Ερωτήματα προς τον π. Αναστάσιον Γκοτσόπουλον -- του αδελφού μας Ιουστίνου

https://paterikiparadosi.blogspot.com/2018/09/blog-post_290.html#more

Η δημοσιευθείσα μελέτη σας πάτερ Αναστάσιε μου εδημιούργησε τα ακόλουθα ερωτηματικά.

Πρώτον. Εάν η Εκκλησία δέχεται το αιρετικόν βάπτισμα ως έγκυρον αποκλειστικώς και μόνον υπό προϋποθέσεις. Εις την μελέτη σας αναφέρετε δυο πολιτικάς της Εκκλησίας. Την

«ορθόδοξον πολιτικήν», η οποία απορρίπτει τελείως το βάπτισμα των αιρετικών και βαπτίζει ορθοδόξως τους εν μετανοία προσερχομένους πρώην αιρετικούς και την «πολιτικήν της οικονομίας», η οποία δέχεται εις την Εκκλησίαν τους υπό αιρετικών βαπτισμένους  μόνον με το άγιον μυστήριον του Χρίσματος. Ερωτώ λοιπόν και παρακαλώ ταπεινώς να μου απαντήσετε. Υπό ποίας ακριβώς προϋποθέσεις αποδέχεται η Εκκλησία το βάπτισμα των αιρετικών ως έγκυρον; Διότι εις την μελέτη σας δεν διέκρινα να αναφέρεσθε εις το κρίσιμον αυτό ερώτημα.

Δεύτερον ερώτημα.  Εάν η πολιτική της οικονομίας εφαρμόζεται αποκλειστικώς και  μόνον εις τους αιρετικώς βαπτισμένους της «πρώτης γενεάς». Επιτρέψατέ μου να διευκρινήσω το ερώτημα. «Πρώτη γενεά αιρετικώς βαπτισμένων» είναι,  επί παραδείγματι, εκείνοι που εβαπτίσθησαν από έναν Άρειο ή έναν Νεστόριο. Πρόκειται δηλαδή δια ανθρώπους που εβαπτίσθηκαν από αιρεσιάρχες ή οπαδούς τους, οι οποίοι αιρεσιάρχες όμως είχαν οι ίδιοι βαπτισθεί από ορθόδοξο ιερέα, ήταν εν ενεργεία ορθόδοξοι ιερείς και δεν είχαν ακόμη καθαιρεθεί.   Εάν οι «πρώτης γενεάς αιρετικώς βαπτισμένοι» είχαν κατηχηθεί και είχαν ασπασθεί την αίρεσιν του Αρείου χωρίς να γνωρίζουν τι έκαναν και μετά μετενόησαν, ερωτώ και παρακαλώ πάλιν να μου απαντήσετε, μήπως αποκλειστικώς και μόνον δια  αυτούς εφαρμόζει η Εκκλησία την «πολιτικήν της οικονομίας»;

Τρίτον ερώτημα.  Εάν οι «αιρετικώς βαπτισμένοι δευτέρας, τρίτης  κλπ γενεάς», όπως επί παραδείγματι οι βαπτισμένοι από έναν Πάπα Ρώμης μετά το 1054 μΧ  ή από έναν διάδοχον Λουθήρου ή έναν του  Καλβίνου κοκ, άνθρωποι δηλαδή οι οποίοι έχουν αιρετικώς βαπτισθεί από αιρετικούς (με παγιωμένας  μυριάδας αιρέσεων επί αιώνας) είναι μέλη του Σώματος του Χριστού,  δεν έχουν πλέον το προπατορικόν αμάρτημα και δεν έχει ο Σατανάς τα αρχικά του δικαιώματα επί της ψυχοσωματικής τους υποστάσεως. Και σας υποβάλω αυτό το ερώτημα πάτερ Αναστάσιε, διότι εις την μελέτην σας  δεν διευκρινίζετε εάν το Άγιον Πνεύμα συγχωρεί κρισίμους αμαρτίας, όπως το προπατορικόν αμάρτημα, όταν επικαλούμενο υπό των αιρετικών  βλασφημείται…  

Τέταρτον. Πως εξηγείτε πάτερ Αναστάσιε, ότι ο άγιος ιερομάρτυς Κυπριανός  εφήρμοσε την «ορθόδοξον πολιτικήν» μόνον εις τα όρια της επισκοπής του; Μήπως αυτό διότι δεν επιθυμούσε εισπήδησιν; Διότι εις την μελέτην σας τοποθετείστε υπέρ του ότι η Εκκλησία δεν  εφαρμόζει την «ορθόδοξον πολιτικήν» γενικώς εις όλους τους « δευτέρας κλπ γενεάς βαπτισμένους αιρετικώς», αλλά δέχεται μερικούς από αυτούς μόνον με το μυστήριον του Χρίσματος. Μήπως όμως πάτερ Αναστάσιε  αι οικουμενικαί σύνοδοι εφαρμόζουν αποκλειστικώς και μόνον την  «ορθόδοξον πολιτικήν»   εις τους «δευτέρας κλπ γενεάς βαπτισμένους  αιρετικούς»; Ιδού το κρίσιμον ερώτημα. Διότι εάν, όπως ισχυρίζεσθε, αι οικουμενικαί σύνοδοι εφαρμόζουν «πολιτικήν οικονομίας» εις αναμφισβητήτως αιρετικώς βαπτισμένους από βλασφημούντες το Άγιον Πνεύμα   επί πολλάς γενεάς  αιρετικούς «ιερείς», τότε έπεται ότι και αι οικουμενικαί σύνοδοι δέχονται ότι το Άγιον Πνεύμα συγχωρεί το προπατορικόν αμάρτημα υπό καθεστώς βλασφημίας του!  Άπαγε λοιπόν  της βλασφημίας ταύτης…             

  Ευπειθώς αναμένω απαντήσεις σας.