Ο Μέγας Αθανάσιος: " Οι Αρειανοί κινδυνεύουσι και εις αυτό το πλήρωμα του μυστηρίου, λέγω το βάπτισμα.

Διότι ανίσως η δια του βαπτίσματος τελείωσις δίδονται εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, οι δέ Αριανοί δεν λέγουσι Πατέρα αληθινόν, με το να αρνούνται το εξ αυτού όμοιον της ουσίας, αρνούνται δέ και τον αληθινόν Υιόν, και άλλον αναπλάττοντες με την φαντασίαν των εκ μη όντων κτιζόμενον, ονομάζουσι τούτον Υιόν, πως το παρ' αυτών διδόμεν βάπτισμα δεν είναι τελείως ανωφελές, και μάταιον; Και φαίνεται μεν κατά προσποίησιν, ότι είναι βάπτισμα, αλλά τη αληθεία δεν έχει καμμίαν βοήθειαν πρός την πίστιν και την ευσέβειαν. Ού γαρ ο λέγων απλώς Κύριε, εκείνος δίδει και ορθόν βάπτισμα, αλλ' εκείνος όπου και την επίκλησιν του ονόματος λέγει, και την Πίστιν έχει ορθήν. Δια τούτο λοιπόν και ο Σωτήρ δεν επαρήγγειλεν εις τους Αποστόλους να βαπτίζωσι μόνον απλώς, αλλά πρώτον τους είπε να μαθητεύσουν τους μέλλοντας βαπτισθήναι, και έτσι να βαπτίζουν εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του αγίου Πνεύματος, διά να γένη ορθή η Πίστις από την μάθησιν, και με την ορθήν Πίστιν να προστεθή η τελείωσις του βαπτίσματος. Διά τούτο και άλλαι πολλαί αιρέσεις, λέγουσι μεν τα ονόματα μόνον της Αγίας Τριάδος, αλλ' επειδή δεν φρονούσι ταύτα ορθώς, μηδέ την Πίστιν έχουσιν υγιά, ανωφελές έχουσι και το παρ' αυτών διδόμενον βάπτισμα, με το να υστερήται την ευσέβειαν"                       

(εν τω τρίτω λόγω κατά Αρειανών).