Ζητούμενο: στρατηγικός σχεδιασμός για το κοινό και εθνικό συμφέρον -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Miserabile visu και incredibile dictu έλεγαν οι παληοί Ρωμαίοι. Οικτρόν ιδείν και απίστευτον ειπείν! Μετά από πολύχρονη προδικαστική περιπέτεια και βλακώδη ένοχη αιτιολογία ότι η δικογραφία ήταν «αμετάφραστη» (γιατί άραγε;) ως το παρά 5΄ της παραγραφής, η υπόθεση του αμαρτωλού γερμανικού κολοσσού έφθασε επιτέλους στο εδώλιο. Η Siemens είναι διεθνής κατ’ επάγγελμα εκμαυλίστρια πολιτικών, γραφειοκρατών, κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων και βεβαίως και Ελλήνων.

          Αλλοδαποί και ημεδαποί συνένοχοι τρέμουν αυτήν την πρώτη δίκη δημοσίου μεγαλοσκανδάλου και κάνουν τα αδύνατα δυνατά να κερδίσουν χρόνο με άθλια τερτίπια και προσχήματα οδηγώντας τα κακουργήματά τους σε παραγραφή.

          Χάρη σε άνωθεν τελικά παρέμβαση η δικογραφία μεταφράσθηκε. Αιρομένου και του τελευταίου εμποδίου, τώρα εφευρέθηκε καινούριο: ο χώρος όπου θα διεξαχθεί η δίκη δεν παρέχει δυνατότητα μαγνητοφώνησης των πρακτικών!!!

          Είμαστε «η χώρα της ατιμωρησίας και του ακαταδιώκτου». Και εδώ η ευθύνη μάς βαρύνει εξ ολοκλήρου. Όπως έλεγε ο μέγας Θουκυδίδης «ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσι» (Δ, 61,5), δεν κατακρίνω αυτούς που επιθυμούν να διαφεντεύουν, αλλά αυτούς που ακόμη πιο πρόθυμα προσφέρονται να υποταχθούν. Εμείς είμαστε αυτοί. Οι ηγέτες μας πρωτίστως, ου μην αλλά και ο «κυρίαρχος λαός» από τον οποίο και τη χώρα μας με τα πανάθλια Μνημόνια αφαιρέθηκε η κυριαρχία.

          Η Ελλάδα έχει ληστευθεί κατά κόρον από το γερμανικό τραπεζικό και επιχειρηματικό σύστημα. Αείποτε, αλλά ιδίως διά των Μνημονίων. Έσχατο παράδειγμα η FRAPORT, η οποία ανέλαβε τα αεροδρόμιά μας, αλλά δεν κατέβαλε τα οφειλόμενα 1,23 δισ. ευρώ.

Ο πρωθυπουργός της οκταετίας 1996-2004, αφού αποφάσισε να μιλήσει, όφειλε να πει την αλήθεια για τα ανεξιχνίαστα εγκλήματα της διακυβέρνησής του: Χρηματιστήριο, Ολυμπιακούς αγώνες, απευθείας αναθέσεις μεγάλων έργων με πρόσχημα το κατεπείγον, σκανδαλώδη προτίμηση των Γερμανών προμηθευτών, «μίζες» των εξοπλιστικών, έξωθεν χρηματοδοτήσεις των κομμάτων, την αιδήμονα σιωπή για το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις, τα ακριβοπληρωμένα ψεύτικα στοιχεία για την μοιραία υπαγωγή μας στο ευρώ κ.λπ., κ.λπ.

Βέβαια, πέραν του στημένου σκηνικού της εκπομπής με τις άνευρες ερωτήσεις, περίσσευσαν και οι… αγιογράφοι του (πρβλ. αντί άλλων την ακροτελεύτια σελίδα των «Νέων» 30/03/2017). Αυτά σε μια ώρα που ο τόπος βράζει στο ζουμί του.

Η κρίση, όπως δείχνει και το περιστατικό με την εκ νέου καθυστέρηση έναρξης της δίκης Siemens, λόγω αδυναμίας της δικαστηριακής γραφειοκρατίας να κρατήσει μαγνητοφωνημένα πρακτικά της, είναι καθολική. Ηθική, πνευματική, πολιτική, κοινωνική, οικονομική. Κρίση αξιών ζωής.

Πολιτικό σύστημα, διανόηση, κοινωνία, έχουν περιέλθει σε πλήρη αδράνεια και αδυνατούν να προτείνουν μια υπεύθυνη στρατηγική + τακτική Εξόδου.

Η έκγονοι ξεχνούν την σοφία των προγόνων τους για το καθήκον των ηγετών (πολιτικών, στρατιωτικών, πνευματικών) να βλέπουν: «άμα πρόσω και οπίσω των πραγμάτων», τα εμπρός και τα πίσω των πραγμάτων. «Και μηδενί πάθει τους περί των συμφερόντων επιλογισμούς επιταραττόμενον» (Πλουτάρχου, Ηθικά, 788, 8D), και να μην ταράζεται από κανένα πάθος στις σκέψεις του για το δημόσιο συμφέρον.

Ζητούμενο ο στρατηγικός σχεδιασμός με πραγματισμό και με όραμα που να υπηρετούν το κοινό και το εθνικό συμφέρον. Κυβέρνηση και κόμματα, αλλά και η ακαδημαϊκή κοινότητα οφείλουν να συν-εργασθούν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η πολλαπλώς βαλλόμενη, αλλά ακόμη άρχουσα Παγκοσμιοποίηση καταγγέλλει όσους την αντιμάχονται ως «λαϊκιστές». Σε παλαιότερους καιρούς στη Δύση, αν ήθελες να βγάλεις από την μέση έναν ιδεολογικοπολιτικό σου αντίπαλο, τον κατήγγελλες για κομμουνιστή ή… συνοδοιπόρο. Σήμερα τα συστημικά παπαγαλάκια τον κατηγορούν ως… λαϊκιστή. Τι είναι όμως λαϊκισμός - λαϊκότητα; Οι δύο όψεις της έννοιας «λαϊκός», η εύσημη, η λαϊκότητα, το γνήσιο λαϊκό στοιχείο με χαρακτηριστικά την απλότητα και την λιτότητα, και η κακόσημη πλευρά, το ψεύτικο και φτιαχτό λαϊκό στοιχείο που μιμείται τη συμπεριφορά του λαού για να την εκμεταλλευτεί (Μπαμπινιώτης). Η αντιμαχόμενοι την Παγκοσμιοποίηση δεν έχουν σχέση με την κακόσημη πλευρά.

Στο πολιτικό επίπεδο ο Σεργκέι Λαβρόφ απέκρουσε τις κατηγορίες για λαϊκισμό κατά Τραμπ και Λεπέν, τους οποίους χαρακτήρισε «απλώς ως ρεαλιστές κατά της Παγκοσμιοποίησης». Αυτό είναι όλοι οι αντιτιθέμενοι.

Εντοπίσαμε μία βαρυσήμαντη παρέμβαση του Βλαντιμίρ Πούτιν που αφορά τον σκληρό πυρήνα του εθνικού κράτους. «Υπάρχει», καταγγέλλει ο Ρώσος πρόεδρος, «μία διεθνής προώθηση για την δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα αφαιρέσει την εθνική κυριαρχία και θα καταστρέψει την ταυτότητα του ανθρώπου ως εικόνα και ομοίωση του Θεού […]. Πολλές δυτικές χώρες έχουν πάρει ένα δρόμο όπου αρνούνται ή απορρίπτουν τις δικές τους ρίζες, συμπεριλαμβανομένου του Xριστιανισμού ο οποίος αποτελεί την βάση του δυτικού πολιτισμού. Στις χώρες αυτές, η ηθική βάση και κάθε παραδοσιακή ταυτότητα στερούνται εθνικών, θρησκευτικών, πολιτιστικών στοιχείων, ακόμη και φύλου […]. Οι άνθρωποι σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη νιώθουν πραγματικά ντροπή για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και φοβούνται να μιλήσουν γι’ αυτές […].

[…] Οι χριστιανικές γιορτές και πανηγύρεις καταργούνται, ή μετατρέπονται σε “ουδέτερες”, ή ακόμη μετονομάζονται. Με τη μέθοδο αυτή αποκρύπτονται οι βαθύτερες ηθικές αξίες αυτών των εορτασμών. Χωρίς τις ηθικές αξίες που έχουν τις ρίζες τους στον Χριστιανισμό και άλλες θρησκείες του κόσμου, χωρίς κανόνες και ηθικές αξίες που έχουν διαμορφωθεί και έχουν αναπτυχθεί πάνω από χιλιετίες, οι άνθρωποι θα χάσουν αναπόφευκτα την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους […].

[…] Παρατηρούμε σε διεθνές επίπεδο τις προσπάθειες για τη δημιουργία ενός μονοπολικού, ενοποιημένου μοντέλου του κόσμου, το οποίο αφαιρεί το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας. Σε ένα τέτοιο ενιαίο, μονοπολικό κόσμο δεν υπάρχει χώρος για κυρίαρχα κράτη. Ένας τέτοιος κόσμος χρειάζεται απλώς υποτελείς» (Πηγή: Pentapostagma).

Να αγιάσει το στόμα του!...

*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης

E-mail: stelios@papathemelis.gr, danagennisi.press@gmail.com