ΕΡΕΥΝΑ ΕΙΣ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ -- Του κ. Νικολάου Μάρτη, πρώην Υπουργού.

Στην ἐφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» τῆς Τρίτης 24 Ἰανουαρίου 2012 ἀναφέρεται ἡ πληροφορία ὅτι «…γιὰ λογαριασμὸ ὑπηρεσίας τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν γιὰ τὴν Διεθνῆ Ἀνάπτυξη (USAID), ἔγινε ἔρευνα στὰ Σκόπια γιὰ τὸ ὄνομα καὶ τὸ 59% τῶν Σκοπιανῶν δὲν ἐπιθυμοῦν ἀλλαγὴ ὀνομασίας τῆς χώρας, ἐὰν αὐτὸ σήμαινε πιθανὴ ἔνταξη τῆς χώρας στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση». Οἱ κάτοικοι τῆς ΠΓΔΜ δὲν πληροφορήθηκαν ὅτι τὸν Ἰούνιο 1992 ἡ Σύνοδος Κορυφῆς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὁμόφωνα ἀποφάσισε νὰ μὴ ἀναγνωρίσει τὴ χώρα τους, ἐφόσον ἡ

ὀνομασία της θὰ ἐμπεριέχει τὴ λέξη «Μακεδονία». Μετὰ τὴν ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου Κορυφῆς τῆς Λισσαβώνας οὔτε ἡ FYROM (τὸ Μ σημαίνει Μακεδονία), οὔτε ἡ «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας» ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὴν Ε.Ε.

Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ εἶναι ὑποχρεωτικὴ γιὰ τὴν ΠΓΔΜ καὶ ὅσους ἀσχολοῦνται μὲ αὐτὸ τὸ πρόβλημα τῆς ὀνομασίας καὶ ἐλήφθη κατόπιν τῆς ἀπὸ 3.1.1992 ἐπιστολῆς τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, ὅπου τόνιζε ὅτι: «Ἡ ἀναγνώριση τῆς αὐτοαποκαλουμένης “Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας” ἔχει θεμελιώδη σημασία γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ γνωρίζω καλύτερα ἀπὸ κάθε ἄλλον, ἀφοῦ εἶμαι ὁ ἴδιος Μακεδών. Ἡ Δημοκρατία αὐτὴ οὔτε ἐθνολογικά, οὔτε ἱστορικὰ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ὀνομάζεται Μακεδονία», προσ έθετε δὲ ὅτι: «Ἡ ἐθνολογικὴ σύνθεση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας αὐτῆς ἀποτελεῖται ἀπὸ Ἀλβανούς, Τούρκους, Τσιγγάνους καὶ Σλάβους, ποὺ καμία σχέση δὲν ἔχουν μὲ Μακεδόνες», καὶ κατέληγε ἐπισημαίνοντας ὅτι: «Εἶναι ἀδιανόητο μὲ τὴν λήξη τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου νὰ δίδεται ἱστορικὴ νομιμοποίηση σὲ Τίτο καὶ Μόσχα, ποὺ ὀνόμασαν τὴν Νότιο Γιουγκοσλαβία σὲ Μακεδονία πρὸς ἔλεγχο τοῦ Αἰγαίου ἀποσπώντας τὴν Μακεδονία ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα». Ἡ ἐπιθυμία νὰ ἐνταχθεῖ ἡ ΠΓΔΜ στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὴν Ε.Ε. θὰ ἱκανοποιηθεῖ, ὅταν στὸ ὄνομά της δὲν θὰ ἔχει τὴ λέξη «Μακεδονία». Πρότεινα στὸν Πρόεδρο ΒΛΑΤΩΦ τὸ ὄνομα «Δημοκρατία τῆς Παιονίας», «Δημοκρατία τῆς Σλαβικῆς Παιονίας» ἢ ἔστω «Δημοκρατία τῆς Παιονίας», διότι ὅταν οἱ Σλάβοι ἔφτασαν στὴν Βαλκανικὴ τμῆμα τους ἐγκαταστάθηκε στὴν Ἀρχαία Παιονία. Ὁ Ἄγγλος Ἱστορικὸς Ηamond στὸ βιβλίο του «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (Παράρτημα Β, σελ. 68) ἀναφέρει στὸ κεφάλαιο: «Ἡ ἐκστρατεία τῆς Ἰλλυρίας καὶ οἱ μακεδονικὲς δυνάμεις». «Στὸ Τέλος τοῦ θέρους τοῦ ἔτους 335 π.Χ. ὁδήγησε τὸ στρατὸ του νότια πρὸς τὴν χώρα τῶν Ἀγριάνων (γύρω ἀπὸ τὴ σημερινὴ Σόφια) καὶ πρὸς τοὺς Παίονες (γύρω ἀπὸ τὰ σημερινὰ ΣΚΟΠΙΑ)».

Ἡ «Δημοκρατία τῆς Παιονίας» δὲν ἔχει τὴ λέξη «Μακεδονία» καὶ ἔχει ἱστορικὴ σημασία καὶ ἀφετηρία. Οἱ Παίονες δὲν ἦταν Ἕλληνες. Ἑπομένως ὅσοι ὑποστηρίζουν (πολιτικοὶ καὶ ἐπιστήμονες) ὅτι θὰ ἀναγνωρίσουν τὴν γειτονική μας χώρα μὲ τὴ λέξη «Μακεδονία», ἀλλὰ μὲ γεωγραφικὸ προσδιορισμὸ σφάλλουν.