Ἐμμονές καί πλάνες ἀποτειχισθέντων

Πάλι προκαλεῖ ὁ ἀγαπητός π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς....

[Σημείωση: Αὐτές τίς ἡμέρες "κτύπησε" καί πάλι ὁ ἀγαπητός π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς. Σεβαστός γιά τήν ἀντι-οἰκουμενιστική στάση του γέροντας, ὁ ὁποῖος ὅμως δέν χάνει εὐκαιρία νά στρέφει τά βέλη του κατά τῶν παλαιοημερολογιτῶν καί μάλιστα χρησιμοποιώντας ἐναντίον των μειωτικούς χαρακτηρισμούς, ὅπως γραφικοί κλπ. Θεωροῦμε ὅτι ἡ συνεχιζόμενη, μετ' ἐπιμονῆς, ἀδιάκριτη στάση τοῦ ἐν λόγω ἱερομονάχου σέ συνδυασμό μέ τήν προκλητική περιφρόνησή του καί ἀποποίηση τῶν εὐθυνῶν του γιά τήν ἀντικανονική μασωνικῆς καί οἰκουμενιστικῆς ἐμπνεύσεως ἐπιβολή τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθμίσεως, μέ ἐπακόλουθο τόν διχασμό τοῦ πιστοῦ λαοῦ, συνιστᾶ ἀρνητική συνεισφορά στόν ἀντι-οἰκουμενιστικό ἀγώνα. Ἡ κρισιμότητα τῶν καιρῶν καί τῶν καταστάσεων δέν ἐπιτρέπουν τέτοιες ἐπιπολαιότητες καί ἀπαράδεκτες ἐμμονές. Ὁ π. Εὐθύμιος τουλάχιστον νά σιωπᾶ ἐπ' αὐτοῦ καί ὄχι νά προκαλεῖ, δηλώνων τή ρητή ἄρνησή του στήν εὐλογημένη διάθεση τῶν περισσοτέρων ἀντι-οἰκουμενιστῶν (ἀπό τῆς ὁμάδος τοῦ ἀγωνιστοῦ π. Θεοδώρου Ζήση μέχρις ἐκείνης τῶν σθεναρῶς ἀγωνιζομένων Πατέρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους) νά τίθεται ὡς ὀφειλομένη προοπτική τοῦ καλοῦ ἀγῶνος καί ἡ θεραπεία τοῦ ἡμερολογιακοῦ Σχίσματος. Μέχρι λοιπόν νά ἀναθεωρήσει τήν προκλητική καί προβληματική στάση του, θεωροῦμε ὅτι ἡ κριτική καί ἀποδοκιμασία της ἐπιβάλλεται πρός ἀποφυγή μείζονος συγχύσεως καί ζημίας στήν ὑπόθεση τῆς ὑπερασπίσεως τῆς ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδοξίας! Πρός τοῦτο φιλοξενεῖται καί τό ἐν συνεχεία σχόλιο σέ πρόσφατη ὁμιλία τοῦ ἐν λόγω ἀγωνιστοῦ καί ἀξιεπαίνου κατά τά ἄλλα γέροντος, ἡ ὁποία δημοσιεύεται σέ γνωστό ἱστολόγιο καί ὅπου ἐμπεριέχονται οἱ ἀναφορές περί γραφικότητος τῆς θέσεως περί ἐπαναφορᾶς τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου, περί τοῦ ἀδιαφόρου γιά τήν Ἐκκλησία ὅσον ἀφορᾶ στό χρησιμοποιούμενο ἡμερολόγιο-ἑορτολόγιο παρά τά πάμπολλα ἱστορικά δεδομένα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῶν τελευταίων πέντε αἰώνων πού συνηγοροῦν περί τοῦ ἀντιθέτου, περί οἰκονομίας σέ θέματα Πίστεως, περί δῆθεν ἀποδοχῆς τῶν μυστηρίων τῶν αἱρετικῶν κατ' οἰκονομίαν ὑπό τῶν Πατέρων, κλπ..]

ΠΑΣΧΑ: Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ἀνάμεσα στούς κρίκους τῆς ἁλυσίδος τοῦ ἑορτολογίου ξεχωριστήν καί ὅλως ἐξέχουσαν θέσιν κατέχει ὁ ἀναστάσιμος κρίκος τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Τό γεγονός ὅτι ὁ ἑορτασμός συμπίπτει μέ τήν ἐποχήν τῆς ἀνοίξεως, περιόδου ζωοποιοῦ σκιρτήματος καί ἀναστάσεως τῆς φύσεως κατά τήν ὁποίαν τά πάντα «πεπλήρωται χαρᾶς» καί ἐμφανίζονται μέ τήν ἑορταστικήν στολήν τους, μαρτυρεῖ πὼς θά πρέπη νά εἶναι κανείς πολύ μοχθηρός ἤ τουλάχιστον νά εὑρίσκεται εἰς συναισθηματικήν νάρκην, διά νά ἀρνηθῆ τήν συμμετοχήν του εἰς τήν πανανθρώπινον ἐκδήλωσιν τῆς χαρᾶς, τήν ὁποίαν σκορπίζει ὁ ἐρχομός τῆς ἑορτῆς αὐτῆς. Δι᾽ αὐτό οἱ ὑμνωδοί τήν ἀπεκάλεσαν «Βασιλίδα τῶν ἑορτῶν» καί πανήγυριν πανηγύρεων, κατά τήν ὁποίαν «τά ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει, τά δέ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ». Ἡ στρατευομένη καί ἡ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, οἱ ἄνθρωποι δηλαδή καί οἱ Ἄγγελοι συναντῶνται κατά τήν ἡμέραν αὐτήν εἰς μίαν ἐγκάρδιον καί πανηγυρικήν συναναστροφήν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ συνισταμένη μίας ἀνεκλαλήτου χαρᾶς, τήν ὁποίαν μετά δυσκολίας θά ἠδύνατο κάποιος νά περιγράψη μέ ἀνθρωπίνας λέξεις καί φράσεις.

ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ - Αλεξανδρεύς

http://anastasiosk.blogspot.ca/


1
Ό,τι ξέρετε από τη ζωή μου κράτησε λίγες στιγμές. Για ό,τι προηγήθηκε κάνετε απλές υποθέσεις. Το τι ακολούθησε μοιάζει συχνά να μη σας ενδιαφέρει καν. Μοιάζετε σαν τα μικρά εκείνα παιδιά που κρατιούνται σ΄ όλη τη διάρκεια του παραμυθιού από τη βεβαιότητα του “έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”. Σ' όλες τις δυσκολίες του ήρωα, σ' όλα τα βάσανα και τις κακοτυχιές του, σ' όλα τα λάθη και τις πτώσεις του σφιχταγκαλιάζετε την σιγουριά του καλού τέλους των πραγμάτων (κατόρθωμα κάθε καλού παραμυθά) και διώχνετε σαν ενοχλητική λεπτομέρεια όσα έγιναν πριν από εκείνο. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κι εγώ το ίδιο. Μα ό,τι είχα ζήσει ως τα τότε ήταν αδύνατο να με κάνει να πιστέψω πως θα είχε καλό τέλος η ζωή μου.
Στην κοινωνία μας το να είσαι πόρνη σε έκανε υποχρεωτικά να συμβιβαστείς με το αναπόφευκτο κακό τέλος σε τούτη τη ζωή και στην άλλη.

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

5. Ύστερα από τα πιό πάνω, καταλήγουμε: 

α. Ο π. Ιωάννης Φωτόπουλος δεν μας έπεισε για τις απόψεις του ότι ο Ισαάκ είναι επίσημα άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μολονότι οι «Ασκητικοί Λόγοι» του είναι άγιοι και Ορθόδοξοι!
 

β. Ίσως, και η αντίθετη πλευρά να μην έχει απόλυτα δίκηο, στα συμπέρασματά της ότι ο Ισαάκ ήταν Νεστοριανός και ότι ο επίσκοπος που τον χειροτόνησε ήταν ο Πατριάρχης των Νεστοριανών Γεώργιος!
 

γ. Προσωπική μας γνώμη είναι να συνεχίσουμε να ακολουθούμε τη γραμμή της Εκκλησίας, που σιωπά στο θέμα της αγιότητας ή μή, του σπουδαίου κατά τα άλλα, και ιδιαίτερα αγαπητού, Ισαάκ του Σύρου!
 
Εάν πράγματι είναι άγιος, όπως ευχόμαστε, πιστεύουμε ότι του αρκεί, να ευφραίνεται στον Παράδεισο!
 
Πιστεύουμε όμως ότι και ευχαριστιέται για την τόση ευαισθησία της Εκκλησίας εδώ στον κόσμο που σιωπά στο ζήτημα της αγιότητάς του, επειδή δεν γνωρίζει κατά πόσο ο ίδιος ήταν Ορθόδοξος!
Αγαπητέ Misha, 
σέβομαι την άποψή σου για τον Ισαάκ το Σύρο, αλλά ακολουθώ τη γραμμή της Εκκλησίας, που αρνήθηκε τόσους αιώνες τώρα την αγιοποίησή του. Επαναλαμβάνω και πάλι εύχομαι ο άνθρωπος αυτός να είναι
 
στον Παράδεισο! ΄Αλλωστε αυτό είναι το παν! Δεν είναι η αγιοποίησή του, για να τον τιμούν και δοξάζουν οι άνθρωποι! Άλλωστε, νομίζω ότι υπήρξαν άγιοι οι οποίοι παρακαλούσαν το Θεό να μη δοξασθούν επί της γης!
 
Βλέποντας αυτή τη "μανία" ορισμένων να θέλουν με το ζόρι την αγιοποίηση πρόσωπων τα οποία αγαπούν και σέβονται, σκέφτομαι το ληστή, που είναι ο πρώτος που έλαβε την κατηγορηματική διαβεβαίωση του Κυρίου, ότι "μετ' εμού σήμερον έση εν τω παραδείσω" (Λουκ. 23,43).
 
Για να κληρονομήσει κάποιος τον Παράδεισο, πρέπει να είναι άγιος. Άρα και ο ληστής είναι άγιος. Δεν διανοήθηκε όμως ποτέ η Εκκλησία να τον τιμά ως άγιο, με ναούς, εικόνες και γλυκερές ακολουθίες!
 
Ας αφήσουμε το Θεό να κάνει τη δουλειά Του και να μη κρίνουμε εμείς τον κόσμο. Να βάζουμε δηλαδή και να βγάζουμε ανθρώπους από τον Παράδεισο!
 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 12 Απριλίου 2017

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ, Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω. Βασιλείου του ομολογητού, επισκόπου Παρίου, Ανθούσης οσίας, Αρτέμωνος ιερομάρτυρος, Ακακίου οσιομάρτυρος του νέου (1730).

Κατά τη Μ. Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση: (α) του γεγονότος της ελλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, (β) η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και (γ) τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό.

ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΑΜΦΙΛΕΦΟΜΕΝΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΕΥΧΟΣ 70

                                           11.4.2017
Ἀδυνατοῦμε νὰ  ἐνημερώνουμε τὶς ἄπειρες χιλιάδες ὑγιῶς, ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικὰ σκεπτομένων Ἑλλήνων, ποὺ παρὰ τὶς φρικτότατες λασπολογίες, διασυρμούς, κατασυκοφαντήσεις καὶ σατανικὰ φληναφήματα τάσσονται πάντοτε ὑπὲρ τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, ὑπὲρ τοῦ Τάματος τοῦ Κολοκοτρώνη-Καποδίστρια καὶ τῶν ὑπολοίπων ἡρώων τῆς ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας καὶ μᾶς προτρέπουν νὰ τοὺς διαφωτίσουμε πλήρως.
Πρὸς τοῦτο, σπεύδομε νὰ ἀναρτήσωμε τὸ τεῦχος 70, διὰ νὰ βλέπουν τὰ διάφορα δημοσιεύματα καὶ νὰ κρίνουν ὅλοι αὐτοὶ οἱ καλόπιστοι καὶ ἀντικειμενικοὶ παρατηρητὲς πόσον βάναυσα διεστραυλώνουν τὴν ἀλήθεια οἱ ἀνιστόρητοι «ἱστορικοί» ἢ οἱ ἰδιοτελεῖς καὶ ἐξαγορασμένοι δημοσιογραφίσκοι.
Πετοῦν ἀπὸ τὸ Η’ Ψήφισμα τῆς 4ης Ἐθνοσυνελεύσεως τῆς 31/7/1829 εἰς τὴν δικτακτορία τοῦ Παπαδοπούλου. Ἐθελοτυφλοῦντες αὐτοὶ οἱ διαβολεῖς καὶ οἱ συσκοτιστές ἐγκαταλείπουν μία περίοδο  σχεδὸν 140 ἐτῶν,

Απαλλάχτηκε από το σύνδρομο του ...αντι-Οικουμενιστή και εκφράζει τον πραγματικό εαυτό του!

https://paterikiparadosi.blogspot.ca/2017/04/blog-post_54.html

Ψάλτισσες με ράσο ψαλτών σε Ναό, παρουσία του Πειραιώς Σεραφείμ!!!


Οι φωτογραφίες μας εστάλησαν από την Χ.Π.


***
Σ.σ. της "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΦΩΝΗΣ" : Μόνο οι Προτεστάντες θα έχουν ιέρειες, 
γιατί όχι και εμείς;

Η ΑΙΣΧΡΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ -- Του Νικολάου Πανταζή θεολόγου


Αγαπητέ αναγνώστη των κειμένων μου,


ΠΡΙΝ προτρέξεις αδίκως να μου επικολλήσεις την άδικη ετικέτα του υβριστή, σου ζητώ χωρίς να σε παρακαλώ, να είσαι λιγάκι πιό αντικειμενικός και συγκρατημένος. Να διαβάσεις αμερόληπτα τις παρακάτω θέσεις για να δεις πρώτα εάν όντως είναι αισχρά αυτά που λέχτηκαν και ΕΠΕΙΤΑ να σκεφτείς να με συκοφαντήσεις ως δήθεν “υβριστή”. Υβριστής και αισχρός είναι αυτός ο οποίος εκφέρει τα ασιχρά και όχι αυτός ο οποίος τα εντοπίζει.
Δεν θα αφαιρέσουμε φανατικά και ηθικίστικα την λέξη “αισχρός” από την πλούσια και πανέμορφη Ελληνική μας Γλώσσα, όταν γίνεται μάλιστα ορθή και αποδεδειγμένη χρήση του όρου. Εάν είναι όντως αισχρά αυτά που ειπώθηκαν (και το αποδεικνύω παρακάτω) τότε είμαστε υποχρεωμένοι να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Όπως έκανε κακάσχημη και λίαν αρνητική εντύπωση σε πάρα πολλούς πιστούς παγκοσμίως, έστι και έκανε και σε μένα, δεν πίστευα στ’ αυτιά μου και δεν ήθελαν να δουν τα μάτια μου αυτήν την ανεπίτρεπτη κατάντεια: την απουσία μερικών “εκλεκτών” ιερέων από την λεγόμενη “Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα”.

Άγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως:

Ομολογουμένως η έλλειψις συνεχούς διδασκαλίας εν τοις ιεροίς ναοίς, η έλλειψις ηθικής ανατροφής εν ταις οικογενείαις, και χριστιανικής και ελληνοπρεπούς διαπαιδαγωγήσεως εν τοις εκπαιδευτηρίοις, επέφερον μεγίστην ηθικήν κατάπτωσιν εν τη καθ’ ημάς κοινωνία. 

Πρώτα μας αποβλάκωσαν με τα Μνημόνια, και τώρα ραγδαία Μουσουλμανοποιούν την δύστυχη Ελλάδα!

Διαβάζω στις σημερινές ειδήσεις: 

Σε ενεργοποίηση έχει θέσει το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων από τα προσωρινά κέντρα φιλοξενίας σε διαμερίσματα σε διάφορες πόλεις της χώρας. Παράλληλα, με τη μετεγκατάσταση στο τέλος Μαΐου θα τεθεί σε εφαρμογή και η χορήγηση μετρητών αντί συσσιτίων στους πρόσφυγες αυτούς.

Μετά τη διάθεση 70 διαμερισμάτων στη Λιβαδειά για τη διαμονή 290 προσφύγων, που έγινε προ ημερών, χθες έγινε παρουσίαση του προγράμματος στέγασης σε διαμερίσματα στη Λάρισα.

«Γνησίους δούλους τοῦ Χριστοῦ» ὀνομάζει τούς ἀληθινούς Χριστιανούς ὁ Ἅγ. Ἐφραίμ ὁ Σύρος

καί λέγει ὅτι ἀφοῦ «ἐπίστευσαν σέ ὅλες τίς ὑπέρ λόγον φρικτές ἀλήθειες, ὅπως εἶναι ἡ κληρονομία τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, ἡ αἰώνιος καί ἀτελεύτητη ἀπόλαυσή της, ὁ ἁγιασμός τῆς καρδιᾶς καί ἡ τέλεια κάθαρσις τῆς ψυχῆς διά τοῦ Ἁγ. Πνεύματος, ὀφείλουν νά ἐμπιστευθοῦν στόν Θεόν καί ὅλην τήν φροντίδα τοῦ σώματος. Καί ἐπί πλέον, ὀφείλουν νά θεωροῦν τήν πενίαν ὡς πλοῦτον, τήν κακουχίαν ὡς ἀνάπαυσιν, τήν καταισχύνην ὡς τιμήν καί τήν ὕβριν καί τήν περιφρόνησιν ὡς δόξαν. Αὐτά ὅλα εἶναι γνωρίσματα τῶν γνησίων δούλων τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πραγματικῶς πιστεύσει στά λόγια του».

Ἑτέρα ταπεινὴ πρότασι πρὸς ὀρθοδόξους πατέρας καὶ ἀδελφοὺς τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ μετώπου.

Ἔρχεται Πάσχα! Ἀνάστασι! Ἡ Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ! Τοῦ γλυκυτάτου Ἰησοῦ ποὺ, σὺν τοὶς ἄλλοις, εἶναι τὸ τέλειο Ὑπόδειγμα τῆς ἀγάπης, τῆς ταπεινώσεως, τῆς συγχωρητικότητος, τῆς ὑπακοῆς, τῆς προσευχῆς, τῆς προσοχῆς.
   Πατέρες καὶ ἀδελφοί τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ μετώπου, εἶναι εὐλογημένο νὰ σταματήσουμε νὰ «πυροβολοῦμε» ἀλλήλους; Νὰ παύσουμε νὰ ὁμιλοῦμε ἀταπείνωτα ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον; Νὰ παύσουμε νὰ «σαπίζουμε» στοὺς λογισμούς μας - ὅπως σημειώνει κάπου στὰ «Ἀσκητικά» του ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος - καὶ νὰ μὴ εἴμεθα ἕτοιμοι πρὸς ἀντιλογία στὸν καθένα ποὺ μᾶς θίγει (ὡς μὴ ὤφειλε); Μήπως κάπου λησμονήσαμε ὅτι οἱ ἐχθροί μας εἶναι ὁ διάβολος, ὁ κόσμος καὶ ἡ σάρκα, καὶ τώρα, κατὰ παράβασι καθήκοντος θὰ ἔλεγα, στρεφόμαστε κατὰ ὀρθοδόξων ἀδελφῶν, οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ ἀγωνίζωνται κατὰ αὐτῶν τῶν ἐχθρῶν, ὅπως καὶ κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς ἐκκοσμικεύσεως, τῆς ἀθέου Παιδείας, τοῦ σεσηπότος πολιτικοῦ συστήματος καὶ ἄλλων δεινῶν καὶ ἐφαμάρτων; Ναί, ναί, ναί! Ἔχουμε κάποιες μικροδιαφωνίες σὲ θέματα τακτικῆς, ποιμαντικῆς, διακρίσεως. Ὑπάρχουν καὶ δειλίες, ἀδυναμίες, ὑπερβολές, ἀνησυχίες καὶ ἀπορίες λιγώτερο ἢ περισσότερο δικαιολογημένες, φαινομενικὰ ἀδιέξοδα. Καὶ τοῦτο, ἀσφαλῶς, εἶναι ἀναμενόμενο καὶ ἱστορικῶς σύνηθες φαινόμενο, καθ’ ὅτι ἔχουμε διαφορετικὴ πνευματικὴ πρόοδο καὶ διαφορετικὸ τρόπο σκέψεως καὶ διαθέσεως, ὅπως παρατηρεῖ ὁ τῆς Κλίμακος ἅγιος Ἰωάννης.