Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

3. Ο Θεοδόσιος Β΄, ο Μικρός (ονομάστηκε έτσι για να διακρίνεται από τον παππού του Μέγα Θεοδόσιο) έγινε αυτοκράτορας το 408, σε ηλικία μόλις επτά ετών. Διαδέχθηκε στο θρόνο τον πατέρα του Αρκάδιο. Έτρεφε ευλάβεια και αφοσίωση στην Ορθόδοξη Πίστη. Το 431 συγκάλεσε την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο, η οποία καταδίκασε την αίρεση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριου! Τότε οι αιρετικοί Πατριάρχες καταδικάζονταν και αναθεματίζονταν, όχι όπως τώρα! Πέθανε το έτος 450 , ενταφιάστηκε και αυτός στο ναό των αγίων Αποστόλων. Η Εκκλησία τον κατάταξε στο αγιολόγιό της. Τιμά δε τη μνήμη του στις 29 Αυγούστου. 

Με ΑΠΟΛΥΤΗ επιτυχία πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη συγκέντρωση του Ιερού Λόχου 2012

 (με την υποστήριξη της Πατριωτικής Ένωσης Ελλήνων Πολιτών Ωραιοκάστρου, του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου "Ελληνοκρατείν" και πατριωτικών σωματείων).

Από νωρίς το πρωί ομάδες περιφρούρησης του Ιερού Λόχου 2012 είχαν καταλάβει τον χώρο της συγκέντρωσης  μπροστά από το άγαλμα του Βότση στο Λευκό Πύργο.

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Με ΑΠΟΛΥΤΗ επιτυχία πραγματοποιήθηκε η προγραμματι...":

Αυτό το Ελλάς ή Τέφρα από που προέκυψε ως σύνθημα? Με αυτό το σύνθημα έπρεπε να διαδήλωναν όλοι οι αντιοικουμενιστές έξω από παπικούς ναούς κατά την Τετάρτη των Τεφρών να φρίξει ο Φραγκίσκος....

Μη Αποστρέψης: Ανθολογία Ύμνων Μ. Τεσσαρακοστής - Great Lent Hymns

Τhis week's events at St Ioannis Parramatta -- 163-165 George St, Parramatta NSW 2150, Sydney Αustralia

SHORT COURSE  IN ORTHODOX STUDIES   This Tuesday, 21 March, 7.30 – 9pm, the Lecture will be given by Tasos Kalogerakis, lecturer in Theology at St Andrew’s Greek Orthodox Theological College.  He will talk in depth on the very beautiful and spiritual Lenten Prayer of St Ephraim

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 20 Μαρτίου 2017

Των εν τη μονή του αγίου Σάββα αναιρε8έντων οσίων πατέρων, Νικήτα οσ. επισκ. Απολλωνιάδος, Μύρωνος νεομάρτυρος του Κρητός (1793).

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ Πατέρες ἀσκήτευαν στὴ Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα, στὴν περιοχὴ τῶν Ἱεροσολύμων καὶ εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐκεῖ ἀπὸ διάφορα μέρη. Ὅμως Ἄραβες λῃστὲς ἐπιτέθηκαν κατὰ τῆς μονῆς καὶ συνέλαβαν τοὺς Πατέρες αὐτῆς, ποὺ δὲν μπόρεσαν ἢ δὲν θέλησαν νὰ φύγουν. Καὶ ἀφοῦ τοὺς βασάνισαν μὲ διάφορους τρόπους, γιὰ νὰ ὑποδείξουν στοὺς λῃστὲς τοὺς κρυμμένους θησαυροὺς τῆς μονῆς, τοὺς θανάτωσαν. Ἄλλους τούς ἀποκεφάλισαν, ἄλλους τοὺς τεμάχισαν καὶ ἄλλους τοὺς κατατρύπησαν μὲ τὰ ξίφη τους. Καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, εὐχαριστώντας τὸν Θεὸ καὶ προσευχόμενοι, παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι τὶς μακάριες ψυχές τους στὸν Κύριο, ἀπολαμβάνοντας τὴν αἰώνια ζωὴ τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, γιὰ τὴν ὁποία ὑπέμειναν πρόθυμα τοὺς μακροὺς ἀγῶνες τῆς ἀσκήσεως καὶ τὸ μαρτύριο τῆς ἐπίπονης ἀθλήσεως.

Τὴν φρικτὴ ἐκείνη σφαγὴ περιέγραψαν, ὁ Ὅσιος Στέφανος ὁ Σαββαΐτης († 13 Ἰουλίου), ὁ ἀνεψιὸς τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ καὶ ὁ Ὅσιος Ἀντίοχος ὁ Πάνδεκτος († 24 Δεκεμβρίου).
Μεταξὺ τῶν ἁγίων Ἀββάδων ἀναφέρεται καὶ ὁ Ὅσιος Θεόκτιστος.

Ο Σταυρός Του και ο σταυρός μου -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ

Το Ευαγγέλιο μιλά για δύο σταυρούς· το σταυρό του Χριστού και το σταυρό το δικό μας. Ο σταυρός του Χριστού είναι εκείνος, που καταδέχθηκε ο Κύριος να τον σηκώση στον ώμο Του και ύστερα να σταυρώση πάνω σ΄ αυτόν τη σάρκα Του και να παραδώση το πνεύμά Του, να δοκιμάση με αυτόν τον θάνατο. Είναι εκείνος, που μπήχτηκε στο Γολγοθά και έμπηξε καρφί μεγάλο μέσ΄ την καρδιά του άδη, διέρρηξε την κοιλιά του και τον ανάγκασε να ξεράση τους νεκρούς του. Ο σταυρός του Χριστού είνε το ξύλο, με το οποίο συνέτριψε ο Θεάνθρωπος Ιησούς το κεφάλι του διαβόλου και το οποίο χαρίζει στους πιστούς τη λύτρωσι. Ποιος είνε, όμως, ο δικός μας σταυρός; Από τότε, που ο Χριστός έπαθε και υπέφερε όσα κανένας άλλος άδικα και βαθειά, σταυρό οι άνθρωποι λέμε τα παθήματα και τις θλίψεις μας. Σταυρός είναι η αρρώστια, η φτώχεια, η αδικία· σταυρός είναι η ξενιτειά, ο καημός, η ταλαιπωρία· σταυρός είνε η εγκατάλειψι, η δυστυχία, ο χαροκαμός.

ΞΥΠΝΑΤΕ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

Τα σχέδια για γεωπολιτικές αλλαγές και η θέση Αθήνας και Λευκωσίας

Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, με επίκεντρο τις ΗΠΑ και τον μυθικό κόσμο των μεγάλων εταιριών πετρελαίου, τις λεγόμενες «Επτά Αδελφές», έχει ξεκινήσει η υλοποίηση ενός μεγάλου σχεδίου για τη δημιουργία μιας ζώνης άσκησης γεωπολιτικής επιρροής στην ευρύτατη περιοχή που ξεκινά από τον κόλπο της Βασόρας, διατρέχει το Ιράκ και τη Συρία, επεκτείνεται στην ανατολική Μεσόγειο, με την Κύπρο μέσα και εκείθεν, και διά της Ελλάδας φθάνει στην Ευρώπη. Στοιχείο της προαναφερθείσης γεωπολιτικής επιρροής είναι η εκμετάλλευση με συμφέροντες όρους για τις εταιρίες των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που υπάρχουν σε αυτήν τη ζώνη και η ασφαλής μεταφορά τους στις αγορές της Ευρώπης και όχι μόνον.

TA EΣΧΑΤΑ, αρχ.Ευθύμιος Τρικαμηνάς, 18.3.2017

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=11&t=13017

Μητρ. Καλαβρύτων: «Χωρᾶνε Χριστὸς καὶ Μωάμεθ στὸν ἴδιο θεολογικὸ διδακτικὸ χῶρο;»

«Δόξα τῷ Θεῷ! Ἐπὶ τέλους ἀκούσαμε καὶ μία φωνή, ποὺ μᾶς ἐγέμισε μὲ παρηγοριά! Στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Θεσσαλονίκης πρόκειται νὰ συστήσουν καὶ ἕνα Τμῆμα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν! Ἀλλὰ τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχει ἡ Θεολογία μὲ τὸ Μουσουλμανισμὸ καὶ μὲ τὸ Ἰσλάμ; Μπορεῖ ἆραγε ἐκεῖ ψηλὰ στὴν ἁγιοτόκο Θεσσαλονίκη ἀπὸ τὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ πανεπιστημίου της νὰ διδάσκωνται καὶ ἡ Διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ Διδασκαλία τοῦ Μωάμεθ; Μέχρι σήμερα μαθαίναμε ὅτι ἕνας εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός! Ὑπάρχει ἆραγε καὶ κάποιος ἄλλος Θεός; Χωρᾶνε ἆραγε, Χριστὸς καὶ Μωάμεθ, στὸν ἴδιο θεολογικὸ διδακτικὸ χῶρο; Μπορεῖ στὴ μία αἴθουσα ὁ Καθηγητὴς τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας νὰ διδάσκει τὴν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ δίπλα, στὴν ἄλλη αἴθουσα, ἕνας ἄλλος Καθηγητὴς νὰ διδάσκει τὴ θεολογία τοῦ Μωάμεθ; Μπορεῖ στὸν ἴδιο θεολογικὸ χῶρο νὰ ἀκούωνται δύο ἀντικρουόμενες διδασκαλίες; Ὁ Χριστὸς μᾶς διδάσκει τὸ "ἀγαπᾶτε ἀλλήλους", ἀκόμη καὶ τοὺς ἐχθρούς μας! Ὁ Μωάμεθ, ἀντιθέτως, διδάσκει τὸ "σφάξτε τοὺς ἀπίστους"!

Αθλία η κατάσταση μερικών "ποιμένων". Φρίξον ήλιε, στέναξον γη από τα λεγόμενα του Καισαριανής Δανιήλ!

Ἡ θαυμαστὴ Σκιάθος -- Τοῦ Δημ. Κ. Κουτσουλέλου, Ἐπιτίμου Ἐπόπτου Δημοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως

«Δὲν ξέρεις ἂν ἡ Σκιάθος γέννησε τὸν Παπαδιαμάντη ἢ ἂν ὁ Παπαδιαμάντης τὴ Σκιάθο». Τὸ καταπράσινο καὶ μαγεμένο νησί, μὲ τοὺς γραφικοὺς δρόμους καὶ τὰ λιτὰ σπίτια, ὑποδέχεται τὸν ἐπισκέπτη μὲ στοργὴ καὶ καλοσύνη. Ἡ μνήμη του γυρίζει πολλὰ χρόνια πίσω. Ἕνα φτωχὸ καὶ πετρῶδες νησί, λησμονημένο ἀπ᾽ τὸν κόσμο, ἀλλὰ γεμᾶτο εὐωδία ἀπ᾽ τὴν ἄνθηση, τὰ ξωκκλήσια καὶ τὰ ρόδινα ἀκρογιάλια του. Σκληρὴ ἡ ζωή τῶν κατοίκων, τῶν φτωχῶν θαλασσινῶν, ναυαγῶν καὶ ξενιτεμένων γιὰ τὸ φαρμακερὸ καὶ μὲ δάκρυα ζυμωμένο ψωμί τους. Εἶναι οἱ κουρασμένοι ἄνθρωποι τῆς ζωῆς. Ἐδῶ τούς ἔρριξε ὁ Θεός, κάτω ἀπ᾽ τὴν ἐπιβλητικὴ σκιὰ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, γιὰ νὰ ἐκπληρώσουν τὴν ὑπέρτατη ἐπιταγὴ τῆς μοίρας τους, ἰδανικοὶ καὶ πονεμένοι, γενναῖοι καὶ ὑπερήφανοι, ἐκράτησαν σταθερὰ τὴ δάδα τῆς τραγικῆς πορείας τους, μέσα στὸ χρόνο. Σ᾽ αὐτὸ τὸ μαγεμένο νησί, γεννήθηκε, πρὶν ἀπὸ 154 χρόνια, ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1861 - 1911), εὐόσμος καὶ πάναγνος Σκιαθίτης, ποὺ τίμησε, μὲ τὴ ζωή του καὶ τὸ ἔργο του, τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν Ἑλλάδα.