Συνήθως, όταν πρόκηται να ομιλήσωμεν δια τους Αγίους της
Εκκλησίας, συμβαίνει να μεταφερώμεθα εις την εποχήν των. Και, παρασυρόμενοι από
το κλίμα του παρελθόντος, να νομίζωμεν ότι ανήκουν μόνον εις τον αιώνα των.
Παρ’ ότι και τώρα τους τιμώμεν, έχομεν την εντύπωσιν, ότι ο βίος των, τα έργα
των, η διδαχή των ισχύουν μόνον δια την εποχήν των. Εν τούτοις, οι άγιοι «εις
τον αιώνα ζώσι». Διότι η ζωή των και η διδαχή των περιέχει την αιωνίαν αλήθειαν
του Θεού. Και ως τοιαύτη παραμένει άφθαρτος από τον χρόνον και τας μεταβολάς
του κόσμου. Αυτό έχει εφαρμογήν εις την πληρότητά του δια τους «Τρεις
Ιεράρχας». Ό,τι τους έκαμε μεγάλους εις την εποχήν των, το ίδιον τους καθιστά
μεγάλους ύστερα από δέκα πέντε αιώνες και μέχρι συντελείας του κόσμου. Καμμία
εγκοσμία μεταλλαγή δεν ημπορεί να ανατρέψη την θέσιν, που κατέχουν οι «Τρεις
Ιεράρχαι» εν τη Εκκλησία.
Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου
Misha:
φίλε Κοσμά ο επίσκοπος
Μεσογαίας έχει και αυτός εκδηλώσει ανοιχτά την αντίθεσή του στις συμπροσευχές
και μάλιστα πρόπερσι αντέδρασε στη διοργάνωση της εκδηλώσεως του ΠΣΕ στην
Αττική αποστέλλοντας σχετική εγκύκλιο....
βλέπω πως πολλοί εξ υμών (των αδελφών παλαιοημερολογιτών) μεταξύ των οποίων και ο έγκριτος Αθανάσιος Σακαρέλλος αναγνωρίζετε την αξία των θεολογικών έργων του π. Ιωάννου Ρωμανίδη, ο οποίος λειτούργησε ως μπροστάρης και πιονέρος στην ρωμαίικη αυτοσυνειδησία μας....
αναρωτιέμαι λοιπόν πώς μπορεί ένας θεολόγος τέτοιας εμβέλειας να χαρακτηριστεί "λατινόφρονας"....
απ την άλλη επίσης γνωρίζω καλά κι από προσωπικές εμπειρίες (όχι εμπειρίες του καναπέ ή της ακαδημαϊκής θεολογίας ,που απλώς αναγινώσκει τα έργα των πατέρων αλλά αφίσταται της πρακτικής οδού των) πως οι γέροντες που προανέφερα είχαν γνώση του Ζώντος Θεού, εν τω μέτρω του είς έκαστος....
ως εκ τούτου γνώριζαν εμπειρικώς εάν η εκκλησιολογική τους τοποθέτηση τους στερεί την Άκτιστο Χάρη ή όχι.....
και πίστεψε με ... ήταν τέτοιο το φιλότιμό τους που δε θα δίσταζαν να πράξουν οτιδήποτε ζητούσε ο καλός Θεός....
εξάλλου οι πλείστοι εξ αυτών "ως περικαθάρματα του κόσμου εγεννήθησαν", μη έχοντες προσδοκία τινα υλικών οφελημάτων εκ της στάσεώς των....
αγαπητέ Διονύση...η άποψη ορισμένων εικ των προαναφερθέντων είναι πασίγνωστη πχ ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης είχε απειληθεί από τον νυν πατριάρχη Βαρθολομαίο με καθαίρεση εξ αιτίας της ανθενωτικής και αντι οικουμενιστικής στάσεώς του...
παλιαότερα είχε διωχθεί και από τον διαβόητο Αμερικής - Ιάκωβο για ανάλογες αιτίες...
ο π. Ιωάννης υποστήριζε πως η ηθική έκπτωση των φαναριωτών είναι άμεσα συνδεδεμένη με την δογματική τους έκπτωση... και ο νοών νοείτω.....
βλέπω πως πολλοί εξ υμών (των αδελφών παλαιοημερολογιτών) μεταξύ των οποίων και ο έγκριτος Αθανάσιος Σακαρέλλος αναγνωρίζετε την αξία των θεολογικών έργων του π. Ιωάννου Ρωμανίδη, ο οποίος λειτούργησε ως μπροστάρης και πιονέρος στην ρωμαίικη αυτοσυνειδησία μας....
αναρωτιέμαι λοιπόν πώς μπορεί ένας θεολόγος τέτοιας εμβέλειας να χαρακτηριστεί "λατινόφρονας"....
απ την άλλη επίσης γνωρίζω καλά κι από προσωπικές εμπειρίες (όχι εμπειρίες του καναπέ ή της ακαδημαϊκής θεολογίας ,που απλώς αναγινώσκει τα έργα των πατέρων αλλά αφίσταται της πρακτικής οδού των) πως οι γέροντες που προανέφερα είχαν γνώση του Ζώντος Θεού, εν τω μέτρω του είς έκαστος....
ως εκ τούτου γνώριζαν εμπειρικώς εάν η εκκλησιολογική τους τοποθέτηση τους στερεί την Άκτιστο Χάρη ή όχι.....
και πίστεψε με ... ήταν τέτοιο το φιλότιμό τους που δε θα δίσταζαν να πράξουν οτιδήποτε ζητούσε ο καλός Θεός....
εξάλλου οι πλείστοι εξ αυτών "ως περικαθάρματα του κόσμου εγεννήθησαν", μη έχοντες προσδοκία τινα υλικών οφελημάτων εκ της στάσεώς των....
αγαπητέ Διονύση...η άποψη ορισμένων εικ των προαναφερθέντων είναι πασίγνωστη πχ ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης είχε απειληθεί από τον νυν πατριάρχη Βαρθολομαίο με καθαίρεση εξ αιτίας της ανθενωτικής και αντι οικουμενιστικής στάσεώς του...
παλιαότερα είχε διωχθεί και από τον διαβόητο Αμερικής - Ιάκωβο για ανάλογες αιτίες...
ο π. Ιωάννης υποστήριζε πως η ηθική έκπτωση των φαναριωτών είναι άμεσα συνδεδεμένη με την δογματική τους έκπτωση... και ο νοών νοείτω.....
***
Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου,
θεολόγου...":
ο π. Ιωάννης υποστήριζε πως η ηθική έκπτωση των φαναριωτών είναι άμεσα συνδεδεμένη με την δογματική τους έκπτωση... και ο νοών νοείτω.....
Ο Πονηρός βίος γεννά τα πονηρά δόγματα [ Χρυσόστομος ]
ο π. Ιωάννης υποστήριζε πως η ηθική έκπτωση των φαναριωτών είναι άμεσα συνδεδεμένη με την δογματική τους έκπτωση... και ο νοών νοείτω.....
Ο Πονηρός βίος γεννά τα πονηρά δόγματα [ Χρυσόστομος ]
First Vice President to ever speak at March for Life
 |
(Life News)
- Vice President Mike Pence will speak at the March for Life on Friday — making
him the first vice president ever to address the pro-life event in person.
That’s according to a report in the New York Times — though March for Life has yet to confirm Pence will indeed be on the roster of speakers.
That’s according to a report in the New York Times — though March for Life has yet to confirm Pence will indeed be on the roster of speakers.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 27 Ιανουαρίου 2017
Ανακομηδή λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου.
Ὁ ἱερὸς Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδὴ
δὲν ἔκανε διακρίσεις ἀνάμεσα στὰ πρόσωπα στὴν ἀπόδοση τοῦ δικαίου καὶ ἔλεγχε
καὶ τὴν ἴδια τὴν βασίλισσα Εὐδοξία γιὰ τὶς παρανομίες καὶ τὶς ἀδικίες της,
ἐξορίσθηκε δύο φορές, ἀλλὰ καὶ πάλι ἀνακλήθηκε ἀπὸ τὴν ἐξορία. Ἐξορίστηκε ὅμως καὶ πάλι γιὰ τρίτη φορά.
Ἡ ἔκπτωση τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ἀπὸ τὸν Πατριαρχικὸ θρόνο
προκάλεσε σχίσμα μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ὀπαδοί του, ποὺ καλοῦνταν «Ἰωαννίτες», δὲν
ἀναγνώριζαν τὸν διάδοχό του, παρὰ τὶς ἐπίμονες συστάσεις νὰ ὑπακούσουν στοὺς
νέους ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντες καὶ νὰ διαφυλάξουν τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὁδηγήθηκε στὴν Κουκουσὸ καὶ
ἀπὸ ἐκεῖ στὴν Ἀραβισσὸ καὶ ἔπειτα, στὶς 10 Ἰουνίου τοῦ ἔτους 404 μ.Χ., στὴν
Πιτιούντα τοῦ Πόντου. Ἡ πορεία του μέχρι ἐκεῖ, ἦταν ὄχι μόνο περιπετειώδης,
ἀλλὰ κυριολεκτικὰ μαρτυρική, γεμάτη ἀπὸ κακουχίες καὶ δεινοπαθήματα.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...
Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης, ζητήθηκε από το Ιστολόγιό μας να σχολιάσει το κείμενο προς τον Λαό, που κατ' αποκλειστικότητα δημοσίευσε το Ιστολόγιον Κατάνυξις εδώ, για την σύνοδο της Κρήτης (τη λεγομένη Αγία και Μεγάλη).
"Με μια γρήγορη ανάγνωση έχω να πω τα εξής: ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ... Θα επανέλθω με ειδική Ομιλία να αποδείξω το "πονηρόν" του συγκεκριμένου κειμένου. Η αποδοχή της ντροπιαστικής συνόδου του Κολυμπαρίου και των αποφάσεών της από την Εκκλησία της Ελλάδος, άργησε αλλά ήρθε. Φυσικά με ψεύδη και πονηρία.
***
Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...":
Η μόνη "αίρεση" που αναγνώρισε η ψευδοσύνοδος είναι η.....άκουσον άκουσον, αίρεση του εγωκεντρισμού ώστε προφανώς να στοχοποιήσει όσους αντιδρούν σε αυτή...που έτσι και δεχτούμε δηλαδή τον εγωκεντρισμό ως αίρεση τότε πρώτος και καλύτερος αιρετικός είναι πάλι ο Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ Οικουμενιστές.....
Η μόνη "αίρεση" που αναγνώρισε η ψευδοσύνοδος είναι η.....άκουσον άκουσον, αίρεση του εγωκεντρισμού ώστε προφανώς να στοχοποιήσει όσους αντιδρούν σε αυτή...που έτσι και δεχτούμε δηλαδή τον εγωκεντρισμό ως αίρεση τότε πρώτος και καλύτερος αιρετικός είναι πάλι ο Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ Οικουμενιστές.....
ΜΙΑ Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΛΥΠΗ.
Στο έργον
του «Περί των οκτώ λογισμών της κακίας» ο Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος γράφει
μεταξύ άλλων:
«Μόνον μια λύπη να έχουμε, την μετάνοια για τις αμαρτίες μας
ενωμένη με την αγαθή ελπίδα, για την οποίαν ο Απόστολος Παύλος λέγει: Η κατά
θεόν λύπη προξενεί μετάνοια, που οδηγεί σε οριστική σωτηρία (Β΄Κορ. Ζ/10 ). Και
αυτό, γιατί η κατά Θεόν λύπη τρέφοντας την ψυχή με την ελπίδα, που ακολουθεί
την μετάνοια, είναι ανάμικτη με χαρά. Γι’ αυτό η λύπη κάνει τον άνθρωπον
πρόθυμον και υπάκουον για κάθε καλή πράξη, ευκολοπλησίαστον, ταπεινόν,
υπομονετικόν, πράον σε κάθε αγαθόν κόπον και κάθε συντριβή, αφού η λύπη αυτή
είναι κατά Θεόν…»
Η αιρετική πατρικία
Κάποια πατρικία, που λεγόταν Κοσμιανή ( 6ος αι. ) ήρθε μια νύχτα να προσκυνήσει
τον Πανάγιο Τάφο στην Ιερουσαλήμ. Καθώς πλησίαζε, της παρουσιάσθηκε η Κυρία
Θεοτόκος μαζί με άλλες γυναίκες και της είπε :
-Δεν επιτρέπεται να μπεις εδώ, γιατί δεν είσαι δική μας.
Το είπε αυτό, γιατί η Κοσμιανή ανήκε στην αίρεση του Σεβήρου. Εκείνη όμως
επέμενε και παρακαλούσε να της επιτρέψει την είσοδο. Τότε η Θεοτόκος
αποκρίθηκε:
- Είναι αδύνατο να μπεις εδώ μέσα, αν προηγουμένως δεν έρθεις σε μυστηριακή
κοινωνία με εμάς.
Κατάλαβε τότε η πατρικία ότι η είσοδός της εμποδίζεται επειδή είναι αιρετική,
και ότι αν δεν προσέλθει στην Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν πρόκειται να προσκυνήσει
τον Πανάγιο Τάφο.
Έτσι κι έκανε. Πρώτα-πρώτα εγκατέλειψε την αίρεση του Σεβήρου, κι ύστερα
μετανοημένη κάλεσε τον διάκονο και μετέλαβε τα άχραντα μυστήρια. Τότε προχώρησε
ανεμπόδιστα και προσκύνησε το ζωοποιό μνήμα του Σωτήρος Χριστού.
Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!
….Διότι πράγματι
τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν
αιώνες!
Δια
τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν
τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους
ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός
αγίου;
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν
«σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε
σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄
23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία,
αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την
αγιοποίησι νέων προσώπων;
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;
Μήπως
είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη
της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.
Από το άρθρο: ΤΑ
ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ (Ο.Τ. 1823 σελ. 5)
Χρειαζόμαστε το αποφασιστικό θάρρος μιας σφαιρικής στρατηγικής μεταρρύθμισης.-- του Στ. Παπαθεμελή*
Σε μία από τις
ενημερωτικές συνεδριάσεις στο υπουργείο Άμυνας της αρμόδιαςΚοινοβουλευτικής
Επιτροπής, ο γράφων, μέλος αυτής της Επιτροπής, ενίστατο στην εκφρασθείσα
πρόθεση του τότε ΥΕθΑ να μειώσει περαιτέρω την ήδη μειωμένη στρατιωτική θητεία. Υπενθύμιζε
ότι στρατεύονταν ακόμη τα παιδιά των 150.000 ετησίων γεννήσεων, αλλά σε λίγο θα
κατρακυλούσαμε στις 130-120.000 κλπ. Σήμερα φθάσαμε τις 91.847! Πρόσθετα ότι
στους νέους αριθμούς προσμετρώνται ήδη περίπου 10.000 γεννήσεις παιδιών
αλλοδαπών. Εμβρόντητη τότε η ομήγυρη άκουσε τον υπουργό να …αποστομώνει τον
ενιστάμενο με το βαρύγδουπο αντεπιχείρημα «θα στρατεύονται και τα αλβανάκια, τι
σας πειράζει αυτό;». Ε, λοιπόν, πριν αλέκτορα φωνήσαι, στρατεύτηκαν ήδη και τα
αλβανάκια. Και ορκίστηκαν να υπερασπιστούν την τιμή και τα σύνορα της Ελλάδος.
Και το έπραξαν είδαμε πώς!
Το περιστατικό στο
Κέντρο Νεοσυλλέκτων Μεσολογγίου δεν είναι τυχαίο, ούτε θα παραμείνει μοναδικό.
Όσοι παρακολουθούν τον ασίγαστο ανθελληνισμό του Ράμα και την διαρκή υποδαύλιση
δράσεων υπονομευτικών της σταθερότητας της περιοχής μας, καθώς και την απόλυτη
εξάρτησή του από τον Ερντογάν να προετοιμαστούν για τα χειρότερα. Εκτός εάν
αντιδράσουμε αμεσότατα και αποτελεσματικά.
Αργούμε επικινδύνως
να συνειδητοποιήσουμε τα τεχνάσματα του αλβανικού αλυτρωτισμού, να εντοπίσουμε τα εντός Ελλάδος
πλοκάμια του και υποτιμούμε τον αδίστακτο ρόλο του εξ Αγκύρας προστάτη και καθοδηγητή του.
π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς: κακό παράδειγμα στοὺς Ὀρθοδόξους.
Ἐμεῖς λοιπόν ἰσχυριζόμεθα γιά τούς συγχρόνους γέροντες ὅτι, ναί μέν εἶχαν ἁγία βιοτή, ἄσκησι, προσευχή κλπ., πλήν ὅμως εἰς αὐτό τό σημεῖο τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμού ὀλιγώρησαν καὶ ἔσφαλαν καί τό ἀντιμετώπισαν ὄχι ὀρθῶς, μέ συνέπεια νά γίνουν κακό παράδειγμα στοὺς Ὀρθοδόξους.
Του μακαριστοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου:
«Πρέπει νά ὁμολογήσωμεν ὅτι
ἔχομεν καί ἡμεῖς τήν "κρίσιν" μας. Κρίσιν ποιμένων καί θεολόγων. Δέν ἔχει,
βεβαίως σημασίαν, ἄν τελικῶς δέν θά δυνηθοῦν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ
Χριστοῦ. Βέβαιον ὅμως εἶναι, ὅτι φθείρουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί
στερεώνουν τούς αἱρετικούς εἰς τάς πλάνας των. Ἀλλά ἐλησμονήσαμεν. Τό νά εἶναι
τις Ὀρθόδοξος ποιμήν καί θεολόγος εἶναι μέγα πρᾶγμα. "Γενναίας δεῖται ψυχῆς"
κατά Χρυσόστομον. Ποῦ νά εὕρωμεν τούς γενναίους; Ποῦ εἶναι οἱ Πατερικοί; Ποῦ οἱ
Μάρτυρες τῆς πίστεως; Φοβούμεθα μήπως εὑρισκόμεθα εἰς τάς ἐσχάτας ἡμέρας. Ἀπαισιοδοξοῦμεν;
Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς
μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας
σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων;
ποῦ εἶναι αἱ ἀστραπαί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας;»
Του Αγίου Νείλου του ασκητού:
Αν στην προσευχή σου χύνεις πηγές
δακρύων, μην υπερηφανεύεσαι ότι τάχα είσαι ανώτερος από τούς πολλούς. Δεν είναι
δικό σου κατόρθωμα αυτό, αλλά βοήθεια για την προσευχή σου από τον Κύριο, για
να μπορέσεις να εξομολογηθείς με προθυμία τις αμαρτίες σου σ΄ Αυτόν και να τον
εξευμενίσεις με τα δάκρυά σου. Μη λοιπόν μετατρέψεις σε πάθος το βοήθημά σου
κατά των παθών, για να μην παροργίσεις περισσότερο τον Κύριο πού σου έδωσε αυτή
τη χάρη.
Πρόκληση! Δημόσιο έγγραφο στα τουρκικά στα Αρριανά της Θράκης
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ -- Αθωνικά άνθη
Ελέχθη ότι, εάν
οι «Τρεις μέγιστοι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος» δεν εγεννώντο, θα
εχρειάζετο να κατέλθη δια δευτέραν φοράν επί της γης ο Χριστός. Δεν γνωρίζομεν
από ποίου σημείου αρχίζει να γίνεται υπερβολή το λεχθέν. Βέβαιον όμως είναι ότι
και οι τρεις ήσκησαν και ασκούν εισέτι αποφασιστικήν επίδρασιν επί της
ορθοδόξου θεολογίας και εν γένει της εκκλησιαστικής ζωής. Ο μεν, ως Τριαδικός
θεολόγος και θεωρητικός, ο δε, ως δογματικός και ασκητικός διδάσκαλος, και ο
τρίτος ως ιεροκήρυξ του άμβωνος έξοχος και ερμηνευτής της χριστιανικής διδαχής μοναδικός.