Του Αγίου Ἐφραὶμ του Σύρου:

«Ἡ καμήλα γονατίζει τὸ βράδυ γιὰ νὰ τὴν ξεφορτώσουν. Καὶ ξαναγονατίζει πάλι τὸ πρωΐ γιὰ νὰ δεχθῆ πάλι τὸ φορτίο στὴν πλάτη της. Ἔτσι κι ἐμεῖς πρέπει νὰ γονατίζουμε πρωΐ καὶ βράδυ σὲ προσευχὴ μπροστὰ στὸν Θεό. Πότε γιὰ νὰ ξαλαφρώσουμε ἀπὸ τὸ φορτίον μας τῶν ἀναγκῶν, τῶν πόνων καὶ τῶν θλίψεων καὶ πότε γιὰ νὰ πάρουμε δυνάμεις γιὰ τὸ νέο φορτίο, ποὺ μᾶς περιμένει».

Ζωντανό Μυστήριο --- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Ο ερχομός του Μεσσία, όπως αναμένεται από το λαό του Θεού και προφητεύεται στην Παλαιά Διαθήκη, συνδέεται χαρακτηριστικά με δύο μεγάλα πνευματικά μεγέθη· το ένα αναφέρεται στην προσφορά του Θεού, το άλλο στην ανταπόκριση του ανθρώπου: Είναι το έλεος αφ΄ ενός και η αγαλλίαση αφ΄ ετέρου. Ο Κύριος ελεεί και σώζει, ο άνθρωπος σώζεται και αγαλλιάται. Ψάλλει ο ψαλμωδός όλος πίστη και ευγνωμοσύνη· «Εγώ δε επί τω ελέει σου ήλπισα, αγαλλιάσεται η καρδία μου επί τω σωτηρίω σου» (Ψαλ. 12: 6). Ελπίδα μόνη, που μπορεί να στερεώσει την καρδιά μας στη βαθιά ανησυχία της, για την ακεραιότητα της υπάρξεώς μας, η οποία απειλείται συνεχώς από ποικίλους κινδύνους, είναι η αγάπη του Θεού. Μία αγάπη, η οποία προσφέρεται δωρεάν, χωρίς ανταλλάγματα,

Σχόλια εις την αποτείχιση Γέροντος. Αλυπίου του Αγιορείτου

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=91&t=12879

Τα κάλαντα των Ορθοδόξων στις 24 Δεκεμβρίου 1930

Χριστός γεννάται σήμερον «Το δόξα εν υψίστοις»
ν’ ακούση αξιώνεται η ορθοδόξων πίστις.
Εις τα βουνά γυρίζουνε οι ορθόδοξοι έως τώρα
και η εξουσία τρέχει ευθύς χωρίς να λείψη ώρα.

Εις τα βουνά γυρίζουνε για την Ορθοδοξίαν
και αντί αστέρος τον Σταυρόν φέρουν στην Εκκλησίαν.
Και κάθε χρόνο που περνά με πόθο ερωτώμεν
σε ποιο βουνό, σε ποιο Ναό για να λειτουργηθώμεν.

Ακούσας δε ο Χρυσόστομος Δεσπότης θηριώδης
στέλνει στρατόν και δύναμιν να σφάξη ως Ηρώδης.
Πλην ο σταυρός εξ ουρανού βγαίνει και μας φωτίζει
Ορθοδοξίας καύχημα και θάρρος μας δωρίζει.

Δεν θέλουμε τα φράγκικα του Πάπα να ακούμε
κι’ αυτούς που τα πιστεύουνε ποτέ να μη τους δούμε.
Δεν θέλουμε τα φράγκικα, μόνον Ορθοδοξία
τας παραδόσεις τας σεπτάς ζητάει η Εκκλησία.

Δεν θέλουμε τα φράγκικα παπάδων κουρεμένων
κατάρες κι’ αναθέματα στην κεφαλήν τους μένουν.
Έτη καλά να ζήσετε με δόξα και ευτυχία
και όλοι πάντα σταθεροί εις την Ορθοδοξία.

St. Ignatius of Antioch -- Epistle to the Ephesians Ch. 13, 2nd century

Take heed, then, often to come together to give thanks to God, and show forth His praise. For when ye assemble frequently in the same place, the powers of Satan are destroyed, and the destruction at which he aims is prevented by the unity of your faith.

«ΣΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΣΩΤΗΡΙΩΔΗ ΓΕΝΝΗΣΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» -- Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

«Σήμερα βλέπω να υπάρχει ομοτιμία ουρανού και Γής και να ανεβαίνουν τα κάτω μέχρι εκεί που βρίσκονται τα υψηλότερα των πάντων. Όποια και αν είναι η φύση, η στάση και η τάξη των υπερκοσμίων δεν υπάρχει τίποτε πιο θαυμάσιο και τιμιότερο από το σπήλαιο και τη φάτνη της Βηθλεέμ και από τα βρεφικά σπάργανα του Χριστού. Ανάμεσα σε όσα έγιναν ανά τους αιώνες από το Θεό για τον άνθρωπο δεν υπάρχει τίποτα πιο ωφέλιμο για όλους και πιο θείο από αυτό που γιορτάζουμε σήμερα. που είναι η γέννηση του Χριστού.
Ο προαιώνιος και απερίγραπτος Υιός του Θεού γεννιέται κατά σάρκα μέσα σε ένα σπήλαιο. Είναι την ώρα εκείνη άστεγος. Δεν έχει ένα τόπο για να μείνει και τοποθετείται σαν βρέφος μέσα στη φάτνη των αλόγων ζώων. Γίνεται ορατός και ψηλαφίζεται και τον περιτυλίγουν με σπάργανα.

«Καιρόν γνώθι» διότι «καιρός παντί πράγματι» -- του Στ. Παπαθεμελή*

Διάπυρος ευχή ο πολιτικός κόσμος της χώρας, που συναντάται τη Δευτέρα σε επίπεδο κορυφής, να αρθεί στο απαιτούμενο ύψος εθνικής συνεννόησης και σύγκλισης. Αυτό θα είναι καταλυτικό μήνυμα προς νεοοθωμανούς και δυτικούς τουρκολάγνους: Ότι «κατά μεν το ισχυρόν Έλληνας  ομοφρονέοντας (…) χαλεπά είναι περιγίγνεσθαι και άπασιν ανθρώποισιν»(Ηρόδοτος Θ΄, 2)=Όσο οι  Έλληνες συνεχίζουν … να ομονοούν μεταξύ τους είναι δύσκολο να τους νικήσουν, ακόμη και αν  συνενωθούν όλοι οι άνθρωποι μαζί, αποφαίνεται ο πατέρας της Ιστορίας!  Η παρούσα αποικιακή κατάσταση της χώρας, που με τα μνημόνια έχει στερηθεί εν πολλοίς την  εθνικής της κυριαρχίας, επιβάλλει ως απόλυτη προτεραιότητα να κερδίσουμε χρόνο που θα μας  επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε τα μείζονα εθνικά μας θέματα από θέση ανακτηθησόμενης (αν δράσουμε  σοβαρά και γρήγορα) ισχύος.