Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΚΑΛΩΣΥΝΗΣ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ

Ἡ ἰσχυρότερη ἀξία μέσα στούς αἰῶνες, ἀπό ὅσες ἀξίες μπόρεσε νά διακρίνει τό ἀνθρώπινο πνεῦμα, θεωρεῖται ἡ καλωσύνη. Τήν σέβονται ὅλοι οἱ πολιτισμοί, πρωτόγονοι καί σύγχρονοι, τήν ὑμνοῦν οἱ καλλιτέχνες, τήν προβάλλουν οἱ ἀρχηγοί. Ὅσοι τήν πολέμησαν ἔμειναν ἀπαράδεκτοι μέσα στήν ἱστορία. Ἡ καλωσύνη παρέμεινε τό ἄκρο κάθε θρησκείας, ἡ κορυφή κάθε φιλοσοφίας, τό “τέλος” κάθε κοινωνίας. Κι ὅμως, γιά τήν Ἐκκλησία, γιά

τήν ἱερή κοινωνία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ καλωσύνη κατέχει μία δεύτερη θέση. Τό Εὐαγγέλιο, πού πρῶτο γνώρισμα ἔχει τήν ἀγάπη, πρῶτο αἴτημα δέν ἔχει τήν καλωσύνη, ἀλλά τήν πίστη. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι ὁ χρυσός κανόνας «ὅ σύ μισεῖς ἑτέρῳ μή ποιήσῃς», τό ζενίθ τῆς ἠθικῆς φιλοσοφίας, κρίνεται ἀνεπαρκής γιά τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος τόν συμπληρώνει μέ τήν θετική του διατύπωση· «Πάντα οὖν ὅσα ἄν θέλητε

ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς» (Ματθ. 7, 12· πρβλ. Λουκ. 6, 31).

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Δημητρίου

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 26 Οκτωβρίου 2017

Δημητρίου μεγαλομάρτυρος του Μυροβλήτου.

Ὑψηλόβαθμος ἀξιωματικός του ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, περίοδος φοβερῶν διωγμῶν ἐναντίον τῶν χριστιανῶν. Ὁ Δημήτριος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ εὐσεβῇ οἰκογένεια τῆς Θεσσαλονίκης δὲν φοβήθηκε τὶς διαταγὲς τῶν αὐτοκρατόρων καὶ συνέχιζε νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο. Αὐτή του ἡ δράση τὸν ὁδήγησε μπροστὰ στὸν Δοκλητιανό, ὁ ὁποῖος διέταξε τὴν φυλάκισή του. Στὴν φυλακὴ ἦταν ἕνας νεαρὸς χριστιανὸς, ὁ Νέστορας, ὁ ὁποῖος θὰ ἀντιμετώπιζε σὲ μονομαχία τὸν φοβερὸ μονομάχο τῆς ἐποχῆς Λυαῖο.

Η τιμωρία του γερμανού.

Στο ιστορικό της μονής αναφέρεται ότι επί τουρκοκρατίας καταστράφηκε πολλές φορές. Η τελευταία όμως καταστροφή, πού μετέβαλε τα κτίρια σε σωρούς ερειπίων, έγινε το 1944 από τους γερμανούς. 
Μετά την καταστροφή των κτισμάτων, ένας αξιωματικός θέλησε να κάψει και την εκκλησία. Προσπάθησε πολλές φορές, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ενώ λοιπόν στεκόταν άπ' έξω κι έδινε διαταγές, τιμωρήθηκε παραδειγματικά από το χέρι της Παναγίας. Μία αόρατη δύναμη τον έριξε με ορμή πάνω στο πλακόστρωτο. Το χτύπημα ήταν δυνατό, και ο γερμανός ανίκανος να σηκωθεί. Τον σήκωσαν οι στρατιώτες και τον έβαλαν πάνω σε ζώο για να τον μεταφέρουν στο Αγρίνιο. 
Έτσι ο ναός παρέμεινε αβλαβής, όπως διαφυλάχθηκε ακέραιος δια μέσου των αιώνων. 

Δυστυχώς, τίποτα δεν συγκινεί τους πιστούς, ώστε να ενωθούν εναντίον του Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας!

Χειροτονία γυναικών – ένα παράδειγμα του πως το ΠΣΕ υφαίνει τον ζουρλομανδύα της πανθρησκείας.

Αρχική πηγή Ekklesia Το είδα στο Orthodox Christian Laity

Σύσκεψη διερευνά τον ρόλο των γυναικών στις εκκλησίες.

    Μία σύσκεψη με θέμα «Οικουμενική Προοπτική για τον Ρόλο των Γυναικών στις Εκκλησίες» συγκέντρωσε 28 γυναίκες και άνδρες στο Μοναστήρι του Μπόζε [Bose] στην βόρεια Ιταλία τον Οκτώβριο, 3 έως 7, του 2017.

π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε “Φεύγουμε εμείς”.

Η Κηφισιά δεν ξέχασε τη μνήμη Παύλου Μελά

Συμπληρώθηκαν 14 χρόνια από τον Οκτώβριο του 2003, όταν άρχισε να πραγματοποιείται από την «Πρωτοβουλία Μνήμης και Τιμής Παύλου Μελά» εκδήλωση στο μνημείο του ήρωα, έξω από τη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Ρηγίλλης.

Η εκδήλωση ξεκίνησε όταν είχαν συμπληρωθεί 99 χρόνια από τη θυσία του ήρωα. Η πρωτοβουλία είχε σκοπό να παρακινήσει τον Δήμο Αθηναίων να αναλάβει την εκδήλωση των 100 ετών. Ωστόσο, ο Δήμος Αθηναίων συνεχίζει ακόμη και σήμερα να απουσιάζει από τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις.

Προσκλητήριο : Ο Ι. Ναός Αγ. Νικολάου Πευκακίων Αθηνών...

ΚΆΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ!!!!!

Ο ΟΙΚΟΥΜ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕΝ ΕΙΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΝ ΜΕ ΒΟΥΔΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ

Τήν προσευχήν ὠργάνωσε τό Βατικανόν καί συμμετεῖχεν ὁ Πάπας καί οἱ ἐκπρόσωποι πεντήκοντα θρησκειῶν καί αἱρέσεων. Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης ἐξέθεσε τούς Καθηγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οἱ ὁποῖοι τόν ὑπεδέχθησαν προσφάτως ὡς στῦλον τῆς Ὀρθοδοξίας.Ὑπηρετεῖ ἀνοικτῶς τήν «Νέαν Ἐποχήν» καί τήν Πανθρησκείαν. Ἐξισώνει τόν Τριαδικόν Ἀληθινόν Θεόν καί τόν Χριστόν μέ τόν Βούδαν καί τήν Ἐκκλησίαν τῆς ἀληθοῦς Πίστεως μέ τάς αἱρέσεις. Περιφρονεῖ τούς ἱερούς Κανόνας καί τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας. Διά τήν μεγάλην πτῶσιν του εὐθύνονται ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Φαναρίου, τό Ἅγιον Ὄρος καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. 

(Oρθ.Tύπος. τ.1900)