ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντη

Στὴν ταβέρνα τοῦ Πατσοπούλου, ἐνῷ ὁ βορρᾶς ἐφύσα, καὶ ὑψηλὰ εἰς τὰ βουνὰ ἐχιόνιζεν, ἕνα πρωί, ἐμβῆκε νὰ πίῃ ἕνα ρώμι νὰ ζεσταθῇ ὁ μαστρο-Παῦλος ὁ Πισκολέτος, διωγμένος ἀπὸ τὴν γυναῖκά του, ὑβρισμένος ἀπὸ τὴν πενθεράν του, δαρμένος ἀπὸ τὸν κουνιάδον του, ξωρκισμένος ἀπὸ τὴν κυρα-Στρατίναν τὴν σπιτονοικοκυράν του, καὶ φασκελωμένος ἀπὸ τὸν μικρὸν τριετῆ υἱόν του, τὸν ὁποῖον ὁ προκομμένος ὁ θεῖός του ἐδίδασκεν ἐπιμελῶς, ὅπως καὶ γονεῖς ἀκόμη πράττουν εἰς τὰ «κατώτερα στρώματα», πῶς νὰ μουντζώνῃ, νὰ βρίζῃ, νὰ βλασφημῇ καὶ νὰ κατεβάζῃ κάτω Σταυρούς, Παναγιές, κανδήλια, θυμιατὰ καὶ κόλλυβα. Κ᾽ ἔπειτα, γράψε ἀθηναϊκὰ διηγήματα!

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Η οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια από συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήση κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ’ Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το «Άγιο» Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρη η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου: «Μόνον μη μιάνετε εαυτούς μετά των Αρειανών». Μόνο να μη μιανθούμε από την κοινωνία μας με τον Παπισμό και Οικουμενισμό, με τους φιλοπαπικούς και οικουμενιστάς Ορθοδόξους. Επειδή μέχρι τώρα δεν το επράξαμε δυναμικά και αποφασιστικά, γι’ αυτό παρατείνει ο Θεός επί έτη την οργή του, την αιχμαλωσία των Ορθοδόξων στην παναίρεση του Οικουμενισμού. Μέχρι πότε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα επιτρέπουμε τα άλογα κτήνη, τους αιρετικούς, να λακτίζουν και να μιαίνουν τα Ιερά και τα Άγια της Ορθοδοξίας; Όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω».

***

Ο telemaxos doumanis άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Η οργή του Θεού έχει κατ...":

ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ, ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ?? ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ-ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΗ ΠΛΑΝΕΜΕΝΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ << ΨΕΥΔΟ-ΑΓΙΩΝ >> ΠΡΟΠΑΓΑΔΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ? ΟΙ ΑΜΙΣΘΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΤΟΥ 1924, ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑΝ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟΚΥΡΗΞΑΝ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΩΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΨΑΝ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΠΑΡ΄ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ, ΦΥΛΑΚΙΣΕΙΣ, ΕΞΟΡΙΕΣ, ΞΥΛΟ, ΒΙΑΙΟΥΣ ΑΠΟΣΧΙΜΑΤΙΣΜΟΥΣ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΤΕ ΙΕΡΕΩΝ, ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗ ΑΠΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΤΕΚΝΑ ΜΙΑΣ ΕΚΠΕΣΟΥΣΗΣ ΣΕ ΦΟΒΕΡΗ ΑΙΡΕΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΤΕΚΝΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ! ΔΙ’  ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΓΡΑΦΟΥΝ-ΓΡΑΦΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΗ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ,ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ! ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ, ΘΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΗΡΥΤΑΝ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΕΦΕΡΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΨΑΧΝΑΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ -ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ- ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΟ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΝ - ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΟΛΥΜΑ- ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΧΘΕΙ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ !!

***

Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Η οργή του Θεού έχει κατ...":

Πες μας ποιός είναι ο Ορθόδοξος Επίσκοπος αν δεν φοβάσαι και δεν είσαι μόνο μπλα μπλα? Πες το ξεκάθαρα αν μπορείς και δεν είσαι σαν αυτούς που κατηγορείς....

