ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017 –Θ΄ ΛΟΥΚΑ -- «Άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται;

Ο κατά Θεόν πλούτος
 «Άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται; Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, και μή εις Θεόν πλουτών».

Η σημερινή ευαγγελική παραβολή είχε σαν αφορμή τη φιλονικία δύο αδελφών πάνω σε κληρονομικά ζητήματα. Ο Κύριος γνώριζε ότι και οι δυο τους είχαν κυριευθεί από την πλεονεξία. Για να βοηθήσει, λοιπόν, όλους μας να αποφύγουμε την αδυναμία αυτή, μας πρόσφερε την παραβολή του άφρονος πλουσίου, με τα τόσα διδακτικά μηνύματα και νοήματα της.

Η υποδούλωση στην ύλη
 Στη συγκεκριμένη παραβολή, βλέπουμε ότι ο Χριστός δεν κάνει λόγο για τον πλούτο, αλλά για την πλεονεξία του πλουσίου, η οποία τον οδήγησε στην αφροσύνη. Η πλεονεξία είναι πάθος φοβερό που εμπλέκει τον άνθρωπο στα πλοκάμια της αμαρτίας. Τον εγκλωβίζει στα όρια της ειδωλολατρίας και τον καθιστά εντελώς ανελεύθερο.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 19 Νοεμβρίου 2017

Θ ΛΟΥΚΑ. Αβδιού προφήτου, Βαρλαάμ μάρτυρος.

Τὸ ὄνομά του σημαίνει «δοῦλος Κυρίου». Ἔζησε στὸ δεύτερο μισό του 6ου αἰώνα π.Χ., (κατ’ ἄλλη ἐκδοχὴ τὸ 800 π.Χ.), καὶ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μικροὺς λεγόμενους προφῆτες. Καταγόταν ἀπὸ τὴν Συχὲμ (ἐκ τοῦ ἀγροῦ Βηθοχαρὰμ ἢ Βαθαχαράμ), καὶ μὲ τὴν σύντομη προφητεία του αὐστηρὰ παρατηρεῖ μὲ ἰσχυρὲς ποιητικὲς ἐκφράσεις τὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὴν πτώση τοῦ Ἰσραήλ. Νὰ τί λέει χαρακτηριστικὰ γιὰ τὴν ὑπερηφάνεια: 

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

***
Ο telemaxos doumanis άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης.":

ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΓΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ?? ΔΙΟΤΙ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ ΑΛΛΑ ΠΡΙΝ 90 ΧΡΟΝΙΑ !!!

xristianorthodoxipisti.blogspot.gr: Ο ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΘΕΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ 1920 ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΥ 2016. ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ !
https://xristianorthodoxipisti.blogspot.gr/2017/08/1920-2016.html

Προς τον λαό! Ένα ιστορικό ερώτημα

ΠΗΓΗ:http://www.katanixis.gr/2017/11/blog-post_132.html#more

(ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ "ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ")


Αγαπητοί,
Ο πατήρ Νικηφόρος απ΄όταν ήμασταν παιδιά και φτάναμε στα σκαλοπάτια του Επισκοπίου Πτολεμαΐδας μας καλωσόριζε με ένα λόγο αγαθό.
«Είστε έτοιμοι να πάμε;». Πού, τον ρωτούσαμε κάθε φορά! Και εκείνος μας απαντούσε «Στον παράδεισο βρε παιδιά, είστε έτοιμοι να πάμε;»...

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                                                                     
Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                        
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                              
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                            
Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                                                                           
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

Τα φλωρία του Πάπα εξαγοράζουν τας συνειδήσεις των ενδεών και λιποψυχησάντων.

Η επάρατος ένωσις αποφασίζεται. Ομιλία του βασιλέως και θρήνος κυνός.                                                                                                                   
Οι μη λατινοφρονήσαντες ευρίσκοντο εις τρομεράν ένδειαν, ώστε δια να ζήσουν ηναγκάζοντο να πωλούν ή να ενεχυριάζουν ό,τι και αν είχον και αυτά τα ενδύματά των, διότι δεν εδίδετο εις αυτούς το σιτηρέσιον του Πάπα, συνεργούντος εις τούτο και του σατανικού Πρωτοσυγκέλλου Γρηγορίου, ως ο ίδιος αναιδώς ωμολόγει. Γνωρίζων την μεγάλην πτωχείαν των ημετέρων ο λατινοφρονήσας Μητροπολίτης Δωρόθεος επρότεινεν εις τους Λατίνους να τω δώσωσι χρήματα, ίνα δώση ταύτα εις ωρισμένα πρόσωπα και πείση αυτά να υπογράψωσι την ένωσιν.