Επὶ Σοὶ χαίρει, Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις
Σὲ τῆς
ἡμῶν σωτηρίας ἐπίκουρον κεκτήμεθα, σὲ τῆς ἡμῶν βοηθείας ὑπέρμαχον ἔχομεν, σὲ τῆς
ἡμῶν ἀπολογίας προβαλλόμεθα στόμα, σὲ τῆς ἡμῶν ἐλπίδος περιφέρομεν καύχημα, σὲ Χριστιανῶν
ἡ πληθὺς ὀχυρώτατον τεῖχος κέκτηται. Σὺ τὰ τοῦ παραδείσου κλεῖθρα διήνοιξας, σὺ
τὸ βαίνειν πρὸς οὐρανοὺς παρεσκεύασας, σὺ τῷ Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμᾶς προσῳκείωσας.
Διὰ Σοῦ πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ ἁγιωσύνη, ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ πρώτου Ἀδὰμ καὶ ἕως τῆς συντελείας
τοῦ αἰῶνος, Ἀποστόλοις, Προφήταις, Μάρτυσι, δικαίοις καὶ ταπεινοῖς τῇ καρδίᾳ, μόνη
Πανάχραντε, καὶ ἐγένετο καὶ γίνεται καὶ γενήσεται· καὶ ἐπὶ Σοὶ χαίρει, Κεχαριτωμένη,
πᾶσα ἡ κτίσις· κἀγὼ ἐπὶ Σοὶ θαρρῶ, διὰ Σοῦ τῆς κυρίως τεκούσης κατὰ σάρκα Θεὸν ἀληθινόν,
Ω πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ
ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου·
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 6 Ιουλίου
2017
Τη στ’ (6η) του αυτού μηνός Ιουλίου, μνήμη του Οσίου
πατρός ημών ΣΙΣΩΗ του Μεγάλου.
Σισώης ο Όσιος και μέγας εν ασκηταίς εγεννήθη εν
Αιγύπτω κατά τας αρχάς της 4ης εκατονταετηρίδος, ότε ήκμαζον εν Αιγύπτω ο
μέγιστος των ασκητών θείος Αντώνιος, ο θαυμάσιος Όσιος Ωρ και πλήθος άλλων
μεγάλων Αγίων Αναχωρητών. Τούτων τας αρετάς και τα ένθεα κατορθώματα ακούων και
ο καλός Σισώης ηγάπησεν εξ αυτής της βρεφικής του ηλικίας τον Κύριον, διο και
παιδίον έτι ων έλαβεν εις τους ώμους του τον Σταυρόν του Χριστού και ηκολούθησεν
αυτόν εξελθών και αυτός εις την έρημον και αγωνιζόμενος μετά των άλλων ασκητών
τον καλόν αγώνα της ασκήσεως. Κατά τας αρχάς της αναχωρήσεώς του ο μακάριος
Σισώης ήλθεν εις την ονομαστήν Σκήτην της Νιτρίας, εις την οποίαν ησκούντο τότε
περί τους χιλίους Μοναχούς επάνω εις τους οποίους ήτο προεστώς ο Όσιος Ωρ.
Ο Πρωτοπρεσβ. π. Θεόδωρος Ζήση, παρατηρεί σχετικά με την αίρεση του οικουμενισμού ότι οι φύλακες και φρουροί έχουν μεταμορφωθή σε κλέπτες και ληστές»
«ο κίνδυνος αυτός (εκ του
Οικουμενισμού) αποβαίνει μεγαλύτερος εκ του γεγονότος, ότι η απειλή δεν είναι
μόνον εξωτερική. Δεν προέρχεται δηλαδή μόνον από τον Παπισμό και τον
Προτεσταντισμό οι οποίοι αντιμετωπιζόμενοι παλαιότερα ως αιρέσεις, είχαν ελάχιστες, σχεδόν
μηδαμινές δυνατότητες να ασκήσουν επιρροή στους Ορθοδόξους πιστούς.Ο κίνδυνος
τώρα είναι πολλαπλασίως μεγαλύτερος, διότι δρά εκ των έσω. Πολλοί ποιμένες, των
οποίων βασική αποστολή είναι να διώκουν τους λύκους των αιρέσεων και των
πλανών, όχι μόνον δεν βλέπουν να υπάρχουν λύκοι, για να τους εκδιώξουν, αφού
θεωρούν, ότι ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός δεν είναι αιρέσεις, αλλά
“σεβάσμιες εκκλησίες”, «αδελφές εκκλησίες» συνδιαχειρίστριες του αγιασμού και
της σωτηρίας των πιστών, αλλά μεταβάλλονται και οι ίδιοι σε λύκους.
Κατασπαράσσουν και αυτοί, επειρεασμένοι από τις αιρέσεις, τα υγιή δόγματα και
μετ’ αυτών τα ανύποπτα ποίμνια, που δύσκολα, χωρίς επαρκή πληροφόρηση, μπορούν
να καταλάβουν, ότι οι φύλακες και φρουροί έχουν μεταμορφωθή σε κλέπτες και
ληστές»
Η ΦΟΝΙΣΣΑ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντη
Α´
Μισοπλαγιασμένη κοντὰ
εἰς
τὴν
ἑστίαν, μὲ σφαλιστὰ τὰ ὄμματα, τὴν κεφαλὴν
ἀκουμβῶσα
εἰς
τὸ
κράσπεδον
τῆς
ἑστίας, τὸ λεγόμενον «φουγοπόδαρο», ἡ θεια-Χαδούλα, ἡ κοινῶς
καλουμένη
Γιαννοὺ
ἡ
Φράγκισσα, δὲν ἐκοιμᾶτο, ἀλλ᾽ ἐθυσίαζε
τὸν
ὕπνον
πλησίον
εἰς
τὸ
λίκνον
τῆς
ἀσθενούσης
μικρᾶς
ἐγγονῆς
της. Ὅσον διὰ
τὴν λεχώ, τὴν μητέρα τοῦ πάσχοντος βρέφους, αὕτη πρὸ ὀλίγου εἶχεν ἀποκοιμηθῆ ἐπὶ
τῆς χθαμαλῆς, πενιχρᾶς κλίνης της.
Ὁ μικρὸς λύχνος, κρεμαστός, ἐτρεμόσβηνε κάτω τοῦ
φατνώματος τῆς ἑστίας. Ἔρριπτε σκιὰν ἀντὶ φωτὸς εἰς τὰ ὀλίγα πενιχρὰ ἔπιπλα, τὰ
ὁποῖα ἐφαίνοντο καθαριώτερα καὶ κοσμιώτερα τὴν νύκτα. Οἱ τρεῖς μισοκαυμένοι
δαυλοί, καὶ τὸ μέγα ὀρθὸν κούτσουρον τῆς ἑστίας, ἔρριπτον πολλὴν στάκτην, ὀλίγην
ἀνθρακιὰν καὶ σπανίως βρέμουσαν φλόγα, κάμνουσαν τὴν γραῖαν νὰ ἐνθυμῆται μέσα εἰς
τὴν νύσταν της τὴν ἀποῦσαν μικροτέραν κόρην της, τὴν Κρινιώ, ἥτις ἂν εὑρίσκετο
τώρα ἐντὸς τοῦ δωματίου, θὰ ὑπεψιθύριζε μὲ τόνον λογαοιδικόν: «Ἂν εἶναι φίλος,
νὰ χαρῇ, ἂν εἶν᾽ ἐχθρός, νὰ σκάσῃ…»
Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Αυτά πού δέν μάς είπαν τ...":
Αχχχ βρε Κυπριανέ.... Θλίβεσαι με τις
επιθέσεις αλλά και ο δικός σου ο λόγος πάντα περιλαμβάνει την επίθεση δίχως
καμία απολύτως διάκριση. Δυστυχώς πάντα μέσα στον λόγο σου αναφέρεσαι σε
Νεοημερολογήτικο σχίσμα για να αποκρούσεις τις κατηγορίες κάποιων ανόητων περί
Παλαιοημερολογιτών σχισματικών (που και αυτοί δεν έχουν καμία διάκριση, καμία
ταπείνωση και δεν κάνουν καμία οικονομία στο λόγο τους προς Δόξα Χριστού)...... Ο Διάβολος παγιδεύει όλους όσους δίχως
αδελφική αγάπη και θυσίες θεωρήσουν ότι είναι ειδικοί και περισσότερο
διαβασμένοι και καταρτισμένοι επί των θεμάτων σε ατέρμονους διαλόγους και
λεκτικές αντιπαραθέσεις (παρά τις όποιες κατά καιρούς διαβεβαιώσεις και από
τους μεν και από τους δε ότι τα κάνουν από αγάπη) ενώ η ουσία χάνεται....
Πόσο διαφορετικός νομίζεις ότι είσαι από αυτούς όταν μονίμως ακολουθείς το ίδιο τροπάριο που δεν εξυπηρετεί και δεν βοηθάει σε τίποτα?
Πόσο απογοητευτικός ο λόγος σου να ομαδοποιείς και καταδικάζεις τους πάντες δίχως διάκριση (ως άλλος Χριστός) σε ένα τόσο περίπλοκο και περιπλεγμένο ζήτημα που ακολουθούν ένα ημερολόγιο ως σχισματικούς και αιρετικούς αντί όλη αυτή η ορμή σου να στρέφεται ενάντια στην πραγματική απειλή? Όλοι εσείς και εκ του Νέου και εκ του Παλαιού που εμποδίζετε την αδελφική αγάπη να ενώσει όλους τους Αντι-οικουμενιστές Ορθόδοξους αδελφούς δεν φοβάστε τον Κύριο? Είναι η Εκκλησία Του και όχι το μαγαζί σας.....
Όταν διαβάζω κείμενά σου που δεν περιλαμβάνουν την λέξη ημερολόγιο πραγματικά σε χαίρομαι. Στο ημερολόγιο ο Σατανάς έβαλε όλα του τα δαιμόνια... Κρίμα... κρίμα γιατί και εσύ όπως και αρκετοί κύριοι και εκ του Παλαιού και εκ του Νέου δουλεύετε είτε ηθελημένα είτε άθελά σας (εσύ πιστεύω άθελά σου και μόνο λόγο του εγωισμού που η μόρφωσή σου τροφοδοτεί) για τον ίδιο αφέντη προς δόξα του Οικουμενισμού....
Ο χρόνος περνάει και τελειώνει και κανείς δεν βλέπει, ούτε ακούει, ούτε καταλαβαίνει κάτι άλλο πέρα από την δική του σωστή (100% και με σφραγίδα από τον ίδιο τον Θεό) άποψη.... Όλοι οι άλλοι είναι βλάκες, αιρετικοί, σχισματικοί, δαιμονικοί, απλά ραντισμένοι, ακραίοι, υποκριτές και ό,τι άλλο.....
Ο Θεός βοηθός και είθε οι δύο Προφήτες να έρθουν γρήγορα να μας φωτίσουν....
Πόσο διαφορετικός νομίζεις ότι είσαι από αυτούς όταν μονίμως ακολουθείς το ίδιο τροπάριο που δεν εξυπηρετεί και δεν βοηθάει σε τίποτα?
Πόσο απογοητευτικός ο λόγος σου να ομαδοποιείς και καταδικάζεις τους πάντες δίχως διάκριση (ως άλλος Χριστός) σε ένα τόσο περίπλοκο και περιπλεγμένο ζήτημα που ακολουθούν ένα ημερολόγιο ως σχισματικούς και αιρετικούς αντί όλη αυτή η ορμή σου να στρέφεται ενάντια στην πραγματική απειλή? Όλοι εσείς και εκ του Νέου και εκ του Παλαιού που εμποδίζετε την αδελφική αγάπη να ενώσει όλους τους Αντι-οικουμενιστές Ορθόδοξους αδελφούς δεν φοβάστε τον Κύριο? Είναι η Εκκλησία Του και όχι το μαγαζί σας.....
Όταν διαβάζω κείμενά σου που δεν περιλαμβάνουν την λέξη ημερολόγιο πραγματικά σε χαίρομαι. Στο ημερολόγιο ο Σατανάς έβαλε όλα του τα δαιμόνια... Κρίμα... κρίμα γιατί και εσύ όπως και αρκετοί κύριοι και εκ του Παλαιού και εκ του Νέου δουλεύετε είτε ηθελημένα είτε άθελά σας (εσύ πιστεύω άθελά σου και μόνο λόγο του εγωισμού που η μόρφωσή σου τροφοδοτεί) για τον ίδιο αφέντη προς δόξα του Οικουμενισμού....
Ο χρόνος περνάει και τελειώνει και κανείς δεν βλέπει, ούτε ακούει, ούτε καταλαβαίνει κάτι άλλο πέρα από την δική του σωστή (100% και με σφραγίδα από τον ίδιο τον Θεό) άποψη.... Όλοι οι άλλοι είναι βλάκες, αιρετικοί, σχισματικοί, δαιμονικοί, απλά ραντισμένοι, ακραίοι, υποκριτές και ό,τι άλλο.....
Ο Θεός βοηθός και είθε οι δύο Προφήτες να έρθουν γρήγορα να μας φωτίσουν....
Από την "Φόνισσα" του Παπαδιαμάντη
Κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, μαζὶ μὲ τὴν ἀνάπτυξιν τοῦ ἐμπορίου
καὶ τῆς συγκοινωνίας, εἶχαν ἀρχίσει νὰ ξανοίγουν κάπως καὶ τὰ ἤθη εἰς τὸν
μικρόν, ἀπόκεντρον τόπον. Ξένοι ἐρχόμενοι ἀπὸ τὰ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος, τὰ
«πλέον πολιτισμένα», εἴτε ὑπάλληλοι τῆς κυβερνήσεως, εἴτε ἔμποροι, ἐκόμιζον
νέας, ἐλευθέρας θεωρίας περὶ ὅλων τῶν πραγμάτων. Οὗτοι τὴν αἰδῶ καὶ τὴν συστολὴν
ὠνόμαζον βλακείαν, τὴν ἐγκράτειαν καὶ τὴν σωφροσύνην εὐήθειαν. Τὴν διαφθορὰν καὶ
τὴν λαγνείαν ὠνόμαζον «φυσικὰ πράγματα».
Τά νυχτερινά φαντάσματα
Ἕνας ἀδελφός ἠρώτησεν ἕνα Γέροντα:
-Πάτερ μου, τί εἶναι τά νυχτερινά φαντάσματα;
Ὁ Γέρων τοῦ ἀπεκρίθη:
-Τέκνον μου, ὅπως ἀκριβῶς τήν ἡμέραν ὁ διάβολος μᾶς
ἀπασχολεῖ μέ διάφορους ξένους, πρός τό πνευματικόν ἔργον, λογισμούς, διά νά μή ἀπασχολούμεθα μέ τήν προσευχήν καί τάς ἀγαθάς σκέψεις,
τοιουτοτρόπως, καί τήν νύκτα, ἐπιδιώκει μέ διάφορα σοβαρά φαντάσματα νά
διαταράξῃ τήν διάνοιάν μας, ἔως ὅτου κατορθώσῃ ὁ μισάνθρωπος νά ἀχρηστεύσῃ καί
τήν νυκτερινήν μας προσευχή. Δι’ αὐτό δέν πρέπει καθόλου νά προσέχωμεν εἰς αὐτά τά φαντάσματα.
Ο Άγιος Ιερομάρτυς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος
Τη αυτή ημέρα 5η Ιουλίου, ο Άγιος Ιερομάρτυς
ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ο νέος, ο εν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατά το έτος αχοθ΄ (1679),
ξίφει τελειούται.
Κυπριανός ο νέος Ιερομάρτυς του Χριστού, πατρίδα μεν είχε
χωρίον τι Κλητζός κατά τους εγχωρίους καλούμενον, της επαρχίας Λιτζάς και
Αγράφων. Εκεί γεννηθείς και ανατραφείς καλώς παρά των γονέων αυτού και εις τα
ιερά γράμματα εκπαιδευθείς, ενεδύθη το μοναχικόν σχήμα και ηξιώθη του της ιερωσύνης
χαρίσματος. Απελθών δε εις το αγιώνυμον Όρος του Άθωνος, και αγοράσας κελλίον
Κουτλουμουσιανόν, τον Άγιον Γεώργιον, έμενεν εν αυτώ μετ’ άλλων δύο μοναχών, το
μέλι της αρετής εργαζόμενος και ως φίλεργος μέλισσα συνάγων άπαντα τα άνθη των
αρετών. Ενώ δε εκεί διέμενεν ο μακάριος, ήναψεν ο θείος πόθος εις την καρδίαν
αυτού. Όθεν και ηλλοιώθη την καλήν αλλοίωσιν, εντρυφών ακορέστως εις τον θείον
έρωτα του Σωτήρος Χριστού, υπό του οποίου καταφλεγόμενος, όσα και αν έπραττε
δεν ενόμιζεν ότι ισάξια της αγάπης αυτού πράττει. Ποία δε έργα κι αρετάς
εξήσκει;
Από του Παπαδιαμάντη : Η ΦΟΝΙΣΣΑ
Ἀφοῦ ἡ λύπη εἶναι χαρά, καὶ ὁ θάνατος εἶναι ζωὴ καὶ ἀνάστασις,
τότε καὶ ἡ συμφορὰ εὐτυχία εἶναι καὶ ἡ νόσος ὑγίεια. Ἆρα ὅλαι αἱ μάστιγες ἐκεῖναι,
αἱ κατὰ τὸ φαινόμενον τόσον ἄσχημοι, ὅσαι θερίζουν τὰ ἄωρα βρέφη, ἡ εὐλογιὰ κ᾽ ἡ
ὀστρακιὰ κ᾽ ἡ διφθερῖτις, καὶ ἄλλαι νόσοι, δὲν εἶναι μᾶλλον εὐτυχήματα, δὲν εἶναι
θωπεύματα καὶ πλήγματα τῶν πτερῶν τῶν μικρῶν Ἀγγέλων, οἵτινες χαίρουν εἰς τοὺς
οὐρανοὺς ὅταν ὑποδέχωνται τὰς ψυχὰς τῶν νηπίων; Καὶ ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ἐν τῇ
τυφλώσει μας, νομίζομεν ταῦτα ὡς δυστυχήματα, ὡς πληγάς, ὡς κακὸν πρᾶγμα.
Εις την γραμμήν των Πατέρων -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Στο μήνα των
αγίων Αποστόλων
Από την τελευταία
ημέρα του μήνα, όπου η εκκλησιαστική μας τάξη τους έχει τοποθετήσει, οι άγιοι
απόστολοι χρωματίζουν και ονοματίζουν όλο τον Ιούνιο, το «μήνα των αποστόλων».
Φέτος συμπίπτουν επίσης το μήνα αυτό και δύο άλλες μεγάλες γιορτές, κινητές
αυτές· Η μνήμη των 318 αγίων πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (12/6), οι
οποίοι στιγμάτισαν τις κακοδοξίες του Αρείου και διετράνωσαν την πίστη στη
θεότητα του Ιησού Χριστού, και η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας, η αγία
Πεντηκοστή (19/6). Η σύμπτωση αυτή αποτελεί μία καλή αφορμή να στρέψουμε τη
σκέψη μας στην αρχή, στα πρώτα βήματα της Εκκλησίας. Τόσο η εκκλησιαστική
ηγεσία όσο και ο πιστός λαός, να επιχειρήσουμε ένα καθρέφτισμα στο ακηλίδωτο
κάτοπτρο της πρώτης Εκκλησίας, ένα ζύγισμα στην ακριβοδίκαιη ζυγαριά της· να
προβληματισθούμε πάνω στο αναλλοίωτο κριτήριό της, για να ελέγξουμε, αν σήμερα
παραμένουμε στη γραμμή των αποστόλων «επόμενοι τοις αγίοις πατράσι». Γνωρίζω
βέβαια ότι μία τέτοια στροφή δεν γίνεται ευχάριστα αποδεκτή από όλους. Στους
σημερινούς όχι απλώς μοντέρνους αλλά μετα-μοντέρνους καιρούς, είναι συχνά
έκδηλη στο χώρο της Θεολογίας και της Εκκλησίας γενικότερα, η τάση για το νεωτεριστικό,
αυτό που εντυπωσιάζει και ελκύει τον κόσμο. Θεωρείται πρόοδος και επιτυχία η
συμπόρευση με τον κόσμο, ενώ εκλαμβάνεται ως μεσαιωνισμός, κατεστημένο και
αποτυχία της Εκκλησίας η στροφή και εμμονή της στις πατερικές βάσεις και αρχές.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Τη αυτή ημέρα 5η Ιουλίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΛΑΜΠΑΔΟΥ.
Λαμπαδός ο Όσιος πατήρ ημών εκ νεαράς ηλικίας παρεδόθη εις την ασκητικήν
ζωήν και δια της εγκρατείας και της προσεκτικής προσευχής υπέταξεν εις την
ψυχήν το φρόνημα της σαρκός. Όθεν έλαμψεν ως λαμπρός ήλιος και εφώτισε τους
εσκοτισμένους υπό των παθών και της απάτης των δαιμόνων. Και όχι μόνον εν τη
παρούση ζωή έτι ων εποίησε παράδοξα θαύματα, αλλά και αφού απήλθε προς Κύριον
προσφέρει αενάως θαύματα και ιατρείας εις τους μετά πίστεως προς αυτόν
προστρέχοντας. Τούθ’ όπερ βεβαιοί το σπήλαιον, εντός του οποίου ευρίσκεται το τίμιον
αυτού λείψανον.
Αυτά πού δέν μάς είπαν τά τελευταία 100 χρόνια -- του Ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Οι νεο-ορθόδοξοι νεοημερολογίτες κακίζουν τούς παλαιοημερολογίτες ότι έκαναν σχίσμα στήν εκκλησία ! Έπειτα έγιναν καί αιρετικοί ! Δέν τολμούν νά δούν ότι αυτοί πρώτοι έκαναν τό σχίσμα, αφού προηγήθηκε η αιρετική πατριαρχική Εγκύκλιος τού 1920 περί "αδελφών εκκλησιών". Ήδη, δηλαδή, είχαν υιοθετήσει τήν θεωρητική (δυνάμει) εκτροπή, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι "αδελφή" πάσης αιρέσεως. Έτσι, λοιπόν, επήλθε εξ αυτών τό Ημερολογιακό Σχίσμα, γιά νά έχουν στή συνέχεια τό θράσος, νά ονομάζουν σχισματικούς (καί αιρετικούς) τούς Παλαιοημερολογίτες, οι οποίοι έμειναν προσηλωμένοι στά θέσμια (Παράδοση καί Σύνοδοι) τής Εκκλησίας. Η δική τους, τών καινοτόμων, απώλεια αίσθησης - όρασης καί νόησης, έγινε μάθημα σέ όσους ακολούθησαν τήν (ενεργεία) εκτροπή τους, μέ αποτέλεσμα οι νεοφώτιστοι τής θεωρητικής στρέβλωσης - αιρετικοί πλέον - νά εκδηλώνονται μέ απίστευτο μίσος κατά τών αδελφών τους Παλαιοημερολογιτών. Εις επίρρωση τών ανωτέρω, αρκεί νά παρακολουθήσει κανείς τά σχόλια που καταταθέτουν σέ θρησκευτικές ιστοσελίδες τού φέησμπουκ ή αλλού. Ο γράφων είναι θύμα τής απερίτμητης (περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι, οὐ γράμματι,) καρδίας των :
«12 ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ (οικ. Συνόδων) ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται.» (Ρμ. β΄).
«12 ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ (οικ. Συνόδων) ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται.» (Ρμ. β΄).
Υστερόγραφο
Ελπίζω νά γίνει δεκτό αυτό που γράφω, σχετικά μέ τό "ανόμως ήμαρτον" καί το "νόμω ήμαρτον". Ο Νόμος τόν οποίο έχουν «Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε», είναι ο Νόμος τών Οικουμενικών Συνόδων. Αν διαπράττω ασυγχώρητη στοχαστική ερμηνεία επί τού συγκεκριμένου ζητήματος, παρακαλώ νά μέ διορθώσετε.
Ελπίζω νά γίνει δεκτό αυτό που γράφω, σχετικά μέ τό "ανόμως ήμαρτον" καί το "νόμω ήμαρτον". Ο Νόμος τόν οποίο έχουν «Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε», είναι ο Νόμος τών Οικουμενικών Συνόδων. Αν διαπράττω ασυγχώρητη στοχαστική ερμηνεία επί τού συγκεκριμένου ζητήματος, παρακαλώ νά μέ διορθώσετε.
Πετρούπολη 2-7-2017 :...Η κάρτα του πολίτη βγαίνει οριστικά τον Αύγουστο του 2018
Την Κυριακή 2 Ιουλίου 2017 στην
αίθουσα του πολιτιστικού κέντρου του δήμου Πετρούπολης(Εθνικής Αντιστάσεως 61)
,πραγματοποιήθηκε επίκαιρη και αποκαλυπτική ενημέρωση σε εσπερίδα που
διοργανώθηκε, υπό την πρωτοβουλία του ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών Ελλάδος
),και από τους Έλληνες Youtubers,με θέμα : ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ,
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ,ΚΑΙ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 3 ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!!! Εισηγητές και Ομιλητές
του Συνεδρίου ήταν : Ιωάννης Σακκάς, Πρώην Εισαγγελέας, Δικηγόρος Παρ' Αρείω
Πάγω(Επικεφαλής του Κινήματος Δικαιοσύνης ). Γέρων Σάββας λαυριώτης ( Πρώην
Πρωτεπιστάτης της γεροντίας της ιεράς μόνης Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους
).Διονύσης μακρής (Δημοσιογράφος και θεολόγος ,εκδότης της Εφημερίδας
"Στύλος της Ορθοδοξίας').Δημήτριος Περδικάκης ( Ηλεκτρονικος -τεχνικός
ηλεκτρονικών υπολογιστών,ειδικός σε θέματα RRFID). Άγγελος Πιλάτης, εκπρόσωπος
ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών Ελλάδος ). Η συνάντηση διήρκεσε 2 ώρες και 58
λεπτά,και στο τέλος της εσπερίδας, έγινε ωφέλιμος και εποικοδομητικός διάλογος