Προσφιλέστατα εν
Κυρίω τέκνα. Χαίρω και δοξάζω το πανύμνητον όνομα του Κυρίου Ιησού συν Πατρί
και Πνεύματι, δια την πίστιν σας και τας αγίας εμπνεύσεις σας…
… Γράφετε,
προφανώς υπό τον φωτισμόν του αγίου Πνεύματος, του «συναντιλαμβανομένου ταις
ασθενείαις ημών»: «Είμεθα νέοι φοιτηταί τεσσάρων διαφόρων επιστημονικών κλάδων.
Ζώμεν και ημείς εις τον καταλυτικόν 20ον αιώνα. Ρεύματα μας περιβάλλουν ποικίλα,
φιλοσοφικά, θρησκευτικά, κοινωνιστικά, πολιτιστικά, πολιτειακά, εκκλησιαστικά
και μας προκαλούν εις αντιμετώπισίν των, εις μίαν τοποθέτησιν απέναντί των…
Βεβαίως, πλην των διανοητικών προκλήσεων έχομεν και πειρασμούς ηθικούς. Είμεθα
Ορθόδοξοι χριστιανοί και θέλομεν να ζήσωμεν και να αποθάνωμεν εν ευσεβεία και
να μη εκπέσωμεν, όσον εξαρτάται από ημάς, της αιωνίου ζωής και μακαριότητος… Δια τούτο, παρακαλούμεν την αγιότητά σας, όπως μας
υποδείξη τρόπους οικοδομής εν Χριστώ και μας βοηθήση εις μίαν ορθήν
αντιμετώπισιν των ανωτέρω συγχρόνων προκλήσεων, ώστε, χωρίς υπεκφυγάς, να
πάρωμεν μίαν έλλογον στάσιν και θέσιν…».