Ηχεί δυσάρεστα στ΄ αυτιά μας ο λόγος περί στρατού και
πολέμου σε μια εποχή που – το αντιλαμβανόμαστε όλοι – η ειρήνη είναι επικίνδυνα
εύθραυστη και εναγώνιοι οι λαοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να την διατηρήσουν.
Υπάρχει, ωστόσο, ένας πόλεμος, που εξασφαλίζει την πραγματική ειρήνη. Δεν έχει
σχέση με τους στρατούς και τα όπλα αυτού του κόσμου. Είναι πόλεμος απόλεμος,
πνευματικός, αόρατος. Κι είμαστε επιστρατευμένοι σ΄ αυτόν όλοι όσοι ανήκουμε
στην Εκκλησία του Χριστού, η οποία εδώ στη γη ονομάζεται στρατευομένη Εκκλησία.
Όλοι οι χριστιανοί, κλήρος και λαός, μεγάλοι και μικροί, άνδρες και γυναίκες,
από την ώρα που βγήκαμε από την κολυμβήθρα πολιτογραφημένοι στην βασιλεία του
Θεού κι ενταγμένοι στη δική Του οικογένεια, μέχρι την ύστερη στιγμή της ζωής
μας είμαστε στρατιώτες, στρατευμένοι στην καλή στρατεία της Εκκλησίας.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 18
Νοεμβρίου 2017
Πλάτωνος, Ρωμανού,
Αναστασίου νεομαρτύρων Παραμυθίας.
Ὁ Ἅγιος Πλάτωνας
καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα τῆς Γαλατίας τῆς Μ. Ἀσίας, καὶ ἦταν ἀδελφὸς τοῦ
μάρτυρα Ἀντιόχου. Σὲ νεαρὴ ἡλικία τὸν συνέλαβαν οἱ εἰδωλολάτρες, διότι
διακήρυττε τὴν πίστη του στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸν ὁδήγησαν μπροστὰ στὸν
ἡγεμόνα Ἀγριππίνο. Ὁ Ἀγριππίνος βλέποντας τὴν ὡραιότητα τοῦ νέου καὶ
γνωρίζοντας ὅτι κατεῖχε περιουσία, προσπάθησε νὰ τὸν ἑλκύσει μὲ κολακεῖες. Ὅμως
ὁ Ἅγιος Πλάτων ἀρνήθηκε καὶ συνέχισε νὰ διακηρύττει τὴν πίστη του στὸν ἕναν καὶ
μοναδικὸ Θεό.
Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76) μας λέγει:
«Το κοινωνείν μετά των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά
βαρειά αμαρτία, ίση προς μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου
προσφέρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φίλος του
Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε σε ακοινωνησία προς τους
αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξορία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ
ανάπτεται».
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο κορυφαίος θεολόγος της
Εκκλησίας, λέγει καθαρά για τους αιρετικούς: «Μη λαμβάνεται αυτόν εις οικίαν,
και χαίρειν αυτώ μη λέγετε» (Β/ Ιω. 10).
Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Προσευχόμεθα προς τον Θεόν να Τον φωτίσει να συνειδητοποιήσει την τραγικότητα των λόγων Του.
Εκφράζουμε και πάλιν την βαθύτατη θλίψη μας
για όσα κακόδοξα διεκήρυξε ο Μακαριώτατος Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος κατά την
πρόσφατη επίσκεψή του στη Ρώμη, με τα οποία αναδεικνύεται ως διαπρύσιος κήρυκας
του Πανθρησκειακού Οικουμενισμού. Προσευχόμεθα προς τον Θεόν να Τον φωτίσει να
συνειδητοποιήσει την τραγικότητα των λόγων Του. Τον παρακαλούμε δε να λάβει
ιδιαιτέρως υπ’ όψιν Του την παραγγελία, που δίδει το Άγιο Πνεύμα διά του
Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου προς τον Επίσκοπο της εν Εφέσω Εκκλησίας:
«Μνημόνευε ούν πόθεν πέπτωκας και μετανόησον και τα πρώτα έργα ποίησον. Ει δε
μη έρχομαί σοι και κινήσω την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν μη
μετανοήσης» (Αποκ. 2,5).
Άγιο Όρος: Μοναχός αποθεώνει Χρυσή Αυγή!
***
Ο Ανώνυμος
άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Άγιο Όρος: Μοναχός αποθεώνει
Χρυσή Αυγή!":
Ο Θεός εκτός
απο όλα τα άλλα μας έδωσε και μυαλό και μάτια και αυτιά ώστε να τα
χρησιμοποιούμε για όσο βρισκόμαστε σε αυτή τη ζωή και εφόσον δεν έχουμε Ουράνιο
Φωτισμό. Δεν μπορείς όχι μόνο να μην προσπαθείς να συνετίσεις αυτούς που
μπερδεύουν Ορθοδοξία Ολύμπιους Δαίμονες και γνωστικισμό αλλά να τους αποθεώνεις
και παράλληλα να θεωρείς ότι μονάζεις για να κερδίσεις τον Παράδεισο. Αν όλοι ήταν έτσι τώρα δεν θα είχαμε Ορθοδοξία.
O Kαλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Σε δίκη (με τον αντιρατσιστικό νόμο) για κείμενο κατά των ομοφυλοφίλων
Σε δικαστική περιπέτεια, με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο, οδηγείται ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος (φωτό), με αφορμή κείμενό του κατά των ομοφυλοφίλων.
Ειδικότερα, ο κ. Αμβρόσιος θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μετά τη μήνυση που υπέβαλε εναντίον του ομάδα εννέα πολιτών.
Ειδικότερα, ο κ. Αμβρόσιος θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μετά τη μήνυση που υπέβαλε εναντίον του ομάδα εννέα πολιτών.
H σιωπή μας είναι απαράδεκτος!!!
Τι λόγο θα δώσουμε στον
Θεό, αν αφήσουμε ανενόχλητους τους διαφθορείς της Δογματικής διδασκαλίας της
Εκκλησίας οικουμενιστάς, να ουνιτίζουν τα τέκνα της Ορθοδoξίας,
«δι’ α Χριστός απέθανε»;
Η μεγάλη δυστυχία της
εποχής μας δεν είναι ότι υπάρχουν οι τερμίτες οικουμενιστές, που καταστρέφουν
την Εκκλησία, αλλά οι «καλοί» χριστιανοί
, που σιωπούν για το κακό που γίνεται στην Εκκλησία του Χριστού μας!
Μέγα πρόβλημα είναι η
εξάπλωση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, της οποίας θιασώτες είναι πολλοί
επίσκοποι, όπως π.χ. ο Κων/πόλεως κ. Βαρθολομαίος, ο Αυστραλίας κ. Στυλιανός, ο
Γερμανίας κ. Αυγουστίνος, ο Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ο Καναδά κ. Σωτήριος κ.α.
Όταν και οι πέτρες φωνάζουν εναντίον της μεγάλης αυτής προδοσίας της
Ορθοδοξίας, η σιωπή μας είναι απαράδεκτος!!!
΄Οποιος, και κατά το παραμικρό παραβαίνει την ορθή πίστη είναι αιρετικός!
α. Ο Μέγας Αθανάσιος αναφερόμενος σε όποιον εκπίπτει από την Ορθόδοξη
αλήθεια δεν είναι δυνατό να καλείται καν χριστιανός. «…ούτ’ αν είη, ούτ’ αν λέγοιτο χριστιανός» ( P.G. 26, 596A.)
β. Κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, εκβάλλονται της Εκκλησίας και αναθέματι καθυποβάλλονται πάντες οι εκπίπτοντες της Ορθοδόξου Πίστεως και μη «ομολογούντες και πιστεύοντες ως το Πνεύμα το Άγιον προεμήνυσε δια των Προφητών, ως ο Κύριος εθέσπισε δια σαρκός ημίν επιφανείας, ως οι Απόστολοι εκήρυξαν πεμφθέντες υπ’ Αυτού, ως οι Πατέρες ημών και διάδοχοι εκείνων εδίδαξαν ημάς…» ( παρά Ι. Καρμίρη, ΔΣΜ, Α΄ σ. 345, Αθήναι 1952)
γ. Κατά τη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως του 1724:
«Εκείνοι οπού αποσκιρτήσουσιν από την ευσέβειαν και αφήσουσι μεν τα
πάτρια και ορθά της πίστεως ημών δόγματα και τας κοινάς παραδόσεις της Εκκλησίας, περιπέσωσι δε και εξολισθήσωσιν εις νεωτερισμούς και αλλοκότους υπολήψεις και έθη ετερόδοξα και παραχαράξωσι και νοθεύσωσι την της ευσεβείας αλήθειαν, οι τοιούτοι ούτε πλέον είναι, ούτε ονομάζονται τη αληθεία Χριστιανοί, αλλ’ ως ετερόδοξοι και νεωτεριστάς εκκόπτοντας και χωρίζοντας της εκκλησιαστικής και χριστιανικής ολομελείας και της ιεράς μάνδρας εκβάλλοντας ως πρόβατα ψωριώντα και μέλη σεσηπότα (Mansi, 37, 209)!
αλήθεια δεν είναι δυνατό να καλείται καν χριστιανός. «…ούτ’ αν είη, ούτ’ αν λέγοιτο χριστιανός» ( P.G. 26, 596A.)
β. Κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, εκβάλλονται της Εκκλησίας και αναθέματι καθυποβάλλονται πάντες οι εκπίπτοντες της Ορθοδόξου Πίστεως και μη «ομολογούντες και πιστεύοντες ως το Πνεύμα το Άγιον προεμήνυσε δια των Προφητών, ως ο Κύριος εθέσπισε δια σαρκός ημίν επιφανείας, ως οι Απόστολοι εκήρυξαν πεμφθέντες υπ’ Αυτού, ως οι Πατέρες ημών και διάδοχοι εκείνων εδίδαξαν ημάς…» ( παρά Ι. Καρμίρη, ΔΣΜ, Α΄ σ. 345, Αθήναι 1952)
γ. Κατά τη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως του 1724:
«Εκείνοι οπού αποσκιρτήσουσιν από την ευσέβειαν και αφήσουσι μεν τα
πάτρια και ορθά της πίστεως ημών δόγματα και τας κοινάς παραδόσεις της Εκκλησίας, περιπέσωσι δε και εξολισθήσωσιν εις νεωτερισμούς και αλλοκότους υπολήψεις και έθη ετερόδοξα και παραχαράξωσι και νοθεύσωσι την της ευσεβείας αλήθειαν, οι τοιούτοι ούτε πλέον είναι, ούτε ονομάζονται τη αληθεία Χριστιανοί, αλλ’ ως ετερόδοξοι και νεωτεριστάς εκκόπτοντας και χωρίζοντας της εκκλησιαστικής και χριστιανικής ολομελείας και της ιεράς μάνδρας εκβάλλοντας ως πρόβατα ψωριώντα και μέλη σεσηπότα (Mansi, 37, 209)!