«Πανύμνητε Μήτερ, Εσύ που μας προσέφερες το «σεσιγημένον» μυστήριον και το
«σιωπόμενον δόγμα» εν τη Σεπτή Κοιμήσει Σου. Συ κόρη αμίαντε, παρθένε,
αμόλυντε, άφθορε, πάγκαλε νεάνις. Συ γυναικών αγλάισμα, θυγατέρων καλλώπισμα.
Συ εσφραγισμένη τη παρθενία, Συ του Νώε η Κιβωτός και του Ιωσήφ η σωφροσύνη. Συ
η ράβδος του Ααρών η βλαστήσασα, Συ η θυγάτηρ του Δαυΐδ, Συ η υπάρχουσα των
προφητών η διόπτρα. Δεόμεθά Σου σήμερον. Δέξου τις προσευχές όλων μας, κλήρου
και λαού ως λαμπάδα αναμμένη προ της θαυματουργού εικόνος Σου, ως προσκύνηση
και από πάσης ρύσαι συμφοράς άπαντας. Σε γαρ μόνην ασφαλή και βεβαίαν άγκυραν
έχομεν. Δεόμεθά Σου Θεοτόκε. Φρούρει, φύλαττε και σώζε τον κόσμον. Δίδου εις
αυτόν θεογνωσίαν, στήριξε την Εκκλησία, φύλαττε την πατρίδα ημών, σε ειρήνη
μετάβαλε κάθε επιβουλή, καθότι ο εκ Σου τεχθείς Ιησούς ο Θεός ημών, Θεός και
Βασιλεύς υπάρχει. Ειρηνοδότης και ειρηνοφόρος και «άνδρα αιμάτων και δόλιον
βλελύσσεται». Αδελφοί μου, εορταστές και προσκυνητές της Παναγίας μας. Η
κεχαριτωμένη έστω εις πάντας Υμάς σκέπη, ευλογία και χάρις, χαρά και
χαρίτωσις. Αμήν.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Δευτέρα, 14
Αυγούστου 2017
Μιχαίου προφήτου, Μαρκέλλου
ιερομάρτυρος.
Ὁ προφήτης
Μιχαίας ἔζησε στὴν Ἱερουσαλὴμ τὸ 748 – 696 π.Χ., ἐπὶ τῶν βασιλέων Ἰωάθαμ, Ἄχαζ
καὶ Ἐζεκίου. Ἀνῆκε στὴν φυλὴ τοῦ Ἰούδα καὶ γεννήθηκε στὴ Μορασθῆ, γι’ αὐτὸ καὶ
ὀνομάσθηκε καὶ Μορασθίτης. Ὁ Μιχαίας, σχεδὸν σύγχρονος μὲ τὸν προφήτη Ἠσαΐα,
εἶναι ἕκτος ἀπὸ τοὺς μικροὺς λεγόμενους προφῆτες. Ἡ προφητεία του ἀποτελεῖται
ἀπὸ ἑπτὰ κεφάλαια. Στὰ πρῶτα τρία, προαναγγέλλει τὴν καταστροφὴ τῆς Σαμάρειας.
Στὰ ἑπόμενα δυὸ μιλάει γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία καὶ στὰ δυὸ τελευταῖα ἐλέγχει
τὸ λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ γιὰ νὰ ἐξιλεωθεῖ ζητᾶ νὰ κάνει διάφορες θυσίες στὸν Θεό,
ἐνῷ ὁ Μιχαίας τοῦ ὑπενθυμίζει τὸ πραγματικὸ καθῆκον ποὺ ἔχει στὸ Θεό, μὲ τὴν
ἑξῆς ἐρώτηση:
Όχι στον Πάπα και στους παπόδουλους Οικουμενιστές.
Όποια πέτρα αντορθόδοξη και ανθελληνική σηκώσης, τον Πάπα θα βρης από κάτω.
Ανάγκη να συνεχισθή η αντίδρασις κατά του Πάπα και της σκοτεινής πομπής του και
να γίνη οριστική η στάσις αυτή απέναντι του Βατικανού, που εκτός της
προσπαθείας του για Ουνιτισμό μας, στηρίζει κάθε εχθρική προσπάθεια εναντίον
της Εκκλησίας μας και της χώρας μας. Σιωνιστές, Τούρκοι, Ισλαμιστές, Βουδιστές,
όλοι έχουν την υποστήριξι του Πάπα όταν πρόκειται να στραφούν με πολλούς
τρόπους εναντίον μας. Ας κάνουμε κι΄ εμείς σύνθημα του αγώνος μας το νέο όχι,
που είναι «Όχι στον Πάπα και στους παπόδουλους Οικουμενιστές»! Δεν υπάρχουν
άλλα περιθώρια. Αν δεν γίνη πράξις αυτό το «Όχι στον Πάπα και στους παπόδουλους
Οικουμενιστές» οι συνέπειες θα είναι ολέθριες και θα το πληρώσουμε ακριβά, πολύ
ακριβά! Είναι καιρός πλέον να ξεκαθαρίσουμε αυτόν τον λογαριασμό, δεν πάει
άλλο. Όχι στον Πάπα και στους παπόδουλους Οικουμενιστές, μέχρι θανάτου! Όχι
στους εχθρούς της Πίστεώς μας. Ας μείνουμε όλοι ενωμένοι μέσα στην αγκαλιά της
Ορθοδοξίας μας και ας κάνουμε πράξι την κραυγή μας: Όχι στον Πάπα και στους
παπόδουλους Οικουμενιστές!
Η καταραμένη κενοδοξία.
Έχουν γράψει
πολλά οι Άγιοι Πατέρες γι΄ αυτήν την σατανική μητέρα της υπερηφανείας, που μας
οδηγεί στον θάνατον. Στο «Περί διακρίσεως παθών και λογισμών» του Ευαγρίου του
Μοναχού συνάντησα την ακόλουθη διδασκαλία: «Από όλους τους λογισμούς, μόνον ο
λογισμός της κενοδοξίας έχει αφθονίαν υλικού και περιλαμβάνει ολόκληρον σχεδόν
τον κόσμον και ανοίγει τις πόρτες σε όλους τους δαίμονες, σαν πονηρός προδότης
κάποιας πόλεως. Γι΄ αυτό και εξευτελίζει τον νου του αναχωρητή γεμίζοντάς τον
με πολλά λόγια και ασχολίες και καταστρέφει τις προσευχές του με τις οποίες
προσπαθεί να θεραπεύση τα τραύματα της ψυχής του.
Ένας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη: «΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»
«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα
ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη
αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην
έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό
να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του
εξήγησε ο Αββάς Σισώης.The Orthodox Church
For those who are thirsting for the
same Church which Christ established nearly 1984 years ago, come and drink of
the knowledge that the Orthodox Church is that one and same Church. For those
who hunger for the fullness of the original Christian Faith, come and partake
of the wisdom of nearly 2000 years of unbroken theology. For those who have
felt a sense of something missing in their prayer life, come and experience the
depth of Orthodox praise and devotion and feel the real presence of Jesus
Christ. For those who have never seen true worship, come and participate in the
Divine Liturgy and see heaven united to the earth.
Τα «κεράτια» της Δύσεως δεν είναι τροφή θεοπλάστων ανθρώπων.
Φρονούμεν ότι το αίτιον εις το να μη βλέπωμεν διαφοράς
μεταξύ Ορθοδοξίας και των έξω αυτής αιρετικών, είναι η απώλεια της αισθήσεως
του καταυγάζοντος την Εκκλησίαν του Χριστού Θαβωρίου φωτός. Όσον απομακρυνόμεθα
από την λάμψιν του, τόσον τα κριτήριά μας υποχωρούν. Και κατόπιν διαπορούμεν
φυσικώτατα: Έχομεν διαφοράς; Ποίας;
Και όντως αι διαφοραί αίρονται, ημών κατερχομένων. Αλλ’ ο
κόσμος, οι λαοί, διψούν δια Θεόν. Διψούν δι’ ελευθερίαν ψυχής υπέρ τα σχήματα
και τα εγκόσμια ακάθαρτα ύδατα. Πεινούν δια τον ουράνιον άρτον της Ορθοδοξίας.
Τα «κεράτια» της Δύσεως δεν είναι τροφή θεοπλάστων ανθρώπων. Είναι τροφή ζώων
έστω λογικών. Αλλ’ ο Χριστιανισμός είναί τι πέραν της λογικής, είναι πίστις.
Και η προσπέλασις εις την περιοχήν της πίστεως δεν γίνεται δια της λογικής,
αλλά δια της καρδίας.