Στέφανος ο Όσιος Πατήρ ημών ο προ της χειροτονίας του καλούμενος Δουναλέ
ή Δουνάλε ήτο πρότερον άρχων της ιδίας αυτού χώρας, η οποία είναι νήσος παρ΄
άλλων μεν ονομαζομένη Νιβερτία, παρ΄ άλλων δε Βερρόη και βρεχομένη μεν από τον
Ατλαντικόν Ωκεανόν, ευρισκομένη δε πλησίον εις τα Γάδειρα, τα εν τη Ισπανία.
Ούτος λοιπόν είχε πλούτον πολύν και ανετράφη με ευσεβή πίστιν και
χριστιανικώτατα δόγματα, ζων περισσότερον εις τον Θεόν, παρά εις τους
ανθρώπους.
Όθεν όλα του κόσμου τα πράγματα σκύβαλα λογισάμενος ο αοίδιμος, αφήκε την εξουσίαν εις τους υιούς του και μεταβ΄ς εις την Ρώμην, ενδύεται το Μοναχικόν σχήμα, το του σταυροφόρου δηλαδή, υπό του Πάπα Αγαπητού. Μετά ταύτα αναχωρήσας εκείθεν ο Όσιος, πορεύεται εις την περίφημον Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν συνωμίλησε με τον Πορφυρογέννητον βασιλέα Κωνσταντίνον Ζ΄ εν έτει 919, υπό του οποίου στέλλεται εις τα Ιεροσόλυμα (ζητήσας αυτό ο ίδιος παρ΄ εκείνου, το να σταλή δηλαδή). Αφιχθείς δε εκεί λαμβάνει το μέγα και Αγγελικόν Σχήμα από τον τότε Πατριάρχην των Ιεροσολύμων, Χριστόδουλον καλούμενον, και από Δουναλέ μετονομάζεται Στέφανος. Πολλάς δε ύβρεις και δαρμούς λαμβάνει από τους Σαρακηνούς ο μακάριος, διότι είχε τριγύρω περικεκομμένον το γένειόν του. Εκ των Ιεροσολύμων μετέβη ο Όσιος εις την Αίγυπτον, ένθα κρατηθείς ερρίφθη εις την φυλακήν μετά των ακολουθούντων αυτόν δύο Ιερέων. Αφού δε έμεινεν εκεί έξ μήνας, ταλαιπωρούμενος υπό πείνης και δίψης και των άλλων κακοπαθειών της φυλακής, στέλλεται εις τον Αμηράν της Αιγύπτου, υπό του οποίου δεθείς με βαρύτατα δεσμά ηναγκάζετο ο αοίδιμος να αρνηθή τον Χριστόν. Επειδή δε εις τούτο αντέλεγε στερρώς και δεν ενικάτο, αλλ΄ ωμολόγει παρρησία τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ετιμωρήθη με περισσοτέρας ή πρότερον πληγάς και βασανιστήρια, από τα οποία κακοπαθήσας, έπεσεν εις ασθένειαν ο τρισόλβιος· ως εκ της ασθενείας δε αφήκε την παρούσαν πρόσκαιρον ζωήν και επήγεν εις την άνω και την αιώνιον, αφού πρώτον ανηγγέλθη εις αυτόν παρά Θεού η κοίμησίς του.
Όθεν όλα του κόσμου τα πράγματα σκύβαλα λογισάμενος ο αοίδιμος, αφήκε την εξουσίαν εις τους υιούς του και μεταβ΄ς εις την Ρώμην, ενδύεται το Μοναχικόν σχήμα, το του σταυροφόρου δηλαδή, υπό του Πάπα Αγαπητού. Μετά ταύτα αναχωρήσας εκείθεν ο Όσιος, πορεύεται εις την περίφημον Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν συνωμίλησε με τον Πορφυρογέννητον βασιλέα Κωνσταντίνον Ζ΄ εν έτει 919, υπό του οποίου στέλλεται εις τα Ιεροσόλυμα (ζητήσας αυτό ο ίδιος παρ΄ εκείνου, το να σταλή δηλαδή). Αφιχθείς δε εκεί λαμβάνει το μέγα και Αγγελικόν Σχήμα από τον τότε Πατριάρχην των Ιεροσολύμων, Χριστόδουλον καλούμενον, και από Δουναλέ μετονομάζεται Στέφανος. Πολλάς δε ύβρεις και δαρμούς λαμβάνει από τους Σαρακηνούς ο μακάριος, διότι είχε τριγύρω περικεκομμένον το γένειόν του. Εκ των Ιεροσολύμων μετέβη ο Όσιος εις την Αίγυπτον, ένθα κρατηθείς ερρίφθη εις την φυλακήν μετά των ακολουθούντων αυτόν δύο Ιερέων. Αφού δε έμεινεν εκεί έξ μήνας, ταλαιπωρούμενος υπό πείνης και δίψης και των άλλων κακοπαθειών της φυλακής, στέλλεται εις τον Αμηράν της Αιγύπτου, υπό του οποίου δεθείς με βαρύτατα δεσμά ηναγκάζετο ο αοίδιμος να αρνηθή τον Χριστόν. Επειδή δε εις τούτο αντέλεγε στερρώς και δεν ενικάτο, αλλ΄ ωμολόγει παρρησία τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ετιμωρήθη με περισσοτέρας ή πρότερον πληγάς και βασανιστήρια, από τα οποία κακοπαθήσας, έπεσεν εις ασθένειαν ο τρισόλβιος· ως εκ της ασθενείας δε αφήκε την παρούσαν πρόσκαιρον ζωήν και επήγεν εις την άνω και την αιώνιον, αφού πρώτον ανηγγέλθη εις αυτόν παρά Θεού η κοίμησίς του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου