Κόλαση αφόρητη!

Περισσότερα από ένα δισεκατομμύρια πλάσματα του Θεού, απόγονοι της Άγαρ, πλέουν μέσα στο ερεβώδες σκότος του Κορανίου, που ετεχνούργησεν ο σατανάς δια μέσου ενός επιληπτικού καμηλέρη, νεκρά, άταφα, πτώματα! Αληθινή συμφορά για ένα δισεκατομμύριο ανθρώπων, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού, από τον έκτον αιώνα μέχρι σήμερα που, αντί να αναγεννηθούν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, να λάμψουν με τη χάρη του βαπτίσματος, να αγιασθούν και να καταστούν «κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού», γεννώνται στο σκότος, ζουν στο ζόφο της αγνωσίας, χωρίς πνευματική ζωή, νεκρωμένοι και πορεύονται για τα αιώνια κτηνώδη πιλάφια και τα φιλήδονα ουρί! Κόλαση αφόρητη!

Ιμάμης κινούμενη βόμβα • Τον παρακολουθεί στενά η ΕΛ.ΑΣ.

Συναγερμός στην ΕΛ.ΑΣ. για μουσουλμάνο που κάνει συγκεντρώσεις και κηρύγματα μίσους σε καφενείο στον Αγιο Παντελεήμονα 
«Αμαρτωλοί από την ημέρα που γεννήθηκαν..., κοιτάξτε τις γυναίκες τους, ντυμένες σαν “κοινές” του πεζοδρομίου»
Σε πλήρη επιφυλακή βρίσκονται οι ειδικές υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς έφτασε στα αυτιά τους το κήρυγμα μίσους εναντίον του δυτικού τρόπου ζωής, που γίνεται στην καρδιά της Αθήνας! Αυτόκλητος ιμάμης συχνάζει σε καφέ που βρίσκεται στον Αγιο Παντελεήμονα και το χρησιμοποιεί για να ξεστομίζει τα «πύρινα» κηρύγματά του στους ομόθρησκούς του.
«Βουτηγμένοι στη λάσπη..., αμαρτωλοί από την ημέρα που γεννήθηκαν..., κοιτάξτε τις γυναίκες τους, όλες κυκλοφορούν ντυμένες σαν “κοινές” του πεζοδρομίου» είναι μερικές από τις φράσεις που χρησιμοποιεί.

Χορωδιακόν Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν Αξιον εστίν -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 14 Σεπτεμβρίου 2017

Η ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (νηστεία)

                                                                                                           

Κωνσταντίνος ο Μέγας και Ισαπόστολος, πρώτος μεταξύ των βασιλέων της παλαιάς Ρώμης εδέξατο τον Χριστιανισμόν. Ούτος έχων πόλεμον έξω της Ρώμης, παρά τον Τίβεριν ποταμόν, κατά του Μαξεντίου, και βλέπων το στράτευμα των εχθρών ότι ήτο περισσότερον από το ιδικόν του, ευρίσκετο εις απορίαν και φόβον. Όθεν εις τοιαύτην κατάστασιν ευρισκομένου αυτού, εφάνη την μεσημβρίαν τύπος Σταυρού εις τον ουρανόν, σημειούμενος δι’ αστέρων. Και πέριξ του θαυμασίου εκείνου Σταυρού εφάνησαν γράμματα, τυπούμενα και αυτά δι’ αστέρων με ρωμαϊκά, ήτοι λατινικά στοιχεία, τα οποία έλεγον ούτω· «Εν Τούτω Νίκα».

Ο Σταυρός, ως σταύρωσίς μας εν τω κόσμω, είναι η μόνη οδός σωτηρίας μας.

Είναι απαραίτητον να αντιληφθώμεν ότι η αγία Εκκλησία μας, είναι Εκκλησία πιστών του Σταυρού. Ο Σταυρός, ως σταύρωσίς μας εν τω κόσμω, είναι η μόνη οδός σωτηρίας μας. Σταυρός  είναι θλίψις δια Χριστόν, είναι πόνοι και δάκρυα. Εάν δεν θλιβώμεν δια τον Χριστόν, θα θλιβώμεν από τον σατανάν και από τα πάθη μας. Είναι και αυτός ένας άλλος σταυρός, με την διαφοράν, ότι ο Σταυρός του Χριστού είναι γλυκύς, πνευματικός, αγιαστικός, ζωοποιός. Με συνέπειαν την αιωνίαν ζωήν και την άληκτον χαράν. Ο άλλος σταυρός είναι φρικτός, άπελπις, νεκροποιός και με συνέπειαν τον αιώνιον θάνατον και τον «ακοίμητον σκώληκα». Θα είμεθα απείρως δυστυχείς, απείρως ελεεινοί, εάν δεν αγαπήσωμεν τον Σταυρωθέντα Χριστόν, εάν δεν άρωμεν με χαράν τον Σταυρόν μας και αν δεν ζήσωμεν ως εσταυρωμένοι.

Καιρός για διάλειμμα.

Άγιος Ησύχιος «Προς Θεόδουλο»

Ο Κύριος, θέλοντας να δείξει ότι κάθε εντολή την εκτελούμε από χρέος, ενώ η υιοθεσία που προσφέρει, συντελείται στους ανθρώπους με το αίμα Του, λέει: « Όταν κάνετε όσα έχετε διαταχθεί, να πείτε ότι είμαστε αχρείοι δούλοι και κάναμε αυτό που οφείλαμε». Γι αυτό δεν είναι μισθός έργων η Βασιλεία των Ουρανών, αλλά χάρη και δωρεά του Κυρίου που έχει ετοιμάσει για τους πιστούς δούλους Του. Δεν απαιτεί ο δούλος την ελευθερία ως μισθό, αλλά ευχαριστεί ως οφειλέτης και την περιμένει ως δωρεά.

Προωθεῖται η εκλαΐκευση του Οικουμενισμοῦ

Ἡ ἐκλαΐκευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προωθεῖται μὲ τὶς πυκνὲς λειτουργικές, ἀκαδημαϊκὲς-θεολογικὲς, ποιμαντικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐπαφές μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, κυρίως μὲ τὶς συμπροσευχὲς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, μὲ τοὺς μεικτοὺς γάμους καὶ τὸν ἤδη προαναγγελμένο σχεδιασμὸ τῶν ὀρθοδόξων οἰκουμενιστῶν νὰ ἐξαλείψουν ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Λατρεία ὅσα σημεῖα προσβάλλουν αἱρέσεις ἢ ἄλλες θρησκεῖες, ὥστε νὰ ἐξοικειωθεῖ μὲ τὴν ἑτεροδοξία καὶ τὸ ἁπλὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα (ἀφοῦ δῆθεν «ὅλοι στὸν ἴδιο Χριστὸ / Θεὸ πιστεύουμε...»).

Ο μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Ο Οικουμενισμός το όχημα του Αντιχρίστου.

Οικουμενισμός η αίρεσης της Ιστορίας: προβάλει την αγάπη ως δόλωμα, περιέχει όμως όλες τις αιρέσεις που ποτέ υπήρξαν. Σας ερωτώ: είναι ή δεν είναι η τελευταία αίρεση; Γιατί δεν έχουν αφήσει τίποτα απ΄ έξω, τάχουν όλα μαζέψει, και η έκφρασης αίρεσης δεν είναι δική μου, τη λέει ο άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς), και η μεγαλυτέρα που ποτέ υπήρξε γιατί τα συμπεριλαμβάνει όλα, και προβάλει σας είπα το δόλωμα αγάπη. Αυτό είναι όλη η απάτη αυτών των ανθρώπων. Και πίσω από αυτή την απάτη μόνο θρησκευτικοί άνθρωποι δεν μπορούν να θεωρηθούν. Θα έλθει ο Αντίχριστος θα προβάλει μόνο την θεότητα του προσώπου του. τίποτα άλλο. Το λέει ο Απόστολος Παύλος στους Θεσσαλονικείς ότι θα πολεμήσει και θα απορρίψει παν λεγόμενο σέβασμα. Είναι τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: Παν λεγόμενον σέβασμα!

Τὸ στήριγµα ὅλων µας

Ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ Μητέρα μας, ἡ Βασίλισσα τῆς καρδιᾶς μας. Τὴν ἀγαποῦμε, διότι πιὸ πολὺ μᾶς ἀγαπᾶ Έκείνη. Ποιὸς ἄνθρωπος πιστὸς μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου δὲν τὴν ἐπικαλέσθηκε; Ποιὸς δὲν τὴν ὕμνησε; Ποιὸς θεοφόρος Πατέρας δὲν μίλησε γιὰ Αὐτήν. Εἶναι ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἡ Μητέρα μας. Ἦταν τὸ στήριγμα τῶν Ἀποστόλων. Τὸ στήριγμα τῶν Ἁγίων. Τὸ στήριγμα ὅλων τῶν πιστῶν. Εἶναι ἡ Μεσίτρια μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς. Εἶναι ἡ μόνη, ποὺ ὑπερβαλλόντως εὐχαρίστησε τὸν Θεόν. 

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ -- Αθωνικά άνθη

Η Εκκλησία είναι «και» παιδαγωγός. «Παιδαγωγός εις Χριστόν». Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα δια την κατά Χριστόν «μόρφωσιν» των τέκνων της. Κορυφαίον μέσον παιδαγωγίας είναι ο Τίμιος Σταυρός του Χριστού. Είναι το εν σχήματι σταυρού ξύλον, επί του οποίου εκαρφώθη, εμαρτύρησε και απέθανεν ο Χριστός. Αυτό το Σχήμα – Σύμβολον – Πάθος προβάλλει η αγία Εκκλησία δύο φοράς την εβδομάδα εις τα τέκνα της, προς φρονηματισμόν. Την Τετάρτην και την Παρασκευήν. Εξαιρέτως δε, κατά την 14^ην Σεπτεμβρίου, ως ανάμνησιν της Παγκοσμίου Υψώσεώς Του. Ούτως η Εκκλησία, εκτός από την τιμήν, που αποτίει εις το όργανον της σωτηρίας του ανθρώπου, και την λατρείαν, που προσφέρει εις τον εξ αγάπης επί του Σταυρού καθηλωθέντα Χριστόν, υπενθυμίζει εις τους πιστούς τον Σταυρόν, ως σύμβολον ζωής.