Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Kosmas:

Με την ευκαιρία αυτή, θέλουμε να αναφερθούμε σ’ αυτό που γράφει ο Μ
isha στην προηγούμενη καταχώρησή του στην ιστοσελίδα αυτή.

Γράφει, ότι στο θέμα της μη «κοινωνίας» με τη Υπερόρια Ρωσική Σύνοδο, αναφέρομαι στους λεγόμενους «Ματθαιϊκούς ή, κάποια απ’ τις παρατάξεις» των Παλαιοημερολογιτών. Όχι! Δεν αναφέρομαι, ούτε στους λεγόμενους Ματθαιϊκούς, ούτε σε άλλη Παράταξη. Αναφέρομαι στην Εκκλησία του Χριστού, μετά το 1924, στην οποία σήμερα Αρχιεπίσκοπος είναι ο Χρυσόστομος Κιούσης.
Η Εκκλησία αυτή και τυπικά το 1982 έκοψε κάθε εκκλησιαστική «κοινωνία» με τους Ρώσους Επισκόπους της Διασποράς. Λέω «και τυπικά», γιατί ουσιαστικά είχε κόψει πολλά χρόνια πιο μπροστά. Δεν γνωρίζω το πόσα χρόνια προηγουμένως είχαν να συλλειτουργήσουν. Κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των επισκόπων της Εκκλησίας του Παλαιού Ημερολογίου και της Υπερόριας αυτής συνόδου υπήρχαν, όχι όμως μυστηριακές και λειτουργικές.
Στην ενθρόνιση του Ρώσου Μητροπολίτη Λαύρου, όπως με είχε πληροφορήσει τότε, το 2001, ο Μητροπολίτης Παύλος, επειδή τον είχε προσκαλέσει ο ίδιος ο Λαύρος, είχε μεταβεί μετά την τελετή της ενθρόνισής του και συνέφαγε μαζί του στην Τράπεζα. Αυτά τα γνωρίζω από τον ίδιο τον Μητροπολίτη Παύλο, τα οποία μου είπε σε ανύποπτο χρόνο.
Προφανώς δεν έχει να επικαλεστεί κάποιο συλλείτουργο μεταξύ επισκόπων ή άλλων κληρικών της Εκκλησίας του Παλαιού Ημερολογίου και της Ρωσικής Συνόδου, γιατί δεν υπάρχει. Το «περισσόν εκ του πονηρού εστί» και εδώ αγαπητέ φίλε Μ
isha
.

Κατά τα άλλα, αναμένω «εναγωνίως» την απάντησή σου στις αναπάντητες μέχρι τώρα ερωτήσεις!

ΔΕΛΤΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017

Πανηγυρικά θα τιμηθεί η μνήμη του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιώς όπου εορτάζει το δεξιό κλίτος.
Σήμερα Τρίτη 17/01  στις 17:00 θα ψαλεί Μέγας πανηγυρικός εσπερινός και την Τετάρτη 18/01 το πρωί θα τελεσθεί πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Στις 17:00 θα ψαλούν ο εσπερινός και η Παράκληση στον Άγιο Αθανάσιο.
……………………………………………………………………
Εορτάζουν, επίσης, την Τετάρτη 18/01,  οι Ιεροί Ναοί  Αγίου Αθανασίου Θησείου και  Αγίου Αθανασίου  στο Περιστέρι και θα  τελεσθούν οι Ιερές Ακολουθίες σήμερα 17/01 το απόγευμα και την Τετάρτη 18/01 το πρωί.
……………………………………………………………………

ΕΚΤΑΚΤΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ....

Η Κυρία Θεοτόκος αλλάζει τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας
'
E
κκληση-πρό(σ)κληση για κοινή προσευχή, κάθε ημέρα τα μεσάνυχτα - προτού κατακλιθούμε ή πριν συνεχίσουμε την ευλογημένη αγρυπνία μας - με την πιο δυνατή δοξολογική προσευχή στην Μητέρα του Κυρίου και κατα Χάριν Μητέρα μας, στην Υπεραγία Θεοτόκο !
Με τους 24 Οίκους των Χαιρετισμών Της !
Τότε τα μεσάνυχτα, στη σιγαλιά της νύχτας, όταν οι Ουρανοί ανοίγουν, και οι Ασώματοι Άγγελοι μεταφέρουν τις προσευχές μας στο Θρόνο του Κυρίου μας, τότε ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ μαζί σαν ένα Σώμα, ως Εκκλησία με Κεφαλή τον Χριστό μας, να απαγγέλουμε τους Χαιρετισμούς στην Παναγία Μητέρα Του

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 18 Ιανουαρίου 2017

Αθανασίου και Κυρίλλου πατρ.
Αλεξάνδρειας.

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος γεννήθηκε κατὰ τὸ ἔτος 295 μ.Χ. στὴν Ἀλεξάνδρεια ἀπὸ Χριστιανοὺς γονεῖς. Ἔτυχε ἐπιμελημένης ἐκπαιδεύσεως φιλοσοφικῆς καὶ θεολογικῆς. Κατὰ τὴ νεανική του ἡλικία συνδέθηκε μὲ τὸν Μέγα Ἀντώνιο καὶ ἀσκήτευσε μαζί του στὴν ἔρημο. Στὴν ἀρχὴ χειροθετήθηκε ἀναγνώστης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλεξανδρείας καὶ τὸ 318 μ.Χ. ἦταν ἤδη διάκονος. Τὸ ἔτος 325 μ.Χ. συνοδεύει τὸν γέροντα Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Ἀλέξανδρο στὴ Νίκαια, ὅπου συγκλήθηκε ἡ Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, «τοῦ χοροῦ τῶν διακόνων ἡγούμενος». Ἐκεῖ, χάρη στὴ μόρφωσή του καὶ μάλιστα στὴ θερμουργὸ καὶ ἀκλόνητη πίστη του, ἀναδείχθηκε ἕνας ἀπὸ τοὺς θαρραλέους ἀγωνιστὲς κατὰ τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀρείου.

«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΥΡΙΟ...» (ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ)

Διηγείται ο Πατήρ Ιάκωβος Τσαλίκης: Κάποτε μια χριστιανή εξομολογήθηκε σε αυτόν στο παρεκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους.
Μετά την εξομολόγηση, ενώ παρέμειναν οι δικοί της, για να πάρουν σειρά, εκείνη κατέβηκε στον κεντρικό Ναό και μπήκε μέσα να προσκυνήσει. Ο Ναός ήταν άδειος. Άναψε ένα κεράκι και άρχισε να προσκυνάει τις εικόνες. Και τότε είδε, για μια στιγμή την Ωραία Πύλη ανοικτή και πάνω στην Αγία Τράπεζα να κάθεται ένας ωραίος ξανθός νέος.

Έλεγαν για τον αββά Παχώμιο ότι κάποτε κηδευόταν το σκήνωμα ενός νεκρού και ότι το συνάντησε ο αββάς στον δρόμο.

Βλέπει δύο αγγέλους να ακολουθούν τον νεκρό πίσω από το νεκροκρέβατο. Απόρησε γι αυτούς και παρακάλεσε τον Θεό να του αποκαλύψει το γεγονός. Τον πλησιάζουν οι δύο άγγελοι. Τους ρωτάει: «Γιατί εσείς που είστε άγγελοι ακολουθείτε τον νεκρό;»

Και του λένε οι άγγελοι: «Ο ένας από μας είναι της Τετάρτης κι ο άλλος της Παρασκευής. Αυτός ως τη μέρα που πέθανε δεν παρέλειπε να νηστεύει Τετάρτη και Παρασκευή, γι αυτόν τον λόγο ακολουθήσαμε πίσω από το σκήνωμά του. Επειδή λοιπόν μέχρι τον θάνατό του τήρησε τη νηστεία, κι εμείς μ΄ αυτόν τον τρόπο δοξάσαμε αυτόν που έκανε αγώνα ενώπιον του Κυρίου». Και μόλις τ΄ άκουσε ο διάβολος έγινε άφαντος.

ΤΟ ΑΝΙΣΧΥΡΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΣΤΙΣ ἀντιδράσεις τῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ εἰδικότερα γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Παπικούς, τὰ ὄργανα τοῦ δόλιου Οἰκουμενισμοῦ ἐπικαλέστηκαν πολλὲς φορὲς τὸ ἐπιχείρημα ὅτι διαθέτουν συνοδικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὴ διεξαγωγὴ τοῦ διαλόγου ἀπ᾽ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Καὶ ἄρα κατὰ τὴ δική τους κρίσηκάθε φωνή, ποὺ ἀμφισβητεῖ τὸ θεολογικὸ διάλογο καὶ τὶς προθέσεις τῶν ἐκπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι καταδικαστέα καὶ πρέπει νὰ φιμωθεῖ. Καὶ ἐνῶ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν δικαίωμα νὰ λένε ,τι θέλουν καὶ νὰ περιφρονοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐμεῖς οἱ ἀντιφρονοῦντες πρέπει νὰ σιωποῦμε,

Είπε ο αββάς Αντώνιος:

«Έρχεται καιρός που οι άνθρωποι θα παραλογίζονται. Και αν δουν κάποιον να μη παραλογίζεται, θα ξεσηκωθούν εναντίον του, λέγοντας: "Εσύ είσαι παράλογος". Και αυτό θα συμβεί, γιατί δεν θα είναι όμοιός τους».

