ΟΙ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΝΑΥΑΓΟΙ… -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Υπάρχουν μερικοί χριστιανοί, πού ἀρνοῦνται νά συμβιβαστοῦν μέ τόν κόσμο καί ἀγωνίζονται γιά τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ στή ζωή τους. Δέν ἀνήκουν στούς κατ᾽ ὄνομα μόνο χριστιανούς. Ἡ εὐαισθησία τους ἀπέναντι στό θεῖο θέλημα εἶναι μεγάλη καί συχνά ἀντιμετωπίζουν ποικίλα προβλήματα, καθώς καί αὐτοί ζοῦν μέσα στή σύγχρονη κοινωνία, πού μόνο χριστιανική δέν μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ. Στίς δύσκολες αὐτές ὧρες ἀναζητοῦν κάποιον κληρικό, γιά νά τόν συμβουλευτοῦν, ἀλλά καί γιά νά τόν ἔχουν οὐσιαστικό βοηθό στίς δύσκολες καταστάσεις, πού ἀντιμετωπίζουν. Δυστυχῶς, τίς περισσότερες φορές δέν τόν βρίσκουν,

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου


1. Χαίρομαι για το ότι ο αδελφός Misha συμφωνεί μαζί μου στο ότι «τους αγίους τους φανερώνει ο Θεός με θεία σημεία, δηλ. θαύματα. Τους χαριτώνει δηλ. και μυροβλύζει, ή ευωδιάζει το σκήνωμά τους, το οποίο πολλές φορές διατηρείται άφθαρτο, θεραπεύει ασθένειες, εκδιώκει δαιμόνια κλπ.»! 

Η παραπάνω θεολογική θέση δεν είναι ξεκάρφωτη. Τόσο στην προηγούμενη καταχώρησή μου, όσο και στην τελευταία, την έχω εντάξει σε ωρισμένα πλαίσια. Με τα πλαίσια αυτά, ο αγαπητός
Misha, ως έντιμος και έξυπνος άνθρωπος, όπως συμπεραίνω από τις τόσο ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις του, είμαι βέβαιος ότι συμφωνεί μαζί μου. 

Ποιά είναι αυτά «τα πλαίσια»;
 

Στην προηγούμενη καταχώρησή μου έγραψα:
 
«Τους αγίους τους φανερώνει στην Εκκλησία ο Θεός. Δεν τους κάνουν οι άνθρωποι. Βέβαια, στον Παράδεισο θα πάνε μόνο οι άγιοι. Εύχομαι όλοι οι κεκοιμημένοι να προγεύονται τα αγαθά της βασιλείας των Ουρανών. Όμως, όσους θα βάλει ο Θεός στον Παράδεισο, δεν σημαίνει ότι η εν τω κόσμω ευρισκομένη ακόμη Εκκλησία πρέπει να τους τιμά ως αγίους. Η Εκκλησία τιμά ως αγίους, όσους φανέρωσε Θεός ότι θέλει να δοξάζονται απ’ την παρούσα ζωή, για να είναι πρότυπα για τη δική μας σωτηρία. Να είναι «κανόνες πίστεως» και «εικόνες» αρετής!
 
Τόσο, η Αγία Γραφή, όσο και οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε, πως απαραίτητος όρος της σωτηρίας μας είναι η Ορθόδοξη Πίστη, και τα ενάρετα έργα μας. Χωρίς αυτά τα δύο πράγματα, δεν πρέπει να ελπίζουμε ότι θα σωθούμε».
 

Αξίζει να διαβαστεί και να προωθηθεί σε όλους τους Έλληνες. Ακόμα και να μοιραστεί στα σχολεία σε γονείς.

Έναρξη προωθημένου μηνύματος:


Αγαπητοί συνάδελφοι ο Καθηγητής Νικήτας Αλιμπράντης, καθηγητής κοινωνιολογίας στην νομική  σχολή τού ΔΠΘ μου προώθησε την ακόλουθη επιστολή πρoς τον Υπουργό παιδείας.
Όσοι συμφωνείτε μπορείτε να στείλετε μήνυμα με το όνομα σας καί ότι δέχεστε νά συνυπογράψετε πρός τον Κύριο Αλιμπράντη Νικήτα 

Παρακαλείστε όσοι συμφωνείτε να προωθήσετε την επιστολή σε φίλους σας καi να τούς προτείνετε εάν καί αυτοί συνφωνούν να συνυπογράψουν.

Φιλικά 
Γιώργος Παύλος 


ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αθήνα 2 Φεβρουαρίου
Πρός τον υπουργό παιδείας έρευνας 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 8 Φεβρουαρίου 2017

Θεοδώρου του στρατηλάτου, Ζαχαρίου του προφήτου.


Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάϊτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307 – 323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας». Ὅταν ὁ Λικίνιος διέτριβε στὴ Νικομήδεια, ἄκουσε περὶ τοῦ Θεοδώρου ὅτι εἶναι Χριστιανὸς καὶ βδελύσσεται τὰ εἴδωλα. Ἀμέσως ἀπέστειλε στὴν Ἡράκλεια ἀνώτερους ἀξιωματούχους, γιὰ νὰ τὸν συνοδεύσουν μὲ τιμὴ στὴ Νικομήδεια.

Παναγία η Γοργοεπήκοος: Η θαυματουργή Παναγία που υπακούει γοργά τον πόθο των πιστών

Γύρω στα 1800 κάποιος μοναχός από το Άγιον Όρος ξεκίνησε να πάει στη Μικρά Ασία όπου υπήρχαν μετόχια αγιορείτικα, φέρνοντας μαζί του και αγιογραφημένες εικόνες για να τις πουλήσει. Μια από αυτές τις εικόνες, ποιος ξέρει με πόσες νηστείες και προσευχές αγιογραφημένη, ήταν της Παναγίας της επονομαζόμενης Γοργοεπηκόου (Γοργοϋπηκόου). Την εικόνα αγόρασε στη Σμύρνη μια οικογένεια ευσεβής, πού με τα χρόνια την έδινε πολύτιμη κληρονομιά σε κάθε πρωτότοκο. Έτσι ήρθε και στα χέρια της Ιφιγένειας.

Η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι μόνον η Ιεραρχία. Είναι ο Κλήρος και ο Λαός μαζί.

Υπάρχει το θέμα αρχής. Υπάρχει το θέμα της δημοκρατίας μέσα στην Εκκλησία, που θέλει τον Επίσκοπο να εκλέγεται «ψήφω Κλήρου και Λαού». Αυτή η αρχή καταπατείται σήμερα από τους δεσποτοκράτες όλων των τοπικών Εκκλησιών, κι΄ αυτή η αρχή πρέπει να επανέλθει αν θέλουμε να ξαναδούμε την Εκκλησία, μάνα Μαρτύρων και Αγίων, όπως ήταν τότε που οι Επίσκοποι εκλέγονταν με απόλυτη διαφάνεια από τους χριστιανούς κι όχι όπως σήμερα εν κρυπτώ και παραβύστω, λες και πρόκειται για τελετή Μασονίας! Η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι μόνον η Ιεραρχία. Είναι ο Κλήρος και ο Λαός μαζί. Γιατί λοιπόν, ενώ ο λαός συμμετέχει σ΄ όλες τις εκδηλώσεις της Εκκλησίας, του απαγορεύουν να συμμετέχει στην εκλογή των Επισκόπων του; Γιατί, ενώ οι Αποστολικές Διαταγές, οι Κανόνες και οι μαρτυρίες Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, μιλάνε για εκλογή των Επισκόπων «υπό παντός του λαού», οι Ιεραρχίες των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών όλα αυτά τα γράφουν στα παλιά των τα παπούτσια; Και όχι μόνον πρέπει να εκλέγεται ο Επίσκοπος από τον λαό, αλλά και εάν κατά την χειροτονία κάποιος φωνάξει «ανάξιος», η χειροτονία πρέπει να σταματήσει αμέσως, μέχρις ότου εξακριβωθεί το βάσιμο ή όχι της κατηγορίας. Αυτά ορίζουν οι Κανόνες και η πράξη της Εκκλησίας.

Όσιος Ρωμανός ο μελωδός

Ο όσιος Ρωμανός ο μελωδός, αν και δόκιμος εργάτης της αρετής, ήταν όμως εντελώς άμουσος και κακόφωνος. Κι ήταν τόσο πολύ, ώστε συχνά τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν. 
Πατρίδα του ήταν η Έμεσα της Συρίας, και είχε χρηματίσει διάκονος στη Βηρυττό. Το 496, επί αυτοκράτορος Αναστασίου Αʼ, έρχεται στη Βασιλεύουσα. Εδώ αρέσκεται να συχνάζει και να αγρυπνεί στην εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών, αλλά περισσότερο στον ναό της Κυρίας Θεοτόκου « στα του Κύρου », όπου περνούσε το ημερονύκτιο με αγρυπνίες και προσευχές.
 
Στην εκκλησία αυτή υπήρχε εικόνα της
Kυρίας Θεοτόκου, που τελούσε πάμπολλα θαύματα. Σε αυτή λοιπόν πρόσπεσε ο διάκονος και την παρακαλούσε να του δώσει το χάρισμα της μελωδίας. 
Μια χριστουγεννιάτικη νύχτα παρακολουθούσε ο όσιος στον ναό την αγρυπνία. Στην έκτη ωδή, ενώ βρισκόταν κοντά στον άμβωνα, τον πήρε για λίγο ο ύπνος.
 
Βλέπει τότε τη Κυρία Θεοτόκο να κρατά ένα κοντάκιο,- χαρτί τυλιγμένο κυλινδρικά- και να του λέει:
 
- Πάρε το και φάγε το.
 
Το πήρε πράγματι, και του φάνηκε πως το κατάπιε. Από τη στιγμή εκείνη έλαβε το ποθούμενο χάρισμα. Ξύπνησε αμέσως, ανέβηκε στον άμβωνα κι άρχισε να ψάλλει το τροπάριο « Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει ».
 

Ο όσιος Ρωμανός συνέθεσε πάνω από χίλια κοντάκια, αναφερόμενα σε εορτές δεσποτικές, θεομητορικές και σε μνήμες αγίων.

Διαβάζουμε ἕνα φοβερὸ παράδειγμα φιλαργυρίας καὶ ἴασή της στὸν βίο τοῦ Ὁσίου Παρθενίου Λαμψάκου.

Κάποτε περνώντας ὁ Ὅσιος ἀπὸ κάποια πόλι, βρῆκε τὸν Μητροπολίτη της πολὺ ἄρρωστο. Ὁ Ὅσιος κατάλαβε τὴν αἰτία τῆς ἀσθενείας του, ἡ ὁποία προερχόταν ἀπὸ τὴν φιλαργυρία καὶ μάλιστα ἀδικοῦσε τοὺς πτωχούς, καὶ τοῦ λέγει. «Γνώριζε ὅτι ἡ θλίψη αὐτὴ προῆλθε σὲ σένα ἀπὸ ψυχικὴ ἀσθένεια καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἀδίκησες πτωχούς. Ἐὰν ἀποδώσης τὸ ἄδικο, θὰ γίνης καλὰ καὶ στὴν ψυχή σου καὶ στὸ σῶμα. Ἐὰν ὅμως περιφρονήσης τὰ λόγια μου, οὔτε τὸ σῶμα θὰ γιατρευτῆ, οὔτε καὶ ἡ ψυχή σου». Πράγματι ὁ Ἀρχιερεὺς μετανόησε γιὰ τὴν ἀδικία ποὺ εἶχε κάνει, ἐξομολογήθηκε καὶ κάλεσε τὸν οἰκονόμο του νὰ φέρη τὸ ταμεῖο του. Τότε ὁ Μητροπολίτης τὸ ἔδωσε στὸν Ἅγιο νὰ τὸ κάνη ὅπως θέλει. Ὁ Ἅγιος ὅμως τοῦ εἶπε τὸ ἑξῆς: «Ἐσὺ πρέπει νὰ τὸ μοιράσης μὲ τὰ ἴδια τὰ χέρια σου». Ἔτσι ἔκανε ὁ Μητροπολίτης, μοίρασε ὅσα εἶχε ἄδικα συγκεντρώσει καὶ θεραπεύτηκε τελείως σωματικὰ καὶ ψυχικά.

ΤΟ Ι∆ΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΚΕΝΟΝ καὶ ἡ µετριότης τῆς σηµερινῆς πολιτικῆς σκέψεως -- Τοῦ Χρύση Μιχαηλίδη

Ὁ 21ος αἰώνας µᾶς ἦλθε µὲ ὅλες τὶς πολιτικὲς ἰδεολογίες τοῦ 20οῦ αἰώνα ΝΕΚΡΕΣ – τόσο τῆς Ἀριστερᾶς µὲ ὅλες τὶς παραφυάδες καὶ τοὺς ρεβιζιονισµούς της, ὅσο καὶ τῶν κλασσικῶν φιλελευθέρων καὶ νεοφιλελεύθερων ἀστικῶν ἰδεολογιῶν – δηµιουργώντας ἕνα κενὸ σκέψης καὶ ἀντίληψης, δίδοντας ἔτσι τὴν χρυσῆ εὐκαιρία στὸν πρακτικὸ ὑλισµὸ τῆς καταναλωτικῆς καὶ ἀνυποψίαστης κοινωνίας νὰ ἐπικρατήσει, εἰσχωρώντας σὲ κάθε οἰκογένεια καὶ κάθε σπίτι χωρὶς ἀντίδραση, εἰσάγοντας ἀµαχητὶ τὴν πορεία πρὸς τὴν παγκοσµιοποίηση τῶν µονοπωλίων. Ἡ φούσκα τῆς εὐµάρειας τῶν τελευταίων 25 χρόνων τοῦ 20οῦ αἰώνα, ἔδωσε τὸ δικαίωµα σὲ µία ραγδαία ἀνερχόµενη µεσαία τάξη, νὰ ξεχάσει τὸ ἐθνικό της χθὲς καὶ ζήσει τὴν ψευδαίσθηση τοῦ Ἀµερικάνικου Ὀνείρου ἔστω γιὰ λίγο. Σήµερα µέσα στὰ ἐρείπια µιᾶς ἰσοπεδωµένης οἰκονοµίας καὶ ἑνὸς ὑπὸ ὀξεῖα κατάθλιψη λαοῦ,

Μητρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος : ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ -- ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΡΩΣ!

ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ

ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ

 ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ

ΣΙΩΠΗΡΩΣ!

 _____________Επιστρέφοντας μόλις προχθές από ένα υπηρεσιακό μας ταξίδι στην Νέα Υόρκη γευθήκαμε μια ακόμη  πικρή γεύση από την  συμπεριφορά των αθέων, οι οποίοι μας Κυβερνούν!
 _______Πρόκειται για την δημιουργία της λεγομένης «θεματικής εβδομάδας», την οποία ο κ. Γιαβρόγλου, Υπουργός της Παιδείας και της α-θρησκείας εισηγείται στα Δημόσια Σχολεία, με θέμα τις«έμφυλες σχέσεις».   

Κοράνι καὶ πόλεµος Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Β. Τσούπρας, ∆ρ. Θεολογίας – Καθηγητής

Σὲ πρόσφατη τηλεοπτικὴ ἐκποµπή, κάποιος δηµοσιογράφος ρώτησε τοὺς ἐπιστήµονες, ποὺ συµµετεῖχαν στὴ συζήτηση, ἂν τὸ Κοράνι γράφει ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ πολέµου. Οἱ περισσότεροι (µᾶλλον χωρὶς νὰ ἔχουν σαφῆ γνώση) ἀπάντησαν ὅτι εἶναι θέµα ἑρµηνείας καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχουν στὸ Κοράνι τέτοιες προβλέψεις. Χωρὶς νὰ εἶναι στὸν στόχο µου νὰ προκαλέσω κανένα, ὀφείλω γιὰ τὴν ἀλήθεια -µιὰ καὶ ἔτυχε νὰ διαβάσω τὸ Κοράνι- νὰ παραθέσω κάποια χωρία, ποὺ ἐκφράζουν τὴν ἰσλαµικὴ θεώρηση περὶ τοῦ πολέµου καὶ ἔχουν χρησιµοποιηθεῖ στὸ παρελθὸν σὲ µουσουλµανικὲς διδασκαλίες γιὰ τὸν Ἱερὸ πόλεµο.