Από πού να κρατηθεί ο Έλληνας; --- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Η Εκκλησία και η Οικογένεια απέτρεψαν τη ρήξη του κοινωνικού ιστού» στην πολλαπλώς δοκιμαζόμενη Ελλάδα. Το είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θεσμικό αντίβαρο στο αστόχημα του Προέδρου του Κοινοβουλίου. Ο τελευταίος ωστόσο βρήκε θερμό συνήγορο και δη ακαδημαίκόν, ο οποίος συνδαύλισε την πυρά ρίχνοντας και άλλο λάδι. Με το κύρος του ανωτάτου επιστημονικού Ιδρύματος, οία είναι η Ακαδημία  διακωμώδησε έτι περαιτέρω το «γηραλέο [άπαγε της βλασφημίας] τρίπτυχο πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» (Βήμα/Νέες Εποχές 20/8/17).
O tempora, o mores!
Φωτισμένοι ομότεχνοι του αρνητή από παράπλευρες στήλες («Βήμα» ένθ’ αν.) αρθρώνουν λόγον αληθείας:
(α) Η Κοίμηση της Θεοτόκου ως πολιτική αλληγορία: «Εμείς όλοι πρέπει να αγρυπνούμε συνεχώς, καθώς σήμερα πολλοί, με τρόπο δόλιο και ανίερο, προσπαθούν να μιάνουν και να «λερώσουν» μια αδύναμη Δημοκρατία. Μέσα στη μεγάλη ήρεμη εικόνα της Κοιμήσεως, ο σπαθοφόρος Λαός πρέπει να μένει άγρυπνος» (Γιώργης Γιατρομανωλάκης).

(β)  Αριστεία «άρση της ισότητας»; Σύγχυση εννοιών:  «Η ισότητα είναι άλλης τάξεως μέγεθος και υποχρέωση καθ’ εαυτήν κάθε  δημοκρατικής Πολιτείας προς τους πολίτες της. Ωστόσο, δεν ήταν ποτέ, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι το αντίπαλον δέος» της αριστείας!» (Γεώργιος Μπαμπινιώτης).
Αποστομωτική όμως απάντηση δίνουν δύο κορυφαίοι καλλιτέχνες
(α)  Ο Κώστας Καζάκος
«Από που να κρατηθεί ο Έλληνας για να μη λυγίσει;» ρωτάει η δημοσιογράφος (Enjou 20/8/17 Δημοκρατία).  
Και η απάντηση - κεραυνός: «Από αυτά που κρατιόμασταν πάντα οι Έλληνες. Παράδοση, πολιτισμός, οικογένεια, θρησκεία. Είναι το στήριγμα του ηθικού μας. Η τέχνη, για να σας μιλήσω από το δικό μου μετερίζι, ανεβάζει το ηθικό. Αλλά αυτό που με ανησυχεί είναι ότι το μεγάλο πλήθος του κόσμου δεν ακολουθεί τις τέχνες, εμποδίζεται από το σύστημα. Αυτήν τη στιγμή η παιδεία μας έχει πιάσει πάτο. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν στην τηλεόραση και στο γήπεδο. Τα παιδιά μας από το σχολείο βγαίνουν αγράμματα, ανιστόρητα και, το χειρότερο, χωρίς να γνωρίζουν ελληνικά. Πληροφορήθηκα ότι έβγαλαν έως και τον «Επιτάφιο» του Περικλή από τη διδακτέα ύλη. Χρησιμοποιούν 150 λέξεις το πολύ οι νεαροί και οι νεαρές για να εργάζονται σε μια υπηρεσία και για να βγουν στην αγορά για να ψωνίσουν. Αλλά είπα και πιο πριν, η γλώσσα θέλει σκέψη. Μπορεί να έχεις μια ωραία ιδέα αλλά, αν δεν τη διατυπώσεις σε λόγο, είναι μια ανύπαρκτη ιδέα».
Και (β) η μόλις εκδημήσασα Ζωή Λάσκαρη, σεμνή ομολογία πίστεώς της: «Τον Θεό τον έχω μέσα μου. Εμείς είμαστε η Εκκλησία. Δεν υπάρχει η Εκκλησία ως κτίριο. Πιστεύω βαθύτατα, κοινωνώ, έχω πνευματικό εδώ και 35 χρόνια» (Καθημερινή 19/8/17).
Ο απολογισμός των πρόσφατων πυρκαγιών προκαλεί τρόμο και δέος. Βουνό τα αναπάντητα ερωτηματικά. Και η πολιτική τάξη μονίμως σε αταξία, αντί να βρεθεί επί το αυτό, να αναζητήσει τις αιτίες και τα μέσα θεραπείας, επέλεξε την μέθοδο των αλληλοκαταγγελιών. Η υλικοτεχνική μας υποδομή παλαιοντολογική. Τα κανανταίρ δασοπυρόσβεσης εγήρασαν. Αθροίζουν ηλικία 40 ετών και από τα 18 λειτούργησαν μόνο τα 6.  Στα μέτωπα Ηλείας και Ζακύνθου διατέθηκε μόνον 1 κανανταίρ και 3 ελικόπτερα. Είναι έκδηλη η απαξίωση της πυροπροστασίας σε επίπεδο πρόληψης. Πρέπει γι’ αυτό  να αναγνωριστεί μετά πολλών επαίνων η ηρωϊκή δράση των Πυροσβεστών και των Εθελοντών. Άξιος ο ηθικός μισθός τους!
81.000 στρέμματα έγιναν στάχτη. Αριθμός που συμπληρώνει τον δραματικό απολογισμό (1981-2014) των 500.000 αγροτοδασικών εκτάσεων που καθίστανται κάθε χρόνο παρανάλωμα πυρός = 16.678.407 στρέμματα, συνολικός αριθμός ιλιγγιώδης. Καταστροφή βιβλική. 30 χρόνια θα απαιτηθούν για την επούλωση των πρόσφατων πληγών της Αν. Αττικής!
Δεν είδαμε εμπρηστές να προσάγονται. Διαχέεται όμως ότι υπάρχει τεράστια κόπρος Αυγείου και μέγας κύκλος ατιμώρητων,  δικογραφίες για αλλοιώσεις εγγράφων με αντικείμενο δασικές πυρκαγιές και βρώμικα παιχνίδια αδίστακτων συμφερόντων. Θα μας μιλήσει κάποιος υπεύθυνα γι’ αυτά;
Να σοβαρευτούμε επιτέλους. Αφήνοντας κατά μέρος τις κομματικές αντιπαραθέσεις να συσκεφθούν οι πολιτικές ηγεσίες. Και επειδή «τα γενόμενα ουκ απογίγνονται», αλλά αν δεν υπάρξει πρόληψη επαναλαμβάνονται, και σε μείζονα ένταση και έκταση, να εκπονήσουν ένα επιτελικό σχέδιο δράσης για αντιμετώπιση της διαρκούς αυτής απειλής. Η αγορά, η τίμια όμως αγορά,  σύγχρονων, ιδίως πτητικών μέσων είναι υπερκατεπείγουσα.
Κάποιοι υπέμνησαν τα δανεικά και αγύριστα των κομμάτων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, ποσά διόλου ευκαταφρόνητα. Δεν προθυμοποιείται να τα εξοφλήσει κανείς. Ούτε όμως και νοιάζεται να τα αναζητήσει κανείς!..  «Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος», όπως λέει ο ποιητής.
Ερώτηση δημοσιογράφου, χωρίς απάντηση και αυτή: Πόσα αεροπλάνα θα είχαμε αποκτήσει, από τα χρήματα που ξοδεύτηκαν στις δραστηριότητες των μπαχαλάκηδων τα τελευταία χρόνια; Ο ερωτών εννοεί προφανώς τις ακαταδίωκτες εγκληματικές πράξεις και το απροσμέτρητο κόστος της καταστροφικής μανίας αυτών των «ευγενών νέων».
Το όλο πρόβλημα φυσικά δεν είναι μόνον ελληνικό. Είναι γενικότερο ευρωπαϊκό. Ιδίως του Ευρωνότου. Γι’ αυτό επιβάλλεται να αναληφθεί πρωτοβουλία στα Κοινοτικά όργανα για μια άμεση και αποτελεσματική ευρωπαϊκή λύση, Ευρωπαϊκή Πυρόσβεση.
Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου