Αν πεις στον
άνθρωπο της εποχής μας ότι η ανάληψη του Χριστού έχει ένα πολύ προσωπικό μήνυμα
γι΄ αυτόν, το λιγώτερο, θα σε κοιτάξει με δυσπιστία. Στέκεται τόσο απρόσιτη
πάνω στο θεολογικό της βάθρο και πως μπορεί να ανταποκριθεί στις ανησυχίες των
καιρών μας; Και όμως, η ανάληψη του Χριστού πέρα από το θεολογικό της νόημα, ή
μάλλον μέσα απ΄ αυτό εκπέμπει ένα πολύ επίκαιρο κοινωνικό και ανθρώπινο μήνυμα.
Μόνο, που για να το πιάσουμε, δεν θα ξεκινήσουμε από την κορυφή της προς την
εποχή μας, διότι οι περισσότεροι δεν θα μπορέσουν ούτε την αφετηρία να βρουν
ούτε στην πορεία να ενταχθούν, αλλά θα ξεκινήσουμε από την εποχή μας, που είναι
εύκολο να την παρακολουθήσουμε όλοι, αφού είναι η ίδια η ζωή μας, ο εαυτός μας,
για να φθάσουμε στην κορυφή της. Μ΄ αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει κίνδυνος να
λαθέψουμε, φθάνει να είμαστε τίμιοι στην αναζήτησή μας και ειλικρινείς στην
εξομολόγησή μας.
Σόδομα καί Γόμορρα -- Ἰωάννης Θεοδωρόπουλος Ἀπόστρατος Π.Ν, συγγραφέας
Κύριε Διευθυντά,
Ἔχει παραγίνει τό κακό μέ τό σεξουαλικό πρόβλημα, γιά νά συνεχίσουμε νά
τηροῦμε τήν ἔνοχη σιγή. Ἀπό τό ἄλλο μέρος, ὅλο καί ἐκλείπει ἡ ἀγάπη, ἡ τροφός αὐτή τῆς ζωῆς, πού
δίνει νόημα στήν ὕπαρξή μας. Ποιός κακός δαίμων ἐσκότισε τόσο πολύ τό ἐπιθυμητικό τῆς ψυχῆς τοῦ
σύγχρονου ἀνθρώπου, ὥστε νά μή μπορεῖ νά διακρίνει ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἐκείνη πού
δίνει πραγματική εὐχαρίστηση στά ζευγάρια καί ὄχι ἡ σαρκολατρεία; Ὁ Σωκράτης
συμβούλευε τους μαθητές του «νά καλλιεργήσουν μέσα τους τήν γνήσια ὀμορφιά και μέ
αὐτή νά ἀνταλλάξουν ὀμορφιά μέ ὀμορφιά πού μοιάζει μέ χρυσάφι». Παρόμοια μιλοῦσε
καί ὁ Πλωτῖνος καί ἐτόνιζε ὅτι «αὐτός πού προσκολλᾶται στά ὄμορφα σώματα βυθίζεται
σέ ἀδιέξοδο πυκνό σκοτάδι χωρίς καμμία πνευματική ἀπόλαυση». Ἐπί δύο ὁλόκληρες
χιλιετίες, οἱ χριστιανικές κοινωνίες ἀσπάστηκαν τήν ἁγνότητα καί τίς ἄλλες ἀξίες
τοῦ χριστιανισμοῦ. Τί πάθαμε ἐμεῖς σήμερα καί ὀπισθοδρομήσαμε; Ἡ σεξουαλική ἐλευθεριότητα,
πού σάν σίφουνας ἐπεκτάθηκε παντοῦ μετά τόν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο, μᾶς μετέβαλε
σιγά-σιγά σέ Σόδομα καί Γόμορρα. Εἴθε νά ἀνανίψουμε τό συντομώτερο γιατί ἡ δαμόκλειος
σπάθη δέν θά ἀργήσει να ἐπιπέσει στίς κεφαλές μας…
Ὑπάρχει καί ἕνα ἀλληλένδετο σοβαρότατο πρόβλημα. Ὅπως διαβάζουμε
καθημερινά στόν Τύπο, ὅλο καί αὐξάνονται οἱ Ἑλληνίδες, πού
παντρεύονται μουσουλμάνους!
***
Ο Ανώνυμος
άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Σόδομα καί Γόμορρα -- Ἰωάννης
Θεοδωρόπουλος Ἀπ...":
Νομίζω ανέκαθεν οι σεξουαλικές παρεκτροπές συνέβαιναν, ειδικά στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε ας το πούμε μάστιγα. Αν και τότε δεν θεωρείτο σαν μάστιγα, τις αποκαλούσαν έρωτες παιδευτικοί! Ο Σωκράτης που αναφέρεται είχε τέτοια σχέση με τον Αλκιβιάδη που ήταν πολύ όμορφος, μια σχέση παιδείας...ερωτική! Περίεργες καταστάσεις που για μας που γαλουχηθήκαμε με χριστιανικά πρότυπα μοιάζουν και είναι διαστροφικές. Όσο οι σχέσεις με μουσουλμάνους ελληνίδων εκείνες τους επιλέγουν κανένας δε τις υποχρέωσε! Δε βρίσκουν έλληνες άντρες ίσως, ενδεχομένως οι μουσουλμάνοι σκόπιμα έρχονται σε τέτοιες σχέσεις για να εισχωρήσουν και να πάρουν δικαιώματα στη χώρα.. Όλα είναι πιθανά, ζούμε σε περίεργη εποχή, όλα ρευστά και όλα σχεδόν αποσυναρμολογημένα! Είναι να απορεί κανείς πώς λειτουργεί το σύστημα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παντού στο κόσμο! Μιλάνε για οικολογία και είναι οι ίδιοι που μολύνουν τη φύση, μιλάνε για ειρήνη και είναι οι ίδιοι που χρηματοδοτούν εξτρεμιστών οργανώσεις, μιλάνε για ισότητα και ελευθερία και είναι οι ίδιοι που αδικούν αρπάζοντας πλούτο από φτωχούς κλπ. Είναι η απόλυτη τρέλα, η απόλυτη παράνοια, ο Θεός να βάλει το χέρι του, έχουμε μπλέξει με παρανοϊκούς, τρελούς, σχιζοφρενείς, διεστραμμένους μέχρι το μυελό των οστών τους!
Νομίζω ανέκαθεν οι σεξουαλικές παρεκτροπές συνέβαιναν, ειδικά στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε ας το πούμε μάστιγα. Αν και τότε δεν θεωρείτο σαν μάστιγα, τις αποκαλούσαν έρωτες παιδευτικοί! Ο Σωκράτης που αναφέρεται είχε τέτοια σχέση με τον Αλκιβιάδη που ήταν πολύ όμορφος, μια σχέση παιδείας...ερωτική! Περίεργες καταστάσεις που για μας που γαλουχηθήκαμε με χριστιανικά πρότυπα μοιάζουν και είναι διαστροφικές. Όσο οι σχέσεις με μουσουλμάνους ελληνίδων εκείνες τους επιλέγουν κανένας δε τις υποχρέωσε! Δε βρίσκουν έλληνες άντρες ίσως, ενδεχομένως οι μουσουλμάνοι σκόπιμα έρχονται σε τέτοιες σχέσεις για να εισχωρήσουν και να πάρουν δικαιώματα στη χώρα.. Όλα είναι πιθανά, ζούμε σε περίεργη εποχή, όλα ρευστά και όλα σχεδόν αποσυναρμολογημένα! Είναι να απορεί κανείς πώς λειτουργεί το σύστημα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παντού στο κόσμο! Μιλάνε για οικολογία και είναι οι ίδιοι που μολύνουν τη φύση, μιλάνε για ειρήνη και είναι οι ίδιοι που χρηματοδοτούν εξτρεμιστών οργανώσεις, μιλάνε για ισότητα και ελευθερία και είναι οι ίδιοι που αδικούν αρπάζοντας πλούτο από φτωχούς κλπ. Είναι η απόλυτη τρέλα, η απόλυτη παράνοια, ο Θεός να βάλει το χέρι του, έχουμε μπλέξει με παρανοϊκούς, τρελούς, σχιζοφρενείς, διεστραμμένους μέχρι το μυελό των οστών τους!
***
Ο Αλέξανδρος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή
σας "Σόδομα καί Γόμορρα -- Ἰωάννης
Θεοδωρόπουλος Ἀπ...":
Α Ιω. 4,8 ὁ μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν Θεόν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν.
Αυτό προφανώς ταυτίζει την αγάπη με την ίδια την ΟΥΣΙΑ του Θεού, και όχι με κάποιο συναίσθημα, καθώς ο Θεός δεν είναι κτίσμα, ώστε να έχει συναισθήματα. Η Αγία Τριάδα, είναι κοινωνία ομοούσιων προσώπων, και όχι μονάδα. Είναι επομένως αγάπη, επειδή κάθε πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, αγαπά προαιωνίως και ανάρχως τα άλλα δύο πρόσωπα, ενώ αγαπάται προαιωνίως από αυτά.
Στην σημερινή εποχή δυστυχώς ισχύει μία νέα θρησκευτική εξίσωση: αγάπη = ♥ = καρδιά (από γεωμετρικής απόψεως είναι το σχήμα του ανάποδου τριγώνου-θα αναφερθώ σε σχόλιο κάποια μέρα εκτενώς γι αυτή την πτυχή)!!!!
Αυτό είναι το σύμβολο του σύγχρονου αντιθεού και της ψεύτικης αγάπης του αντιχρίστου.... Αυτό το σύμβολο που από γεωμετρικής απόψεως είναι ένα ανάποδο τρίγωνο και σύμβολο της ανίερης Τριάδας. Αυτό που στα παλαιότερα χρόνια ήταν το σύμβολο των ελεύθερων σαρκικών απολαύσεων-παθών, της αντισύλληψης(Σπόροι/Καρποί Σίλφιου), του ειδωλολατρικού θεού του πάθους Διονύσου(μέσω των φύλων του Κισσού)...
Αλέξανδρος
Α Ιω. 4,8 ὁ μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν Θεόν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν.
Αυτό προφανώς ταυτίζει την αγάπη με την ίδια την ΟΥΣΙΑ του Θεού, και όχι με κάποιο συναίσθημα, καθώς ο Θεός δεν είναι κτίσμα, ώστε να έχει συναισθήματα. Η Αγία Τριάδα, είναι κοινωνία ομοούσιων προσώπων, και όχι μονάδα. Είναι επομένως αγάπη, επειδή κάθε πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, αγαπά προαιωνίως και ανάρχως τα άλλα δύο πρόσωπα, ενώ αγαπάται προαιωνίως από αυτά.
Στην σημερινή εποχή δυστυχώς ισχύει μία νέα θρησκευτική εξίσωση: αγάπη = ♥ = καρδιά (από γεωμετρικής απόψεως είναι το σχήμα του ανάποδου τριγώνου-θα αναφερθώ σε σχόλιο κάποια μέρα εκτενώς γι αυτή την πτυχή)!!!!
Αυτό είναι το σύμβολο του σύγχρονου αντιθεού και της ψεύτικης αγάπης του αντιχρίστου.... Αυτό το σύμβολο που από γεωμετρικής απόψεως είναι ένα ανάποδο τρίγωνο και σύμβολο της ανίερης Τριάδας. Αυτό που στα παλαιότερα χρόνια ήταν το σύμβολο των ελεύθερων σαρκικών απολαύσεων-παθών, της αντισύλληψης(Σπόροι/Καρποί Σίλφιου), του ειδωλολατρικού θεού του πάθους Διονύσου(μέσω των φύλων του Κισσού)...
Αλέξανδρος
O Συναξαριστής της ημέρας.
Δευτέρα, 22 Μαΐου
2017
Βασιλίσκου
μάρτυρος, Ιωάννου του βασιλέως, Δημητρίου (Μήτρου) και Παύλου των εν Τριπόλει
Ὁ Ἅγιος
Βασιλίσκος, ἀνιψιὸς τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καταγόταν
ἀπὸ τὸ χωριὸ Χουμιαλὰ τῆς Ἀμασείας καὶ μαρτύρησε διὰ ξίφους ἐπὶ Μαξιμιανοῦ (285
– 305 μ.Χ.) καὶ ἄρχοντος Ἀγρίππα. Συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα τῆς Καππαδοκίας
Ἀσκληπιάδη μὲ τοὺς στρατιῶτες του Εὐτρόπιο καὶ Κλεόνικο († 3 Μαρτίου), οἱ
ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἀρνήθηκαν νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, τελειώθηκαν διὰ μαρτυρικοῦ
θανάτου. Ὁ Ἅγιος
Βασιλίσκος ρίχθηκε στὴ φυλακὴ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι, μὲ τὴν
πάροδο τοῦ χρόνου καὶ ἀπὸ τὶς στερήσεις καὶ κακοπαθήσεις, θὰ ἀρνιόταν τὸν
Χριστὸ, ὁπότε ὁ ἀντίκτυπος ἀπὸ τὴν πράξη του αὐτὴ θὰ ἦταν μέγας μεταξὺ τῶν
Χριστιανῶν. Αὐτὸς ὅμως εἶχε λάβει τὴν ἀμετάτρεπτη ἀπόφαση νὰ πεθάνει ὡς
Χριστιανὸς, ἔχοντας ὡς φωτεινὸ παράδειγμα τὸν Μεγαλομάρτυρα θεῖο του, ὁ ὁποῖος
παρέμεινε σταθερὸς στὴν ὁμολογία του, ἀφοῦ ἀπέκρουσε ὅλες τὶς ὑποσχέσεις καὶ
τὶς ἀπειλές.
π. Θεόδωρος Ζήσης: Η συνάντησις μακράν της οδού των αγίων Πατέρων
….Έπαυσαν οι
άνθρωποι να διακρίνουν μεταξύ ορθού και εσφαλμένου, μεταξύ αληθείας και πλάνης.
Το ναρκωτικό του Οικουμενισμού, της νέας αυτής θρησκείας του Αντιχρίστου, της
Παναιρέσεως αυτής κατά τον Γέροντα Ιουστίνο Πόποβιτς, διδόμενο κατά μικρές
δόσεις επί δεκαετίες και καλυμμένο με ορθοδοξοφανές περικάλυμμα σαν την Ουνία,
με παρερμηνευόμενα χωρία της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας , έχει
ναρκώσει τις συνειδήσεις των περισσοτέρων και μάλιστα πολλών κληρικών και
θεολόγων. Έχει δημιουργήσει μία φανταστική, ψεύτικη ατμόσφαιρα ειρήνης και
ενότητος με τον δήθεν διάλογο της αγάπης, μέσα στην οποία αναπαύονται μακάρια
τα πλήθη, που παίρνουν ανυποψίαστα και δωρεάν από τα μέσα ενημέρωσης το χαπάκι
της οικουμενιστικής ηρωϊνης. Οι δόσεις διαρκώς γίνονται ισχυρότερες· από την
απλή συνεργασία σε πρακτικά και κοινωνικά θέματα, από τις δηλώσεις των
Ορθοδόξων αντιπροσώπων στα οικουμενιστικά συνέδρια ότι μόνον η Ορθόδοξη
Εκκλησία είναι η αληθής Εκκλησία, φθάσαμε στην πλήρη κατεδάφιση των ιερών
κανόνων, με απροκάλυπτες και εμφανείς πλέον συμπροσευχές εις τα όμματα αγγέλων
και ανθρώπων, εις την διακωμώδηση του φρικτού μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας,
μυστηρίου απολύτου εν αληθεία ενότητος, με τους λειτουργικούς ασπασμούς των
αιρετικών και τις υπέρ αυτών δεήσεις των διακόνων και τους πολυχρονισμούς των
ιεροψαλτών.
ΑΝΕΚΔΗΛΩΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Η φιλοδοξία εἶναι ἕνα πάθος, ποὺ ὁδηγεῖ πολλοὺς κληρικοὺς σὲ ἀνειλικρινεῖς ἐκδηλώσεις.
Ἀπώτερος σκοπός τους ἡ προβολὴ καὶ περαιτέρω ἀνάδειξή τους. Κινοῦνται γιὰ νὰ
πετύχουν κάτι, ποὺ οἱ ἴδιοι ἐπιμελῶς κρύβουν ἀλλὰ εἶναι τόσο ἐμφανές. Δὲν τὸ
λένε, γιατὶ θὰ πέσουν στὰ μάτια τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος τοὺς παρακολουθεῖ καὶνκάποτε
τοὺς ἐμπιστεύεται. Στὴν ἐποχή μας, ποὺ καὶ τὰ σπουδαῖα πράγματα ἔχουν σχετικὴ ἀξία,
οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ προσπαθοῦν μὲ δημόσιες ἐμφανίσεις, μὲ δηλώσεις καὶ ἔγγραφα στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς καὶ πολιτικοὺς ἄρχοντες νὰ προβληθοῦν ὡς ἄγρυπνοι
φρουροὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐνῶ ἡ μικρή τους ἱστορία ἄλλα διηγεῖται. Ὂχι σπάνια καὶ
ἡ σύγχρονη δραστηριότητά τους ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ ὅσα δηλώνουν καὶ ὑποστηρίζουν. Τί
συμβαίνει, λοιπόν, μὲ αὐτοὺς τοὺς κληρικούς;
Διαβάζω τον Συναξαριστή και αναλογίζομαι: Εκείνοι οι μακάριοι εδείκνυον τα στίγματα και τας πληγάς υπέρ του Χριστού, εμείς σήμερα τι στίγματα εμφανίζουμε;
Ότε δε συνηθροίσθη η εν Νικαία Αγία Α΄ Οικουμενική
Σύνοδος, εν έτει τκε΄ (325), ήτο και ούτος (ο μακάριος Παύλος Αρχιεπίσκοπος
Νεοκαισαρείας), εις των εκεί συναθροισθέντων τριακοσίων δέκα και οκτώ Θεοφόρων
Πατέρων, οίτινες όλοι έφερον εις το σώμα των τα στίγματα και τας πληγάς του
Χριστού, ως λέγει ο θείος Παύλος, και αυτά εθεώρουν καλλωπισμόν των,
δεικνύοντες αυτά προς αλλήλους. Και εδείκνυον άλλος μεν την αποκοπείσαν υπό των
ειδωλολατρών χείρα του, άλλος τα ώτα του, άλλος την ρίνα του, έτερος τους
οφθαλμούς του, και άλλος άλλο μέλος του σώματός του παρουσίαζε βεβλαμμένον και
ηκρωτηριασμένον από τους προλαβόντας τυράννους υπέρ της Αγίας του Χριστού
Πίστεως. Άλλοι πάλιν επρόβαλλον τα πρήσματα, τα εκ των πεπυρωμένων σιδήρων, τα
οποία όλα μετά πάσης χαράς και προθυμίας υπέμειναν οι τρισμακάριοι
βασανιζόμενοι δια τον Χριστόν· όθεν και τα εδείκνυον εις όλους, ως λαμπρά
σημεία της εις τον Χριστόν αγάπης των. Τότε λοιπόν και ο μακάριος ούτος Παύλος
εδείκνυε τα εκ των ροπάλων θλάσματα, τα οποία είχεν εις το σώμα του, ομοίως και
τας αγίας χείρας του τας σιδηροκαύστους και ανενεργήτους ούσας.
