Τα επιτεύγματά σου σε απεκοίμησαν και νόμισες ότι κατέκτησες τον
κόσμο. Ευτέλισες και αυτά τα ιερά και όσια. Τα θεώρησες μύθους και θρύλους που
τρέφουν τη φαντασία των μικρών παιδιών, χωρίς αντίκρυσμα στην προσωπική
υπαρκτική οντότητά σου. Κοίταξε όμως γύρω σου. Πόλεμοι αδελφοκτόνοι, πείνα και
ασθένειες για τους αδύνατους, καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, διαφθορά,
σκάνδαλα, διάσπαση της ενότητος του ανθρώπινου γένους, απουσία αγάπης,
κυριαρχία των συμφερόντων. Ένα τέτοιο κόσμο ετοίμασες για τα παιδιά σου, όπου
και αυτή η φύση συστενάζει και διαμαρτύρεται για τις καταχρήσεις σου. Δεν
απέλιπαν βέβαια νησίδες ελπίδας. Είναι όμως τραγικά ολίγες, επιδεικτικά
ανεπαρκείς.
Αχ αυτή η σάρκα,και η απιστία! Η ύλη και το πνεύμα, μια αέναη πάλη! Διψώ έκραζε ο Χριστός από το σταυρό, διψώ είπε και στη γυναίκα δίπλα στη πηγή. Διψούσε να σώσει το πλάσμα του, και εμείς δε καταλαβαίνουμε τίποτα! Γενιόμαστε, μεγαλώνουμε, πεθαίνουμε, μετράμε μέρες, μήνες, χρόνια και μετά ο θάνατος. Πήγα προχτές στο νεκροταφείο, όμορφες φατσούλες, ετών 25, ετών 32, ετών 17, σαν τα κρύα τα νερά που έκαναν όνειρα όπως όλοι μας, και τώρα σιγή! Και δε καταλαβαίνουμε, ότι εδώ είναι παροικία. και δε καταλαβαίνουμε ότι είμαστε σκηνίτες κι όχι οικοδεσπότες για πάντα. Ο ένας τρώει τον άλλον, πόλεμοι, σφαγές, ληστείες, κακεντρέχεια, μίσος, ψέμα, απάτες. Αυτά είναι η περιουσία μας; Με αυτά πορευόμαστε, και παιδευόμαστε κάθε μέρα να φτιάξουμε, να κάνουμε, να έχουμε καλό πρόσωπο στη κοινωνία, και για πες μου.. Πες μου το καλό πρόσωπο του άσημου πριν από 100, 200 χρόνια το ξέρεις; Δεν είναι μια απάτη και μια ματαιοπονία για κάτι τόσο άδηλο και χρονικά περιορισμένο; Πραγματικά είναι γελοίο, εκείνα που θα μας συντροφεύουν αιώνια δε τα προτιμάμε, επιλέγουμε τα φαινόμενα, τα απατηλά. Και δε ξυπνάμε, ότι όπως λέει ο ψαλμωδός στον 38 εν εικόνι πορεύεται ο άνθρωπος, μαζεύει και δεν ξέρει πού πατάει και πού πηγαίνει. Αλλά ούτε και ξυπνάει, ο λήθαργος καλά κραττεί!
ΑπάντησηΔιαγραφή