τελεσθέντα τυπικώς μόνον μυστήρια και ως προς το πνευματικόν τους  σκέλος. Αυτό μπορεί να γίνη και για εκείνους τους πιστούς που έχουν ήδη κοιμηθή. Το ζητούμενον λοιπόν είναι σύνοδος που θα καταδικάση τον μασσωνισμόν, οικουμενισμόν, παπισμόν, λουθηροκαλβινισμόν και ονομαστικώς πάντας τους ορθοδόξους  αρχιερείς που  ασπάζονται τας αιρέσεις τους. Δεν εννοώ φυσικά τας  συνόδους των λατρευόντων το καλεντάριον, αλλά εκείνας που θα προέλθουν από αγίους  ορθοδόξους αρχιερείς. Ουδεμία αμφιβολία έχω, ότι θα υπάρξη τέτοια σύνοδος, όταν συντόμως επέλθη το ποθούμενον με τα προφητευμένα γεγονότα.