Οι σύγχρονοι Πατέρες επέταξαν τους αγώνας των
Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας εις τας εθνικάς και εκκλησιαστικάς χωματεράς,
απηρνήθησαν το Ορθόδοξον φρόνημά των και την Ορθόδοξον Πίστιν των και
συμπορεύονται μετά των Παπικών, οι οποίοι είναι πηγή εκ της οποίας πηγάζουν όλα
τα αθεϊστικά κινήματα, όλαι αι διαστροφαί περί την αλήθειαν της Πίστεως και
κατά συνέπειαν όλαι αι αιρέσεις.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 30
Ιουλίου 2017
Τη Λ΄ (30η) του αυτού μηνός Ιουλίου, μνήμη των Αγίων
Αποστόλων ΣΙΛΑ, ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ, ΕΠΑΙΝΕΤΟΥ, ΚΡΗΣΚΕΝΤΟΣ και ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ.
Σίλας, Σιλουανός, Επαινετός, Κρήσκης και Ανδρόνικος οι Άγιοι ήσαν εκ των
Εβδομήκοντα Αποστόλων. Και ο μεν Σίλας συνεμόχθησε μετά του Αποστόλου Παύλου,
του πονήσαντος υπέρ του κηρύγματος του Ευαγγελίου πλέον των άλλων Αποστόλων, ως
ευρίσκεται γεγραμμένον εις τας Πράξεις· «Παύλος δε επιλεξάμενος Σίλαν εξήλθε»
(Πράξ. ιε: 40). Μετά παρέλευσιν δε πολλού χρόνου γενόμενος Επίσκοπος Κορίνθου,
εβεβαίωνε τας προς Κορινθίους δύο Επιστολάς του Παύλου και τους εν Κορίνθω
κατοικούντας προήγαγεν επί τα βελτίω· αφού δε πολύ εκοπίασε και εστήριξεν όλους
εις την του Χριστού πίστιν, απήλθε προς Κύριον.
Οσίου Νείλου «Περί προσευχής»
Πολλές φορές στην προσευχή μου ζήτησα να γίνει
αυτό, που εγώ νόμιζα καλό. Και επέμεινα στο αίτημα εκβιάζοντας ασυλλόγιστα το
θέλημα του Θεού μη αναθέτοντας σ’ αυτόν να οικονομήσει ό,τι Eκείνος ξέρει για συμφέρον μου.
Και όμως, όταν έλαβα ό,τι ζητούσα δυσανασχέτησα πολύ, επειδή δε ζήτησα να γίνει
μάλλον το θέλημα του Θεού. Δεν ανταποκρίθηκε δηλαδή στις προσδοκίες μου ό,τι
του ζήτησα.
Παίδες Ελλήνων ίτε, ελευθερούτε Κύπρον από Αττίλα, Ελλάδα από Τρόικα! --- Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Περνούμε χρόνους δίσεκτους και μήνες οργισμένους. Αυτό
όλοι μας. Η τραγωδία χωρίς κάθαρση είναι στα παιδιά μας. Το απόλυτο αδιέξοδο
στο οποίο τα περιαγάγαμε. Τι να σου κάνουν τα κατακαϋμένα, όταν το 48% (από 18 έως
35 ετών) διαιτώνται με το χαρτζηλίκι γονέων και παπούδων και ευελπιστεί να βρει
εργασία μόνο το 15%, ενώ το 41% ήδη ετοιμάζει το διαβατήριο του για τους
δρόμους της ξενιτειάς;
Πενιχρότατα τα ψυχοπνευματικά αποθέματα αυτής της αγρίως
δοκιμαζόμενης γενιάς. Μεγάλωσε και ενηλικιώθηκε σε μία φάση βίαιης επιβολής του
εθνομηδενισμού και αποδυνάμωσης των μεγάλων ελληνικών αξιών ζωής και άρα των θεμελιωδών «σταθερών», της πίστης και της πατρίδας.
᾿Ορθόδοξη Θεολογία καὶ Θρησκευτικὸς Συγκρητισμὸς -- τοῦ αειμνήστου ᾿Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν
α. ῾Η ᾿Ορθόδοξη Θεολογία
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ Διδασκαλία περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως
καὶ Ζωῆς ἀποτελεῖ προϊὸν τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ εἰς τὸν κόσμο πρῶτον
διὰ τῆς λειτουργίας καὶ διαδόσεως, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ
προφητικοῦ λόγου καὶ δεύτερον, τελικῶς, διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου
τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! ᾿Εξάλλου, οἱ βασικὲς καὶ οὐσιώδεις
ἀρχὲς τῆς Πίστεως καὶ τῆς Διδασκαλίας αὐτῆς, καταγραφεῖσες ὑπὸ τῶν Μαθητῶν καὶ ᾿Αποστόλων
τοῦ Κυρίου, ἀποτέλεσαν τὸ γραπτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, τὸ περιεχόμενο δηλαδὴ τῆς
Καινῆς Διαθήκης. Στὸ γραπτὸ αὐτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, οἱ Μαθητὲς συγγραφεῖς, ἀνέπτυξαν
πᾶν ὅ,τι ἀφορᾶ εἰς τὸ πρόσωπον καὶ τὸ ἔργο τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ περιστασιακῶς,
κάποια κύρια σημεῖα τῆς διδασκαλίας τοῦ κυριακοῦ λόγου καὶ μᾶς παρέδωσαν ἔγκυρο
λόγο περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς, ἐφόσον καὶ εἰς τὴν περίπτωση αὐτή:
«ὑπὸ Πνεύματος ῾Αγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Βʹ Πέτρ.
αʹ 21).
Τη ΚΗ΄ (28η) του αυτού μηνός Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Νεμάρτυρος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
του
εκ Κασσάνδρας, εν Θεσσαλονίκη μαρτυρήσαντος κατά το έτος αψοζ΄ (1777) Ιουλίου
28 και αγχόνη τελειωθέντος.
Χριστόδουλος ο νεομάρτυς του Χριστού ήτο από την Κασσάνδραν, από εν
χωρίον ονομαζόμενον Βάλτα· μικρός δε έτι ων εις την ηλικίαν ανεχώρησεν από την
πατρίδα του και επήγεν εις την Θεσσαλινίκην· εκεί εκμαθών την τέχνην του
αμπατζή, ειργάζετο την τέχνην του και πηγαίνων με τους τεχνίτας του εις τα
ταξείδια, πάλιν επέστρεφεν εις την Θεσσαλονίκην και εκάθητο. Μεταβάς δε ποτε
εις την Χίον ομού με τον συντεχνίτην του, ηγόρασεν από εκεί ένα σταυρόν
αζωγράφητον, και διερχόμενος εις την Θεσσαλονίκην επλήρωσε και τον εζωγράφησαν·
Πάναγνε, πανάχραντε, πανάσπιλε, παναμόλυντε
Δέσποινα,
ὑπεραγία μου Θεοτόκε, κεχαριτωμένη Θεογεννήτρια,
ὑπερευλογημένη Θεοχαρίτωτε
Θεομῆτορ, δοχεῖον τῆς ἀστέκτου Θεότητος τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ ἀθανάτου καὶ
ἀοράτου Πατρός, θρόνε πυρίμορφε, τῶν τετραμόρφων ὑπερενδοξοτέρα, πάναγνε,
πανάχραντε, πανάσπιλε, παναμόλυντε, παναμώμητε, πανύμνητε, πανάφθορε,
παμμακάριστε, πανακήρατε, πάνσεπτε, πάντιμε, παντευλόγητε, παντομνημόνευτε,
παμπόθητε, παρθένε τῇ ψυχῇ καὶ τῷ σώματι καὶ τῷ νοΐ, καθέδρα Βασιλέως τοῦ ἐπὶ
τῶν Χερουβείμ, κλίμαξ ἐπουράνιε, δι’ ἧς οἱ ἐπὶ γῆς εἰς οὐρανοὺς ἀνατρέχομεν,
νύμφη Θεοῦ, δι’ ἧς αὐτῷ κατηλλάγημεν·
Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Τη ΚΘ΄ (29η) του αυτού μηνός Ιουλίου, μνήμη του Αγίου ΙΩΑΝΝΟΥ του στρατιώτου.
Ιωάννης
ο Άγιος ήκμασε κατά τους χρόνους του Παραβάτου Ιουλιανού, εν έτει τξα΄ (361),
στρατιώτης ων εις τα νούμερα των καλουμένων Ταϊφάλων. Αποσταλείς λοιπόν μετ’
άλλων στρατιωτών εις καταδίωξιν των Χριστιανών, κατά μεν το φαινόμενον
υπεκρίνετο ότι επολέμει αυτούς, κρυφίως όμως τους εβοήθει. Εις εκείνους δε εξ
αυτών, τους οποίους οι άλλοι στρατιώται συνελάμβανον, αυτός εχορήγει τα μέσα
της φυγής. Όχι δε μόνον ταύτα εποίει ο αοίδιμος, αλλά και συνεπόνει τους
θλιβομένους, έδιδε τα χρειώδη εις τους πτωχούς και εστόλιζε την ζωήν του με
προσευχάς και νηστείας και επισκέψεις των ασθενών και φυλακισμένων, των οποίων
προήγε την πολιτείαν εις το βέλτιον.