ΠΕΡΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.

Απάντηση σε αυτούς που λένε ότι "δεν έχουμε εδώ πατρίδα".

Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Λοιπόν, το δηλώνω. Είμαι έλλην χριστιανός ορθόδοξος. Είμαι έλλην ορθόδοξος  διότι γεννήθηκα απο ορθοδοξους  έλληνες γονείς, που είχαν τέτοιους έλληνες γονείς, που και αυτοί είχαν παππούδες με φουστανέλες και γιαγιάδες με τσαπράζια.  Όλοι τους αυτοί με εδίδαξαν ότι έχω μιά πατρίδα. Τόπο δηλαδή με πέτρες, χώμα, θάλασσα και καθαρά νερά. Αυτή την πατρίδα την πήρα κληρονομιά από τους γονείς μου, που με όρκησαν να χύσω την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για να μην μου την πάρουν. Και όταν τους ρώτησα γιατί, τότε μου αποκάλυψαν ότι εδώ  περπάτησαν οι Απόστολοι και οι Άγιοι του Χριστού και ότι η Παναγία διάλεξε αυτό το μέρος να το κάνει περιβολάκι της. Αν εμείς λοιπόν  χάσουμε τον τόπο αυτόν, τότε θα χάσουμε και τις ευλογίες του. Γι΄ αυτό πρέπει να τον αγαπάμε και να πολεμάμε να μην μας τον πάρουνε οι εχθροί του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων.  Και ότι από πολύ παλιά οι πολύ αρχαίοι πρόγονοί μας επειδή  αγαπούσαν το υπέροχο  φώς του τόπου αυτού και επειδή είχαν φόβο να μην το στερηθούν στον Άδη, εθυσίαζαν το αίμα τους για την πατρίδα τους, επειδή επίστευαν ότι οι ήρωες πεθαίνοντας πάνε με τους ήρωες στα φωτεινά Ιλύσια Πεδία και όχι στο σκότος του Άδου. Αν λοιπόν αυτοί που ήταν ειδωλολάτρες γίνονταν ήρωες επίτηδες για να μην χάσουν το γήϊνο φώς της Ελλάδας, πόσο ήρωες πρέπει να γίνουμε εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί, για να μην χάσουμε το άσπερον Φώς της δόξης του Χριστού; Διότι θα μας πεί ο Κύριος, Εγώ σας έδωσα κληρονομιά αγιασμένα και ένδοξα χώματα, να με δοξολογείτε και να με  προσκυνείτε και εσείς τον γεμίσατε με υπερήφανους κιναίδους , μωαμεθανούς υβριστές μου, μασσώνους αρνητές μου, λατινόφραγκους περιφρονητές μου, ειδωλολάτρες του διαβόλου! Πηγαίνετε τώρα στη     Βαβυλώνα και κρεμάστε τα όργανά σας στις ιτιές του Ευφράτη για πεντακόσια τόσα χρόνια... Αν το θέλουμε αυτό, τότε ναί, "δεν έχουμε εδώ πατρίδα". Αν όμως δεν το θέλουμε, τότε να πολεμήσουμε. Να λοιπόν γιατί πρέπει να πολεμάμε για την πατρίδα μας . Γιατί η Ελλάδα είναι η μήτρα της χριστιανοσύνης και σαν τέτοια  πρέπει να παραμείνει. Αλλοιώς χανόμαστε στη Βαβυλωνια των εθνών.. Χωρίς γλώσσα, χωρίς πατρίδα, χωρίς ιστορία και τελικά χωρίς Πίστη. 

Λοιπόν έχουμε Πατρίδα εδώ εμείς οι ορθόδοξοι έλληνες. Δεν είμαστε απάτριδες πολίτες του κόσμου. Κρατάμε Σταυρό και τον σηκώνουμε. Και όστις θέλει οπίσω μας ελθείν.

ΥΓ.  Ουαί και αλλοίμονο αδελφοί, αν παραδώσουμε τα άγια τοις κυσί. Χάνεις την κληρονομιά σου, αυτή που σου έδωσαν οι γονείς σου, οι έλληνες ορθόδοξοι χρισιανοί; Έγινες άσωτος υιός που εδαπάνησες την "ουσία" σου στους πορνοβοσκούς. Νοιώθεις αδελφός με αυτούς που πατάνε την γή σου; Ναι μεν είσαι κατά σάρκα, αλλά είσαι κατά Άγιο Πνεύμα; Βεβαίως και αυτοί πλάσματα του Θεού είναι, αλλά πλάσματα, όχι τέκνα Θεού. Υπάρχει λοιπόν διαφορά μεγάλη. Όταν ο Πατροκοσμάς μιλούσε για "ελληνικά σχολεία" αυτό εννοούσε, δηλαδή "να μαθαίνετε τα παιδιά σας την ελληνικήν, διότι σε αυτήν είναι γραμμένο το Ευαγγέλιο". Σήμερα μαθαίνουν στα παιδιά μας την Αγγλικήν, την Γερμανικήν, την Αλβανικήν, αργότερα την Πακιστανικήν και .βεβαίως, αύριο την Τουρκικήν. Ο σκοπός είναι ένας. Να μην μπορούν τα παιδιά μας να διαβάσουν το Ευαγγέλιο, αλλά ούτε και να σκεφτούν να μελετήσουν τους Αγίους Πατέρες μας. Όταν ένα παιδί μάθει ότι η Μακεδονία ανήκει στους Σκοπιανούς και ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν έλλην, αλλά "Μακεδών", γιατί να πιστέψει ότι ο Απόστολος Παύλος εδίδαξε στην ελληνικήν και όχι στη σλαυϊκήν; Θα υπερασπιστεί ποτέ την πατρίδα του όταν του λένε ότι "έχουμε ενότητα με όλους"; Αυτή είναι νοοτροπία προδότη, χαφιέ και μπασταρδεμένου χριστιανισμού, πασπαλισμένη με αγαπολογία της φτήνιας. Αν ίσχυε η κατάργηση των εθνών και των πατρίδων, όπως ισχυρίζονται μερικοί κουλτουριάρηδες ψευδοορθόδοξοι,  η Παναγία  δεν θα οδηγούσε τον στρατό μας στο έπος της Πίνδου. Ούτε θα μας ελευθέρωνε από τον τούρκικο ζυγό. Αλλά και ούτε  ο Άγιος Παϊσιος θα πολεμούσε στο πλευρό των "εθνικιστών", για να μην χωριστεί η Ελλάς σαν Βόρεια και Νότια Κορέα, επειδή έτσι ήθελε ο εβραιομαρξισμός. Λοιπόν σύνεσις, αγαπητοί, και αγώνας ,γιατί ήγγικεν η ώρα η μεγάλη...