***
Ο telemaxos doumanis άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Η οργή...":

ΔΕΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ! ΤΟ ΝΑ ΠΩ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ ?? ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ?? ΝΑ ΠΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΙΚΟΥΜΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ! ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΕΛΕΥΚΑΝΣΗ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΟ ΔΙΑΛΟΓΟ , ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΤΟΥ 192Ο ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ , ΕΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΤΟ 1924 ,1948 ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ -ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ- ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ , ΑΠΛΑ ΘΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΑΣ! ΕΓΩ ΣΑΝ ΑΡΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΠΡΟΣ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ :
xristianorthodoxipisti.blogspot.gr: Η ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ 1920 ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ. Η ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΕΧΟΥΣΑ ΑΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ , ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤΟΝ 21ον ΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ !
https://xristianorthodoxipisti.blogspot.gr/2017/12/1920-21.html

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 11 Δεκεμβρίου 2017

Τη ΙΑ΄ (11η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΔΑΝΙΗΛ του Στυλίτου.                                                                                                                             

Δανιήλ ο Όσιος Πατήρ ημών ούτος έζη κατά τους χρόνους του βασιλέως Λέοντος Α΄ του μεγάλου του επικαλουμένου Μακέλλη του βασιλεύσαντος κατά τα έτη (457- 474), κατήγετο δε από την Μεσοποταμίαν της Συρίας, εκ της περιφερείας Σαμοσάτων. Τούτου τον θαυμάσιον και μελίρρυτον Βίον θέλομεν διηγηθή ενταύθα, ελπίζοντες ότι μεγάλως εκ τούτου θέλετε ωφεληθή. Διότι καθώς όταν ομιλή τις προς ανδρείους στρατιώτας περί των διακριθέντων εις πολεμικούς άθλους και τρόπαια διεγείρεται η ψυχή αυτών προς τους πολέμους και γίνονται προθυμότεροι και όσον μάλλον τας ανδραγαθίας των αηττήτων και ισχυρών εκείνων ακούουσι, τοσούτον και αυτοί προθυμοποιούνται και επιθυμούσι να δείξουν ομοίαν ανδρείαν και δύναμιν, τοιουτοτρόπως και όταν διδάσκαλος τις διηγήται τους ασκητικούς Βίους, τους θαυμαστούς αγώνας και τα ένθεα κατορθώματα των εναρέτων ανδρών, προθυμοποιούνται οι ευλαβείς και φιλόχριστοι ακροαταί και παρακινούνται να μιμηθώσι τον επαινούμενον.

Χαίροις μετά Θεόν η θεός Τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα

Αμέσως η δεχομένη των εκ Θεού
δωρεών το πλήρωμα όλον
Και εις άπαντας,
αγγέλους ανθρώπους τε τούτο διαπορθμεύουσα...
Τέλος το σκοπιμότατον
και ύστατον, Πάναγνε, δημιουργίας απάσης
Δι'
 ήν ο κόσμος εγένετο
Και Σού τη γεννήσει, η αιώνιος του κτίστου
βουλή πεπλήρωται

(Αγ. Ανδρέας Κρήτης)

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας:

Αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως

H πανηγυρική διακήρυξις ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία Χριστού αλλά κακοδοξία και αίρεσις αποτελεί παγία θέσι της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και μάλιστα αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως, ως οι Οσίαθλοι Πατέρες οι επί Βέκκου εν Αγίω Όρει μαρτυρήσαντες, οι εν τη Μονή Καντάρας εν Κύπρω αναιρεθέντες, οι 800.000 των Αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων οι υπό του ψευδοαγίου του Βατικανού Καρδιναλίου Στέπινατς και των φασιστών Ουστάσι δια πολυωδύνων βασάνων τελειωθέντες, οι άγιοι ένδοξοι ιερομάρτυρες Μάξιμος ο Καρπαθορώσσος ο υπό των Ουνιτών δια τυφεκισμού τελειωθείς και Αθανάσιος ο Λιθουανός ο υπό των Ουνιτών δια πελέκεως αποκεφαλισθείς και εις βόρθον ριφθείς και μετά δέκα επτά έτη ανασυρθείς έχων αδιαλώβητο, ευωδιάζον και θαυματουργούν το σκήνωμά του.

Τη Ι΄ (10η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΩΜΑ του Δεφουρκινού.

Θωμάς ο ιερός και θαυμάσιος Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Λέοντος Α΄ του Σοφού (886- 912). Πατρίδα είχε την γην εκείνην, ήτις ευρίσκεται εις τους πρόποδας του όρους, του καλουμένου Κυμινά, οι γονείς δε αυτού ήσαν άνθρωποι ιδιώται και εν αυταρκεία ζώντες. Όταν δε ο Άγιος έφθασεν εις την ακμήν της ηλικίας του, κατεφρόνησεν όλα τα πράγματα του κόσμου και ζηλώσας την ζωήν των Μοναχών, ενεδύθη το Αγγελικόν Σχήμα και έγινε και αυτός Μοναχός. Όθεν προέκοπτεν εις τους αγώνας, χωρίς να οπισθοδρομή· διότι εξ απαλών ονύχων έτρεφε τον πόθον τούτον εις την καρδίαν του ο αοίδιμος, επειδή συνείθιζε να μεταβαίνη μετά του πατρός του εις τα Μοναστήρια, όταν ήτο παιδίον, και βλέπων την ζωήν των Μοναχών ηγάπα ταύτην και την επόθει.

Πώς ο Dimitar Grivof εγινε Δημήτρης Γρίβας


Η απόφαση δικαστηρίου της Βουλγαρίας σηματοδοτεί νέες δυνατότητες για τον άγνωστο Ελληνισμό των Βαλκανίων

Από τον
Δημήτρη Γαρούφα*


Επειδή με την οικονομική κρίση δυστυχώς σταματήσαμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις στις γειτονικές χώρες, ακόμη και αν είναι θετικές για εμάς, θα αναφερθούμε σε μια σχεδόν άγνωστη (δημοσιεύτηκε πριν από τρία χρόνια και στο βιβλίο μου με τίτλο «Με το βλέμμα στο μέλλον», εκδ. Ιανός 2014) απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου της βουλγαρικής πόλης Νόβα Ζαγόρα, γιατί έχει ενδιαφέρον, σηματοδοτώντας νέες δυνατότητες για τον «άγνωστο» Ελληνισμό των Βαλκανίων... καθότι κάνει αναφορά στην ιστορία και την καταγωγή των 15.000 ελληνικής καταγωγής Σαρακατσάνων Βουλγαρίας και στο δικαίωμά τους να έχουν ελληνικά ονοματεπώνυμα. 

Τη Ι΄ (10η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΓΕΜΕΛΛΟΥ του Πολυάθλου.

Γέμελλος ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουλιανού του Παραβάτου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τξα΄ - τξγ΄ (361 – 363), κατήγετο δε εκ της πόλεως Αγκύρας της Μικράς Ασίας, από την ενορίαν την καλουμένην Κλιμαξίνην. Διελθόντος δε ποτε του Ιουλιανού δια της Αγκύρας, εστάθη ο Άγιος ούτος κατά πρόσωπον εκείνου και κατεπλήγωνεν αυτόν με λόγια ένθεα ως με βέλη. Τότε ο βασιλεύς οργισθείς σφόδρα επρόσταξε να ζωσθή ο Άγιος πεπυρωμένην σιδηράν ζώνην, κατεκαίετο δε δι΄ αυτής τόσον δυνατά, ώστε το υγρόν το οποίον έτρεχεν από το καύσιμον της σαρκός του επλήρωσεν όλην την εκεί γην. Είτα προστάσσεται να ακολουθή τον ασεβή τύραννον καθ΄ οδόν. Όταν δε ο Αποστάτης έφθασεν εις την πόλιν της Εδέσσης, τότε ο Άγιος εξηπλώθη από τα τέσσαρα μέρη του σώματος και επληγώθη με ξύλα κοπτερά· έπειτα κατετρυπήθη εις το σώμα με σιδηρά πεπυρωμένα και κρεμασθείς κατεξεσχίσθη τας σάρκας υπό των δημίων.