Ο πεινασμένος οδοιπόρος

Η μονή των Ιβήρων είναι πολύ φιλόξενο μοναστήρι. Αυτό αποδίδεται και στο ακόλουθο περιστατικό: 
Ένας φτωχός εργάτης ,κουρασμένος από το δρόμο έφτασε το μεσημέρι πεινασμένος στην πύλη της μονής. Ζήτησε μόνο λίγο ψωμί από τον πορτάρη, γιατί βιαζόταν να συνεχίσει την πορεία του. 
Ο πορτάρης, άγνωστο γιατί, δεν του έδωσε οπότε ο φτωχός αναστέναξε βαθιά και έφυγε νηστικός. 
Ανεβαίνοντας προς τις Καρυές, σταμάτησε για λίγο στη σκιά ενός δέντρου.

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: 

«Ει και ο βασιλεύς και ο Πατριάρχης και η Σύνοδος γράψωσι προς τον Ρώμης έγγραφον συκατάθεσιν της πίστεως κατά το εικός, εγώ πάλιν ου κοινωνώ υμίν, επειδή εν τοις Διπτύχοις μνημονεύετε Σεργίου, Πύρρου, Παύλου και Κύρου, οίτινες έξαρχοι κεχρηματίκασι της αιρέσεως, και ου μόνον υπό τοσούτων Συνόδων ανεθεματίσθησαν εν Ιεροσολύμοις, εν Ρώμη και εν Αφρική, αλλά και απέθανον εν τη αιρέσει και τω χωρισμώ τω από της καθόλου Εκκλησίας, και επειδή ημείς εκείνοις κοινωνείτε, ει και Ορθόδοξοι γένησθε, ου κοινωνώ υμίν, επειδή κοινωνείτε τοις ακοινωνήτοις»! 

Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός γράφει για το μνημόσυνο των Λατίνων: 

«Φεύγετε και υμείς, αδελφοί, την προς τους ακοινωνήτους κοινωνίαν και το μνημόσυνον των αμνημονεύτων. Ίδε, εγώ Μάρκος ο αμαρτωλός, λέγω υμίν ότι ο μνημονεύων του πάπα ως Ορθοδόξου αρχιερέως, ένοχος εστίν πάντα τα των Λατίνων εκπληρώσαι, μέχρι και αυτής της κουράς των γενείων και ο λατινοφρονών μετά των Λατίνων κριθήσεται και ως παραβάτης της πίστεως λογισθήσεται»! 

· Επίσης, οι Αγιορείτες μοναχοί το 1274 διακήρυξαν: 

«Ο γαρ αιρετικόν δεχόμενος, τοις αυτού υπόκειται εγκλήμασι, ..ων το συνάντημα ει δυνατόν φύγωμεν»! 

· Ο ιστορικός της ψευδοσυνόδου Φεράρας -Φλωρεντίας Μέγας Εκκλησιάρχης Σίλβεστρος Συρόπουλος, πιεζόμενος από τους μεσάζοντες του Αυτοκράτορα να μνημονεύει τον πάπα, απάντησε: 

«Εκείνοι γαρ μνημονεύονται επ’ εκκλησίαις, όσοι εισίν ομόδοξοι και κοινωνικοί προς την αυτήν Εκκλησίαν. Οι δε ακοινώνητοι ουδέ μνημονεύονται ουδέ έχει άδειάν τις των ιερωμένων εύχεσθαι επ’ εκκλησίας υπέρ ακοινωνήτου. Ο δε πάπας εστίν ακοινώνητος. Πως ουν μνημονευθήσεται ο ακοινώνητος μετά των κοινωνικών!. 

· Ο Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος γράφει: 

«Η πνευματική κοινωνία των ομοδόξων, και η τελεία υποταγή προς τους γνησίους ποιμένας εκφράζεται 
με το μνημόσυνο. Οι Σύνοδοι και οι άλλοι Πατέρες ορίζουν, ότι αυτών που αποστρεφόμεθα το 
φρόνημα, (αυτών) πρέπει να αποφεύγουμε και την κοινωνία»! 

Τι λέει επ’ αυτών ο αδελφός Misha; Μη μου πει, ότι δεν τα λένε αυτά οι σύγχρονοι γεροντάδες, οι «νεοάγιοι» του Νεοημερολογιτικού στερεώματος; Έ, όχι δα! 

Psalm 33 I will bless the Lord- Ψαλμός 33 Ευλογήσω Τον Κύριον -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 6 Φεβρουαρίου 2017

Μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών και ισαποστόλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του ομολογητού, και του οσίου πατρός ημών Βουκόλου, επισκόπου Σμύρνης.

Ὁ Μέγας Φώτιος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους ποὺ βασίλευσαν οἱ αὐτοκράτορες Μιχαὴλ (842 – 867 μ.Χ.), υἱὸς τοῦ Θεοφίλου, Βασίλειος Α’ ὁ Μακεδὼν (867 – 886 μ.Χ.) καὶ ὁ Λέων ΣΤ’ ὁ Σοφὸς (886 – 912 μ.Χ.), υἱὸς τοῦ Βασιλείου. Γεννήθηκε περὶ τὸ 810 μ.Χ. στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ εὐσεβὴ καὶ ἐπιφανὴ οἰκογένεια, ποὺ ἀγωνίσθηκε γιὰ τὴν τιμὴ καὶ προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων.

ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ! ΟΓΚΩΔΕΣ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ!

Φωτογραφίες - Βίντεο από την συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ουρανούπολη Χαλιδικής, Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017. ΚΑΤΩ τα ΧΕΡΙΑ από τον Γέροντα Μεθόδιο και την Ιερά Μονή Εσφιγμένου (Διαρκής Ενημέρωση)

ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ! 

ΟΓΚΩΔΕΣ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ!  

«ΜΟΝΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΜΑΣ 

ΘΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΑΒΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ» 

«ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ, ΖΗΤΩ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»! 

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ

http://ierosloxos2012.blogspot.ca/2017/02/5-2017_5.html

Έκρινα ωφέλιμο να ανατρέξω στην Καινή Διαθήκη για να αντλήσω τον κρυστάλλινο λόγο του Δεσπότου Χριστού μας -- του Γεωργίου Ασλανίδη

Μετά τη δημόσια τοποθέτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ για το θέμα της υποχρεωτικής υλοποίησης στα Γυμνάσια "Θεματικής εβδομάδας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης" με τρεις άξονες: α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής, β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και γ) τις έμφυλες ταυτότητες και τις αντιδράσεις που με λύπη παρακολουθούμε τις ημέρες αυτές από τα Μ.Μ.Ε., έ και των Αγίων Αποστόλων μας στα θέματα που άπτονται της πορνείας του σοδομισμού και γενικότερα των ανθρωπίνων παθών.

Νομίζω είναι ο μονός τρόπος που μπορούμε να κατανοήσουμε την θέση της Εκκλησίας και το λόγο του Ευαγγελίου και να μένουμε νηφάλιοι και σταθεροί στις προαιώνιες αξίες της Ορθοδόξου πίστεως μας.

Ως προς δε την πολεμική και τους ύβρεις προς τον ευσεβή Κλήρο και  λαό του Θεού, παραθέτω τον λόγο του σύγχρονου Αγίου Πορφυρίου: Τότε αγαπάμε την Εκκλησία, όταν με την προσευχή μας αγκαλιάζουμε κάθε μέλος της και κάνομε ό,τι κάνει ο Χριστός. Θυσιαζόμαστε, αγρυπνούμε, κάνομε το παν, όπως εκείνος, ο οποίος «τις λοιδορίες δεν τις ανταπέδιδε, και όταν έπασχε δεν απειλούσε» (Α’ Πετρ. 2,23).

Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου -- Τοῦ Ἀρχιµανδρίτου π. Μάρκου Κ. Μανώλη (†)

Εὐσεβεῖς χριστιανοί, ἀρχίζει ἡ κατανυκτική περίοδος τῆς Ἐκκλησίας µας, ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου. Ἡ Ἁγία µας Ἐκκλησία ἔχει σκοπό κατά τήν περίοδο αὐτή νά µᾶς ὑπενθυµίση τόν σκοπό τῆς ζωῆς µας, τόν προορισµό τῆς ζωῆς µας. Ἀπό ποῦ ἐξεπέσαµε καί πῶς θά ἐπανέλθωµε πάλι, εἰς αὐτή τήν ἀρχαία δόξα καί µακαριότητα, εἰς τήν ὁποίαν εὑρίσκετο ὁ ἄνθρωπος µέσα εἰς τόν παράδεισον πρό τῆς παρακοῆς. Ἔτσι κάθε Κυριακή θά ὑπάρχη καί µιά προτροπή, ἕνα σύνθηµα, ὥστε ἀξίως κατά τό δυνατόν νά ὑποδεχθοῦµε τό Πάθος καί τήν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου µας.

Εἶναι συνήθεια, ὁ διάβολος νὰ πέφτει ἀπὸ τὴν ταπείνωση (καὶ τὴν ἐντολὴ) τοῦ Χριστοῦ!»

«Ὁ ἀββὰς ∆ανιὴλ µᾶς διηγήθηκε, ὅτι στὴ Βαβυλῶνα ὑπῆρχε ἕνας µεγάλος ἀξιωµατοῦχος καὶ εἶχε µία θυγατέρα ποὺ ἦταν δαιµονισµένη. Ὁ πατέρας της ἐγνώριζε κάποιον καλὸ µοναχό, ποὺ ἦταν φίλος του. Ἐκεῖνος, λοιπόν, ὁ µοναχὸς τοῦ λέει: -Κανένας δὲν µπορεῖ νὰ γιατρέψει τὴ θυγατέρα σου, ἐκτὸς ἀπὸ κάποιους ἀναχωρητὲς ποὺ ἐγὼ γνωρίζω. Βέβαια, ἂν πᾶς νὰ τοὺς παρακαλέσεις, δὲν θὰ δεχθοῦν νὰ τὸ κάνουν, ἀπὸ ταπεινοφροσύνη. Ἀλλὰ σοῦ προτείνω νὰ κάνουµε τὸ ἑξῆς: ὅταν ἔρθουν αὐτοὶ οἱ ἀναχωρηταὶ στὴν ἀγορὰ νὰ πουλήσουν τὰ ἐργόχειρά τους, ἐσεῖς θὰ κάνετε πὼς θέλετε νὰ ἀγοράσετε κάτι ἀπὸ αὐτά, καὶ ὅταν ἔρθουν στὸ σπίτι νὰ πάρουν τὸ ἀντίτιµο ἀπὸ τὰ σκεύη ποὺ θὰ πάρετε, θὰ τοὺς ποῦµε νὰ κάνουν καὶ µία προσευχὴ γιὰ τὴν ἄρρωστη θυγατέρα σου, καὶ πιστεύω πὼς θὰ θεραπευθεῖ.

Ιδού η Ορθοδοξία. Η νύμφη του Χριστού. Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Αι δε λεγόμεναι εκκλησίαι, όσαι απατηθείσαι υπό του σατανά εξεκόπησαν της Ορθοδοξίας, δεν είναι, ειμή άζωα, αφεγγή, «ακοινώνητα», απέλπιδα, δυστυχή και μεμολυσμένα την παρθενικότητα τμήματα. Νύμφαι διαζευγμέναι από τον Νυμφίον Χριστόν, ως μη φυλάξασαι αμώμητον την πίστιν. Δύνανται δε να επανέλθουν καλώς, όθεν κακώς απεσπάσθησαν. Αρκεί να επαναλάβουν του ασώτου την φωνήν. Και τότε πάλιν δίδονται αυτοίς ο Χριστός, οι Απόστολοι, των αγίων Πατέρων ο χορός, αι Σύνοδοι, η Παράδοσις, η Θεολογία. Όλα ιδικά των. Η απόφανσις της Εκκλησίας είναι σαφής: "Των αποστόλων το κήρυγμα και των Πατέρων τα δόγματα τη εκκλησία μίαν την πίστιν εσφράγισαν· η και χιτώνα φορούσα τον υφαντόν εκ της άνω Θεολογίας, ορθοτομεί και δοξάζει της ευσεβείας το μέγα μυστήριον". 

Αἰώνιοι ἀντιρρησίαι - ΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ - Τοῦ Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἀπ’ τή στιγμή πού «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο», ἀπ’ τή Γέννηση ὡς τό Σταυρό, ἀπ’ τή Βηθλεέμ ὡς τό Γολγοθᾶ, ἀπ’ τά σπάργανα ὡς τήν Ἀνάσταση, ὁ Ἰησοῦς θά εἶναι τό μεγάλο καί συγκλονιστικό ἐρωτηματικό: Ποιός εἶναι ἐπιτέλους, αὐτός ὁ Γαλιλαῖος; Θαυμαστά αὐτά τά ὁποῖα διδάσκει, ἀλλά ποῦ τά ᾽μαθε; «Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; Καί ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ» (Ματθ. ΙΓ΄ 55, 57). Τόν παρακολουθοῦν μέ δυσπιστία καί φθόνο, ἀλλά ταυτόχρονα ἀναγνωρίζουν τή σοφία τοῦ λόγου του, ἔστω κι ἄν μέσα τους τό πρόβλημα παραμένει ἄλυτο. «Ἐξεπλήττοντο λέγοντες· πόθεν τούτῳ ταῦτα; Καί τίς ἡ σοφία, ἡ δοθεῖσα αὐτῷ, καί δυνάμεις τοιαῦται διά τῶν χειρῶν αὐτοῦ γίνονται»; (Μάρκ. ΣΤ΄ 2). «Πῶς οὗτος γράμματα οἶδε μή μεμαθηκώς»; ( Ἰω. Ζ΄ 15). Εἶναι ἀτέλειωτα τά ἐρωτηματικά. Ὅλοι ρωτᾶνε καί ὅλοι ἀμφιβάλλουν.

ΝΗΣΤΕΙΑ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Α΄ Η σχέση της με την ελπίδα                                                                                                                                             

Καθώς γύρω μας  αυξάνουν καθημερινά τα καταναλωτικά μας αγαθά, καθώς απολαμβάνουμε συνεχώς και πλουσιώτερη την τροφή και καθώς συσσωρεύονται πάνω μας το ένα μετά το άλλο τα βάρη και οι συμφορές της καλοφαγίας και πολυφαγίας, συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο, όλο και καλλίτερα πόσο ωφέλιμη και πόσο αναγκαία είναι η νηστεία. Οι γιατροί και οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι πρέπει η δίαιτά μας να γίνει απλή και λιτή και έμμεσα ή άμεσα αναγνωρίζουν ότι οι διατάξεις της Εκκλησίας για γενική εγκράτεια στο φαγητό και για αποχή κατά καιρούς από ορισμένες τροφές είναι η πιο κατάλληλη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της πλημμύρας των αγαθών στην ζωή μας, είναι η πιο σωστή στάση για την υγεία και για την ευεξία μας.

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως  προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας: