ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Πανεπ. Αθηνών

Σήμερα η κατ΄ ανατολάς Ορθόδοξος Εκκλησία, διατελεί, από πλευράς ομολογιακού προσανατολισμού της Πατριαρχικής Κεφαλής, σε ιδιότυπη κατάσταση σχιζοφρενικού χαρακτήρος!     Το Πατριαρχείο, το οίκημα, είναι σύμβολο Ορθοδόξου Ομολογίας! Ο πατριαρχικός, όμως, οικοδεσπότης είναι περιπαθής παπόφιλος! Είναι αδελφός συμπροσευχόμενος και συλλειτουργός, εις παροξυσμό παπικής αγάπης, του Ρωμαίου Ποντίφικα! Παρά τους Ι. Κανόνες, προδίδει την φίλη Ορθοδοξία, με την απροκάλυπτη σύζευξή του με την παπική – ουνιτική  ετεροδοξία! Πρόκειται όντως για σχιζοφρενική ομολογιακή σύζευξη!                                                                                                        

Ύστερα από το απίστευτο και απροσδόκητο, αλλά και τραγικό για την Ορθόδοξη  ομολογία, ολίσθημα του κ. Βαρθολομαίου, στην αγκαλιά, κυριολεκτικώς, του παπισμού, κατά τη θρονική εορτή του Πατριαρχείου, τον Νοέμβριο του 2006, ακολούθησε η προ ολίγων ημερών νέα προσκυνηματική επίσκεψη του Ορθοδόξου Πατριάρχου στον Ποντίφικα!    

                                            

Την επίσκεψη αυτή πρόβαλε η τηλεοπτική οθόνη και την είδε έκπληκτο το ορθόδοξο πλήρωμα της Εκκλησίας. Κατά την επίσκεψη αυτή, μετά την συνάντηση με τον Πάπα και τον «εν φιλήματι αγίω» ! αλληλοασπασμό των δύο εκκλησιαστικών ηγετών, πληροφορήθηκε το πλήρωμα αυτό από τον δημοσιογράφο παρουσιαστή, ότι, στη συνέχεια, θα μεταβούν αμφότεροι σε παρακείμενο καθολικό ναό για συμπροσευχή!                                                                 

Είναι φανερό ότι και η τελευταία αυτή επίσκεψη του κ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό, ευρίσκεται στο πνεύμα της αμετάκλητης κοινής αποφάσεώς του με τον Πάπα, για πλήρη και οριστική ένωση των δύο Εκκλησιών. Είναι, επίσης, όμως φανερό ότι, η λεγομένη ένωση Εκκλησιών, βάσει του κειμένου της Ραβέννας υποδηλώνει, την υποταγή της Ορθοδοξίας στο εξουσιαστικό πρωτείο του διαδόχου του Πέτρου, με συνέπεια την ταύτιση της Ορθοδοξίας με την πίστη και τη διδασκαλία της Εκκλησίας του πρώτου!                                      

Είναι φυσικό να μπορούν να εξαχθούν πολλά συμπεράσματα, από την πρόσφατη αυτή επίσκεψη του κ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό και πολλά μπορούν να ειπωθούν και να γραφούν. Εμείς, όμως, θα επιμείνουμε σε ένα μόνο σημείο, στο βασικό ερώτημα·                                                                                             

--Που  οφείλεται η άνεση της άκαμπτης επιμονής του κ. Βαρθολομαίου να πραγματοποιήσει μία προκλητική, για την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία του πληρώματος της Εκκλησίας, επίσκεψη στο Βατικανό;                                                                  

Πολλοί άνθρωποι της Εκκλησίας, αιφνιδιάστηκαν από την τηλεοπτική εικόνα της επισκέψεως αυτής και απόρησαν, για την άνεση του Ορθοδόξου Πατριάρχου να κινείται στον ετερόδοξο αυτό χώρο, σαν να είναι στο σπίτι του. Άλλοι διερωτήθησαν, πως, ύστερα από κάποια γενικώτερη, στον ευρύτερο χώρο του εκκλησιαστικού πληρώματος, εκδηλωθείσα απαρέσκεια και αντίδραση, κατά της συλλειτουργίας Ορθοδόξου Πατριάρχου, στην καρδιά της Ορθοδοξίας, στο Φανάρι, με τον πάπα και το σινάφι του – κατά την θρονική εορτή του Νοεμβρίου 2006 – ο κ. Βαρθολομαίος, αδιαφορών για τις πληθωρικές, από κάθε πλευράς – γραπτές και επώνυμες – αυτές αντιδράσεις, πραγματοποίησε τη νέα επίσκεψη, με συνέπεια και πάλι γυμνή τη κεφαλή, παραβίαση Ι. Κανόνων, απαγορευτικών για τις σχέσεις και συμπροσευχές με ετεροδόξους!                                                                                                                                        

Η απάντηση, η οποία μπορεί να δοθεί στο ερώτημα που τέθηκε πιο πάνω, είναι δυνατόν να διατυπωθεί, αν προηγουμένως διευκρινισθεί ποιοί αρμόδιοι εκκλησιαστικοί άνδρες, για την προστασία και υπεράσπιση των ιερών και των οσίων της Ορθοδοξίας, εσιώπησαν, κατά τον χρόνο της βεβηλώσεως του Πατριαρχικού χώρου, από την παπική – ουνιτική λαίλαπα και δεν ύψωσαν φωνή ορθοδόξου μαρτυρίας και ελέγχου της πατριαρχικής εκτροπής, εκ των ορίων της ορθοδόξου ομολογίας και πατερικής παραδόσεως και της ταυτίσεώς του με τη παπική ετεροδοξία!                                                                                                                                         

Ποιοί γνωστοί, επίμονοι αγωνιστές, κατά των αιρέσεων, ιδιαίτερα κληρικοί και μοναχοί, φλύαροι στην εκφορά αντιαιρετικού λόγου, έπνιξαν τη φωνή τους, στο κρίσιμο εκείνο και κορυφαίο σημείο, κατά το οποίο θα έπρεπε να αποδείξουν την πατερική γνησιότητα της αντιαιρετικής τους πολεμικής. Αντίθετα, όλοι αυτοί, αρμόδιοι και εντεταλμένοι και μη, τοποθετημένοι κατά των αιρέσεων, εσιώπησαν. Και όχι μόνον! Δεν έδωσαν την ορθόδοξη μαρτυρία τους, αλλά την έθαψαν, προστατεύοντες το ολίσθημα του κ. Βαρθολομαίου! Περιορίσθηκαν απλώς να εξορκίσουν τα δαιμόνια του βεβηλωθέντος πατριαρχικού χώρου, με ένα κείμενο, το οποίο απετέλεσε σαφή και απροκάλυπτη συμπαράσταση στο ολίσθημα αυτό! Το νόημά του συμπυκνώθηκε στο μήνυμα· «Μαζί σου είμαστε, σε κάθε περίπτωση σε ευλαβούμεθα»!                                                                                                                                  

Τέλος η κορύφωση του πατριαρχικού ομολογιακού παραλογισμού, σημαδεύθηκε και από το χρόνο, κατά τον οποίον έγινε η πατριαρχική προσκύνηση στον Πάπα· μέσα δηλαδή στο κλίμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά την περίοδο της οποίας κορυφώνεται επίσης, στο πνεύμα του πληρώματος της Εκκλησίας, η αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου πατερικής βιωματικής παραδόσεως. Για τον τελευταίο αυτό λόγο η επίσκεψη στον Πάπα, του αρχηγού της Ορθοδοξίας, κατανοήθηκε από το ορθόδοξο πλήρωμα, ως ασέβεια και περιφρόνηση προς την καρδιά της Ορθοδοξίας, πολλώ μάλλον, εφόσον πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες προ της εορτής της Κυριακής της Ορθοδοξίας!                                                                                                                                         

Πρόκειται όντως περί ομολογιακού παραλογισμού του αρχηγού της Ορθοδοξίας στη περίπτωση της προσκυνηματικής του επισκέψεως στον Πάπα! Ναι! Οι τηλεθεατές είδαν την υπόκλιση του Πατριάρχου προ του Πάπα!