Κατά το έτος 861
ο αυτοκράτωρ Μιχαήλ εκστρατεύσας κατά των Βουλγάρων επολιόρκησεν αυτούς, ούτοι
δε ηναγκάσθησαν εις παράδοσιν, αφέθησαν δε ελεύθεροι υπό τον όρον να δεχθώσι
τον Χριστιανισμόν. Τότε ο αυτοκράτωρ Μιχαήλ τους μεν άλλους εβάπτισεν εκεί δι’
Ιερέων τους οποίους είχε μαζί του, τον δε άρχοντα αυτών Βόγοριν έφερεν εις
Κωνσταντινούπολιν, όπου εβάπτισεν αυτόν ονομάσας Μιχαήλ. Ο Πατριάρχης Φώτιος
μετά ταύτα έστειλεν εις Βουλγαρίαν Ιερείς και Επισκόπους ίνα διδάξωσι τον
νεοφώτιστον εκείνον λαόν τα δόγματα της Ορθοδοξίας, με επιστολήν προς τον
άρχοντα των Βουλγάρων Μιχαήλ, δια της οποίας στηρίζει τούτον εις τα δόγματα της
νέας θρησκείας, ονομάζων αυτόν «καλόν άγαλμα των εμών πόνων, των εμών
πνευματικών ωδίνων ευγενές και γνήσιον γέννημα». Εκ τούτων γίνεται φανερόν ότι
ο Πατριάρχης Φώτιος κατήχησε και εβάπτισε τον Μιχαήλ εις την Κωνσταντινούπολιν.
Ο Πάπας Νικόλαος, επιθυμών να υποτάξη την Βουλγαρίαν εις τον Παπικόν θρόνον,
έστειλεν εκεί κατά το 866 Επισκόπους από την Ρώμην δια να διδάξουν εις τους
Βουλγάρους τον Χριστιανισμόν και να φέρουν αυτούς εις την υποταγήν του Πάπα. Οι
πρόδρομοι ούτοι του Αντιχρίστου, αληθινά αγγεία του Σατανά,
έχοντες φαίνεται εις την καρδίαν ερριζωμένην την ανωτέρω αίρεσιν, δια πρώτην φοράν εις την Βουλγαρίαν διέδωσαν αυτήν, χωρίς να έχη γίνει αύτη δεκτή εν Ρώμη. Αντιθέτως μάλιστα η ιστορία μας πληροφορεί ότι οι Πάπαι επολέμησαν την βλασφημίαν ταύτην, ως τούτο μαρτυρεί και η προς Φώτιον επιστολήν του Πάπα Ιωάννου, εν τη οποία γράφει ότι όχι μόνον δεν δέχεται αυτήν την βλασφημίαν, «αλλά μάλιστα και με τον Ιούδαν συναριθμούμεν εκείνους οίτινες πρώτην ήδη φοράν ετόλμησαν να εκστομίσωσιν αυτήν». Τούτο επιβεβαιούται και εκ του αναθεματισμού των τοποτηρητών του Πάπα, οίτινες μετέσχον εις την προρρηθείσαν Αγίαν Σύνοδον. Εν όσω λοιπόν το κακόν τούτο διεδίδετο έξω του θρόνου της Ρώμης, εσκανδάλιζε μεν και ετάραττε τους Ανατολικούς, αλλ’ αι Εκκλησίαι έμενον ηνωμέναι, διότι η Εκκλησία της Ρώμης απείχε της σκανδαλώδους εκείνης ρήσεως. Άλλωστε και η Ανατολική Εκκλησία πάντοτε εδείκνυεν αδελφικήν συμπάθειαν προς την Δυτικήν. Όταν όμως η αίρεσις αυτή διεδόθη και εις αυτήν την Ρώμην, όπου εύρε πολλούς οπαδούς και μάλιστα τους Επισκόπους αυτής, οι οποίοι από φιλοδοξίαν και φιλαρχίαν ησπάσθησαν αυτήν, αν και οι άλλοι Πατριάρχαι πολλάκις τους συνεβούλευσαν και τους ήλεγξαν δια την κακήν ταύτην καινοτομίαν, τότε απήλειψαν τα ονόματα αυτών από τα δίπτυχα και ανεθεμάτισαν αυτούς δια την εν τω Συμβόλω προσθήκην.
έχοντες φαίνεται εις την καρδίαν ερριζωμένην την ανωτέρω αίρεσιν, δια πρώτην φοράν εις την Βουλγαρίαν διέδωσαν αυτήν, χωρίς να έχη γίνει αύτη δεκτή εν Ρώμη. Αντιθέτως μάλιστα η ιστορία μας πληροφορεί ότι οι Πάπαι επολέμησαν την βλασφημίαν ταύτην, ως τούτο μαρτυρεί και η προς Φώτιον επιστολήν του Πάπα Ιωάννου, εν τη οποία γράφει ότι όχι μόνον δεν δέχεται αυτήν την βλασφημίαν, «αλλά μάλιστα και με τον Ιούδαν συναριθμούμεν εκείνους οίτινες πρώτην ήδη φοράν ετόλμησαν να εκστομίσωσιν αυτήν». Τούτο επιβεβαιούται και εκ του αναθεματισμού των τοποτηρητών του Πάπα, οίτινες μετέσχον εις την προρρηθείσαν Αγίαν Σύνοδον. Εν όσω λοιπόν το κακόν τούτο διεδίδετο έξω του θρόνου της Ρώμης, εσκανδάλιζε μεν και ετάραττε τους Ανατολικούς, αλλ’ αι Εκκλησίαι έμενον ηνωμέναι, διότι η Εκκλησία της Ρώμης απείχε της σκανδαλώδους εκείνης ρήσεως. Άλλωστε και η Ανατολική Εκκλησία πάντοτε εδείκνυεν αδελφικήν συμπάθειαν προς την Δυτικήν. Όταν όμως η αίρεσις αυτή διεδόθη και εις αυτήν την Ρώμην, όπου εύρε πολλούς οπαδούς και μάλιστα τους Επισκόπους αυτής, οι οποίοι από φιλοδοξίαν και φιλαρχίαν ησπάσθησαν αυτήν, αν και οι άλλοι Πατριάρχαι πολλάκις τους συνεβούλευσαν και τους ήλεγξαν δια την κακήν ταύτην καινοτομίαν, τότε απήλειψαν τα ονόματα αυτών από τα δίπτυχα και ανεθεμάτισαν αυτούς δια την εν τω Συμβόλω προσθήκην.
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου