O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 30 Μαΐου
2017
Ισαακίου του
οσίου, ηγουμένου της μονής Δαλμάτων, Ευσεβίου και Χριστίνης των μαρτύρων,
Ναταλίου και Βαρλαάμ των οσίων.
Ὁ Ὅσιος
Ἰσαάκιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀρειανοῦ
αὐτοκράτορος Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.). Μοναχὸς στὴν πατρίδα του, μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐγκαταστάθηκε σὲ
κάποια ἀπὸ τὶς μονὲς αὐτῆς. Διακρινόταν γιὰ τὴ φλογερὴ πίστη καὶ τὴ
μαχητικότητά του ἐναντίον καθενὸς ποὺ ἐπιβουλευόταν αὐτήν, ἰδιαίτερα δὲ κατὰ
τῶν ἐπικρατούντων αἱρετικῶν Ἀρειανῶν. Μιλώντας πρὸς τοὺς μοναχοὺς καὶ τὰ πλήθη,
δὲν δίσταζε νὰ ἐλέγχει καὶ αὐτὸν τὸν αὐτοκράτορα γιὰ τὶς ὑπὲρ τῶν αἱρετικῶν
ἀπροκάλυπτες ἐνέργειές του. Τὸ 378 μ.Χ. συνάντησε τὸν Οὐάλεντα, ἐνῶ ἀναχωροῦσε
γιὰ τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Γότθων ποὺ εἰσέβαλαν στὸ Βυζάντιο, καὶ τοῦ
εἶπε:
Η ΑΛΩΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΔΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ (Μία διαφορετική θεώρησις) -- Τοῦ κ. Κων. Δεληγιάννη, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας
29 Μαΐου 1453. «Ἑάλω ἡ Πόλις». Τρομακτικότερη κραυγὴ δὲν εἶχε
ἀκουστεῖ ποτὲ γιὰ ἀνθρώπινη πόλη. Εὐρώπη καὶ Ἀσία κράτησαν τὴν ἀναπνοή τους, ὡσὰν νὰ ἔφτανε
ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου. Μαύρη σελίδα στὴν παγκόσμια ἱστορία! Ὅσους προσδιορισμοὺς
κι ἂν χρησικαλύψει νοηματικὰ τὴν τραγωδία τῆς 29ης Μαΐου 1453. Ὑπονόμευση, βαρβαρότητα,
προδοσία, ἀλλὰ καὶ ἀνδρεία, πίστη, αὐταπάρνηση καὶ γενναιότητα εἶναι τὰ
χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα ἐκείνου τοῦ τραγικοῦ καιροῦ.
Ἡ ἱστορία συχνὰ παίζει μὲ τοὺς ἀριθμούς. Χίλια χρόνια ἀκριβῶς
μετὰ τὴν εἰσβολὴ τῶν Βανδάλων στὴ Ρώμη, πέφτει τὸ πολιτισμικὸ καὶ δοξασμένο Ὀρθόδοξο
Βυζάντιο στὰ χέρια βάρβαρων ἀσιατῶν. Γράφει κορυφαῖος ἱστορικός: «Διά τῆς ἁλώσεως
τῆς ΚΠόλεως δὲν ἔπεσε μόνη ἡ κυριευθεῖσα πόλις, δὲν ἔπεσε μόνη ἡ καταλυθεῖσα
βασιλεία, ἀλλὰ ἐπὶ μακρὸν ἐπεσκιάσθη κόσμος ὁλόκληρος πραγμάτων καὶ δογμάτων, ὁ
κόσμος ὁ ἑλληνικός». Ὁ μεγάλος ἱστορικὸς Κ. Παπαρρηγόπουλος, ποὺ γνωρίζει νὰ
κάνει ἄριστη ἐκμετάλλευση τῶν πηγῶν, γνωρίζει τὴν βαθύτερη αἰτία τῶν γεγονότων
καὶ τὴν συνολικὴ προοπτική τοῦ ἱστορικοῦ γίγνεσθαι. Καὶ
συνεχίζει ὁ ἴδιος παρακάτω: «Ἡ ἱστορία μνημονεύει πολλῶν καταστροφῶν… δραματικοτέρα
καὶ καταπληκτικοτέρα τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, οὐδεμία ἀπέβη
τραγικοτέρα» (Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους).
π.Νικόλαος Μανώλης, Διακοπή Μνημοσύνου (Βήματα προόδου-Το αδελφικό μίσος) [ΒΙΝΤΕΟ 2017]
Σ.σ. ποιος να είναι άραγε ο άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής του οποίου φέρει το όνομα ο Ιεραποστολικός Σύλλογος, που αναφέρει ο π. Νικόλαος;
Ζή εις την ψυχήν μας η Κωνσταντίνου Πόλη, ως πραγματικότης επέκεινα των γηίνων όρων....
H Κωνσταντίνου Πόλη, εις την ψυχήν μας εξακολουθεί να ζή, όχι μόνον ως
απλούν συγκλονιστικόν όραμα μιάς τόσον μεγάλης, τόσον ωραίας και τόσον ποθητής
Πατρίδος. Όχι μόνον ως αιματωμένη
ανάμνησις δόξης και πόνων που κατέτρωσαν την καρδίαν μας. Όχι μόνον ως
φλογερά θεοσέβεια, περιπλακείσα ερωτικώς εις αδιάστατον ένωσιν με την ιδέα της
Πατρίδος, αλλά ζή εντός μας, με την δύναμιν βιολογικής ανάγκης, ως περιβάλλον
πνευματικόν, «εν ώ ζώμεν και κινούμεθα»,
ως πόθος επιστροφής άσβεστος και ως ψυχή, του είναι μας. Ζή εις την ψυχήν μας
ως πραγματικότης επέκεινα των γηίνων όρων και απαύγασμα μυχίων ονειροπολημάτων,
τόσον ευαρέστων και τόσον εναργών….
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ
Η διαχρονική συνέχεια του έθνους και ο ρόλος της Ορθοδοξίας
Στις 29 Μαΐου τιμούμε όλους όσοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453. Παραλλήλως, διδασκόμαστε ότι, παρά την οθωμανική καταπίεση, ο Ελληνισμός επιβίωσε χάρις στην Εκκλησία του και στο όραμα της Μεγάλης Ιδέας. Θυμίζω τι απαντά ο Θ. Κολοκοτρώνης στον Άγγλο ναύαρχο Χάμιλτον.
«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσαις γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον της διοικήσεώς των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτον με έναν λαόν όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή παρά μόνον ό,τι έκαμνεν η βία.
Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε να θεωρήσει τον Ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ’ ως σκλάβους. Μίαν φοράν όταν επήραμεν το Ναύπλιον ήλθε ο Αμιλτον να με ιδή. Μου είπε ότι πρέπει οι Ελληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση. Εγώ του αποκρίθηκα ότι αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, Καπετάν Αμιλτον, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους. Αλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γεννεά εις γεννεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτεινό πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα. - Με είπε, ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια. - Η φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά. Ετζι δεν με ωμίλησε πλέον».
Στις 29 Μαΐου τιμούμε όλους όσοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453. Παραλλήλως, διδασκόμαστε ότι, παρά την οθωμανική καταπίεση, ο Ελληνισμός επιβίωσε χάρις στην Εκκλησία του και στο όραμα της Μεγάλης Ιδέας. Θυμίζω τι απαντά ο Θ. Κολοκοτρώνης στον Άγγλο ναύαρχο Χάμιλτον.
«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσαις γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον της διοικήσεώς των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτον με έναν λαόν όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή παρά μόνον ό,τι έκαμνεν η βία.
Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε να θεωρήσει τον Ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ’ ως σκλάβους. Μίαν φοράν όταν επήραμεν το Ναύπλιον ήλθε ο Αμιλτον να με ιδή. Μου είπε ότι πρέπει οι Ελληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση. Εγώ του αποκρίθηκα ότι αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, Καπετάν Αμιλτον, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους. Αλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γεννεά εις γεννεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτεινό πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα. - Με είπε, ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια. - Η φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά. Ετζι δεν με ωμίλησε πλέον».
Εις την ψυχήν μας ζή συνεχώς. Το Βυζάντιον δεν απέθανε.
Ο Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 29ῃ Μαΐου
2017
Ἀπέναντι στό ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων πού στήν δύστυχη πατρίδα μας θεωρεῖται «θεσμοθετημένο δικαίωμα» τῆς γυναίκας, τρεῖς ἰατροί ἀναισθησιολόγοι τοῦ Νοσοκομείου τῆς Σάμου, γνωστοποίησαν μέ ἐπιστολή τους στήν διοίκηση τοῦ Νοσοκομείου Σάμου, ὅτι θά ἀπέχουν ἀπό τά καθήκοντά τους σέ ἰατρική πράξη διακοπῆς κυήσεως, ἄν δέν συντρέχουν ἰατρικοί λόγοι κινδύνου ζωῆς ἤ ὑγιείας τῆς ἐγκύου. Ἐπικαλούμενες οἱ ἀναισθησιολόγοι, τό ἄρθρο 31 τοῦ Ν. 3418/2005 «Κώδικας ἰατρικῆς δεοντολογίας» τό ὁποῖο προβλέπει ὅτι «Ὁ ἰατρός μπορεῖ νά ἐπικαλεσθεῖ τούς κανόνες καί τίς ἀρχές ἰατρικῆς συνείδησής του καί νά ἀρνηθεῖ νά ἐφαρμόσει ἤ νά συμπράξει στίς διεργασίες τεχνητῆς διακοπῆς τῆς κύησης ἐκτός ἄν ὑπάρχει ἀναπότρεπτος κίνδυνος γιά τήν ζωή τῆς ἐγκύου ἤ κίνδυνος σοβαρῆς καί διαρκοῦς βλάβης τῆς ὑγείας της» δήλωσαν ὅτι δέν θά συμπράξουν στήν «διακοπή» τῆς ζωῆς τῶν ἐμβρύων.
Ο κόσμος πεινά για στάρι και για συμπόνια -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Οι ανιστόρητοι που επιμένουν στην πλαστογράφηση της ιστορίας μας,
δοκησίσοφοι και άγευστοι του πλούτου της ελληνικής παιδείας, ας μπουν στον κόπο
να διαβάσουν αντί πολλών τον Οδυσσέα Ελύτη:
«Συμβαίνει να είμαι όχι συμπτωματικά μόνον, αλλά και οργανικά Έλληνας, από
την άποψη ότι κατοικώ το ίδιο ανάλλαχτο ομηρικό τοπίο και ότι έχω στο αίμα μου
τον Πλάτωνα».
Και ξεκαθαρίζει ο ποιητής:
«Αυτός είναι ο λόγος που μ’ έκανε από μιας αρχής να καταδικάζω μέσα μου
ολόκληρο το συγκρότημα των εκφραστικών τρόπων που η Αναγέννηση κληροδότησε στον
δυτικό μας πολιτισμό»(Εν Λευκώ, σ.205).
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων ύψωσε ισχυρό ανάχωμα στους παραχαράκτες: