Η Ανάσταση του
Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι το πιο μεγάλο και πιο σπουδαίο γεγονός, που
σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία. Το φως της καταυγάζει όλη την οικουμένη και η
προσφορά της δεν ικανοποιεί μόνο τις προσδοκίες του πιστού, αλλά στοχεύει στην
ψυχή του κάθε ανθρώπου. Διότι ο κάθε άνθρωπος, είτε πιστεύει είτε όχι, δεν
παύει να πιέζεται από το βραχνά του θανάτου, που περιορίζει τη ζωή και
φαρμακώνει το είναι του, δεν παύει να διψά και να πεινά, για μια ζωή ατέλειωτη
και όμορφη, απρόσβλητη από τον πόνο, γεμάτη χαρά και ελπίδα. Η ανάσταση του
Χριστού δεν είναι μυστήριο, ώστε να το προσεγγίσουμε με την πίστη. Είναι
ιστορικό γεγονός. Γι΄ αυτό προσκαλεί και προκαλεί να το ψηλαφήσουμε και να το
ερευνήσουμε μέσα από τις πάμπολλες μαρτυρίες και αποδείξεις που το βεβαιώνουν
πειστικά και αδιάσειστα.
Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου
γ. Συνεχίζοντας, γράφεις:
Misha: «Η δυσκολία που παρατηρείς είναι πράγματι υπαρκτή... γιατί δεν θέλω να συνυπάρχω με Λατινόφρονες και πολύ περισσότερο δεν θέλω αυτοί να παρουσιάζονται ως "ποιμένες" μου....»!!
Κοσμάς: Η δυσκολία σου είναι το ότι ΣΥΝΥΠΑΡΧΕΙΣ με Λατινόφρονες και οι ποιμένες σου είναι Λατινόφρονες!
δ. Κοσμάς: Διερωτάσαι στη συνέχεια:
«Μήπως όμως ανάλογα φαινόμενα δεν υπήρξαν στην εκκλησιαστική ιστορία;;; θα έλεγα δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες.....» !!
Κοσμάς: Υπήρξαν φαινόμενα ποιμένων (Πατριαρχών, επισκόπων, άλλων κληρικών, γεροντάδων, κλπ. ) που κακοδόξησαν και Λατινοφρόνησαν. Φαινόμενα όμως, που οι Ορθόδοξοι δεν χαρακτήριζαν τα άτομα αυτούς ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και διατηρούσαν «κοινωνία» μαζί τους, δεν υπήρξαν! Και δεν υπήρξαν, γιατί οι πιστοί εφάρμοζαν όσα παραγγέλλουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, για την παύση της «κοινωνίας» με τους κακοδόξους!
Αυτό το τραγικό φαινόμενο, μόνο τώρα παρατηρείται. Και η ευθύνη αυτού του πράγματος βαρύνει κυρίως μερικούς γεροντάδες σου!
ε. Κοσμάς: Στη συνέχεια γράφεις:
«Ο καθείς μας πράττει με γνώμονα τη συνείδησή του και μ’ εργαλείο την διάκριση, όση έχει δώσει στον καθένα μας ο καλός Θεός....»!!
Κοσμάς: Αυτό είναι λάθος σου, αδελφέ μου. Το ότι έχεις ως γνώμονα των πράξεών σου τη συνείδηση, που πολλές φορές είναι άρρωστη. Και είναι άρρωστη, όταν ο άνθρωπος δεν έχει αποκτήσει το φωτισμό του αγίου Πνεύματος. Αποκτώντας τον φωτισμό, τότε και μόνο ο πιστός (και όχι όλοι οι λοιποί άνθρωποι) αποκτά το χάρισμα της διάκρισης. Το χάρισμα αυτό, λένε οι Πατέρες, είναι, όχι αυτό που νομίζουμε εμείς πολλές φορές, αλλά το να γνωρίζει ο πιστός πότε ένα πνεύμα είναι εκ Θεού και πότε εκ του διαβόλου!
Βλέπεις, λοιπόν, πόσο ολισθηρός και επικίνδυνος για τη σωτηρία μας είναι ο δρόμος αυτός αδελφέ μου;
Misha: «Η δυσκολία που παρατηρείς είναι πράγματι υπαρκτή... γιατί δεν θέλω να συνυπάρχω με Λατινόφρονες και πολύ περισσότερο δεν θέλω αυτοί να παρουσιάζονται ως "ποιμένες" μου....»!!