Παπουλάκος -- Καταχωρείται ένα απόσπασμα ανταποκριτή από την Άνδρο:

Κατά την παραμονή (τον είχαν εξορίσει στην Άνδρο), του Παπουλάκου στην Άνδρο κοιμήθηκε ο οικείος ιεράρχης και τον διαδέχθηκε ο Μητροφάνης Οικονομίδης, ο οποίος καταγόταν από την γενέτειρα του Παπουλάκου και ως εκ τούτου γνωρίζονταν από λαϊκοί. Ο Μητροφάνης κατηγορήθηκε ότι ανήλθε στο αρχιερατικό αξίωμα με σιμωνία, δηλαδή πληρώνοντας. Το θέρος του 1855 ο Μητροφάνης ανέβηκε στη Μονή Παναχράντου και δυστυχώς παρεκτράπηκε. Ο τύπος της εποχής αναφέρεται εκτενώς στο τραγικό αυτό επεισόδιο.

Η Εκκλησία δεν είναι προσωποπαγής, ούτε ανθρωποκεντρική, ούτε Επισκοποκεντρική, αλλά Χριστοκεντρική καί αληθοκεντρική.

Πηγή: https://paterikiparadosi.blogspot.ca/2017/01/blog-post_458.html#more

Τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Γ'

 ἔκφρασις τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος «οὐ γάρ Ἐπισκόπων, ἀλλά ψευδεπισκόπων καί ψευδο-διδασκάλων κατέγνωσαν» σημαίνει ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ἐκπίπτει  ἀπό τό ἀξίωμά του  μόνο καί μόνο ἐπειδή σφάλλει στά θέματα τῆς πίστεως καί δέν ὀρθοτομεῖ τόν λόγο τῆς ἀληθείας. Σημαίνει ἐπίσης ὅτι δέν τόν καταδικάζει ὁ ἀποτειχιζόμενος ἀπό αὐτόν, οὔτε πολύ περισσότερο τό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἀλλά ἡ ἴδια ἡ αἵρεσις τήν ὁποία κηρύττει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ’ Ἐκκλησίας». Εἶναι δηλαδή τό ἴδιο μέ τόν ἰατρό, ὁ ὁποῖος δέν καθιστᾶ κάποιον ἄρρωστο μέ τήν γνωμάτευσί του, ἀλλά ἡ ἴδια ἡ ἀσθένεια τήν ὁποία αὐτός φέρει· καί ἐπίσης μέ τόν κακοποιό τόν ὁποῖο δέν τόν καθιστᾶ ὡς τοιοῦτο ἡ ἀπόφασις τοῦ δικαστοῦ, ἀλλά οἱ ἴδιες οἱ πράξεις του. Ἄν λοιπόν ἐμεῖς ἀναμένωμε τήν ἀπόφασι τῶν ἁρμοδίων διά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό αὐτούς εἶναι βέβαιον ὅτι θά σφάλλωμε στά καίρια καί θά ὁδηγηθοῦμε σέ ναυάγιο. Καί βεβαίως, ἐφ’ ὅσον γνωρίζωμε τήν κατάστασι κάποιου, δέν περιμένομε τήν ἀπόφασι τῶν ἁρμοδίων, ἀλλά μέ φόβο καί τρόμο ἀπομακρυνόμεθα ἀπό αὐτούς.

π. Θεόδωρος Ζήσης: Όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω.

H οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια απο συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήσει κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ' Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το Άγιο Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρει η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου: «Μόνον μη μιάνετε εαυτούς μετά των Αρειανών». Μόνο να μη μιανθούμε από την κοινωνία μας με τον Παπισμό και Οικουμενισμό, με τους φιλοπαπικούς και οικουμενιστάς Ορθοδόξους. Επειδή μέχρι τώρα δεν το επράξαμε δυναμικά και αποφασιστικά, γι' αυτό παρατείνει ο Θεός επί έτη την οργή του, την αιχμαλωσία των Ορθοδόξων στην παναίρεση του Οικουμενισμού. Μέχρι πότε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα επιτρέπουμε τα άλογα κτήνη, τους αιρετικούς, να λακτίζουν και να μιαίνουν τα Ιερά και τα Άγια της Ορθοδοξίας; Όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω.