Τη ΙΔ΄ (14η) του αυτού μηνός, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΙΟΥΣΤΟΥ.

Ιούστος ο Άγιος, Ρωμαίος ων, ήτο στρατιώτης τεταγμένος εν τοις Νουμέροις υπό τον Κλαύδιον Τριβούνον, επανερχόμενος δε ποτε εκ του κατά των βαρβάρων πολέμου, τους οποίους επολέμησε μετά των συστρατιωτών του, και ελθών εις έκστασιν, βλέπει ένα σταυρόν κρυσταλλοειδή, εκ του οποίου εξήλθε φωνή, διδάξασα αυτόν το της ευσεβείας Μυστήριον. Όθεν μεταβάς εις Ρώμην, διεμοίρασε την περιουσίαν του εις τους πτωχούς, κατ’ ιδίαν δε ευρισκόμενος ηυφραίνετο δια την απόκτησιν της πίστεως του Χριστού. Αφού δε έγινε γνωστόν εις τον Τριβούνον Κλαύδιον,

Σὲ μία τέτοια περίπτωση, φαίνεται νὰ ἐνεργεῖ τὸ μιαρὸ ἔργο του, ὁ Ἀντίχριστος, καὶ διὰ τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ ὑπογράφων, ὧν συνεπὴς στὸν διδακτορικό του ὅρκο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας: «ὅπου γῆς βρεθῶ, θὰ ὑποστηρίζω τὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Ὅλοι οἱ διδάκτορες δίνουν τὸν ὅρκον αὐτόν. Ἀλλὰ καὶ οἱ Ἐπίσκοποι ὁρκίζονται νὰ ἐπιτελοῦν τὰ καθήκοντά τους θεοφιλῶς καὶ νὰ ἀνταποκρίνονται μὲ θεῖο ζῆλο στὴν τήρηση τῶν ἀρχῶν καὶ τῶν διδαγμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι, ὅσοι Ἐπίσκοποι ἀφήνουν ὀρθάνοιχτη τὴν θύρα στὸν οἰκουμενιστικὸ χῶρο καὶ ἀναλαμβάνουν δραστηριότητες ποὺ ἀκυρώνουν τὴν προσωπική τους ἀξιοπρέπεια καὶ τὸν σεβασμό τους ἔναντι τοῦ ἀξιώματός τους ὡς κληρικῶν καὶ ὡς ἀνθρώπων τῆς ἐκκλησίας, ἀποβαίνουν ἐπιλήσμονες τοῦ ὅρκου τους.

Σὲ μία τέτοια περίπτωση, φαίνεται νὰ ἐνεργεῖ τὸ μιαρὸ ἔργο του, ὁ Ἀντίχριστος, καὶ διὰ τῆς Ἐκκλησίας.

Ἰωάννης Κορναράκης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

ΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ -- Αθωνικά άνθη

«…’Εκαστος υμών λέγει· εγώ μεν ειμι Παύλου, εγώ δε Απολλώ, εγώ δε Κηφά, εγώ δε Χριστού. Μεμέρισται ο Χριστός;..» Απ. Παύλος.

Η φιλοσοφία της πολιτικής έχει, βεβαίως, τας αρχάς της και τα αξιώματά της, υπό των οποίων κατευθύνεται. Επειδή η φιλοσοφία αυτή είναι εκδήλως μεμιγμένη με άφθονον ανθρώπινον στοιχείον, ή μόνον με ανθρώπινον στοιχείον, ως πηγάζουσα από την γην και ασχολουμένη με τα ανθρώπινα, εν αδιαφορία προς τα θεία, αντιλαμβάνεται τα πράγματα υπό εντελώς αντίθετον, προς το καθ’ ημάς, πνεύμα. Μία των θεμελιωδών αρχών της είναι και αυτή. Να διαβλέπη πολιτικήν ζωτικότητα—ήτις είναι δι’ αυτήν ένα ιδεώδες—εκεί όπου υπάρχουν επαναστάσεις, αντιγνωμίαι, συγκρούσεις, ένοπλοι ή άοπλοι εξεγέρσεις μικράς ή μεγάλης κλίμακος, εκεί όπου το άτομον, ο πολίτης, εκφράζει την ιδιάζουσαν προσωπικότητά του με τα πάθη του, τας ιδιοτελείας του, με όλην, εν πάση περιπτώσει, την κακότητά του, αλλά πολιτικής και κοινωνιστικής μορφής. Η αξιολόγησις αυτή είναι σύμφωνος προς την φύσιν του αντικειμένου, δηλαδή της πολιτικής, δεδομένου ότι απουσιάζουν από το εγκόσμιον πνεύμα υψηλότερα κριτήρια, και προ παντός η γνώσις της ανθρωπίνης φύσεως ως «πεπτωκυίας».

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Simonopetra Monastery - Psalm 144 -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 14 Ιουλίου 2017

Ακύλα αποστόλου, Νικοδήμου Αγιορείτου, Ιούστου.

Τη ΙΔ΄ (14η) του αυτού μηνός του Αγίου Αποστόλου ΑΚΥΛΑ.                                                                  

Ακύλας ο Άγιος Απόστολος ήτο κατά τους χρόνους των Αγίων Αποστόλων εις αυτόν δε αναφέρονται οι έπαινοι του Ευαγγελιστού Λουκά εν ταις Πράξεσιν, εν κεφαλαίω ιβ: 2. Φιλοξενήσας δε ούτος τον Απόστολον Παύλον και χρηματίσας μαθητής του εν έτει μθ΄ (49), υπ’ αυτού εδιδάχθη τα θεία, και την πλάνην του διαβόλου αποστραφείς, έγινε κήρυξ και Μάρτυς των του Χριστού παθημάτων, παρ’ ου έλαβε και τον άφθαρτον στέφανον.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, διέσπασε τήν λειτουργική ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν

Ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τό 1924 ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἦταν μονομερής καί πραξικοπηματική ἐνέργεια, γιατί δέν ἔγινε μέ πανορθόδοξη ἀπόφαση. Διέσπασε τήν λειτουργική ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καί προκάλεσε σχίσματα καί διαιρέσεις μεταξύ τῶν πιστῶν. Στήν ἀλλαγή συνήργησαν καί ὤθησαν ἑτερόδοξες «ὁμολογίες» καί μυστικές ἑταιρεῖες, μέσῳ τοῦ Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη. Ἦταν προσμονή ὅλων καί δέσμευση τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν ἡ μέλλουσα νά συνέλθει Σύνοδος νά συζητήσει καί νά ἐπιλύσει τό θέμα. Δυστυχῶς, κατά τήν μακρά προσυνοδική διαδικασία Παπικοί καί Προτεστάντες ἔθεσαν στούς Ὀρθοδόξους νέο θέμα, τόν «κοινό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα», μέ συνέπεια νά στραφεῖ πρός τά ἐκεῖ τό ἐνδιαφέρον καί νά ἀτονήσει ἡ συζήτηση γιά τήν θεραπεία τοῦ τραύματος τῆς λειτουργικῆς ἑνότητος στόν ἑορτασμό τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν, πού προκλήθηκε χωρίς λόγο καί ποιμαντική ἀνάγκη. Στήν τελική φάση τῆς Συνόδου καί χωρίς συνοδικές ἀποφάσεις τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν τό θέμα τοῦ Ἡμερολογίου ἀποσύρθηκε ἀπό τόν κατάλογο τῶν θεμάτων, ἐνῶ ἦταν τό κατ' ἐξοχήν ἐπεῖγον καί φλέγον θέμα. 

Ο όσιος Πέτρος Ο Δαμασκηνός γράφει (Δεύτερον Βιβλίον):

«Εκείνος, που φωτίστηκε, ώστε να βλέπη τις αμαρτίες του, δεν σταματά να θρηνή τον εαυτόν του και τους άλλους ανθρώπους, βλέποντας την τόσην ανοχήν του Θεού και τις τόσες αμαρτίες, που από την αρχή κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε διαρκώς οι  άθλιοι. Απ᾽ αυτό γίνεται ευγνώμων, μη τολμώντας να κατακρίνη κανέναν, από ντροπή για τις πολλές ευεργεσίες του Θεού και τα δικά μας αμαρτήματα…». 

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -- 200η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ

Η  25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021 ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ

ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ  ;

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΑΤΤΙΚΗΣ Κ. Ρ.ΔΟΥΡΟΥ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ

                                                                                               13.7.2017

1.Ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ διερωτᾶται :  Ἀπὸ τόση ἀντιορθόδοξη, ἀντικοινωνικὴ καὶ ἀντεθνικὴ ἀναλγησία διακατέχονται οἱ ἰθύνοντες Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, ὥστε συνεχίζουν νὰ σαμποτάρουν εὐθέως καὶ πισώπλατα τὸ μνημεῖον δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας εἰς τὸν Ἐλευθερωτὴ Σωτήρα Χριστό;

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Διαδικτυακός εκφοβισμός από τον π.Βαρνάβα Γιάγκου [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Η μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου, Πιστοποιεί "την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος

Η μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου στη θ. Λειτουργία, κυρίως αλλά και στις λοιπές ακολουθίες, δεν εντάσσεται μέσα στην κοινή μνημόνευση ονομάτων υπέρ υγείας. Επέχει θέσιν δόγματος που πιστοποιεί την κανονικότητα. Πιστοποιεί τη γνησιότητα ότι αυτό που συντελείται είναι Εκκλησία, είναι το αυθεντικό, το σωστικό. Πιστοποιεί την παρουσία της Χάριτος βάσει της αποστολικής διαδοχής. Πιστοποιεί "την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος". Άλλωστε είναι γνωστή η σημασία του αντιμηνσίου που φέρει την υπογραφή του Επισκόπου, αφού η θ. Λειτουργία τελείται από τους πρεσβυτέρους εξ ονόματος του Επισκόπου. Γι' αυτό και Λειτουργία χωρίς τη μνημόνευση του ονόματος του Κανονικού Επισκόπου του τόπου, λειτουργία δεν είναι. Είναι παρασυναγωγή, είναι βαρύτατο πνευματικό παράπτωμα που τιμωρείται αυστηρότατα. Η μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου σφραγίζει την κανονικότητα της εκκλησιαστικής ευχαριστιακής συνάξεως. Και όπως συμβαίνει παντού, ο Επίσκοπος που για κάποιο λόγο θέλει να λειτουργήσει σε ξένη εκκλησιαστική επαρχία, εκτός δηλαδή της δικαιοδοσίας του, παίρνει άδεια από τον Κανονικό Επίσκοπο του οποίου και το όνομα μνημονεύει κατά τη Μεγάλη Είσοδο λέγοντας "του και ποιμενάρχου (ή κυριάρχου) της Ιεράς ταύτης Μητροπόλεως" μετά τη μνημόνευση του Πρώτου δηλαδή του Προκαθημένου ή της Προκαθημένης Συνόδου ....

H ὡραία τῇ φύσει καὶ μώμου παντὸς ἀνεπίδεκτος

Τῆς λύπης ἡ λύσις, τῆς αἰχμαλωσίας ἡ λύτρωσις, τῶν θνητῶν ἡ θέωσις, ἡ ὡραία τῇ φύσει καὶ μώμου παντὸς ἀνεπίδεκτος· ἡ ἀπὸ λιβάνου τῆς παρθενίας ἀνοῦσα καὶ τὸν κόσμον μυρίζουσα· ἐξ ἧς ὁ γλυκασμὸς ἀπορρέων τὴν παλαιὰν τοῦ ξύλου πικρίαν ἐγλύκανεν· ἡ τὴν οὐσίαν ὅλην φρικτῶς χωρήσασα τῆς Θεότητος· τιμῆς ἁπάσης ὑπέρτερον δώρημα, καὶ κάλλους παντὸς ὑπέρτιμον ἐγκαλλώπισμα· Σολομῶντος ἡ κλίνη, ᾗ παρίστανται κύκλῳ οἱ ἑξήκοντα δυνατοί, αἱ ῥήσεις δηλαδὴ τῆς θεοπνεύστου Γραφῆς· φωτοδόχον χωρίον, ἐξ οὗ σωτηρίας ἀκτῖνες τῇ οἰκουμένῃ ἐπέλαμψαν· τὸ μεγαλεῖον τῆς φρικτῆς οἰκονομίας· τὸ περικαλλὲς τῆς θείας συγκαταβάσεως ἐνδιαίτημα· τὸ τοῦ κόσμου διαλλακτήριον· τὸ ἡμέτερον ἱλαστήριον καὶ προσφύγιον· τὸ πάντων τῶν καλῶν εὐκταιότατον δώρημα.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017 -- ΑΓ. 630 ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ - “Υμείς εστέ το φως του κόσμου”

Το αληθινό φως  
Η Εκκλησία μας, τιμά σήμερα, τη μνήμη των αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.Χ.  στην Χαλκηδόνα για να διατυπώσει το Χριστολογικό δόγμα. Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατύπωσε το δόγμα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος και διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. 

Ἐκ τοῦ Γραφείου Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν της Ι. Μητρ. Πειραιώς

 Ἐν Πειραιεῖ τῇ 13^ῃ Ἰουλίου 2017

 Στό δημοσιευθέν στό διαδίκτυο κείμενό μας «Ἔκτακτη διπλή σύναξη Ἁγίου Ὄρους ρουτίνας ἤ σκοπιμότητας» μέ θέμα τήν στάση τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους Ἄθω ἐπί τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης πού δυστυχῶς ἐπιβεβαιώθηκε ὡς πρός τό περιεχόμενό του ἀπό τό ὑπ’ ἀριθμ. Φ. 2/32/1400/2/7/17-30.6.2017 Μήνυμα τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως παρετέθη ἀπό τό ἱστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ αὐτούσιο κείμενο ὑπογράφοντος ὡς «Ἰλαρίων Μοναχός Ἁγιορείτης» εἰς τό ὁποῖον ἐπί λέξει ἀναφέρεται διά τόν Πανοσιολογιώτατον Καθηγούμενον τῆς Ἱ. Μεγίστης Μονῆς Βατοπαιδίου κ. Ἐφραίμ: «Πῶς μετά τήν “θαυματουργική” δικαίωσή του ἀπό τό μεγαλύτερο σκάνδαλο τοῦ Ἁγίου Ὄρους...»