Κοσμάς: Η δυσκολία σου είναι το ότι ΣΥΝΥΠΑΡΧΕΙΣ με Λατινόφρονες και οι ποιμένες σου είναι Λατινόφρονες!
δ. Κοσμάς: Διερωτάσαι στη συνέχεια:
«Μήπως όμως ανάλογα φαινόμενα δεν υπήρξαν στην εκκλησιαστική ιστορία;;; θα έλεγα δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες.....» !!
Κοσμάς: Υπήρξαν φαινόμενα ποιμένων (Πατριαρχών, επισκόπων, άλλων κληρικών, γεροντάδων, κλπ. ) που κακοδόξησαν και Λατινοφρόνησαν. Φαινόμενα όμως, που οι Ορθόδοξοι δεν χαρακτήριζαν τα άτομα αυτούς ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και διατηρούσαν «κοινωνία» μαζί τους, δεν υπήρξαν! Και δεν υπήρξαν, γιατί οι πιστοί εφάρμοζαν όσα παραγγέλλουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, για την παύση της «κοινωνίας» με τους κακοδόξους!
Αυτό το τραγικό φαινόμενο, μόνο τώρα παρατηρείται. Και η ευθύνη αυτού του πράγματος βαρύνει κυρίως μερικούς γεροντάδες σου!
ε. Κοσμάς: Στη συνέχεια γράφεις:
«Ο καθείς μας πράττει με γνώμονα τη συνείδησή του και μ’ εργαλείο την διάκριση, όση έχει δώσει στον καθένα μας ο καλός Θεός....»!!
Κοσμάς: Αυτό είναι λάθος σου, αδελφέ μου. Το ότι έχεις ως γνώμονα των πράξεών σου τη συνείδηση, που πολλές φορές είναι άρρωστη. Και είναι άρρωστη, όταν ο άνθρωπος δεν έχει αποκτήσει το φωτισμό του αγίου Πνεύματος. Αποκτώντας τον φωτισμό, τότε και μόνο ο πιστός (και όχι όλοι οι λοιποί άνθρωποι) αποκτά το χάρισμα της διάκρισης. Το χάρισμα αυτό, λένε οι Πατέρες, είναι, όχι αυτό που νομίζουμε εμείς πολλές φορές, αλλά το να γνωρίζει ο πιστός πότε ένα πνεύμα είναι εκ Θεού και πότε εκ του διαβόλου!
Βλέπεις, λοιπόν, πόσο ολισθηρός και επικίνδυνος για τη σωτηρία μας είναι ο δρόμος αυτός αδελφέ μου;
Διαμαρτυρία των Ελλήνων Ορθοδόξων του Καναδά την Κυριακή της Ορθοδοξίας
Σήμερα ημέρα της Ορθοδοξίας ευρισκόμεθα στον ιερό τούτο
ναό να εορτάσουμε όλοι μαζί την νίκη της Ορθοδοξίας εναντίον των αιρέσεων.
Όλοι μαζί: «Τι
καλόν το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό» Ψαλμοί 133:1
Όλοι μαζί: Να ενθυμηθούμε το αίμα που έχυσαν οι Άγιοι της
Πίστεώς μας προκειμένου να διατηρηθεί
ανόθευτα αιωνίως « η άπαξ
παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις» Ιούδα:3.
Όλοι μαζί: Να υμνήσαμε τους Αγίους της Ορθοδοξίας που
έδωσαν την ζωή τους να μην μετατεθούν τα όρια της Πίστεώς μας, «μη μέταιρε όρια
αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου» Παρ.ΚΒ:28.
Όλοι μαζί: Κλήρος και Λαός να διακηρύξουμε ότι κρατούμε
την Ορθοδοξία μας «καθώς παρέδοσαν ημίν οι απ’ αρχής αυτόπται και υπηρέται
γενόμενοι του λόγου» Λουκά:Α:2.
Αλλά Σεβασμιώτατε, σεβαστοί Πατέρες,
ποίαν Ορθοδοξία εορτάζουμε σήμερα; Την Ορθοδοξία της Μίας
Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Συμβόλου της Πίστεώς μας ή την «Ορθοδοξία»
που εισαγάγατε εις το Καναδικό Συμβούλιο «Εκκλησιών» ως ισότιμο μέλος (θεωρία των κλάδων) ;
Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία των Επτά Αγίων
Οικουμενικών Συνόδων ή την «Ορθοδοξία»
του Μπαλαμάντ ( 17 -24 Ιουνίου 1993) των
«αδελφών Εκκλησιών» όπου η αιρετική Παπική «Εκκλησία» εξωμοιώθη με την Ορθόδοξη
Εκκλησία;
Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία της Δ’ Αγίας Οικουμενικής
Συνόδου ή την «Ορθοδοξία» του
Σαμπεζύ-Γενεύης ( Συμφωνητικό Νοεμβρίου 1990), όπου οι Ορθόδοξοι και οι
Μονοφυσίτες, μετά από 15 αιώνες “ ανακάλυψαν”
ότι ουδεμία διαφορά υπάρχει μεταξύ Ορθοδοξίας και Μονοφυσιτισμού;
Eορτάζουμε σήμερα την
Ορθοδοξία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού: Τον Πάπα να καταράσθε, ή την «Ορθοδοξία»
όλων των Ταγών των τοπικών «Ορθοδόξων» Εκκλησιών των ομονοούντων και
κοινωνούντων με τον λατινόφρονα εχθρό της Κυρίας Θεοτόκου και του Υιού Της, κ.
Βαρθολομαίο; Έτι δεόμεθα υπέρ
του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου…..
Κατόπιν όλων αυτών εμείς, ο πιστός λαός του Κυρίου,
καταγγέλλουμε την λανθασμένη πορεία των «Ορθοδόξων» ποιμένων μας και
διακηρύττουμε την πίστιν μας εις την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν
Εκκλησίαν. Δηλώνουμε δε με ιεράν συγκίνησιν, ότι την αγιωτάτην του Χριστού
Εκκλησίαν μας, θα κρατήσουμε αμετακίνητον και την Ορθόδοξον Πίστιν
απαραχάρακτον, όπως μας την παρέδωσε ο Κύριος και οι Απόστολοι. Θα μείνουμε
μέχρι θανάτου σταθεροί εις την Εκκλησίαν του Χριστού, της οποίας « πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι» Ματθ. ΙΣΤ:18. Δεν θα αφήσωμε την Ορθοδοξίαν
μας, να την βεβηλώση ο επάρατος παπο-Οικουμενισμός.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 4 Μαρτίου 2017
Αγίου Θεοδώρου, Μνήμη του διά κολλύβων θαύματος. Γερασίμου οσίου, του εν Ιορδάνη, Παύλου και Ιουλιανής μαρτύρων, Γρηγορίου επισκόπου Κύπρου.
Ο Ιουλιανός ο
παραβάτης, γνωρίζοντας ότι οι χριστιανοί καθαρίζονται με τη νηστεία στη πρώτη
εβδομάδα της αγίας Σαρακοστής - γι' αυτό την λέμε καθαρά εβδομάδα - θέλησε να
τους μολύνει. Διέταξε λοιπόν, κρυφά, όλες οι τροφές στην αγορά να ραντισθούν με
αίματα ειδωλολατρικών θυσιών.
Όμως με Θεία ενέργεια, φάνηκε στον ύπνο του τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Ευδόξίου, ο μάρτυρας Θεόδωρος και φανέρωσε το πράγμα. Παρήγγειλε να ενημερωθούν όλοι οι χριστιανοί, να μην αγοράσουν καθόλου τρόφιμα από την αγορά και για να αναπληρώσουν την τροφή να βράσουν σιτάρι και να φάνε τα λεγόμενα κόλλυβα, όπως τα έλεγαν στα Ευχάϊτα. Έτσι και έγινε και ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα. Και το Σάββατο τότε, ο ευσεβής λαός που διαφυλάχθηκε αμόλυντος στην καθαρά εβδομάδα, απέδωσε ευχαριστίες στον μάρτυρα.
Όμως με Θεία ενέργεια, φάνηκε στον ύπνο του τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Ευδόξίου, ο μάρτυρας Θεόδωρος και φανέρωσε το πράγμα. Παρήγγειλε να ενημερωθούν όλοι οι χριστιανοί, να μην αγοράσουν καθόλου τρόφιμα από την αγορά και για να αναπληρώσουν την τροφή να βράσουν σιτάρι και να φάνε τα λεγόμενα κόλλυβα, όπως τα έλεγαν στα Ευχάϊτα. Έτσι και έγινε και ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα. Και το Σάββατο τότε, ο ευσεβής λαός που διαφυλάχθηκε αμόλυντος στην καθαρά εβδομάδα, απέδωσε ευχαριστίες στον μάρτυρα.
Από τότε γύρω στα μέσα του Δ΄ αιώνα, η Εκκλησία τελεί
κάθε έτος την ανάμνηση αυτού του γεγονότος σε δόξα Θεού και τιμή του μάρτυρα
αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.
Πέλαγος ἀνεξάντλητον τῶν θείων καὶ ἀπορρήτων χαρισμάτων καὶ δωρεῶν
Ἀκατανόητον
θαῦμα, ἀνερμήνευτον ἄκουσμα, μυστηρίου θείου ἀποκεκρυμμένου φανέρωσις,
ἀκαταμάχητος προστασία, ἀντίληψις κραταιά, ζωοδόχε πηγή, πέλαγος ἀνεξάντλητον
τῶν θείων καὶ ἀπορρήτων χαρισμάτων καὶ δωρεῶν, ὕψος τῶν ἐπουρανίων καὶ ἀσωμάτων
Δυνάμεων καὶ τῶν Σεραφεὶμ ὑψηλοτέρα, βάθος τῶν ἀποκρύφων νοημάτων τὸ
ἀνεξερεύνητον, ἡ κοινὴ φιλοτιμία τῆς φύσεως, ἁπάντων τῶν καλῶν χορηγία, ἡ μετὰ
τὴν Τριάδα πάντων τῶν ποιημάτων Δέσποινα, ἡ μετὰ τὸν Παράκλητον ἄλλος
Παράκλητος, καὶ μετὰ τὸν μεσίτην Χριστὸν μεσίτρια τοῦ κόσμου παντός, τὸ ὄχημα
ἡλίου τοῦ νοητοῦ, τὸ δοχεῖον τοῦ φωτὸς τοῦ ἀληθινοῦ τοῦ φωτίζοντος πάντα
ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, ἡ φέρουσα ἐν ἀγκάλαις τὸν τῷ ῥήματι τὰ πάντα
φέροντα·
Στὸ «Περὶ ἀγάπης» (Δ/ Ἑκατοντάδα) τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ:
«Ὁ Θεός, ποὺ σοῦ ὑποσχέθηκε τὰ αἰώνια ἀγαθὰ καὶ ἔδωσε στὴν
καρδιά σου τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος
(Β/ Κορ. Α/ 22), σοῦ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ φροντίζης τὴν ζωή σου, ὥστε, ἀφοῦ ὁ ἐσωτερικός σου ἄνθρωπος ἐλευθερωθῆ
ἀπὸ τὰ πάθη, νὰ ἀρχίση ἀπὸ τὴν ἐδῶ ζωὴ νὰ ἀπολαμβάνη τὰ ἀγαθά»
Η αδιάλειπτη ιερατική Λειτουργία του ανθρώπινου νου -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών
Ο ανθρώπινος νους
λειτουργεί αδιάλειπτα! Αυτό είναι ίσως το βασικότερο χαρακτηριστικό του. Μπορεί
βέβαια, ορισμένες φορές, να μη λειτουργεί σωστά. Οι παραισθήσεις και οι
ψευδαισθήσεις είναι στο … αίμα του! Είναι τα αναπόφευκτα κάτοπτρα της υπάρξεως
που του θολώνουν το οπτικό πεδίο και τον παραπλανούν, όχι σπάνια, αθεράπευτα.
Όμως λειτουργεί!
Αν σταματήσει ο νους να
λειτουργεί, βρισκόμαστε σε περίπτωση ψυχικού θανάτου που πλέον παραδίδει το
πρόβλημα αυτό (της μη λειτουργίας του νου) στη ψυχιατρική δεοντολογία. Σ’ αυτή
την περίπτωση αντιμετωπίζουμε μια δυσάρεστη εξαίρεση.
Κατά κανόνα, λοιπόν, ο
ανθρώπινος νους λειτουργεί αδιάλειπτα. Αυτό το γεγονός για τη χριστιανική
αυτοσυνειδησία σημαίνει αδιάλειπτη νοητική ιερατική λειτουργία!
Πράγματι! Αν θέσουμε τη
σκοπιμότητα της λειτουργίας του νου κάτω από το πρίσμα των προοπτικών της
χριστιανικής ανθρωπολογίας, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα, Ότι ο νους είναι το
εκφραστικότερο όργανο της εικόνας του Θεού στον άνθρωπο. Έχει λοιπόν η
λειτουργία του θρησκευτική ποιότητα. Λειτουργεί για να πραγματοποιεί την
υπαρξιακή συνέπεια του «κατ’ εικόνα», δηλ. το «καθ’ ομοίωσιν»!
Η «Εκκλησία» της Σερβίας εμφανίζει πλέον την πλήρη παράδοσή της στην αίρεση του Οικουμενισμού.
Οι
οικουμενιστές της Σερβίας, ακολουθώντας τις μεθόδους παλαιών αιρετικών,
συνεργάζονται και με τις πολιτικές εξουσίες για την επίτευξη του κοινού στόχου
τής εξουδετέρωσης των αγωνιστών Ορθοδόξων κληρικών. Θύματα τού ανηλεούς διωγμού
των Σέρβων οικουμενιστών είναι πάλι ο Επίσκοπος Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσόβου και
Μετοχίων Αρτέμιος τον οποίον καθαίρεσαν, καθώς και κληρικοί και μοναχοί που
παραμένουν στο πλευρό του. Αυτή ήταν επί πολλά έτη η επιθυμία των Αλβανών του
Κοσσόβου αλλά και των Σέρβων οικουμενιστών. Οι πρώτοι τον αντιμετώπιζαν ως
ισχυρό εμπόδιο στα σχέδιά τους, οι οικουμενιστές τον έβλεπαν ως εμπόδιο στην
«αγαπητική» υποταγή τους στον Πάπα και την Ευρώπη. Η Σερβική Εκκλησία διώκεται
ένδοθεν. Τα πνευματικά τέκνα τού μεγάλου αντιπαπικού και αντιοικουμενιστή Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς τη μια μέρα αναγνωρίζουν επισήμως την
αγιότητα του Γέροντός τους και την επομένη καθαιρούν τον πνευματικό τους αδελφό Αρτέμιο, το μόνο
συνεχιστή της διδασκαλίας του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς ! Η Σερβική εκκλησία μετατρέπεται σε
οικουμενιστικό θέατρο του παραλόγου. Πολλοί Σέρβοι Επίσκοποι και κληρικοί λησμόνησαν τα βάσανα που πέρασε η πατρίδα
τους και τώρα τρέχουν στις αγκάλες του Πατερούλη τους Πάπα του πραγματικού
ενόχου των συμφορών τους!...
Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας ακούομεν από το «Συνοδικόν» της Εβδόμης Αγίας Οικουμενικής Συνόδου :
«Όλοις τοις Αιρετικοίς, ανάθεμα!» και «Άπαντα τα παρά την Εκκλησιαστικήν Παράδοσιν
και την διδασκαλίαν των αγίων και αοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα, ή μετά τούτο
πραχθησόμενα, ανάθεμα!». Θα ερωτήσωμεν τους Προκαθημένους, και τους Αρχιερείς των
κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, καθώς και τους περί Ορθοδοξίας γράφοντας και
ομιλούντας θεολόγους: Τα πάρα πάνω εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας είναι
λόγια φανατισμού, ή ὀροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως; Εάν συμβαίνει το
δεύτερον, ότι δηλαδή είναι εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας και όροι
ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως, τότε επιβάλλεται να εκδιωχθούν εκ της
Θεοκτίστου Αγίας Πόλεως της Ορθοδοξίας οι ψυχοβόροι Οικουμενιστές Λυκοποιμένες.
Εἰς τὰς ἡμέρας μας Ο ΙΟΥΔΑΣ ΞΑΝΑΖΗ --- Τοῦ Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Ἐάν ὑπάρχει καί ἐπιζεῖ μια ἀπαίσια καί τραγική μορφή στήν ἱστορία τοῦ
κόσμου, αὐτή ἡ τρομακτική μορφή εἶναι σίγουρα, ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης. (Τό ὄνομά
του δείχνει τήν καταγωγή του, και σημαίνει: ἀπό τήν Καριώθ). Ἰούδας! Ὄνομα
συνώνυμο τῆς προδοσίας. Τό ἀρχέτυπο τῆς πιό ἐπαίσχυντης πράξης στίς ἀνθρώπινες
κοινωνίες. Ἡ πιό προσβλητική λέξη στά στόματα τῶν ἀνθρώπων–κι αὐτῶν ἀκόμα τῶν παιδιῶν–ὅταν προφέρεται σάν ὕβρις: «Ἰούδα»! Ὄνομα
καί πρόσωπο, πού προκαλεῖ ἀποστροφή καί ἀπέχθεια. Κι αὐτοί ἀκόμα οἱ ἱεροί εὐαγγελιστές, δέν ἀσχολοῦνται καθόλου μέ
τό πρόσωπό του. Ἀκόμα καί γιά την προδοσία του, σημειώνουν πολύ λίγες λέξεις. Ὁ
μέν Ματθαῖος γράφει: «Τότε πορευθείς εἷς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Ἰούδας
Ἰσκαριώτης, πρός τους ἀρχιερεῖς εἶπε· τί θέλετέ μοι δοῦναι, καί ἐγώ
ὑμᾶς παραδώσω αὐτόν; Οἱ δέ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια.
Ο Αλέξανδρος άφησε σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Καλύτερα κρυφο-χριστιαν...":
Κατανοώ την καλή σας πρόθεση στην συγκεκριμένη σας παρέμβαση πατέρα Νικόλαε
αλλά αυτό που λέτε θεωρώ ότι είναι πλέον μία εξαιρετικά βραχυπρόθεσμη λύση
ανάγκης (δεν τεκμηριώνεται ως λύση αλλά εντάσσεται μόνο στα πλαίσια της
οικονομίας και της υπομονής) και για συγκεκριμένες κατ' εμέ ηλικίες και κατηγορίες
πιστών που μετακινούνται ή ενημερώνονται δύσκολα ή έχουν γενικά
"ελαφρυντικά" και είναι θα λέγαμε "δικαιολογημένοι" καθότι
το όλο ζήτημα δεν έχει να κάνει μόνο με το πρόσωπο του εξομολόγου (το οποίο
πράγματι μπορεί να είναι κρυφο-ορθόδοξο και απλά να μην έχει τολμήσει ακόμα να
κάνει πράξη την δημόσια ομολογία) καθότι μετά την Εξομολόγηση ακολουθεί και η
Θεία Κοινωνία στα πλαίσια της Θείας Λειτουργίας. Όταν μεταβεί ο πραγματικός
πιστός που ενδιαφέρεται για την Εκκλησία στο Ναό και εκεί μνημονεύει υπέρ του
τάδε οικουμενιστή ή κρυφοοικουμενιστή ή σιωπηλού αρχιεπισκόπου ημών και
ακούγεται το όνομά του, τότε πώς είναι δυνατόν να συμμετάσχει ο πιστός? Εσείς
πατέρα κάνατε πολύ σωστά την αποτείχισή σας και έχετε αναπαύσει την ψυχή σας
που δεν το άντεχε άλλο αυτό το κακό... Πώς ζητάτε επομένως άλλοι (η μεγάλη
πλειοψηφία των Ορθοδόξων πιστών που δεν κωλύονται και δεν δικαιολογούνται) να
υπομένουν ακόμα μέσα στην αίρεση μετά από τόσες 10ετίες εκτροπής? Πώς θα λάβουν
μήνυμα να συνέλθουν οι Μητροπολίτες και πώς θα διορθωθούν τα πράγματα αν όλοι
παραβλέπουμε τις φανερές κινήσεις και γενικά τις κινήσεις των Μητροπολιτών και
κοιτάμε μόνο τα βαθύτερα εσωτερικά πιστεύω του εξομολόγου μας?
Αλέξανδρος
Αλέξανδρος
Νέα βοµβιστική ἐπίθεση στόν Ναό µας! -- “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ!
Τό
ξηµέρωµα τῆς 23ης πρός τήν 24η Φεβρουαρίου 2017, ὁ Ναός µας ἔγινε γιά ἄλλη µιά
φορά στόχος ἄνανδρης νυχτερινῆς ἐπίθεσης. Κάποιοι ἄγνωστοι ‒ἀφοῦ προφανῶς
µελέτησαν καλά τό σύστηµα ἀσφάλειας‒ βρῆκαν τό εὐάλωτο σηµεῖο τοῦ παρεκκλησίου
τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καί ἔβαλαν τρεῖς ἐκρηκτικούς µηχανισµούς µέ γκαζάκια,
στοχεύοντας τό Παρεκκλήσιο.
Δέν θέλω νά παραδεχτῶ ὅτι ἡ ἐπίθεση ἔγινε ἀπό
ἀναρχικούς, γιατί θέλω νά ἔχω µεγαλύτερη ἐκτίµηση στούς ἀναρχικούς καί στήν
ἔστω καί οὐτοπιστική ἐµµονή τους στήν ἄρνηση ἀναγνώρισης κάθε µορφῆς ἐξουσίας.