«Νά πονᾶμε για τήν Ἐκκλησία. Νά τήν ἀγαπᾶμε
πολύ. Νά μή δεχόμαστε νά κατακρίνουν τούς ἀντιπροσώπους της. Στο ἍγιονὌρος τό
πνεῦμα πού ἔμαθα ἦταν ὀρθόδοξο, βαθύ, ἅγιο, σιωπηλό, χωρίς ἔριδες, χωρίς
καυγάδες καί χωρίς κατακρίσεις. Νά μή πιστεύουμε τούς ἱεροκατηγόρους.
Καί μέ τά μάτια μας νά δοῦμε κάτι τό ἀρνητικό νά
γίνεται ἀπό κάποιον ἱερωμένο, νά μή τό πιστεύομε, οὔτε νά τό σκεπτόμαστε, οὔτε
νά τό μεταφέρομε»
(Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί
Λόγοι, Ἱερά Μονή Χρυσοπηγῆς, Χανιά 2008, θ/ Ἔκδοση, σελ. 202).
Καί ὁ ἴδιος Γέροντας πάλι εἶπε: «Ἄν τά χαλάσω μέ
τόν Ἐπίσκοπό μου καί ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει θυμώσει μαζί μου, ἡ προσευχή μου δέν ἀνεβαίνει
στόν οὐρανό» (Ὁ Ὅσιος Γέρων Πορφύριος, Ἔκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου,
Κονταριώτισσα Κατερίνης, σελ. 338).
Νομίζω πάλι ὅτι δέν συμφωνεῖτε καί μέ τούς λόγους
τοῦ ἄλλου ἁγίου Γέροντος Παϊσίου ὅτι «ὁ Θεός οἰκονόμησε σ᾽ αὐτά τά δύσκολα
χρόνια τόν καλύτερο Πατριάρχη»! (Ἐφημερίδα Καθημερινή, 27-1-1993, σελ. 12).
Καί νομίζω πάλι ὅτι δέν συμφωνεῖτε καί μέ τόν ἄλλο
ἅγιο Γέροντα Ἰάκωβο καί δέν θά τόν θεωρεῖτε γι᾽ αὐτό προορατικό, ἐπειδή ἔκανε ἐπίμονη
προσευχή νά ἐκλεγεῖ Πατριάρχης ὁ Μητροπολίτης Χάλκης Βαρθολομαῖος, στόν ὁποῖο ὅμως,
ὡς ἅγιος, προεῖπε πρίν ἀπό χρόνια τήν ἐκλογή του ὡς Πατριάρχη (βλ. Στυλιανοῦ
Παπαδοπούλου, Ὁ Μακαριστός Γέροντας Ἰάκωβος, Ἀθήνα 1992, σελ. 158-159).
Καί πῶς, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀκοῦτε αὐτούς τούς
λόγους τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου; «Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε χάριν δογματικῆς τινός διαφορᾶς
πρέπει νά θυσιάζεται... Ὁ μή ἀγαπῶν τούς ἑτεροδόξους ἐπίσκοπος, ὁ μή ὑπέρ αὐτῶν
ἐργαζόμενος, ἀπό ψευδοῦς κινεῖται ζήλου καί ἐστερημένος ἐστίν ἀγάπης...Τά τῆς
πίστεως ζητήματα οὐδόλως δέον ἐστί νά μειῶσι τό τῆς ἀγάπης συναίσθημα» (Ἁγίου
Νεκταρίου,
Ποιμαντική,
σελ. 192).
Ο.Τ.1802
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου