Από την αρχή του
Χριστιανισμού, όπως το δείχνει η Καινή Διαθήκη και μάλιστα οι επιστολές του
αποστόλου Παύλου, η θεολογία αποτελεί τη ρίζα και το θεμέλιο της πράξεως.
Διαφορετικά, η θεολογία εκφυλίζεται σ΄ ένα στεγνό και άχρηστο σύστημα ιδεών,
ενώ η πράξη χάνει το βάθος και την ουσία της, καταντά τύπος και, όχι σπάνια,
αιρετικός ακτιβισμός. Μ΄ αυτή την προοπτική είναι χρήσιμο και αναγκαίο τις
μέρες αυτές, που γιορτάζουμε την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να
σκύψουμε στη θεολογία αυτής της κατεξοχήν θεολογικής γιορτής. Το «θαυμαστόν και
μέγα» τούτο γεγονός σηματοδοτεί το τέλος της επίγειας δράσεως του Ιησού και
συγχρόνως συνοψίζει τη θεολογία όλων των γεγονότων της θείας οικονομίας.
Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ: ΟΠΙΣΘΕΝ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΓΙΟΓΚΑ Η “ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ”
«Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Πειραιῶς μὲ ἀφορμὴ τὴν ὕπαρξη Κέντρων Γιόγκα
στὰ γεωγραφικὰ ὅριά της ἐνημερώνει τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὅτι ἡ Γιόγκα δὲν ἔχει
ἀπολύτως καμία σχέση μὲ τὴν ὀρθόδοξη πνευματικότητα. Ἡ Γιόγκα ἐτυμολογικὰ προέρχεται ἀπὸ
τὸ σανσκριτικὸ yuj, ποὺ σημαίνει “σύζευξη”
καὶ “ἕνωση” τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ ἀπρόσωπο Ἀπόλυτο Ἕνα τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καὶ τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν. Ἑπομένως ἡ Γιόγκα δὲν εἶναι ἁπλὴ καὶ
ἀθώα μέθοδος χαλάρωσης, δὲν εἶναι τρόπος ἀποβολῆς τοῦ ἄγχους, δὲν εἶναι μέθοδος σωματικῆς εὐεξίας,
ὅπως διαφημίζεται, ἀλλὰ στάδιο τοῦ ἰνδουϊστικοῦ διαλογισμοῦ, ποὺ συνδέεται μὲ τὴν
ἀντιχριστιανικὴ θεωρία τῆς μετεμψύχωσης.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 13 Ιουνίου 2017
Ακυλίνης μάρτυρος, Αντιπάτρου επισκόπου Βόστρων, Άννης
και Ιωάννου οσίων.
Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀκυλίνα καταγόταν ἀπὸ τὴ Βύβλο ἢ Βίβλο τῆς
Παλαιστίνης, ἦταν θυγατέρα τοῦ ἐπιφανοῦς ἄρχοντος Εὐτολμίου καὶ ἄθλησε, τὸ 298
μ.Χ. κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σὲ ἡλικία
πέντε ἐτῶν βαπτισθεῖσα ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου Εὐθαλίου, τόσον ἀφοσιώθηκε στὸν Θεὸ καὶ
τὴν μελέτη τῶν Γραφῶν, ὥστε δωδεκαετὴς ἐδίδασκε τοὺς ὁμηλίκους της νὰ ἀπέχουν ἀπὸ
τὴ λατρεία τῶν εἰδώλων καὶ νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό.
Αι ευθύναι του πολιτικού κόσμου εις την αλλοίωσιν του Εθνολογικού μας ιστού
Όταν καθιερώνετο ἡ Συνθήκη Σέγκεν, οἱ
Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ μετὰ τῶν πνευματικῶν πατέρων τους ἠγέρθησαν ἐναντίον τῆς
τότε Κυβερνήσεως τοῦ ΠΑΣΟΚ ἀλλὰ καὶ ἐναντίον βουλευτῶν ὅλων τῶν παρατάξεων, οἱ ὁποῖοι
ὑπεστήριζον τὴν Συνθήκην. Ἡ ἔγερσις ἔγινε, διότι διὰ τῆς Συνθήκης θὰ βαδίσωμεν πρὸς τὴν ἠλεκτρονικὴν ταυτότητα, τὰ ἠλεκτρονικὰ διαβατήρια, τὸ ἠλεκτρονικὸ
φακέλλωμα. Ἤδη ἀπὸ τῆς καθιερώσεως τῆς Συνθήκης τόσον οἱ Ἕλληνες ὅσο καὶ οἱ ἄλλοι
Εὐρωπαῖοι πολῖται παρακολουθοῦνται εἰς τὰς δραστηριότητάς των, φακελλώνονται,
καὶ τὰ προσωπικὰ δεδομένα των εἶναι εἰς τὴν διάθεσιν ὅλων τῶν Εὐρωπαϊκῶν Μυστικῶν
Ὑπηρεσιῶν καὶ κατ᾽ ἐπέκτασιν καὶ τῶν Ἀμερικανικῶν.
Η Μικτή Μονή του Έσσεξ Αγγλίας. -- Toυ Αγίου Νικοδήμου :
Ότι ο Αρχιερεύς
και πάντες οι ασκούντες παρθενίαν, πρέπει να φεύγωσι τας συνομιλίας των
γυναικών.
Δια τούτο πρόσεχε. Ναι, παρακαλώ θερμώς,
πρόσεχε, φίλτατε και φυλάττου καλώς από του να εντρυφώσιν οι οφθαλμοί σου, δια
της περιέργου θεωρίας των ωραίων προσώπων· μήποτε νικήση σε κάλλους επιθυμία·
πληροφορήθητι τοίνυν, ότι εις κίνδυνον μέγαν ευρίσκεσαι, και μάλιστα εάν είσαι
νέος ή Αρχιερεύς ή όλως του ιερού κλήρου· και δεν είναι τρόπος να μη απαντήσης
τοιαύτα πρόσωπα, τα οποία ρίπτουσιν εις την καρδίαν, και μακρόθεν θεωρούμενα,
τα βέλη της ηδονής. Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης: οι υπέρμαχοι της πίστεως ψοφοδεείς!
…Δυστυχώς, στην εποχή μας οι άνθρωποι αποφεύγουν
επιμελώς να έλθουν σε αντίθεση με τους κρατούντες, για να μη χάσουν την εύνοιά
τους. Στο χώρο της Εκκλησίας αυτό τείνει να γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί,
αλλά και επίσκοποι (!), διαφωνούν, αλλά δεν εκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν
μπροστά στο ορθάνοιχτο μάτι – και αυτί – του Οικουμενικού Πατριάρχη, του
Αρχιεπισκόπου ή του Μητροπολίτη. Τρέμουν και πολλοί αγιορείτες! Ζουν με το φόβο
της απειλής και τιμωρίας. Φοβούνται μήπως χάσουν αυτά που κατέχουν ή μήπως δεν
πετύχουν αυτά που επιθυμούν. Αντίθετα, οι Οικουμενιστές έχουν θράσος,
διατυπώνουν δημοσίως τα επιχειρήματά τους και εκφράζουν τα φιλικά προς τους
αιρετικούς συναισθήματά τους. Φθάσαμε στο σημείο οι ένοχοι να είναι τολμηροί
και οι υπέρμαχοι της πίστεως ψοφοδεείς!
To νέο βιβλίο του Στέλιου Παπαθεμελή «Κάντε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά» δοκίμια εθνικής αυτογνωσίας
Π α ρ ο υ σ ί α σ η
Σάββατο 17/6/2017 • Ώρα: 9 μ.μ.
στο 36ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΠΑΡΑΛΙΑ
ΛΕΥΚΟΥ ΠΥΡΓΟΥ / ΑΓΑΛΜΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Μιλούν οι
ΜΑΡΙΑ ΔΕΛΙΒΑΝΗ-ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ, πρ. Πρύτανης
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ, Ομ. Καθηγητής ΑΠΘ, Πρόεδρος Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δημοσιογράφος
και ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ
ΠΑΛΑΙΑ, ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΝΕΑ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Για μικρούς και μεγάλους, για μορφωμένους και απλοϊκούς,
για όλους το νέο είναι κάτι το ελκυστικό, το δελεαστικό, σε αντίθεση προς το
παλιό, το γνωστό και συνηθισμένο, που καταντά ρουτίνα και απωθεί. Είναι
πράγματι, αυτή η ορμή για το νέο η αιτία τόσων επιτευγμάτων του πολιτισμού και
της τέχνης, η κινητήρια δύναμη για τόσα προοδευτικά βήματα που σημείωσε η
ανθρωπότητα. Την τεράστια αλλαγή που συντελέσθηκε από την εποχή της τρώγλης
μέχρι την ανόρθωση του υποβλητικού ουρανοξύστη και από τα χρόνια του αραμπά
μέχρι την εφεύρεση και χρήση του αεροπλάνου και των διαστημικών ταξιδιών, την
χρωστούμε ασφαλώς στην πρόοδο και την εξέλιξη. Είναι τόση η επιρροή της στον
ανθρώπινο βίο, ώστε δικαιολογημένα να διατείνεται ο Αριστοτέλης ότι «πάντα αεί
εν κινήσει εισί» και να ορίζει την αλλαγή ως την φυσική ανάπαυση.