Τη Η΄ (8Η) του αυτού μηνόςΔεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων εξ Αποστόλων εκ των Εβδομήκοντα ΣΩΣΘΕΝΟΥΣ, ΑΠΟΛΛΩ, ΚΗΦΑ, ΤΥΧΙΚΟΥ, ΚΑΙΣΑΡΟΣ και ΕΠΑΦΡΟΔΙΤΟΥ.

Σωσθένης, ο πρώτος εκ των ιερών τούτων Αποστόλων, είναι εκείνος τον οποίον αναφέρει ο Παύλος εις την προς Κορινθίους πρώτην Επιστολήν αυτού, λέγων· «Παύλος Απόστολος Ιησού Χριστού δια θελήματος Θεού και Σωσθένης ο αδελφός» (Κεφ. α΄: 1). Ούτος έγινεν Επίσκοπος Κολοφώνος η οποία είναι πόλις παράλιος της Μικράς Ασίας, τετιμημένη ποτέ με θρόνον Επισκόπου υπό τον Μητροπολίτην Εφέσου, ονομαζομένη νυν τουρκιστί Σιγατζίκ.                                 

Απολλώς δε, τον οποίον και αυτόν αναφέρει ο Παύλος εν τη προς Κορινθίους πρώτη Επιστολή αυτού, λέγων· «Τις ουν εστι Παύλος; Τις δε Απολλώς, αλλ΄ ή διάκονοι»; (Κεφ. γ΄:5), έγινεν Επίσκοπος Καισαρείας.   

                                                    

Επαφρόδιτος δε τον οποίον και αυτόν αναφέρει ο Παύλος λέγων· «Αναγκαίον δε ηγησάμην Επαφρόδιτον τον αδελφόν και συνεργόν και συστρατιώτην μου, υμών δε Απόστολον και λειτουργόν της χρείας μου, πέμψαι προς υμάς» (Φιλιπ. β: 25) έγινεν Επίσκοπος Κολοφώνος μετά τον Σωσθένη.                                      

Καίσαρ δε, τον οποίον αναφέρει ο Παύλος, λέγων· «Ασπάζονται υμάς πάντες οι Άγιοι, μάλιστα δε οι εκ της Καίσαρος οικίας» (Φιλιπ. δ: 22) έγινεν Επίσκοπος Κορώνης της εν Πελοποννήσω.                                                                                              

Όλοι λοιπόν οι θείοι ούτοι Απόστολοι, καλώς πολιτευσάμενοι, οσίως εποίμανον το του Χριστού ποίμνιον και εκυβέρνησαν τας εμπιστευθείσας εις αυτούς Εκκλησίας, αλλά και πειρασμούς πολλούς υπέμειναν οι μακάριοι υπό των ειδωλολατρών δια την του Χριστού Πίστιν· και ούτως ετελειώθησαν, παραδόντες τας ψυχάς των εις χείρας του αληθινού Θεού.