ΥΒΡΙΣ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ Ἡ προώθησις τοῦ Ἰσλὰμ εἰς τὴν Ἑλλάδα

Τὸν τελευταῖον καιρὸν παρατηροῦμεν κάτι τὸ ἐξωπραγματικόν. Πολιτειακοὶ καὶ Πολιτικοὶ Ἄρχοντες κάμνουν ὅτι δύνανται διὰ τὴν ἀναγνώρισιν τῶν θρησκευτικῶν δικαιωμάτων τῶνΜουσουλμάνων.Μίας θρησκείας εἰς τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας ἡ Ἑλλάς καὶ τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων ἐγνώρισε πολλὰ δεινά. Οἱ πολιτειακοὶ καὶ πολιτικοὶ ἄρχοντες ἀναλαμβάνουν πρωτοβουλίας καὶ δεσμεύσεις ἔναντιΜουσουλμανικῶν χωρῶν διὰ τὴν ἀνέγερσιν Τεμένους εἰς τὸ Βοτανικὸν τῶν Ἀθηνῶν καὶ διὰ τὴν ἀνέγερσιν τζαμιῶν εἰς ὅλας τὰς πρωτευούσας τῶν Νομῶν τῆς Ἑλλάδος. Οἱ πολιτειακοὶ καὶ πολιτικοὶ ἄρχοντες «παίζουν ἀνοικτῶς» τὸ παιγνίδι τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων καὶ τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, ποὺ θέλουν τὴν Ἑλλάδα ἄνευ ὁμοθρήσκου, ὁμοτρόπου ζωῆς, ὁμογλώσσου, ὁμαίμου κ.λπ..

Παραλλήλως πολιτειακοὶ καὶ πολιτικοὶ ἄρχοντες πιστεύουν ὅτι κτυπῶντες

τὸ ὁμόθρησκον, περιθωριοποιῶντες τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Ἱερὸν Κλῆρον θὰ δώσουν «ἐξετάσεις» εἰς τὰς ἰσχυρὰς Μουσουλμανικὰς χώρας καὶ αὗται θὰ σπεύσουν εἰς τὴν Ἑλλάδα διὰ ἐπενδύσεις. Οἱ πολιτικοί μας ὅμως οὐδέποτε ὑπηρέτησαν τὴνὈρθοδοξίαν.Πάντοτε τὴν ἐκμεταλλεύοντο. Εἰς τὰς ἡμέρας μας, (παρακμῆς, Σοδόμων καὶ Γομμόρων, μεγάλης ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς πτώσεως) δὲν ὑπολογίζουν καθόλου τὴν Ἐκκλησίαν. Βλέπομεν ὅμως τὸν Ἀρχιεπίσκοπον, Συνοδικοὺς Σεβ.Μητροπολίτας, τὸν Σεβ. Δημητριάδος κ.ἄ. νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς πολιτειακοὺς καὶ πολιτικοὺς ἄρχοντας καὶ νὰ τάσσωνται ὑπὲρ τῆς ἀνεγέρσεως τεμένους εἰς τὸ Βοτανικόν.Παρατηροῦμεν ἐπίσης ὅτι Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κάμνουν τέραστιον ἀγῶνα, διὰ νὰ ἀποδεχθῶμεν τὴν θρησκείαν τοῦ Ἰσλὰμ ὡς μίαν κανονικὴν θρησκείαν μετὰ τῆς ὁποίας ὀφείλομεν νὰ συνυπάρξωμεν εἰρηνικῶς. Κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἐπιχειροῦν νὰ εὕρουν καὶ κοινὰ σημεῖα μεταξὺ Χριστιανισμοῦ καὶ μάλιστα τῆς Ὀρθοδοξίας μετὰ τοῦ Ἰσλάμ,

ἀναλύοντες διαφόρους ὕμνους τῶν δύο θρησκειῶν.Αὐτὸ τὸ ὁποῖον κάμνουν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ Συνοδικοὶ Ἀρχιερεῖς εἶναι ὕβρις καὶ βλασφημία ἐναντίον ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ ἐναντίον τῶν Νεομαρτύρων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν καὶ ὡμολόγησαν Πίστιν εἰς τὸν Τριαδικὸν Θεόν. Οἱ σύγχρονοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ἔχουν οὐδεμίαν σχέσιν μὲ τὴν Πατερικὴν Θεολογίαν καὶ τοὺς ἀγῶνας των ὑπὲρ τῆς Πίστεως. Συμπεριφέρονται ὡς ὄργανα τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ποὺ ἐπιδιώκουν τὴν δημιουργίαν μίας νέας θρησκείας, τῆς Πανθρησκείας, παρὰ ὡς Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχαι.