Στη τελευταία δε καταχώρησή μου έγραψα:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι κάποιος άγιος είναι η Ορθοδοξία του. Και
αυτό είναι αυτονόητο, εφόσον αιρετικοί δεν μπαίνουν στον Παράδεισο. Ως εκ
τούτου, δεν φανερώνει ο Θεός ως αγίους άτομα, που δεν διαθέτουν την Ορθόδοξη
Πίστη».
Με άλλα λόγια «τα πλαίσια» αυτά είναι, ότι για να τιμήσει η Εκκλησία κάποιο
άτομο ως άγιο, πρέπει να το φανερώσει ο Θεός με «θεία σημεία», δηλ. θαύματα. Ο
Θεός όμως φανερώνει ως αγίους άτομα που κληρονόμησαν τον Παράδεισο.
Για να πάει κάποιος στον Παράδεισο πρέπει απαραίτητα να είναι συνειδητό μέλος
της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαθέτει ορθή πίστη και
ορθή ζωή, όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας. Γιατί, όπως λέει ο
άγιος Κυπριανός «έξω απ’ την εκκλησία, ουδεμία σωτηρία υπάρχει»!
Είναι δυνατό ένας Ορθόδοξος να έχει οποιαδήποτε αντίρρηση σ’ όλα αυτά;
Εάν, συμφωνεί (και πιστεύω ότι συμφωνεί) στην πατερική αυτή διδασκαλία και ο
φίλος Misha, θα τον ρωτήσω κάτι απλό.
Θεωρεί τον Αθηναγόρα Ορθόδοξο ή αιρετικό;
Εάν τον θεωρεί Ορθόδοξο, θα τον διαψεύσει ο π. Παΐσιος, ο οποίος το 1970, όπως
λέγεται, είχε παύσει την «κοινωνία» μαζί του! Αυτό σημαίνει ότι τον θεωρούσε
αιρετικό!
Εάν τον θεωρεί αιρετικό, όπως και πράγματι είναι, είναι δυνατό κάποιος να έχει
«κοινωνία» με τους διαδόχους του, που διακήρυξαν ότι τον ακολουθούν «έργοις και
λόγοις» και να παραμένει ο ίδιος Ορθόδοξος;
Αυτό σημαίνει, ότι άτομα που έπαυσαν να είναι Ορθόδοξα, και συνεπώς έπαυσαν να
είναι ζωντανά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη
βασιλεία των ουρανών. Αιρετικοί δεν χωράνε στον Παράδεισο και δεν μπορεί να
είναι άγιοι της Εκκλησίας.
Πιστεύω, ότι και σ’ αυτή τη θέση κάθε Ορθόδοξος, εάν θέλει να είναι Ορθόδοξος,
είναι υποχρεωμένος να συμφωνήσει.