Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΕ ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ

19.5.2017

Οἱ ἔχοντες πνευματικό φρόνημα ἀντιλαμβάνονται πόσο τρομερή δέσμευση εἶναι μία ὑπόσχεση πρός τόν Θεό. Ἐπίσης κατανοοῦν πόσο φρικτό εἶναι ἡ μή πραγματοποίησή της. Μποροῦμε νά ποῦμε μέ βεβαιότητα, μετά λόγου γνώσεως, ὅ,τι ἡ ἀθέτηση τῆς δεσμεύσεώς μας γιά τό ἱερό Τάμα τοῦ Ἔθνους, εἶναι ἡ αἰτία γιά τή ὁποῖα δέν ἔχουμε σηκώσει κεφάλι αὐτά τά 185 χρόνια. Ὅταν κληρονομεῖ κάποιος, ἐκτός ἀπό τίς ἀπολαβές, τοῦ μεταβιβάζονται καί τά βάρη. Οἱ ἀγωνιστές τοῦ 21 μᾶς δώρισαν μέ τό αἷμα τους τό μέγιστο ἀγαθό τῆς ἐλευθερίας μαζί μέ τήν ὑποχρέωσή πρός τόν Σωτήρα μας Χριστόν.

Ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ ἄλλοι ὀπλαρχηγοί οἱ ὁποῖοι ἔταξαν κάτι μεγαλειώδες, ἦταν κάτι μεταξύ λαοῦ καί στρατοῦ. Δέν συμπεραίνεται πουθενά, ὅτι ἡ ὑποχρέωση αὐτή ἦταν τοῦ ἱεροῦ Κλήρου. Ἀλλά σέ αὐτό θά ἐπανέλθουμε. Ἡ σκυτάλη πῆγε στό ἐπίσημο κράτος μέ πρῶτον τόν Καποδίστρια, τήν Ἐθνοσυνέλευση, τόν Ὄθωνα. Στή συνέχεια ὅπως γράφουμε καί στήν «Φωτεινή Γραμμή», προσπάθησαν ὁ Λύσανδρος Καυτατζόγλου, ὁ Ἰωάννης Κωλέττης, ὁ Τσίλερ, ὁ Γεώργιος ὁ Α’, ὁ Θρασύβουλος Ζαΐμης, ὁ Γεώργιος Καλλισπέρης, ὁ Δημήτριος Βικέλας, ὁ Σπυρίδων Λάμπρος, ὁ Θεμιστοκλής Σοφούλης, ὁ Ἰωάννης Δαμβέργης, ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος, ὁ Ἀλέξανδρος Ζαΐμης, ὁ ὁ Λυσίμαχος Καυτατζόγλου, ὁ Γεώργιος Μπονάνος, ἀλλά οἱ ἐνέργειές τους δέν εὐοδώθηκαν. Τήν δεκαετία τοῦ 60 ὁ μακαριστός Φλωρίνης Αὐγουστίνος ἐκήρυττε ὅ,τι πάσει θυσία ἔπρεπε νά πραγματοποιηθεῖ τό «Τάμα». Στήν συνέχεια τό στρατιωτικό καθεστώς ξεκίνησε μέ κάποιες ἀνορθόδοξες ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες ἔμειναν στήν μέση, γιὰ δικοὺς τους λόγους ἤ σκοπιμότητες. Γιὰ τὴν περίοδο αὐτὴ,  ἐμεῖς πρῶτοι κινήσαμε νομικὴ διαδικασία, τί ἔγιναν «τὰ χρήματα ποὺ μάζεψε ἡ ἑπταετία»  καὶ νὰ μὴ πραγματοποιηθῇ ἡ ῥητἠ ἄνωθεν ἐντολή «νὰ κουκουλλωθῇ ἡ ὅλη ὑπόθεσις».

Pascha , Anastasi Hymn - Ode 8 in Greek

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 20 Μαΐου 2017

Λυδίας, Θαλλελαίου, Νικοστράτου και Αντιόχου μαρτύρων, Νικήτα και Ιωσήφ των οσίων.

Ἡ λατρεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὰ τελούμενα στοὺς ἱεροὺς ναούς, ὅπως τὰ σωζόμενα μνημεῖα τοῦ παρελθόντος καὶ τοῦ παρόντος, ὡς ἀψευδεῖς μάρτυρες τῶν γεγονότων, βοηθοῦν τὸν πιστὸ στὴν ὑπέρβαση τῶν τοπικῶν και χρονικῶν περιορισμῶν καὶ στὴ βίωση τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος και τῆς θαυμαστῆς παρουσίας μέσα στὸν κόσμο τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ συνοδοιπόρος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ οἰκεῖος τῶν Φιλιππησίων Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς καταγράφει στὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων γιὰ τὴν πρώτη ἐπίσκεψή τους στοὺς Φιλίππους καὶ τὸ βάπτισμα τῆς πορφυροπώλιδος Λυδίας:

«Πατρίδα, πατρίδα ήσουνε άτυχη από ανθρώπους να σε κυβερνήσουν» --- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Καθώς βιώνουμε την βάρβαρη καθημερινότητα αναδύεται από μέσα μας ο πονεμένος αναστεναγμός του Μακρυγιάννη: «Πατρίδα, πατρίδα ήσουνε άτυχη από ανθρώπους να σε κυβερνήσουν». Για να αναφωνήσει: «Να ΄ρθει ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να ΄χω, στραβός θα να είμαι».

          Η επέλαση της εξαθλίωσης συνεχίζει ακάθεκτη: Περικοπές συντάξεων 2,7 δισ. €  + μειώσεις αφορολογήτου 2,050 δισ. € + 143 εκ. περικοπές επιδομάτων = 4,924 δισ. €. Αιωρούνται τα λεγόμενα αναπτυξιακά αντίμετρα. Τα βάρη μετακυλίονται στις επόμενες κυβερνήσεις. Αυτές όμως θα έχουν άλλοθι ότι τα εισήγαγε η προηγούμενη και το “Survivor” θα συνεχίζεται. Έτσι «τετραγωνίζεται» ο κύκλος…

Α΄ τρίμηνο 2017 συρρίκνωση ΑΕΠ 0,5 %. Από ανάπτυξη καλπάζουμε!..

Ορθόδοξος Τύπος : Σεβ. Μητροπολίται που θεωρείτε τον Παπισμόν «αδελφή Εκκλησία», δεν νομίζετε ότι είσθε θεομπαίκται;

Τὸ Βατικανὸν εἶναι κρατίδιον, ἀλλὰ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀποκαλεῖ τὸν Πάπαν «Ἁγιώτατον ἀδελφὸν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης» καὶ ἡ ἡμετέρα Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία άποκαλεῖται ὑπό τοῦ Πάπα «ἀδελφὴ Ἐκκλησία». Ἆραγε οἱ ἡμέτεροι Σεβ. Μητροπολῖται τῆς τάσεως τῆς οἰκουμενιστικῆς κινήσεως ἀλλὰ καὶ γενικώτερον οἱ Σεβ. Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν τὸν Παπισμόν «ἀδελφὴ Ἐκκλησία», πιστεύουν ἀληθῶς ὅσα ψάλλουν ἀπὸ τὴν Ὡραίαν Πύλην, ὅπως: «Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε, καὶ ἐπίσκεψαι τὴν ἄμπελον ταύτην» ἤτοι τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν; Διότι αὐτοὶ ἀναγνωρίζουν τὸν Παπισμόν, τοὺς Κόπτας κ.λπ. ὡς κανονικὰς Ἐκκλησίας, αἱ ὁποῖαι ὀρθοτομοῦν τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας. Δὲν νομίζουν ὅτι εἶναι θεομπαῖκται.

Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;

Ο μακρόθυμος Θεός μας, περιμένει την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς μας, την μετάνοιά μας. Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική κοινωνία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων του Οικουμενισμού, και ο ανήθικος τρόπος ζωής. Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχόμενη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινευίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά η Ελλάδα;  Είναι η Ελλάδα  εις θέσιν να μετανοήσει; Η Ελλάδα  στην  οποία δεν υπάρχει καν συναίσθηση ανάγκης για μετάνοια;

Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνης Πατρών Πρόγραμμα Ακολουθιών

Ιερός Ναός Αγίας  Μαρίνης  Πατρών.

1)ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΡΙΤΗ βράδυ  23 Μαΐου 2017 .

Ώρα 9 έως 1μμεσονυκτιο.Απόδοση  ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ.

Πρωί και ώρα 7-10 ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ  ΘΕΙΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

2)ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΜΑΪΟΥ 2017  ΩΡΑ  6 μ.μ. ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ  ΤΟΥ  ΠΑΣΧΑ.

ΩΡΑ 6.30 μ.μ. Μέγας  Εσπερινός  της ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ .  

3) ΠΕΜΠΤΗ  25 ΜΑΪΟΥ 2017.  ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

http://anastasiosk.blogspot.ca/

Ποιµένες καὶ λύκοι -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ

«εἰσελεύσονται... λύκοι βαρεῖς, μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20, 29-30)

Καίρια  σηµασία γιὰ τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου, ποὺ µᾶς παρέδωσε ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ βιβλίο τῶν «Πράξεων». Μὲ τὸν θεῖο φωτισµὸ του ὁ Ἀπόστολος προδιαγράφει τὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας, τὶς περιπέτειές της µέσα στὸν κόσµο. Καὶ τονίζει ἀπερίφραστα ὅτι τὸ µεγαλύτερο κακὸ θὰ εἶναι ἡ ἐµφάνιση τῶν «λύκων», ποὺ θὰ τολµοῦν θρασύτατα νὰ παίρνουν τὴν θέση τῶν Ποιµένων. Ποιµένες καὶ «λύκοι» παρουσιάζονται παράλληλα ἀπὸ τὸν Ἀπ. Παῦλο, γιὰ νὰ φανεῖ ἡ οὐρανοµήκης διαφορά τους. Ποιµένες τῆς ποίµνης τοῦ Χριστοῦ Πνευµατοπρόβλητοι ἐπίσκοποι τοῦ ποιµνίου εἶναι οἱ γνήσιοι Ποιµένες. Ἐπιφορτισµένοι δηλαδὴ µὲ τὴν ἀδιάκοπη φροντίδα καὶ τὴν ἐπίβλεψη τῶν πιστῶν, γιὰ νὰ µείνουν µέσα στὸ Σῶµα τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ σωθοῦν. Ὅ,τι περισσότερο βαρύνει στὴ συνείδηση τῶν Ποιµένων εἶναι, ὅτι τὸ ποίµνιο, τὸ σύνολο τῶν πιστῶν, δὲν ἀνήκει σ᾽ αὐτούς, δὲν εἶναι δικό τους, ἀλλὰ τοῦ ΜΟΝΟΥ Μεγάλου Ποιµένος, τοῦ Χριστοῦ.